ΑΝΑΤΟΛΗ

Jarrett Allen

Τι και αν έλειπε ο Mobley αρκετό διάστημα από το πλευρό του, τι και αν δεν είχε έναν ακόμα δημιουργό όπως ο Garland, για να του προσφέρει απλόχερα καλάθια; Ο Jarrett Allen ήταν άξιος συμπαραστάτης του φανταστικού Donovan Mitchell σε αυτή τη χρονική περίοδο και βοήθησε τα μάλα τους Cavaliers να αναρριχηθούν αθόρυβα στη βαθμολογία της ανατολικής περιφέρειας. Ο ένας εκ των δύο βράχων των «Ιπποτών», όπως εύστοχα έγραψε σε πρόσφατο κείμενο ο Δημήτρης Χ, είναι σταθερά εδώ και πολλούς αγώνες εκ των καλύτερων σέντερ στην Ανατολή. Σε απόδοση τουλάχιστον, πλην του Joel Embiid, ουδείς κατά την προσωπική μου άποψη δεν έχει αγωνιστεί καλύτερα από τον Allen. Δεν θα μαγέψει με το επιθετικό του πακέτο όπως άλλοι σέντερ της περιφέρειας, να στρετσάρει δηλαδή το γήπεδο με το σουτ του ή να λειτουργήσει ως πόλος δημιουργίας, όπως επί παραδείγματι ο Adebayo. Αποτελεί όμως έναν εξαιρετικό finisher στο ζωγραφιστό, ικανότατο ριμπάουντερ, έχοντας δείξει και ικανότητα να βοηθάει στη ροή της επίθεσης με τις πάσες του.

Η επιλογή των παιχτών για το all star επί της ουσίας επιβραβεύει και την ατομική απόδοση των παιχτών, όχι μόνο τη δημοφιλία τους. Διψήφιοι μέσοι όροι σε πόντους και ριμπάουντ (15,6 και 10,6 αντίστοιχα), ενώ ανάμεσα στους παίχτες των Cavaliers είναι αυτός με το υψηλότερο νούμερο σε win shares, ήτοι το μερίδιο που του αντιστοιχεί σε νίκες μέσα στη σεζόν, πάνω ακόμα και από τον Donovan Mitchell. Ιδιαίτερα στο διάστημα που έλειπε ο έτερος ψηλός της ομάδας, Evan Mobley, που θεωρείται το μεγάλο ταλέντο και η κολώνα για το μέλλον του οργανισμού, ο Allen απέδωσε εξαιρετικά. Τον Ιανουάριο δε, κατά τον οποίο αγωνίστηκε σε μόλις δύο ματς ο Mobley, είχε 18,6 net rating, το οποίο ήταν το καλύτερο ανάμεσα σε όλους τους center της λίγκας. Διόλου άσχημα λοιπόν.

Derrick White

Ίσως λίγο αντιδημοφιλής η προσωπική μου επιλογή για ενδεχόμενη παρουσία του Derrick White στο All Star Game. Ναι, δεν είναι η επιθετική μηχανή που είναι επί παραδείγματι ο Dame Lillard, που μπορεί και απειλεί ακόμα και αν έχει τη μπάλα στη σέντρα, δεν παύει όμως να κάνει αναλογικά καλύτερη σεζόν από ό,τι ο συμπαίκτης του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ο White είναι ο κατάλληλος περιφερειακός για οποιαδήποτε ομάδα στη λίγκα. Ένας παίχτης που μπορεί να παίξει οπουδήποτε και να είναι απόλυτα επιδραστικός στις δύο πλευρές του παρκέ.

Με τον Jrue Holiday παρτενέρ στην περιφέρεια των Celtics, αντί του Marcus Smart, τα νούμερά του έχουν αυξηθεί, κάτι που ίσως δεν είναι τυχαίο, παρότι μπορεί να στενοχωρεί τους φίλους των Κελτών. Από τους 12,4 πόντους στους 15,6 , οι ασίστ από τις 3,9 στις 4,7 και τα ποσοστά του στο τρίποντο στο 39,7%, σε περίπου επτά προσπάθειες. Εντάξει, κατανοώ πως δεν είναι νούμερα που μπορεί να οδηγήσουν έναν παίχτη στο συγκεκριμένο τριήμερο και στην ατραξιόν των παιχτών της περιφέρειας, αλλά η απόδοσή του «φωνάζει». Θεωρώ ότι προσφέρει μεγάλη ισορροπία στην ομάδα, θα υπάρξουν βραδιές που θα είναι αν όχι ο πρώτος, ο δεύτερος σκόρερ και αυτός που θα βοηθήσει αρκετά στην επίθεση. Επίσης είναι ο πρώτος παίχτης στη λίγκα σε net rating, με +12,3 πόντους ανά 100 κατοχές, ανάμεσα σε αυτούς με αγωνιστικό χρόνο περισσότερο από 15 λεπτά.  Είναι βασικός στην καλύτερη ομάδα, εξαιρετικός αμυντικός και επουδενί δεν είναι ο παίχτης τον οποίο η αντίπαλοι θα αφήσουν ελεύθερο να σουτάρει, όπως συνέβαινε με τον πρώην συμπαίχτη του.

Pascal Siakam

Άλλος ένας περσινός All Star, που έμεινε εκτός νυμφώνος για τη φετινή διοργάνωση. Θα μπορούσε ενδεχομένως να συμμετάσχει, έστω και από σπόντα, όπως συνέβη άλλωστε με τους Trae Young, Scottie Barnes, οι οποίοι πήραν τη θέση των τραυματιών Embiid, Randle (και ήταν στην αρχική μου λίστα, αλλά δεν πρόλαβα την ανακοίνωση της λίγκας για τους αντικαταστάτες). Νομίζω πως το γεγονός πως ο Καμερουνέζος forward αγωνίζονταν στο πρώτο περίπου μισό της σεζόν στους Raptors, οι οποίοι είναι σε διαδικασία αναδόμησης, έκανε τη φετινή του απόδοση να περάσει στα "ψιλά". All around παίχτης, ικανότατος αμυντικός, με καλό επιθετικό πακέτο, που λειτουργεί πάντα και ως δεύτερος χειριστής/δημιουργός στην πεντάδα. Στο Τορόντο υπήρχε το άστρο του Barnes, το οποίο χρειαζόταν περισσότερο χώρο για να λάμψει και με το συμβόλαιό του Siakam να λήγει το καλοκαίρι ήταν σχεδόν δεδομένη η ανταλλαγή του. Στους Pacers λοιπόν, μοιάζει να ταιριάζει αρκετά και αυτό θα φανεί και στη συνέχεια, όταν ο Haliburton επανέλθει σε πλήρη αγωνιστικό ρυθμό μετά τον τραυματισμό που τον ταλαιπώρησε. Ίσως η φύση της ομάδας τον ευνοεί πολύ περισσότερο, όπως και η βαρύτητα που προκαλεί ο Haliburton, εν αντιθέσει με τους συμπαίχτες του στον Καναδά. Ποια τα πεπραγμένα του σε Raptors και Pacers; 22 πόντοι μέσο όρο, 6,4 ριμπάουντ, 4,9 ασίστ με 57,3% effective field goal percentage. Στην ομάδα της Iντιάνα σουτάρει πολύ καλύτερα από το τρίποντο (41,3%) έναντι του κάκιστου 31% στο Τορόντο.

ΔΥΣΗ

Domantas Sabonis

Ίσως εκ των πιο τρανταχτών απουσιών από το φετινό All Star Game, αυτές των δύο παιχτών των Sacramento Kings, των Sabonis, Fox. Δηλαδή αν όχι και οι δύο, τουλάχιστον ένας εξ αυτών θα μπορούσε να παρευρεθεί στο τριήμερο στην Ιντιάνα. Η ομάδα έχει θετικό ρεκόρ, βρίσκεται στις παρυφές της πρώτης εξάδας της δυτικής περιφέρειας, οι δύο είναι η βάση του παιχνιδιού του Mike Brown και είναι πραγματικά κρίμα, ενώ κάνουν πραγματικά καλή σεζόν, να μη γίνει ουδείς all star. Για τον Λιθουανό μάλιστα, αυτό σημαίνει και ότι δεν θα λάβει ένα bonus, που προέβλεπε το συμβόλαιό του.

De’Aaron Fox thinks Domantas Sabonis should have made the All-Star team.

“That’s a guy who’s losing out on money who should 1000% be there.”

Sabonis has a $1.3M incentive in his contract for making All-Star. pic.twitter.com/owAinFMi2w

— Brenden Nunes (@BrendenNunesNBA) February 7, 2024

Εδώ μπαίνει μία άλλη συζήτηση, η οποία ίσως είναι ανοιχτή στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Αφορά στο κατά πόσο είναι δίκαιο ο κόσμος ή και οι δημοσιογράφοι να επηρεάζουν κάτι που έχει άμεση συνάρτηση με τα χρήματα που λαμβάνει ένας αθλητής. Και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το μπόνους το ζήτημα, σε άλλες είναι το ύψος του συμβολαίου που θα έχει ο αθλητής. Ο Sabonis λοιπόν, είναι ο πρώτος ριμπάουντερ στο ΝΒΑ, ενώ γενικότερα προσεγγίζει μέσους όρους triple double στη σεζόν. 20,1 πόντοι, 13,2 ριμπάουντ, 8,3 ασίστ. Πολυσχιδής η προσφορά του στην επίθεση και την άμυνα των Kings. Oι handoffs συνεργασίες από την κορυφή της ρακέτας είναι βασικός άξονας κίνησης της επίθεσης των “Βασιλιάδων”, με τον Sabonis να λειτουργεί ως πόλος δημιουργίας από εκεί. Μάλιστα το ενδιαφέρον δεν είναι τόσο το νούμερο των ασίστ καθαρά ως αριθμός, όσο το ότι δημιουργεί το ένα τρίτο των καλαθιών των συμπαιχτών του με 33,9% assist percentage, που τον τοποθετεί στο 99^ο εκατοστημόριο μεταξύ των παιχτών της λίγκας σύμφωνα με το Cleaning The Glass (εξαιρεί την garbage time των αγώνων). Mόνο πέντε παίχτες - Haliburton, Jokic, Lebron, Paul, Harden - έχουν μεγαλύτερο ποσοστό. Τουλάχιστον αν όχι αυτός, οι αγκώνες του άξιζαν την κλήση.

Alperen Sengun

Η άνοδος του Τούρκου σέντερ των Houston Rockets τη φετινή σεζόν είναι μετεωρική. Είναι το σημείο αναφοράς στη frontcourt των Τεξανών, στην επίθεση γενικότερα. Ζούμε στην περίοδο των σέντερ που μπορούν όχι μόνο να απειλούν σταθερά από το τρίποντο, αλλά και να είναι άξονες δημιουργίας. Και κάτι τέτοιο μπορεί και το κάνει σε εξαιρετικό βαθμό ο νεαρός ψηλός. Ένας “Jokic των φτωχών’’ αν μπορούσα να τον χαρακτηρίσω. Αρκεί να ανατρέξουμε στον αγώνα εναντίον των Lakers και εναντίον ενός εν δυνάμει μέλους της καλύτερης αμυντικής πεντάδας του ΝΒΑ, του Anthony Davis.

Παρότι μοιάζει και είναι πιο αργός από άλλους ομοθεσίτες του, ο χορευτικός τρόπος που κινείται στο ποστ είναι απόλαυση. Είναι ευχής έργον για κάθε ομάδα να ξεκινάει τις διάφορες δράσεις της στην επίθεση, έχοντας έναν ψηλό που δεν ρολάρει απλά στο καλάθι μετά από σκρινς, αλλά μπορεί να πάρει τη μπάλα και να δημιουργήσει. H εκτόξευση λοιπόν καταγράφεται και με μια απλή ματιά στα στατιστικά του. 21,2 πόντοι, 9,1 ριμπάουντ, 5 ασίστ. Δειλά δειλά αρχίζει να απειλεί με σουτ μέσης απόστασης και από το τρίποντο με μεγαλύτερη συχνότητα, κάτι που θα βελτιώσει ακόμα περισσότερο το παιχνίδι του, παρότι το ποσοστό του δεν το λέμε καν συμπαθητικό.

Διόλου άσχημα για τον τριτοετή σέντερ. Αν θα μπορούσε να λάβει μέρος στο All Star λοιπόν; Φυσικά, γιατί όχι. Παρότι οι Rockets έχουν αρνητικό ρεκόρ, βρίσκονται ακόμα σε τροχιά διεκδίκησης εισόδου στο play-in τουρνουά και εξάλλου η πορεία της ομάδας δεν θεωρείται πάντοτε κριτήριο για να ψηφιστεί και να συμμετάσχει ένας παίχτης στη σχολική εκδρομή του All Star Game.

Lauri Markkanen

Ο Φιλανδός παιχταράς των Utah Jazz, συνεχίζει φέτος από εκεί που είχε μείνει την περασμένη περίοδο, όταν είχε ψηφιστεί πιο βελτιωμένος παίχτης της λίγκας και είχε κερδίσει την πρώτη του συμμετοχή στο All Star Game. Εντάξει, μπορεί να σκοράρει δύο πόντους λιγότερους, αλλά η παρουσία του παραμένει άκρως σημαντική και επιδραστική για την ωραία ομάδα των «Μορμόνων». Είναι ο πρώτος σκόρερ και ριμπάουντερ της ομάδας με 23,4 πόντοι, 8,6 ριμπάουντ και 40,3% ευστοχία από το τρίποντο σε οκτώ προσπάθειες ανά παιχνίδι. Επίσης σύμφωνα με τον δείκτη estimated plus/minus του dunkandthrees, o Σκανδιναβός είναι στο +3,7 κάτι που τον τοποθετεί στο 94^ο εκατοστημόριο των παιχτών, νούμερο που είναι μεγαλύτερο από άλλους παίχτες της δυτικής περιφέρειας που θα βρεθούν στο All Star. Παρότι θα συμμετέχει στο τριήμερο, στον πιο ενδιαφέροντα διαγωνισμό, αυτόν των τριών πόντων, θα μπορούσε να ήταν στους επιλαχόντες.

Ίσως το καλύτερο πράγμα που συνέβη στην καριέρα του ήταν η μετακίνησή του στην πολιτεία της Utah. To επιθετικό πακέτο ήταν εκεί. Απλά χρειαζόταν ένας προπονητής και το κατάλληλο πλαίσιο, που θα τον έκανε να ανθίσει. Και αυτό είναι που του προσφέρει ο coach Hardy και το τεχνικό επιτελείο του. Μια ομάδα που αρέσκεται να πασάρει πολύ για να βρεθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για ένα σουτ. Και ο Μarkkanen το κάνει εξαιρετικά, σουτάροντας με το πολύ καλό για forward 59,2% σε σταθμισμένη ευστοχία, νούμερο που περισσότερο παραπέμπει σε κάποιον παίχτη που τελειώνει τις φάσεις κοντά στο ζωγραφιστό, παρά κάποιον με ύψος 213 εκατοστών, που αρέσκεται να κινείται και να εκτελεί στα πέριξ αυτού.

Σημειώσεις: Τα στατιστικά είναι από το site του ΝΒΑ, το Cleaning The Glass, έως και την 16^η Φεβρουαρίου.