Η εικόνα του "εγγονού του διαβόλου" έως τώρα στη σεζόν προκαλεί πλέον διαφορετικά, εύκολα να απαντηθούν, ερωτήματα. Σε πόσα χρόνια θα μπορεί να λογίζεται ως ένας εκ των κορυφαίων παιχτών στο ΝΒΑ; Tι όνειρo είδαν οι ομάδες που τον προσπέρασαν το βράδυ της 21^ης Ιουνίου του 2018;

Ούτε ο πιο φανατικός υποστηρικτής του δεν θα μπορούσε να φανταστεί τέτοια αγωνιστική έκρηξη όπως η φετινή. Γιατί ναι μεν είχαμε ήδη το πρώτο περσινό δείγμα, με μέσους όρους 21.2 πόντους, 7.8 ριμπάουντ, 6 ασίστ και 49.7% σταθμισμένη ευστοχία (EFG), αλλά επουδενί δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ότι αυτά ήταν απλά πρά ελάχιστες σκηνές από τα προσεχώς, ένα prequel. Αφού μεσολάβησε ένα ήρεμο καλοκαίρι, στο οποίο είχαμε την «τύχη» να απολαμβάνουμε διάφορες ομάδες στο παγκόσμιο κύπελλο της Κίνας, πλην των πρωταθλητών Ευρώπης Σλοβένων, ο Doncic ξεκίνησε φουριόζος τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις με την ομάδα του Dallas, πραγματοποιεί μία χρονιά που μπορεί να τον βάλει ακόμα και στην κουβέντα για τον πολυτιμότερο παίχτη της κανονικής διάρκειας και μοιάζει ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης των Mavericks στην προσπάθεια για επάνοδο στα playoffs του ΝΒΑ στη μετά-Dirk εποχή. Μέσοι όροι¹ που αγγίζουν το triple double -30.8 πόντοι, 9.9 ριμπάουντ, 9.6 ασίστ- νούμερα αδιανόητα για έναν δευτεροετή και δη εικοσάχρονο, στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη.

Κάθε του αγώνας μοιάζει, καθ’ υπερβολή ή και όχι, σαν ένας πίνακας ζωγραφικής ενός αναγεννησιακού καλλιτέχνη, ενός ώριμου Μικελάντζελο ντι Λοντοβίκο Μπουοναρότι Σιμόνι ή όπως τον γνωρίζουμε εν συντομία Μιχαήλ Άγγελου. Όπως και στο περίφημο έργο του Ιταλού αρτίστα, στoν θόλο του παπικού παρεκκλησιού της Καπέλα Σιστίνα, στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης, που μόνο αν βρεθεί κάποιος στην αίθουσα μπορεί να συλλάβει το μεγαλείο του, να θαυμάσει την τελειότητά του και να τον κατακλύσουν έντονα συναισθήματα θαυμασμού, έτσι νιώθει και σε έναν αγώνα των φετινών Mavs, υπό την καθοδήγηση του καλαθοσφαιριστή καλλιτέχνη Luka Doncic.

Τα ρεκόρ που καταρρίπτει το ένα μετά το άλλο οδηγούν συχνά σε εκφράσεις και επιφωνήματα θαυμασμού, ακόμα και σε διάφορες υπερβολές που όμως, μοιάζουν καθόλα δίκαιες. Θα δούμε ορισμένα εξ αυτών ούτως ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τα αγωνιστικά κατορθώματα του. Είναι ο έβδομος νεότερος παίχτης που ξεπερνάει τους 2000 πόντους και μάλιστα το έκανε πιο γρήγορα από παίχτες-σε 88 παιχνίδια- όπως οι LeBron James, Kobe Bryant, Kevin Durant, όπως μας ενημερώνει ένας χρήστης του reddit. Παρακάτω ορισμένα ακόμα ρεκόρ του.

The @dallasmavs Luka Doncic scored his 2,000th career point this afternoon. Doncic has produced 2,016 points, 725 rebounds, and 585 assists in 88 career games. The only player in NBA history to reach 2,000p/500r/500a in fewer games played is Oscar Robertson.

— Justin Kubatko (@jkubatko) November 24, 2019

The only active players who have had streaks of at least four games with 30+ points and 10+ assists are all on the Toyota Center court. Luka Doncic just joined Russell Westbrook and James Harden in that club. Only other guy to do it since 1983-84: Michael Jordan.

— Tim MacMahon (@espn_macmahon) November 24, 2019

LeBron James was the only player in NBA history to have multiple 40-point, 10-assist performance before turning 21. Luka Doncic then did it twice in a four-game span.

— Tim MacMahon (@espn_macmahon) November 25, 2019

Διόλου άσχημα για έναν παίχτη τον οποίο τον προσπέρασαν ομάδες όπως οι Suns, οι Κings¹ και οι Hawks (έστω κι αν ουσιαστικά άλλαξαν πικς με τους Mavs για χάρη του Trae Young), εξαιτίας ίσως των «περιορισμένων» αθλητικών προσόντων και του «μυστηρίου» που χαρακτηρίζει όσους παίχτες αγωνίζονται στην Ευρώπη, ειδικά μετά από αποτυχημένες επιλογές στα υψηλά νούμερα Ευρωπαίων την περασμένη δεκαετία όπως οι Μilicic, Bargnani (έστω και αν έπαιξε με επιτυχία κάποια χρόνια).

Η στελέχωση γύρω του και η τακτική

Το παράδειγμα του Γιάννη και των Bucks είναι η χαρακτηριστικότερη περίπτωση του πώς ένας σοβαρός μπασκετικός οργανισμός, για να πραγματοποιήσει το επόμενο βήμα και να εξελιχθεί, «οφείλει» να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις δυνατότητες του franchise παίχτη και να στελεχώσει το ρόστερ με τέτοιον τρόπο που θα ξεκλειδώσει τις δυνατότητές του -οκ, και να διώξει τον Jason Kidd. Η ομάδα του Τέξας είχε και ένα συγκριτικό πλεονέκτημα με την αντίστοιχη περίπτωση του Milwaukee. Ο Doncic ήταν ήδη ένας μπαρουτοκαπνισμένος παίχτης με τεράστια εμπειρία στο υψηλότερο επίπεδο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, επομένως και πιο έτοιμος να δοκιμαστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.

Μετά το περσινό ξεσκαρτάρισμα, το ρόστερ διαμορφώθηκε με τέτοιον τρόπο από τον general manager Donnie Nelson και τον προπονητή Rick Carlisle, ώστε να μεγιστοποιήσουν τα ταλέντα του νεαρού. Τεράστιο ρόλο έπαιξε η έλευση του έτερου ευρωπαίου σταρ, K.Porzingis, η παρουσία του οποίου έδωσε μία διαφορετική κατεύθυνση στην λειτουργία της ομάδας. Στη φυσική, το φαινόμενο της μεταβολής του βαρυτικού πεδίου δημιουργεί «κυματισμούς» στο χωροχρόνο. Στο Dallas, η μεταβολή με την έλευση του Λετονού παίχτη, δημιούργησε τις συνθήκες εκείνες για να μεγαλουργεί, όπως κάνει μέχρι στιγμής, ο Doncic.

Ας δούμε κάποια συγκριτικά στατιστικά στοιχεία της περασμένης και της φετινής σεζόν, ώστε να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε ακόμα καλύτερα την αγωνιστική «έκρηξη» του Σλοβένου σε επίπεδα υποψήφιου πολυτιμότερου παίχτη κανονικής διάρκειας.

Οι αριθμοί είναι η μόνη παγκόσμια σταθερά στο σύμπαν και τις περισσότερες φορές λένε όντως την αλήθεια, εν προκειμένω, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Τρομερή άνοδος στο επιθετικό κομμάτι, στη δημιουργία και όλα αυτά συνδυάζονται με το δεύτερο υψηλότερο usage% στο ΝΒΑ και πολύ υψηλά ποσοστά ευστοχίας, αφού είναι τρίτος σε σταθμισμένη ευστοχία ανάμεσα στους παίχτες που έχουν usage% πάνω από 30%, πίσω από τον Paul George και τον Γιάννη. Βέβαια αυτό δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για τον Σλοβένο, αφού τον ίδιο ρόλο είχε αναλάβει με επιτυχία πριν φύγει για το ΝΒΑ στη Ρεάλ, όπου την οδήγησε στο Ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Είναι ο κορυφαίος pick ‘n roll παίχτης-χειριστής, αφού σκοράρει 1.16 πόντους ανά play, πρώτος ανάμεσα στους guards με μίνιμουμ οχτώ pnr κατοχές. Έχει αναλάβει πια ολοκληρωτικά την οργάνωση της επίθεσης των Mavs όντας ο κύριος point guard, κάτι που δε συνέβαινε πέρυσι, αφού υπήρχαν διαστήματα που το συγκεκριμένο ρόλο είχαν ο JJ Barea, o Smith Jr (προτού φύγει με ανταλλαγή) ή ο Brunson. Κάτι που τον κατατάσει φέτος πρώτο στις επαφές με τη μπάλα ανά αγώνα ανάμεσα στους παίχτες του πρωταθλήματος.

Άμεση συνέπεια της επιλογής αυτής του Rick Carlisle, σε συνδυασμό πάντα με τους υπόλοιπους συμπαίχτες του Doncic, αποτελεί η επίθεση της ομάδας του Τέξας, που είναι η κορυφαία στο ΝΒΑ με 116,6 πόντους/100 κατοχές -σύμφωνα με το Cleaning The Glass που αφαιρεί τη garbage time- όταν πέρυσι ήταν 19^η. Ενώ θα περιμέναμε μία τέτοια επίθεση να προσπαθούσε να ανοίξει τον ρυθμό με αιφνιδιασμούς και γρήγορες προσπάθειες, εδώ δεν συμβαίνει αυτό. Είναι η καλύτερη ομάδα στην επίθεση μισού γηπέδου και αναμενόμενα ένα σύνολο που κάνει μικρό αριθμό λαθών. Συγκεκριμένα είναι η δεύτερη ομάδα με τα λιγότερα λάθη, με το 13.2% των επιθέσεων να καταλήγουν σε εσφαλμένη επιλογή. Σουτάρουν καλύτερα από πέρυσι σε σταθμισμένη ευστοχία-7^οι από 18^οι-ενώ παραμένουν η δεύτερη ομάδα στο ΝΒΑ με τη μεγαλύτερη κατανομή σε σουτ τριών πόντων πίσω από τους Rockets. Πραγματικά μία εξαιρετικά καλοδουλεμένη επίθεση, αλλά δεν ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε όταν έχουν έναν εκ των κορυφαίων προπονητών στο πρωτάθλημα.

Για να επανέλθουμε στον εγγονό του διαβόλου, οι όποιες αμφιβολίες όσον αφορά τα αθλητικά του προσόντα, τουλάχιστον στο επιθετικό κομμάτι πάνε περίπατο. Πέρα από το step back τρίποντο που συνεχίζει να είναι στο ρεπερτόριό του, την εξαιρετική ισορροπία που έχει και αντέχει στους «κραδασμούς» με τους αντιπάλους, υπάρχουν στιγμές που μοιάζει με έναν χορευτή στο παρκέ, δείγμα του εξαιρετικού footwork και της δουλειάς που έχει ρίξει στο κορμί του. Πλεον μπορεί να «τραμπουκίσει» την πλειονότητα των παιχτών που τον μαρκάρουν και να φτάσει μέχρι το καλάθι. Είναι πέμπτος παίχτης με τα περισσότερα drives ανά παιχνίδι και δεύτερος σε πόντους στον τομέα, με 12.1 πίσω μόνο από τον James Harden.

Ύστερα από σχεδόν δύο αγωνιστικές περιόδους που αγωνιζόταν σερί, τόσο με την πρώην ομάδα του όσο και με την Εθνική Σλοβενίας, αυτό το καλοκαίρι φαίνεται πως έχει δουλέψει ακόμα περισσότερο το κορμί του και γενικότερα τα αθλητικά προσόντα, κάτι που δεν ήταν εύκολο το προηγούμενο καλοκαίρι πριν ξεκινήσουν οι υποχρεώσεις με τους Mavs, λόγω την ενδεχόμενης καταπόνησης που θα είχε.  

Aκόμα, αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει ανάμεσα στους «πλάγιους» παίχτες στο ΝΒΑ, είναι η ικανότητά του στο ριμπάουντ, με τα 9.9 μέσο όρο να τον τοποθετούν στη 15^η θέση των ριμπάουντερ στο ΝΒΑ. Αυτή  η έμφυτη τάση, λόγω και σωματοδομής, να βρίσκεται στην κατάλληλη θέση, να κάνει καλά box outs, ώστε να διεκδικήσει το χαμένο σουτ, δίνει τη δυνατότητα να ξεκινάει ο ίδιος τις επιθέσεις χωρίς χρονοτριβές και στον προπονητή να δοκιμάζει διάφορα σχήματα που θα μεγιστοποιούν τα ταλέντα του, βάζοντας στο πλάι παίχτες με μικρότερο μέγεθος, όπως οι Curry, Brunson, που είναι ικανοί σουτέρ τριών πόντων.

Επιστέγασμα της εξαιρετικής αρχής, ένα βραβείο κορυφαίου παίχτη εβδομάδας για τη δυτική περιφέρεια και φυσικά ένας «οργιαστικά γλυκός» Νοέμβρης, κατά τη διάρκεια του οποίου είχε νούμερα triple-double, με 32.4 πόντους, 10.3 ριμπάουντ, 10.4 ασίστ στα δεκατέσσερα ματς που έδωσε! Μόνο άλλοι δύο παίχτες στο παρελθόν έχουν ολοκληρώσει εναν ημερολογιακό μήνα με μέσο όρο triple-double και 30 πόντους. Οι Oscar Robertson και Russell Westbrook. Η φετινή χρονιά, αν συνοδευτεί και με την ανάλογη πορεία του Dallas θα τον βάλει για τα καλά στην κουβέντα για τον πολυτιμότερο παίχτη.

Ένα σημαντικό κομμάτι πάντως ,πέρα από την αγωνιστική του παρουσία, αφορά και την παρακαταθήκη που θα αφήσει για τους επόμενους υποψήφιους παίχτες που θα δηλώσουν συμμετοχή στα επερχόμενα drafts και δεν θα είναι Αμερικάνοι². Παίχτες όπως αυτός, ο Γιάννης, ο Jokic θα κάνουν τις ομάδες να είναι λιγότερο διστακτικές στο νούμερο που θα διαλέξουν κάποιον νεαρό παίχτη από το διεθνές στερέωμα. Γιατί πια, δεν έχουν το παράδειγμα του Milicic, αλλά των προαναφερθέντων παιχτών.

Ο Σλοβένος καλλιτέχνης από τη Λουμπλιάνα συνεχίζει να ζωγραφίζει στα παρκέ του ΝΒΑ και να κάνει κάθε αγώνα της ομάδας του-must watch για όλους εμάς που αγαπάμε το άθλημα. Το ερώτημα παραμένει όμως. Σε πόσα χρόνια θα είναι ο Luka Doncic εκ των κορυφαίων παιχτών στο ΝΒΑ. Θα είναι σε πέντε; Ή σε λιγότερα;

Σημειώσεις

1. Τρομερή η αποκάλυψη στο podcast του Adrian Wojnarowski περί απόρριψής του από το Sacramento λόγω της κακής σχέσης του Vlade Divac με τον πατέρα του.

* Τα στατιστικά αφορούν έως και την 30^η Νοεμβρίου και είναι από το επίσημο σάιτ του ΝΒΑ και το Cleaning The Glass.

* https://www.theringer.com/nba/2019/11/26/20983584/luka-doncic-giannis-antetokounmpo-lebron-james-schedule