Δεν θα το κατάφερναν. Η έλλειψη δύναμης πυρός απλοποίησε τα σχέδια του Nurse, που δεν χρειάστηκε να πολυσκεφτεί στην άμυνα, καθώς μοναδική "πρωτογενής" απειλή είχε απομείνει ο τρομερός Curry. Τον ντούμπλαρε off screen για να πασάρει, δεν πολυσκοτίστηκε να κάνει το ίδιο στο κεντρικό pick n roll, για να μην πασάρει ο Green (μόλις τέσσερις ασίστ). Ο,τι έφαγε έφαγε και απο εκεί και πέρα ένιωσε άνετα με τους πόντους που αναλογούσαν στους υπόλοιπους. Όσο κι αν σκόραρε ο Curry άλλωστε, οι Warriors δεν θα μπορούσαν να φτάσουν και εκείνοι τους 123 πόντους, χωρίς Klay και KD. Το ζήτημα ήταν εξ αρχής αν θα φάνε λιγότερους.
Οξύμωρο ή οχι (μάλλον όχι), μέχρι στιγμής η άμυνα των Warriors εμφανίζεται ως το κλειδί για την κατάληξη των παιχνιδιών. Φυσικά, στο εκάστοτε αποτέλεσμα εισέρχονται και ένα σωρό άλλοι παράγοντες (πάγκος, προπονητικές προσαρμογές), όμως είναι δύσκολο να μην σταθεί κάποιος στο οτι το Golden State έχει σκοράρει και στα τρία ματς 109 πόντους, κερδίζοντας αυτό στο οποίο οι Raptors σκόραραν λιγότερους και με άθλια ποσοστά (37,2% εντός πεδιάς). Στα άλλα δύο έχουν πάει πάνω από το 50%, νούμερο υψηλότατο για τελικούς.
Η απουσία του Thompson κρινεται εδώ καθοριστική, καθώς εκεινος είχε πάει πάνω στον Leonard στο game 2, επιτρέποντας στους Green και Iguodala να διανύουν λιγότερες αποστάσεις ως αμυντικοί βοήθειας και έτσι τα ελεύθερα σουτ μειώθηκαν. Όμως με τον Klay εκτός και τον Looney επίσης απόντα, το βάρος των συννενοήσεων πέφτει για πολλά λεπτά επάνω σε μονάδες που δεν είναι συνηθισμένες σε τέτοιους ρόλους, την ώρα που Iggy και Green κυνηγούν τον Kawhi (συνέβη χθες εναλλάξ). Oι Raptors βρίσκουν χώρους και ελεύθερα σουτ, πολλά ελεύθερα σουτ, εκμεταλλευόμενοι επίσης τα αργά πόδια των Bogut και Cousins. Και άντε πες ο Αυστραλός έχει υπερβάλλει εαυτόν και δεν τα πηγαίνει άσχημα - το αντίθετο. Ο Cousins όμως; Την απόλυτα δημιουργική εμφάνιση του δεύτερου παιχνιδιού ακολούθησε μία γεμάτη αμυντικά bloopers, τέσσερα από τα οποία βλέπετε στο παρακάτω βίντεο. Ο Cousins είναι χαμένος στη μετάφραση.
H τελευταία φάση "μιλάει" κάμποσο ως προς το μεγαλύτερο (κατά τη γνώμη μου) πρόβλημα των Warriors. Χωρίς τον KD, δεν μπορούν πλέον να παίξουν small και να μείνουν επάνω στους παίκτες σε προσωπικές μονομαχίες. Την ίδια στιγμή, οι Raptors τα πηγαίνουν φανταστικά στον τομέα της κυκλοφορίας της μπάλας, αναγνωρίζοντας τις περισσότερες φορές στα χέρια ποιου παίκτη πρέπει να αναπαυθεί. Χθες ξεκίνησαν ψάχνοντας τον Gasol, ύστερα είδαν πως ο Lowry έχει πεδίο, στην τρίτη περίοδο ανέλαβε ο Danny Green, o οποίος έχει ποσοστό καριέρας πάνω από 50% στα τρίποντα σε τελικούς! Toν βλέπω δίπλα στον Kawhi (MVP των τελικών του 2014) και τον Gasol και σκέφτομαι πως η εμπειρία τελικά δεν λείπει από τους Raptors. Πιθανώς και να μη λείπει τίποτα, ειδικά όταν ο Lowry θυμίζει τον παίκτη της κανονικής περιόδου.
Τα τελευταία χρόνια, ο πλέι μέικερ των Raptors έχει ταξινομηθεί μέχρι και ως "μπιφτέκι", εξαιτίας της πτώσης των αριθμών του στα playoffs. Πράγματι η πτώση υπάρχει, όμως μια προσεκτικότερη ματιά αποκαλύπτει πως εκείνη αφορά σχεδόν απκλειστικά τα ... game 1. Ο Lowry διαχρονικά τα πηγαίνει απαίσια σε αυτά, με τους μέσους όρους του να είναι 9,6 πόντοι, 34% στα σουτ και 14% στα τρίποντα, όπως αλίευσε το SB Nation πριν την έναρξη της σειράς με τους Bucks. Στο game 1 των τελικών δεν ήταν πολύ καλύτερος, όμως πλέον έχει δίπλα του μία καλύτερη ομάδα κι έτσι η αυξημένη αμυντική του συνεισφορά δεν περνάει πια τόσο απαρητήρητη.
O Lowry δεν είναι ο Lillard, δεν μπορεί να σκοράρει ανά πάσα στιγμή με χίλιους τρόπους. Είναι όμως (ή καλύτερα έχει γίνει) καταπληκτικός στο να βάζει το κορμί του στην προσωπική μονομαχία, κερδίζει επιθετικά φάουλ με ρυθμούς απλησίαστους και έχει επιθετικές αρετές που δεν επιτρέπουν στις άμυνες να τον αγνοήσουν. Το mix είναι υπεραρκετό για μία ομάδα όπως οι φετινοί Raptors, ίσως δεν ήταν αρκετό για τις προηγούμενες βερσιόν τους, στις οποίες ο βασικός σταρ ήταν απειλητικός μόνο υπό συγκεκριμένες συνθήκες και σέντερ έπαιζε ο Valanciunas. Ο Nurse ο,τι χρειάζεται από εκείνον το παίρνει, το ίδιο ισχύει και για τους συμπαίκτες του. Το ακούς αυτό κύριε Bledsoe;
Αν το καλοσκεφτείτε, το επόμενο παιχνίδι έχει πάρει χαρακτήρα σχεδόν do or die. Οι Thompson και Durant πιθανώς θα γυρίσουν, όμως η αγωνιστική τους κατάσταση κάθε άλλο παρά μπορεί να θεωρηθεί ως δεδομένα πολύ καλή. Αντίθετα, οι "Καναδοί" έχουν την αυτοπεποίθηση με το μέρος τους και δεν θα πάψουν να μάχονται. Δεν είναι καθόλου απίθανο να κερδίσουν για δεύτερη συνεχόμενη φορά μέσα στο Oakland, αν και για να το κάνουν αυτό, θα χρειαστεί να υπερβάλουν εαυτό στην άμυνα, κάτι που δεν ήταν απαραίτητο χθες. Aυριο πάντως έχει Ναδάλ - Φεντερερ, εγω γαστρεντερίτιδα, άρα όλα καλά.
Α, μην ξεχάσω. Αύριο επίσης έχουμε εκπομπή. Ο Άρης Λυκογιάννης είναι φιλοξενούμενος μας στα BG Specials και όπως θα διαπιστώσετε, κάθε άλλο παρά συγκρατήθηκε, σχετικά με τα όσα γίνονται φέτος στο ελληνικό πρωτάθλημα.
