Αγαπητοί αναγνώστες του Basketball Guru καλημέρα. Με τίτλο που φέρνει λίγο σε χριστουγεννιάτικες ιστορίες που λένε παππούδες μπροστά από τζάκια (σε κάποιο παράλληλο σύμπαν, ίσως της Disney) ξεκινά η τρίτη έκδοση του We Got Game, γεμάτη ιστορίες, αξιοπρόσεκτα στατιστικά, στιγμές και πρωταγωνιστές που ξεχωρίσαμε τις τελευταίες ημέρες στη λίγκα του ΝΒΑ. Ξεκινάμε.

Το NBA αποτελεί εδώ και χρόνια μία από τις πιο δυναμικά εξελισσόμενες και αναπτυσσόμενες αθλητικές λίγκες παγκοσμίως. Τα έσοδά του αυξάνονται διαρκώς από τη σεζόν 2012-13 ως και σήμερα, ενώ το ίδιο προβλέπεται να συμβαίνει ως και της σεζόν 2027-28. Μάλιστα, σε αυτό ακριβώς το διάστημα, από το 2012 ως το 2028, τα συνολικά έσοδα θα έχουν υπερτριπλασιαστεί¹. Παράλληλα, το engagement όσων παρακολουθούν το NBA διαρκώς αυξάνεται, όπως καταγράφεται στο σύνολο του έτους πλέον, μέσω της πλειοψηφίας των πλατφόρμων στις οποίες αποτυπώνεται αυτή η διαδραστική σχέση: twitter, Instagram, youtube channels, facebook, NBA league pass.

Μετά το πέρας της περασμένης χρονιάς αρκετοί αναρωτιόμασταν πόσο καλός μπορεί να γίνει αυτός ο Luka Doncic, μετά την αναγνωριστική rookie σεζόν του, που τον βρήκε να κερδίζει δίκαια το ομώνυμο βραβείο του κορυφαίου νέου παίχτη στο ΝΒΑ. Πώς άραγε θα λειτουργούσε με έναν συμπαίχτη, σούπερ σταρ-unicorn του βεληνεκούς του Kristaps Porzingis στο πλάι του, όντας ήδη ο κινητήριος μοχλός των Mavericks, ειδικά μετά την ανταλλαγή του νούμερο εννιά του ντραφτ του 2017 Dennis Smith Jr.;

Πρώτη επαφή με την Ανατολική περιφέρεια στα previews του Basketball Guru, μέσω της Central Division. Πέντε ιστορικά franchises ψάχνουν ξανά το δρόμο προς τις επιτυχίες, ξεκινώντας από χωριστές αφετηρίες και με διαφορετικούς στόχους για τη φετινή σεζόν. Τα Ελάφια έχουν τον πρώτο λόγο.

Εδώ και καιρό οι «ειδικοί» λέγανε ότι η επόμενη χρονιά στο ΝΒΑ θα είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που τελείωσε. Το βασικό επιχείρημα ήταν ότι περίπου το 40% των παικτών που τελείωσε τη χρονιά θα ήταν χωρίς συμβόλαιο και πολλές ομάδες είχαν χώρο για να τους προσελκύσουν. Επιπλέον, μετά από τους τραυματισμούς των Durant και Thompson στους τελικούς, πολλές ομάδες θεώρησαν ότι θα έχουν ελπίδες για να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα την επόμενη χρονιά και αναμένονταν αρκετές ανταλλαγές, όπως και έγινε.

Πράξεις και κεφάλαια. Δεν είναι ούτε θεατρικό, ούτε βιβλίο, αλλά η δική μας εκδοχή της καταγραφής των σημαντικότερων γεγονότων των playoffs του ΝΒΑ ή και της καταγραφής των ... λιγότερο σημαντικών. Για παράδειγμα, τι ευχαρίστηση να βρει κανείς στην σειρά Bucks - Pistons, πέραν της δεδομένης προσοχής που δίνουμε όλοι λίγο ως πολύ στον Γιάννη Αντετοκούνμπο; Πέραν τέτοιων "αποτυχιών" όμως, η postseason του ΝΒΑ είναι γεμάτη φανταστικό μπάσκετ και συναρπαστικά παιχνίδια, στα οποία θα ρίχνουμε τακτικές ματιές, μαζί φυσικά και στους πρωταγωνιστές τους. Πάμε λοιπόν.

Επιστροφή μετά από κάποιους μήνες απουσίας και για μένα λοιπόν. Και η αφορμή για το προσωπικό comeback δεν είναι άλλη από τη πορεία των Thunder μέχρι στιγμής στη Regular Season. Έχοντας ξεκινήσει με 7 σερί ήττες τη σεζόν, οι “Kεραυνοί” βρίσκονται πλέον στη 3η θέση της Δύσης με ρεκόρ 24-13 . Φυσικά πρέπει να κρατάμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι μέχρι στιγμής είχαν το ευκολότερο πρόγραμμα. Ωστόσο αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι έχουν βελτιώσει την άμυνα τους τρομακτικά και βρίσκονται στη πρώτη θέση όσον αφορά του Def Rating, δηλαδή το πόσους πόντους δέχονται ανά 100 κατοχές. Πέρσι βρίσκονταν στην 9η θέση στην αντίστοιχη στατιστική κατηγορία. Τι άλλαξε; Είναι όντως καλύτεροι φέτος; Μέχρι που θα φτάσουν; Ας τα δούμε αυτά σιγά σιγά.

Η περσινή χρονιά για την ομάδα της Utah ήταν καλύτερη του αναμενομένου. Παρά τη φυγή του Hayward, η έλευση του Mitchell κυρίως, αλλά και του Rubio, βοήθησαν την ομάδα να κάνει ένα καταπληκτικό φίνις και να τελειώσει με ρεκόρ 48 – 34, παρότι είχε βρεθεί να έχει ρεκόρ 19 – 28 (29 - 6 στα τελευταία 35 παιχνίδια) κάπου στα μέσα Γενάρη. Στα play off οι Jazz απέκλεισαν τους Thunder και χάσανε από τους καλύτερους Rockets. Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες, αφού στην off season κατόρθωσαν να κρατήσουν όλους τους παίκτες και να είναι επί της ουσίας η ίδια ομάδα.

Ο LeBron πήρε την τρίτη του απόφαση και μετακινήθηκε στη “πόλη των Αγγέλων”, αλλάζοντας για ακόμα μία φορά το χάρτη του ΝΒΑ και στις δύο περιφέρειες. Στην μεν Δύση, ακόμα μία super team εδραιώνεται, με την προσθήκη του Leonard να μοιάζει βέβαιη κάποια στιγμή στο μέλλον. Από την άλλη, στην Ανατολή για πρώτη φορά από το 2003 οι ομάδες δεν θα πρέπει να αποκλείσουν τον Βασιλιά στο δρόμο τους για τους τελικούς του ΝΒΑ. Ανοίγει λοιπόν ο χώρος για νέες δυναστείες. Ας δούμε λοιπόν τον χάρτη της περιφερειας όπως αυτός διαμορφώνεται.

Aντιγράφω μια υπέροχη παράγραφο από το preview του The Ball Hog για τους τελικούς του NBA: "Αν έχουμε γράψει πάμπολλες φορές τη φράση “οι Warriors είναι η καλύτερη ομάδα μπάσκετ στην Ιστορία του αθλήματος”, μόνοι τους φέτος μας αναγκάζουν να την τροποποιήσουμε. Πλέον η σωστή απόδοση οφείλει να λέει πως “οι Warriors έπαιξαν το καλύτερο μπάσκετ που η ανθρωπότητα έχει ποτέ δει την περίοδο Φλεβάρης – Ιούνης 2017”. Οι φετινοί Warriors είναι μια καρικατούρα του εαυτού τους. Ένας αυτάρεσκος αλλαζονικός οργανισμός, που ξέρει ότι είναι ο καλύτερος -και μάλιστα εύκολα- και δεν μπαίνει ποτέ στη διαδικασία να το αποδείξει, αλλά αρκείται τραμπουκίζοντας σε μικρά διαστήματα (βλέπε τρίτα δωδεκάλεπτα) να παίρνει αυτό που θέλει (νίκες ή/και προκρίσεις)."