Όταν ο Javale McGee ξεκίνησε την τρίτη περίοδο μαρκάροντας τον αφηνιασμένο Lebron και βγάζοντας όντως 1-2 καλές άμυνες που κατέληξαν σε transition και δυο δικά του καλάθια, το παραπάνω απόσπασμα μου ήρθε ακαριαία στο μυαλό. Είναι τόσο υπερόπτες αυτοί, σκέφτηκα, που πάνε να κερδίσουν έτσι τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο, προκαλώντας τον να πάρει ο,τι κατοχή υπάρχει και δεν υπάρχει. Το κόλπο έπιασε, οι Warriors ξέφυγαν κάπως, αλλά φυσικά το τροπάρι αυτό δεν γινόταν να συνεχιστεί για πολύ. Ο James επανήλθε δριμύτερος, άρχισε να σκοράρει μέχρι και από τα 8,5 μέτρα και η υπεροψία έμεινε υπεροψία μέχρι το τέλος και την φράση του Χάρι Κλιν "γεια σου ρε J R". Οπως έγραφε και ο Λεό πριν λίγες μέρες, ας πρόσεχε αυτός που τον διάλεγε. Ή ας πρόσεχε ο George Hill να έβαζε την βολή, εν πάσει περιπτώσει.
Για την ιστορία, θεωρώ ότι το λάθος του Smith το συνοδεύει ένα overhype, κατά κάποιο τρόπο. Οκ, έχασε λίγο τη μπάλα σε εκείνη την φάση, όμως ηταν τα τελευταία δευτερόλεπτα ενός κακού χαμού και κυρίως ήταν η -πιθανώς - μεγαλύτερη ευκαιρία που θα βρουν στην σειρά οι Cavs να πάρουν την έδρα. Σου λέει κι ο άλλος λογικά "ε τι κάνεις κι εσύ ρε μαλάκα". Πλέον το break δειχνει πιο χλωμό, δεδομένου του ότι πήγε στο βρόντο και η ιστορικά καλή εμφάνιση του James, με το stat line των 51 πόντων, των 8 ριμπάουντ και 8 ασίστ να είναι ανεπανάληπτο στην ιστορία των τελικών του ΝΒΑ. Ο,τι κι αν έκανε ο King έπιανε , με τον Kerr να του δίνει μάλιστα και - πλην McGee - κι άλλες πεντάδες για να κάνει όργια, όπως τα δυο πρώτα λεπτά της δεύτερης περιόδου, όταν Durant και Green κάθονταν ταυτόχρονα στον πάγκο. Βγάλε άκρη. Σε κάθε περίπτωση, και παίρνοντας κάθε δυνατή ευκαιρία, οι Cavs στο τέλος του παιχνιδιού έπαιξαν πολύ έξυπνα μακριά από τις βοήθειες του δεύτερου, με τον παιχταρά να διαβάζει στην εντέλεια επάνω σε ποιον έπρεπε να επιτεθεί. Διάφορα λει απ καθόλη την διάρκεια του ματς έγιναν επάνω στους Looney, West και Jordan Bell.
Υποθέτω αυτό θα συνεχιστεί και στα υπόλοιπα παιχνδία , παρεμπιπτόντως. Ο James θα ψάχνει συνεχώς κάποιους αδύναμους αμυντικούς στο drive και οι Warriors θα προτιμήσουν ο Draymond να μένει κοντά στους σουτέρ και να έρχεται σε double team μόνο την ύστατη ώρα ή καθόλου. H τακτική είναι έτσι σχεδιασμένη, ώστε οι Dubs να φάνε κάμποσα, αλλά να αποφύγουν κάποια άλλα. Τι πήγε σε αυτήν τελείως στραβά; Αρχικά, αυτό που είπαμε πριν λίγο. Η αναγνώριση των μέτριων αμυντικών έφερε σχεδόν όλους τους πόντους του James μέσα στην ρακέτα, όπου έμπαινε για πλάκα. Το βασικό πρόβλημα ήταν όμως κατά την γνώμη μου άλλο: οτι πολύ απλά ο Durant παρέδιδε εύκολα τα όπλα στην άμυνα και ο Green ήταν χαμένος στον ενδιάμεσο ρόλο του. O Lebron απλά τους διέλυσε.
Αν βέβαια ρωτήσετε αλλους, θα πάρετε και άλλες εκδοχές, εξίσου σημαντικές.
Ολα αυτά ωραία και καλά και συμφωνούμε. Εγω αλλου ήθελα να εστιάσω. Οι Warriors δείχνουν να έχουν χασει την αγωνιστική τους ταυτότητα (στην επίθεση). Η απουσία του Iggy δεν μεταφράζεται αυτόματα σε συνεχόμενα iso. Υπάρχουν τουλάχιστον αλλοι 2-3 χειριστές - δημιουργοι στην ομαδα
— Ηλιαδης Ηλιας (@Ilias_Iliadis89) June 1, 2018
O κοντρίμπιουτορ του BG , Ηλίας από την Θεσσαλονίκη, έχει δίκαιο. Οι Warriors έβγαλαν μεν 31 τελικές πάσες, από την άλλη ένα σωρό χαμένες επιθέσεις του KD ήταν ουσιαστικά λάθος επιλογές. Δεν είναι πιστεύω τόσο ότι η ομάδα του ξέχασε να γυρίζει την μπάλα, όσο ότι είναι πολύ σίγουρη οτι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα κερδίσει και πως κάπως έτσι καθάρισε κάποια παιχνίδια των τελικών πέρυσι. Προσέξτε: οι Warriors δεν ήταν καθόλου απρόσεκτοι, έκαναν μόλις 7 λάθη. Είδαν όμως τον καλύτερο σκόρερ τους να έχει 36% εντός πεδιάς, χωρίς να του δημιουργούν σωστές συνθήκες για σουτ ή χωρίς να τις δημιουργεί ο ίδιος.
Οι αρνητικές συνέπειες αυτού δεν αντικατοπτρίζονται στην συνολική ευστοχία. Το 51.1% στο FG% και το 58,8% στο eFg% είναι απολύτως θαυμάσια νούμερα, ανώτερα από τους μέσους όρους της κανονικής περιόδου! Αν θέλετε την γνώμη μου, το βασικότερο ντεφό είναι ότι οι απομονώσεις ρίχνουν τον ρυθμό σε επίπεδα που οι Cavs μπορούν να τον ακολουθήσουν (89,5, δηλαδή 10 κατοχές κατω από τον ρυθμό που παίζει το Golden State στα πλέι οφ και περίπου 12 λιγότερες σε σχεση με την κανονική περίοδο). Ο,τι advanced metric και να πιάσετε, θα διαπιστώσετε ότι στις νίκες των Warriors ο ρυθμός είναι κάμποσο ανεβασμένος σε σχέση με τις ήττες (περί τις 3-4 κατοχές), κάτι που δεν συμβαίνει με τους αντιπάλους τους, οι οποίοι εμφανίζουν οριακά (μόνο) την αντίθετη τάση.
Mπλα μπλα μπλα , οι Warriors πάντως κέρδισαν, χωρίς να κάνουν σωστά, πράγματα που κανονικά θα έπρεπε να κάνουν σωστά. Ποτς γένεν από εδώ και πέρα να χάσουν; Δεν ξέρω, όμως εξαρτάται και από το πώς θα μετρήσει κανείς το συγκεκριμένο αποτέλεσμα πνευματικά. Μπορούν άραγε οι Cavs να το δουν ώς "κοίτα να δεις, δυο μαλακίες λιγότερες να κάνουμε , τους έχουμε" και οι Dubs ως "ω γαμώτο, τελικά είναι δύσκολο;". Η θα γίνει το αντίθετο και η πλειάδα των σταρ του Golden State θα σκεφτεί πως "με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα κερδίζουμε πάντα"; Μέχρι σήμερα ίσχυε μάλλον η δεύτερη εκδοχή, για αυτό άλλωστε και έχουμε όλοι αρκεστεί σε ... στιγμιαίους τραμπουκισμούς. Από εδώ και πέρα, θα χρειαστεί πιθανώς καλύτερο μπάσκετ, γιατί ο James είναι αληθινά αφηνιασμένος.
