Αν θα πρέπει κανείς στο μέλλον να περιγράψει τη Δυναστεία των Warriors με μια πρόταση αυτή μάλλον θα είναι “η βαρύτητα του Curry στην επίθεση και του Draymond στην άμυνα”. Με αυτές τις σταθερές σε πλήρη εφαρμογή, οι Warriors χρειάστηκαν απλά ένα δωδεκάλεπτο, το, επίσης σήμα-κατατεθέν τους, τρίτο για να φέρουν στη σειρά στα ίσα πριν πάνε στη Βοστώνη, με σκοπό να συνεχίσουν το σερί τους, αυτό της τουλάχιστον μίας εκτός έδρας νίκης για 26 σερί σειρές. 

To τάγμα των Jedi στο σύμπαν του Star Wars θα μπορούσε να θεωρηθεί μία κάστα μοναχών-πολεμιστών, τους οποίους περιβάλλει ένα μυσταγωγικό πέπλο, λόγω της ικανότητας που έχουν αναπτύξει να χειρίζονται τη Δύναμη. Την ενέργεια που περιβάλλει όλα τα έμβια όντα του γαλαξία. Είναι αυτή που δίνει στους Jedi όλες τις δυνατότητές τους, τις οποίες χρησιμοποιούν μόνο όταν χρειάζεται όντας οι θεματοφύλακες της ειρήνης. Στη μυθοπλασία του συγκεκριμένου φανταστικού σύμπαντος οι πάντα ισχυροί Jedi έψαχναν για καιρό τον άνθρωπο εκείνο που θα αποτελέσει τον εκλεκτό και θα έφερνε σε ισορροπία τη Δύναμη, ανάμεσα στη Φωτεινή και τη Σκοτεινή της πλευρά. Οι τρεις κινηματογραφικές τριλογίες1  βασίζονται στην αιώνια μάχη τους ενάντια στους Sith, εκείνους δηλαδή που ασπάστηκαν "την σκοτεινή πλευρά".  

Η αλήθεια είναι πως σαν site σας το είχαμε πει πάνω-κάτω. Από αρχές Φλεβάρη ο Δημήτρης έγραφε για τους “contenders Celtics”, έναν μήνα αργότερα ο Νίκος για τους Warriors και τις συνθήκες υγείας που θα τους επέτρεπαν να δίνουν παραστάσεις τον φετινό Ιούνη, ενώ η κατακλείδα του δεύτερου “We Got Playoffs”, στις 22 Απρίλη, ήταν “Ωστόσο, μια βδομάδα στα Playoffs και η αίσθηση ως τώρα είναι πως οι Τελικοί Warriors - Celtics μας κλείνουν το μάτι”. Ενάμιση μήνα μετά και νά’μαστε. 

Με τους τελικούς των περιφερειών να κοντεύουν στα μισά τους, οι πέντε πρώτοι αγώνες αυτών δεν μας έχουν δώσει κοινά σημεία αναφοράς. Κάθε αγώνας αποτελεί ξεχωριστή, ανεξάρτητη, ιστορία, αποτέλεσμα είτε των προπονητικών προσαρμογών, είτε -δυστυχώς πολύ συχνά- των τραυματισμών και των απουσιών, με τα δύο τελευταία παιχνίδια ωστόσο να έχουν αγωνία και σασπένς. Στα ως τώρα πεπραγμένα του τρίτου γύρου των φετινών Playoffs μας ξεναγεί στηn σημερινή έκδοση της στήλης ο Νίκος Ραδικόπουλος.

Στη μόλις δεύτερη συνάντησή τους στην post-season, μετά την θρυλική αναμέτρησή τους στον πρώτο γύρο των Playoffs του 2007, Warriors και Mavericks κοντράρονται αυτή τη φορά με φόντο την παρουσία τους στους Τελικούς του NBA. Και αν για το Golden State αυτή είναι μια συχνή και συνήθης συνθήκη την τελευταία δεκαετία, για το Dallas του ενός δαχτυλιδιού, αυτές οι στιγμές αποτελούν highlight. Ειδικά από την στιγμή που προέρχονται από τον αποκλεισμό των Suns, της κατά τεκμήριο καλύτερης ομάδας της post-season. Ο Luka Doncic είναι σε δαιμονιώδη κατάσταση, όμως φτάνει αυτό από μόνο του για να αναχαιτιστεί η Death LineUp II των Warriors; Η αρχική αίσθηση είναι πως όχι.

Οι τελικοί της Ανατολικής περιφέρειας φέρνουν αντιμέτωπες δύο ομάδες που έμαθαν να λύνουν τα προβλήματά τους κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου και εφάρμοσαν πλήρως την κατάρτισή τους αυτή στα Playoffs, χωρίς να παραγνωρίζουμε ότι εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τα σημαντικότερα προβλήματα τραυματισμών των αντιπάλων τους. Heat και Celtics έχουν προσφέρει στο κοινό μερικές αξιομνημόνευτες σειρές, τόσο με την τωρινή τους ενσάρκωση, όσο και με τους Big-3 τους στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, με αποκορύφωμα τα επτά παιχνίδια στους τελικούς περιφέρειας του 2012, στον δρόμο των Miami Heat προς τον πρώτο τίτλο του LeBron James.

Τα playoffs είναι μέχρι στιγμής συγκλονιστικότερα από κάθε αρχική προσδοκία μας, με μια σειρά να έχει μόλις ολοκληρωθεί και μία να οδεύει προς Game-7. Mε τα παιχνίδια να είναι πλέον μέρα παρά μέρα, βρισκόμαστε στη φάση της σωματικής και πνευματικής αντοχής, με τους παίκτες του υψηλότερου επιπέδου να βρίσκουν μέσα και από τις πιο μικρές καταστάσεις τα εσωτερικά κίνητρα που θα τους ανυψώσουν έναντι των αντιπάλων τους. Σε όλες εκείνες τις εναλλασσόμενες καταστάσεις “I took it personal” των τελευταίων ημερών μας ξεναγεί στη σημερινή έκδοση της στήλης ο Νίκος Ραδικόπουλος.

Βλέποντας το παιχνίδι των Suns απέναντι στους Mavericks και τις λύσεις που οι τελευταίοι βρήκαν απέναντι στην πιο κυρίαρχη ομάδα του NBA φέτος, η σκέψη που τριγύριζε στο μυαλό μου ήταν μια: είναι η πρώτη φορά που όλες οι ομάδες της οκτάδας θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα να πάρουν τον τίτλο. Είναι τέτοιο το επίπεδο των παικτών που συνεχίζουν και τόσο κυρίαρχα τα πλεονεκτήματα τις κάθε ομάδες που, τραυματισμών επιτρεπόντων, οποιοδήποτε match up από εδώ και πέρα θα είναι αίμα και άμμος. 

Η πρώτη διάδα αγώνων, στις έδρες των ομάδων με πλεονέκτημα, ανήκουν πια στην Ιστορία, με τα πρώτα seeds κάθε περιφέρειας, Suns και Heat να κάνουν βόλτα στο πάρκο ως τώρα, την ίδια ώρα που τα άλλα ζευγάρια είναι αίμα και άμμος.

Τα playoffs μοιάζουν χρόνο με τον χρόνο όλο και περισσότερο άλλο άθλημα σε σχέση με την κανονική περίοδο, μια αίσθηση που γίνεται εντονότερη όσο προχωράμε πιο βαθιά στην postseason. Προς τέρψιν του φίλαθλου κοινού. Από τη σκυλομαχία του Milwaukee έως τον φόβο και παράνοια στο FedEx Arena και ό,τι υπάρχει στο ενδιάμεσο, η πρώτη ημέρα του δεύτερου γύρου διέθετε μπάσκετ για όλα τα γούστα.