Το παγκόσμιο κύπελλο μπάσκετ ανήκει στο παρελθόν, με αποτέλεσμα η προσοχή να στρέφεται στη νέα αγωνιστική περίοδο για τους συλλόγους, η οποία είναι προ των πυλών. Στο παρόν κείμενο θα ασχοληθώ με ορισμένες μεταγραφικές κινήσεις που κατά την άποψη μου ήταν εκ των σημαντικότερων για τις ομάδες της Eυρωλίγκα. Αρκετές μετακινήσεις προσώπων συνέβησαν κατά την ευρωπαϊκή off-season, η οποία είναι ακόμα σε εξέλιξη, με τις ομάδες να επενδύουν σε παλιά και φρέσκα πρόσωπα. Η αλήθεια είναι πως για άλλη μία σεζόν υπήρξε εσωτερική «ανακύκλωση» παιχτών για πολλές ομάδες, κάτι που παρατηρείται πρακτικά κάθε καλοκαίρι. Δύσκολα οι οργανισμοί που έχουν υψηλούς στόχους θα επενδύσουν σε αθλητές χωρίς ευρωπαϊκή εμπειρία, αν και ολοένα και περισσότεροι «ΝΒΑερς» αποφασίζουν να κάνουν το βήμα και να διαβούν τον Ατλαντικό. Ας δούμε λοιπόν τις 10 + 1 περιπτώσεις που ξεχώρισα, τόσο για το αγωνιστικό τους προφίλ, όσο και το όνομά τους σε τυχαία σειρά.

Η ΑΕΚ έκανε προ ημερών την έκπληξη με την απόκτηση του Μιντάουγκας Κουζμίνσκας, δείχνοντας πως έχει την διάθεση να στηρίξει έμπρακτα τον Ζοάν Πλάθα με παίκτες από υψηλά ράφια. Είναι γεγονός πως η Ένωση επιδιώκει να φτιάξει μια δυνατή ομάδα, ικανή να διεκδικήσει υψηλότερους στόχους στο BCL και τις εγχώριες διοργανώσεις σε σχέση με τις προηγούμενες σεζόν. Προς αυτήν την κατεύθυνση είναι άλλωστε κι η προσθήκη του πολύπειρου Λιθουανού.

Μετά το τέλος του Ευρωμπάσκετ, το ενδιαφέρον για τα μπασκετικά τεκταινόμενα στη Γηραιά Ήπειρο μεταφέρεται στις διασυλλογικές διοργανώσεις που βρίσκονται προ των πυλών, με κορυφαία όλων τη Euroleague. Ξεκινώντας κάποια κείμενα ενόψει της ενάρξης της, σήμερα θα ασχοληθούμε με ορισμένες μεταγραφές που πραγματοποιήθηκαν από τις ομάδες, καταρτώντας μια δεκάδα σε τυχαία σειρά ονομάτων με τις κορυφαίες εξ αυτών, πάντα και ασφαλώς με υποκειμενικά κριτήρια.

Λίγο πριν φορτώσουμε το αυτοκίνητο στο πλοίο, ας κλείσουμε τη σεζόν του σάιτ με μια ματιά στο πού βαδίζουν μεταγραφικά οι ομάδες της Ευρωλίγκα και κυρίως οι δύο "δικές μας", δηλαδή ο θρυλικός Ολυμπιακός και ο εξάστερος Παναθηναϊκός. Έτοιμοι και εκείνοι να απορροφηθούν στο θέρος, δεν έχουν αφήσει παρά ελάχιστες εκκρεμότητες, κυρίως προσώπων και σίγουρα όχι δομικές.

Είναι μέχρι στιγμής ένα βαρετό καλοκαίρι για την Ευρωλίγκα. Σχεδιάζοντας την επόμενη σεζόν, οι ομάδες έχουν επιδοθεί σε έναν διαγωνισμό ανακύκλωσης, υπογράφοντας παίκτες που προηγουμένως ανήκαν στις άμεσες ανταγωνίστριες τους στον ίδιο θεσμό. Πιθανώς δεν υπάρχει φαντασία, πιθανώς δεν υπάρχουν λεφτά, πιθανώς δεν υπάρχει και όρεξη, υπό την έννοια πως τα οφέλη που έχουν τα κλαμπ από τη συγκεκριμένη διοργάνωση είναι πεπερασμένα. Ό,τι και να συμβαίνει, όποια και να είναι η εξήγηση, η ουσία είναι πως μερικά από τα πρόσωπα (sic) προς ανακύκλωση, μαζί και οι συνδυασμοί τους, πολλές φορές προκαλούν την απορία.

Το καλοκαίρι είναι ωραίο αν είσαι μαθητής και περιμένεις τους τρεις μήνες ξεγνοιασιάς και παιχνιδιού μακριά από τις σχολικές αίθουσες, αν είσαι εργαζόμενος και έρθει η μέρα της άδειας ή αν είσαι οπαδός/φίλαθλος και διαβάζεις τις ειδήσεις για τις μεταγραφικές κινήσεις της αγαπημένης σου ομάδας. Με τα καλοκαιρινά μπάνια να είναι προ των πυλών, αφού πλησιάζει η περίοδος κατά την οποία θα απολαύσουμε το αλμυρό νερό της υπέροχης παραλίας του χωριού και ελπίζοντας πως θα είναι οι τελευταίοι θερινοί μήνες κατά τους οποίους ζούμε υπό τέτοιες συνθήκες, θα ρίξουμε μια ματιά ανά την Ευρώπη και τις μεταγραφές που έχουν γίνει για τις ομάδες της Ευρωλίγκα. Ώρα για tour λοιπόν-εκτός αν είσαι βέβαια ο ΠΘ που διαβάζεις το παρακάτω κείμενο, οπότε βρίσκεσαι μόνιμα σε τέτοια φάση διακοπών.

H σεζόν 2020/21 έληξε άδοξα για τη Φενέρ, καθώς δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιο τρόπαιο, ενώ στην Ευρωλίγκα αποκλείστηκε στα προημιτελικά από την ΤΣΣΚΑ, σε μία σειρά στην οποία στάθηκε άτυχη, με την απουσία του Γιαν Βέσελι στα δύο πρώτα παιχνίδια και ορισμένων ακόμα παιχτών. Eπομένως, έμοιαζε και μοιάζει αναμενόμενη η προσπάθεια που κάνει, ώστε την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο να επανέλθει στην κορυφαία τετράδα της Ευρώπης και να διεκδικήσει εγχώριους τίτλους από την Εφές.

Μέρα πρώτη της free agency και τα ντόμινο ξεκίνησαν να πέφτουν. Η συμπύκνωση του ανοίγματος των trades, του draft και της free agency σε λίγες μόνο μέρες έχει κάνει τα νοητικά μας κατάστιχα ένα κουβάρι, το οποίο θα προσπαθήσουμε λίγο-λίγο να ξεμπλέξουμε μετά τις πρώτες κινήσεις.

H νέα αγωνιστική περίοδος είναι προ των πυλών, με τις περισσότερες εκ των ομάδων της διοργάνωσης να βρίσκονται σε στάδιο μονταρίσματος και ορισμένες εξ αυτών να έχουν ξεκινήσει ήδη τα επίσημα παιχνίδια. Η πρώτη covid-σεζόν αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον όχι τόσο για το αγωνιστικό σκέλος, αλλά περισσότερο για το έξω-αγωνιστικό/ιατρικό. Αυτό όμως δεν επηρέασε τις ομάδες της Euroleague από το να προσπαθήσουν να ισχυροποιηθούν με ορισμένες ηχηρές μετακινήσεις, τις οποίες θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε σε ένα άτυπο τοπ-10. Η σειρά φυσικά με την οποία τις έβαλα είναι τυχαία, παρά τη μεγάλη επιστροφή του Σλούκι Λουκ στον Ολυμπιακό (μας).

Ο Σωκράτης Μάλαμας ξεκίνησε ήδη πρόβες για ακουστικές συναυλίες, άρα μάλλον ήρθε η ώρα να την κοπανάμε για τις διακοπές μας, όσο πιο μακριά γίνεται. Μιας και η απουσία θα είναι μηνιαία, το timing προσφέρεται για μία αρχική χαρτογράφηση του μεταγραφικού τοπίου στην Ευρωλίγκα, όπως διαμορφώνεται μέχρι τώρα. Θα χωρίσω τις ομάδες σε τρεις κατηγορίες, για να σπάσουμε πλάκα: Σε εκείνες που έχουν κάνει τρομερές κινήσεις, σε εκείνες που φαίνεται να προσανατολίζονται στο να διατηρήσουν τη δυναμική τους και σε εκείνες που δείχνουν να αποδυναμώνονται κάπως. Φαινομενικά όλα αυτά βέβαια, καθώς οι μεταγραφές δεν έχουν ολοκληρωθεί και καθώς τα πάντα θα κριθούν στο γήπεδο, κάτι που είναι βέβαια κάπως ξενέρωτο. Το σωστό θα ήταν να κρίναμε τα πάντα από τώρα, σαν άνθρωποι.