1. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: μετά τα πέντε σερί MVPs σε “γίγαντες” (Giannis, Jokic και Embiid) ήρθε η ώρα να δούμε κάποιο guard ή forward να ανακηρύσσεται MVP ή οι τρεις τους είναι αντικειμενικά οι τρεις καλύτεροι παίκτες της Λίγκας και μεταξύ των τριών θα κινηθούμε πάλι;
Gus Χρυσοχού: Η απάντηση είναι ορθή - κοφτή “όχι”. Δεν βλέπω πως μπορεί να σπάσει αυτή η τριάδα και φέτος. Να κάνουμε μια παραπάνω κουβέντα έτσι για το διαφορετικό; Αν έπρεπε να επιλέξω κάποιον με το ζόρι εκτός των τριών, θα ήταν ο Luka Doncic. Ο Σλοβένος μοιάζει να έχει το καλύτερο supporting cast από την ώρα που πάτησε το πόδι του στο Dallas, ωστόσο αν στο τέλος χρειαστεί κάποιος να πάρει πάνω του τις καταστάσεις θα είναι αυτός, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τα στατιστικά του και την επίδοση της ομάδας του. Δεν πιστεύω όμως πως θα γίνει κάτι τέτοιο. Τα λεφτά μου φέτος στον Giannis.
Αλέξανδρος Μήτσιου: Παρότι η προφανής απάντηση εδώ είναι εκ Μασαχουσέτης ερχόμενη, θα πάω με τον Devin Booker. Οι Suns αφενός δεν έχουν πολλούς παίκτες να προσφέρουν σκορ (αν και εσχάτως ενισχύθηκαν με το trade που μεταξύ άλλων έστειλε τον Ayton στους Blazers και αρκετές δεύτερες μονάδες στο Phoenix), και αφετέρου πρέπει να διαφυλάξουν την υγεία των πολύπαθων Durant και Beal. Και ποιος θα τραβήξει κουπί; Ο 26χρονος guard που, σιγά-σιγά μπαίνει στο prime του που λέμε. Αν και μάλλον δύσκολα θα ξεφύγει από Γιάννη και Jokic το βραβείο.
Giorgos B.: Δεν είναι η ώρα κανενός γκαρντ. Ο Jokic θα ξαναπάρει το βραβείο, τώρα που το περσινό, politically correct, διάλειμμα το επιτρέπει. Είναι ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, του αρέσει να περνάει καλά και να μην χάνει πολλά παιχνίδια και τα on/off στατιστικά του πιθανότατα θα απέχουν χιλιόμετρα των υπολοίπων, όπως συνήθως συμβαίνει. Καλή μαντεψιά ο Booker, ίσως αν οι Sixers έχουν τα χάλια τους να μπει στην τριάδα, ως εκεί.
Δημήτρης Χρυσικός: Οι τρεις καλύτεροι παίκτες της Λίγκας παραμένουν οι Jokic, Giannis και Embiid και δεν βλέπω πώς θα σπάσει το μεταξύ τους γαϊτανάκι για το βραβείο του πολυτιμότερου. Μέσι - Ρονάλντο είχαν οι ποδοσφαιρικοί, εμείς τώρα έχουμε τρεις. Αν κάποιος πλησιάζει αυτό το επίπεδο ωστόσο, είναι ο Jayson Tatum. Mε τους ανανεωμένους Celtics, αλλά και με τον Dame να τραβά ενδεχομένως λίγο από το φως του Giannis στους Bucks, έχει την ευκαιρία να τρέξει μία ξεχωριστή regular season και να επαναφέρει το βραβείο σε αμερικάνικα χέρια. 30 πόντους μέσο όρο είχε και πέρυσι άλλωστε, ένα μικρό ξέσπασμα προς τα πάνω, συν μία θέση στην πρώτη διάδα της Ανατολής για τους Κέλτες, ίσως αποδειχθούν αρκετά για να μπει τουλάχιστον στη συζήτηση.
Pete Seizis: Οκ, του έδωσαν του Embiid το βραβείο, ελπίζω να ηρεμήσει και να πάψει να γκρινιάζει και να επικεντρωθεί μήπως κάνει κάτι σημαντικότερο στην καριέρα του. Επομένως, ήρθε η ώρα για τον καλύτερο παίκτη όλων στο ΝΒΑ να το κατακτήσει ξανά. Ναι, για τον Jokic μιλάω και εγώ.
Νίκος Ραδικόπουλος: Ούτε εγώ βλέπω πως το MVP θα ξεφύγει από το δίπολο Jokic vs Giannis φέτος. Και όπως ήδη σημειώθηκε, ο Jokic είναι ο πιο επιδραστικός παίκτης μπάσκετ από όλους αυτή την στιγμή. Κατ’επέκταση και ο σημαντικότερος.
2. Ακόμα και αν δεν είναι ο MVP της σεζόν, ποιος θα είναι για εσάς ο παίκτης που θα κερδίσει την προσοχή σας και τα ξενύχτια σας παραπάνω;
Gus Χρυσοχού: Το soft spot μου για τον Dame το γνωρίζετε. Τώρα που πήγε και στην Ανατολή, κάνει το ξενύχτι μου λίγο πιο εύκολο, λόγω ωρών. Με τον Lillard όμως να μεγαλώνει πια και να βρίσκεται στο λυκόφως της καριέρας του -θεωρητικά τουλάχιστον- ο παίκτης που θα με κάνει να ξενυχτάω φέτος παράλληλα είναι ο Anthony Edwards. Είναι σαφές πως ο νεαρός guard είναι το πρόσωπο πια των Timberwolves και ένα από τα μελλοντικά πρόσωπα της Λίγκας. Με τον Antman, λοιπόν.
Αλέξανδρος Μήτσιου: Είμαι περίεργος για το τι θα δούμε φέτος από τον Evan Mobley, κυρίως στο κομμάτι του σκορ. Όπως και οι Cavs συνολικά, έκλεισε τη σεζόν μπλοκαρισμένος καθώς οι Knicks ανέδειξαν την αδυναμία του έστω να απειλήσει έξω από το ζωγραφιστό. Για να καθιερωθεί στους κορυφαίους ψηλούς της Λίγκας οφείλει να γίνει καλύτερος τεχνικά και πιο ευέλικτος με τη μπάλα στα χέρια. Τον αναμένουμε.
Giorgos B: Αρχικά, πάντα ξενυχτάω για τον Steph, κι ας μην σας αρέσει μπασκετικοί κωλοχίπστερ. Απο εκεί και πέρα, περιμένω πώς και πώς την εκτόξευση του Ant, που όλα δείχνουν πως ήρθε η στιγμή να πάρει τους Wolves στις πλάτες του. Θέαμα προσφέρει άφθονο έτσι κι αλλιώς, τώρα ως αδιαμφισβήτητο νο 1 θα κάνει κι άλλα. Σε όποιον δεν αρέσει, θα φύγει ως γνωστόν.
Δημήτρης Χρυσικός: Η ειλικρινής επιλογή, της καρδιάς μου ολόκληρης, είναι ο DeMar DeRozan. Ναι, οι Bulls δεν είναι κάτι σπουδαίο. Ναι, η Λίγκα έχει προχωρήσει με καινούργιους ήρωες. Όμως ο DeMar και το mid-range παιχνίδι του είναι τέχνη. Στα 34 πλέον, τα χρόνια περνούν και αν πάρει καμια απόφαση να σταματήσει τις επόμενες σεζόν, θα μετανιώνω για τα λεπτά που δεν του αφιέρωσα. Οπότε Chicago στο League Pass και όσο αντέξουμε. Επίσης, σαν μπασκετικός κωλοχίπστερ που λέει και ο Γιώργος πιο πάνω, θα λιώσω και τα παιχνίδια του Jabari Smith Jr. Ελαφρύς, βελτιωμένος σε κάθε σημείο του παρκέ, ένα υπέροχο πακέτο, κάτι σαν ‘’Chris Bosh των forwards’’.
Pete Seizis: “Parlez-vous francais?” Δεν γίνεται να αντισταθώ στην προοπτική του να βλέπω τον Victor Wembanyama με τη φανέλα των Spurs. Ο αθλητής που ανάγκασε το ΝΒΑ να μεταδίδει αγώνες της Metropolitan όταν αγωνιζόταν στο γαλλικό πρωτάθλημα για να τον γνωρίσουν άπαντες στις ΗΠΑ. Ο πιο πολυσυζητημένος νέος παίκτης των τελευταίων χρόνων, πριν καν βρεθεί κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετμπολ. Λόγω βέβαια της διαχείρισης που ενδεχομένως να του κάνουν, κάποιες φορές το ξενύχτι θα αναβληθεί, αλλά χου κέαρς. Allez Victor!
Νίκος Ραδικόπουλος: Εντάξει, μπορεί ο καθένας μας να αραδιάσει 47 μπασκετικά soft spots ως φετίχ του, αλλά, αλήθεια, υπάρχει πιο ευχάριστη μπασκετική εμπειρία από το να βλέπεις τον Jokic να κάνει μαγικά με την μπάλα;
3. Να μείνουμε λίγο ακόμα στα των θετικών εντυπώσεων, ποιος θεωρείτε πως θα κάνει φέτος το “άλμα” και θα είναι ο Most Improved της χρονιάς;
Gus Χρυσοχού: Θέλω πολύ να γράψω το όνομα του Shaedon Sharpe εδώ. Αλλά πολύ φοβάμαι στο όλο συνοθύλευμα των Blazers πως θα έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του. Το αφήνω σαν dark horse, αλλά μέχρι εκεί. Στην ερώτηση αυτή θα πάω με τον Jordan Poole. Σε μια ομάδα που θα είναι μία από τις χειρότερες της Λίγκας, ο Poole θα έχει την ευκαιρία να παίζει για τα νούμερά του κάθε βράδυ. Και νομίζω θα τα πιάσει.
Giorgos B: Φουλ επηρεασμένος από την pre-season, θα πάω με την ομάδα μου, θα πάρω το ρίσκο και θα πω … ο Jonathan Kuminga! Από πού προκύπτει αυτό, θα μου πείτε… Steve Kerr ξύπνα, τα σημάδια είναι παντού.
Αλέξανδρος Μήτσιου: Αν και μπαίνει στην sophomore σεζόν του, ο Jabari Smith Jr εμφανίστηκε τρομακτικά άνετος και επιβλητικός στο summer league φέτος. Οι περσινοί αριθμοί δεν ήταν κακοί σίγουρα, απλά ήταν ασταθής και αρκετά άστοχος. Φαίνεται να έχει βάλει πράγματα στο παιχνίδι του, έχει φτιάξει την ψυχολογία του, κι από φέτος θα έχει τον Udoka να τον καθοδηγεί. Το κακό είναι ότι το παιχνίδι παίζεται με μία μπάλα, κι οι Rockets έχουν μαζέψει περισσότερα ball-dominant γκαρντ από ότι πρέπει.
Δημήτρης Χρυσικός: Πιστός στην αρχή μου να μη δίνω ψήφο σε δευτεροετή αθλητή, που πολύ φυσιολογικά ανεβάζει νούμερα έχοντας διαβάσει λίγο καλύτερα τα σημεία που τον βολεύουν στο παρκέ, θα πάω με τον Cade Cunningham. Πρακτικά δεν έχει δικαιώσει το απίθανο hype απ’ όταν μπήκε στη Λίγκα, καλά καλά δεν έχει συμπληρώσει 82 παιχνίδια στο ΝΒΑ. Όμως το πακέτο του είναι υπέροχο, η ηρεμία με την οποία μπορεί να τρέξει μία επίθεση και να φτιάξει το δικό του σουτ. Φέτος στα χέρια του Monty Williams, μάστορας στο να ανεβάζει παίκτες και σύνολα, περιμένω ένα πραγματικό ξέσπασμα. Εφόσον σε καθαρά νούμερα πιάσει μία statline με 22+ πόντους και 7+ ασίστ μέσο όρο, και σε συνδυασμό με μία μικρή αύξηση στον αριθμό νικών των Pistons, πιστεύω πως θα μετατραπεί σε ένα από τα φαβορί για το βραβείο.
Pete Seizis: Δεν θα πω τις προφανείς επιλογές Mikal Bridges, Tyrese Maxey, Jordan Poole, αλλά θα πάω με μία πιο εναλλακτική -χιπστερ που θα έλεγε ο Γιώργος. Και συγκεκριμένα με τον Shaedon Sharpe των Blazers, που ανέφερε και ο Gus προηγουμένως. O νεαρός του Portland θα έχει αναβαθμισμένο ρόλο στην αναδόμηση που επιχειρεί ο οργανισμός με τη φυγή του Lillard. Θα παίζει σίγουρα 25 λεπτά και πάνω και αναμένεται να αυξήσει κατά πολύ τα στατιστικά των 9,9 πόντων που είχε πέρυσι. Ενδεικτικά στα τελευταία εννιά παιχνίδια που είχε παρκαριστεί ο Lillard λόγω «τραυματισμού» είχε 22,3 πόντους μέσο όρο. Οκ, τα τελευταία παιχνίδια σε κάθε σεζόν ίσως δεν είναι ασφαλές δείγμα, αλλά τα προσόντα και οι ικανότητες είναι εκεί. Να έχει και νόημα το βραβείο ρε παιδιά.
Νίκος Ραδικόπουλος: Mε τους Poole και Cunningham να έχουν απαντηθεί, ας μην τους επαναλάβω και ας βάλω στο τραπέζι τον Scottie Barnes του Toronto. Τριτοετής, άρα αποφεύγουμε τον κανόνα του δευτεροετούς που ποτέ δεν ψηφίζονται (καθώς είναι αναμενόμενη η βελτιώσή τους στον δεύτερο χρόνο τους στη Λίγκα), μετά από μια πολύ ελπιδοφόρα πρώτη σεζόν στη Λίγκα, πέρσι ήταν από αδιάφορος ως απογοητευτικός. Με τους Raptors να βρίσκονται σε μεταβατική φάση, μεταξύ της παλιάς φουρνιάς που πήρε το Πρωτάθλημα του 2019, και της όποιας επόμενης, το main piece της δεύτερης είναι δεδομένα ο Barnes. Θα έχει συνεπώς πολύ μεγαλύτερο ρόλο και ευθύνες, πολύ περισσότερη ώρα την μπάλα στα χέρια και σαν δημιουργός, και αν ανταποκριθεί στον ρόλο, κατάσταση όχι απίθανη, γιατί όχι να είναι αυτός ο Most Improved της σεζόν;
4. Από την draft class ποιος είναι ο παίκτης που θεωρείτε πως θα ξεχωρίσει παραπάνω, κερδίζοντας το βραβείο του rookie of the year; Θα είναι αυτός ο καλύτερος της draft class και σε βάθος χρόνου;
Gus Χρυσοχού: Φαντάζομαι η ερώτηση κανονικά είναι “υπάρχει περίπτωση να βγει άλλος πέρα από τον Wemby;”. Αν υποθέσουμε ότι αυτό θα γίνει, θα πάω με τον Scoot. Τα σημάδια του επόμενου μεγάλου ηγέτη των Blazers είναι εκεί και εκτιμώ πως θα τα δούμε από φέτος. Θα είναι αρκετά για να τον αναδείξουν rookie της χρονιάς; Μόνο αν ο Γάλλος χτυπήσει και μείνει εκτός δράσης για σημαντικό χρονικό διάστημα (χτυπάω ό,τι διαθέσιμο ξύλο υπάρχει γύρω μου).
Giorgos B: H ερώτηση αποκλείει τον Holmgren και ο Wemby λογικά δεν θα πιάσει το όριο των παιχνιδιών, τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Oι Spurs δεν πρόκειται να υπολογίσουν κανένα Player Particpation Policy, το οποίο άλλωστε δεν επηρεάζει τόσο τους rookies. Συνεπώς, ο Scoot Henderson έχει το προβάδισμα, παρόλο που οι Blazers αναμένεται να είναι κακή ομάδα για φέτος. Σε βάθος χρόνου, πάντως, το πιθανότερο είναι πως ο Γάλλος θα τον ξεπεράσει.
Αλέξανδρος Μήτσιου: Εάν δεν βγει Rookie της χρονιάς ο “Γάλλος Πωλ Μπάνιαν” σήμαινει είτε ότι εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο bust της ιστορίας, είτε ότι υπέστη σοβαρό τραυματισμό. Κι επειδή προφανώς δεν επιθυμούμε τίποτα από τα δύο, σε μια νορμάλ και υγιώς εξελισσόμενη χρονιά ο Wemby δεν το χάνει το βραβείο. Όσο για το αν θα είναι ο κορυφαίος και σε βάθος χρόνου, δεδομένου του ήπιου ταμπεραμέντου που παρουσιάζει ως τώρα θεωρώ πως ναι. Νο offense στους υπόλοιπους αλλά οι περισσότεροι πρέπει ταυτόχρονα με το μπάσκετ να ενηλικιωθούν κιόλας.
Δημήτρης Χρυσικός: Wemby και Wemby, σαν τηλεοπτικό σόου ένα πράγμα. Κατέληξα λατρεύω τα αδέρφια Thompson, Amen και Ausar, πιστεύω ότι κουμπώνουν απόλυτα στα σύνολα των Rockets και Pistons αντίστοιχα, αλλά ποιον να βάλω πάνω από τον Victor Wembanyama δηλαδή, τον βλέπετε τι κάνει ήδη από την preseason. Με μία λογική χρονιά θα κερδίσει το βραβείο του Rookie of the Year μόνο και μόνο για το συνολικό αφήγημα, ενώ σε βάθος χρόνου μοιάζει να έχει το ταβάνι ενός All-timer του αθλήματος. Πάμε για σπουδαία πράγματα.
Pete Seizis: Δύσκολα να χάσει το βραβείο ο Γάλλος, εκτός αν βέβαια χάσει αρκετούς αγώνες. Τώρα όσον αφορά μακροπρόθεσμα, βγάζοντας από την εξίσωση τον Γάλλο, αλλά και τον Scoot Henderson θα πω πως αυτός που θα έχει εξαιρετική καριέρα θα είναι ο Κeyonte George, των Jazz. Κάποια στιγμή μέσα στη σεζόν θαρρώ πως θα πάρει παιχνίδια ως βασικός και θα φανεί πόσο καλός scoring guard είναι.
Νίκος Ραδικόπουλος: Δεν ανήκει στη φετινή draft class, αλλά λογίζεται ως rookie: o Chet Holmgren των Thnuder έχει έναν χρόνο προβάδισμα από εμπειρίες σε περιβάλλον NBA, ενώ στην ομάδα του, ήδη καλή και χωρίς αυτόν, έχει, όχι απλά ρόλο, αλλά κομβικό. Νομίζω και “θα γράψει” καλύτερα νούμερα και θα μαζέψει βλέμματα από την πορεία της Oklahoma, πορεία που σε σημαντικό βαθμό θα διαγράφεται και από τη δική σου σημαντική συμμετοχή.
5. Η άμυνα ξέρουμε πως είναι πάντα ομαδική, αλλά αφού υπάρχει και για αυτήν ατομικό βραβείο, ποιος είναι ο παίκτης που πιστεύετε θα έχει τη σημαντικότερη συνεισφορά στο αμυντικό πλάνο της ομάδας του;
Gus Χρυσοχού: Για μένα και πάλι η επιλογή του Jaren Jackson Jr. είναι μονόδρομος. Ήδη έχει μια χρονιά στην πλάτη του που τον ανέδειξε ως defensive anchorman και δεν υπάρχει λόγος να μη συνεχίσει έτσι. Ειδικά με την απουσία του Morant στο πρώτο στάδιο της χρονιάς και επομένως την επίθεση του Memphis να είναι λαβωμένη, η άμυνα θα είναι εκείνη που θα δώσει τον τόνο. Αναμένω, λοιπόν, μια εξίσου καταπληκτική αμυντική επίδοση από τον Jackson, που θα του δώσει το βραβείο για δεύτερη σερί χρονιά.
Giorgos B: Ο Γιάννης. Οι Bucks θα τον χρειαστούν περισσότερο από ποτέ ανασταλτικά και το γεγονός ότι στην επίθεση θα έχει την πολυτέλεια για κάποιες off βραδιές, στις οποίες θα αναλαμβάνει ο Lillard, ευνοεί τη συγκέντρωση του σε τομείς όπως το προσωπικό μαρκάρισμα και τα direct switches. Αν οι Bucks καταλήξουν ως μία από τις τοπ-10 άμυνες του πρωταθλήματος, θα οφείλεται κυρίως σε εκείνον, αφού ο εξαιρετικός Λόπεζ έχει συγκεκριμένα πεδία κίνησης και ευθύνης. Επιλαχών ο Mobley.
Αλέξανδρος Μήτσιου:: Κοιτάξτε να δείτε τώρα τι γίνεται. Στην ίδια ομάδα φέτος θα συνυπάρξουν οι δύο καλύτεροι αμυντικοί των τελευταίων δύο ετών. Με δεδομένο ότι ο Morant θα παραμείνει τιμωρημένος για 25 αγώνες, οι Grizzlies πρέπει να βρουν τρόπο να κερδίσουν ως να επιστρέψει και να ανεβάσει τους αριθμούς της ομάδας. Κι αυτός ο τρόπος θα είναι τα stops. Και για να διαλέξω έναν από τους δύο, πάω με τον JJJ που με τον Smart στην περιφέρεια μπορεί να κάνει το ζωγραφιστό πραγματικά απροσπέλαστο και να γράψει ακραία advanced stats.
Δημήτρης Χρυσικός: Δεν τα κατάφερε για λίγο πέρυσι, τον στηρίζω με τα χίλια για φέτος. Ο Evan Mobley είναι πραγματικά σπουδαίος αμυντικός, μαζί με τον Jarrett Allen καλύπτουν τα πάντα κοντά στο καλάθι, μπορεί να αμυνθεί σε 1v1 καταστάσεις ακόμη και με κοντύτερους (και πιο γρήγορους) αντιπάλους. Οι Cavs μαζί του μετατρέπονται αυτόματα σε μία top-5 άμυνα, τα ίδια περιμένω και για φέτος και αν πετύχουν ένα καλύτερο ρεκόρ νικών, ο Mobley λογικά θα πάρει την αμυντική δόξα.
Pete Seizis: Ο Jaren Jackson Jr θα είναι back2back αμυντικός της χρονιάς, εφόσον πιάσει τον αριθμό των 65 αγώνων που απαιτείται για να μπορεί να είναι υποψήφιος ένας αθλητής για τα βραβείο- και το αναφέρω γιατί πέρυσι αγωνίστηκε σε 64 παιχνίδια. Τρομακτικό δίδυμο με τον Smart όταν θα αμύνονται σε χειριστή/ψηλό κάτι που θα κάνει ακόμα πιο εύκολο το έργο του ψηλού των Grizzlies. H παρουσία του καθιστά τη ρακέτα δύσβατο δρόμο. Ενδεικτικά σημειώνω πως με τον JJJ στο παρκέ οι αντίπαλοι είχαν 4% λιγότερο σε σταθμισμένη ευστοχία και 9% λιγότερο σε προσπάθειες στη ρακέτα.
Νίκος Ραδικόπουλος: Ο Draymond Green είναι πέρα και μακριά του όποιου δεύτερου, ο σημαντικότερος ενορχηστρωτής άμυνας την τελευταία 10ετία στο NBA. To ότι έχει κερδίσει μόλις μια φορά το σχετικό βραβείο είναι ένα σκάνδαλο που πρέπει κάπως να περιοριστεί.
