Η μεγάλη στιγμή των play off της Euroleague έφτασε, με την αρχή να κάνει το μοναδικό ζευγάρι από τα τέσσερα, στο οποίο τίθενται αντιμέτωπες ομάδες από την ίδια χώρα και πόλη. Στην ανασκόπηση που θα κάνουμε το ντέρμπι της Ρωσίας έχει ξεκάθαρα ένα φαβορί και ένα αουτσάιντερ. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας θέλει να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης μετά την εύκολη κατάκτηση της πρώτης θέσης στην κανονική περίοδο, όπου έπαιξε ομολογουμένως το καλύτερο μπάσκετ σε διάρκεια, εναντίον της Χίμκι, που πέτυχε τον πρώτο στόχο που είχαν θέσει ο κόουτς Μπαρτζώκας με τους διοικούντες, με το πλασάρισμα όμως να μην είναι χαρακτηρίζεται ευνοϊκό για πρόκριση στο final four. Ας δούμε πρώτα μια στατιστική απεικόνιση των πεπραγμένων των ομάδων σε μερικές κατηγορίες.
Ωραίες οι δυο εβδομαδες διακοπών, καλώς ξαναβρισκόμαστε.
Ο Ολυμπιακός βρίσκεται τρεις νίκες μακριά από ένα ακόμη φάιναλ φορ και θεωρητικά θα τα καταφέρει. Η Ζαλγκίρις στέκεται απέναντι του με αυτοπεποίθηση και έλλειψη άγχους, καθώς η φετινή της πορεία ξεπέρασε ήδη τις προσδοκίες, όμως τα πνευματικά αυτά πλεονεκτήματα συνήθως τα ισοσκελίζει το καλύτερο μπάσκετ , η εμπειρία, η γνώση και το ταλέντο. Οι ερυθρόλευκοι υπερτερούν εκ των προτέρων στα τρία από τα τέσσερα και μένει απλώς να παίξουν καλύτερα για να βρεθούν στο Βελιγράδι, εκεί όπου μπορεί κάλλιστα να βρεθεί και ο Παναθηναϊκός και να γίνουν ωραίοι τσαμπουκάδες και λοιπές ομορφιές. Πίσω στο παρόν, για να αντιστραφεί το σενάριο (από την Πειραιωτικη σκοπιά πάντα) , ο Σάρας θα πρέπει να κερδίσει τρεις φορές κατά κράτος στην μάχη της ομαδικότητας. Ενδεχόμενη πρόκριση της Ζαλγκίρις θα αποτελεί πρώτα από όλα ένα δικό του προπονητικό επίτευγμα έναντι του αντιπάλου κόουτς. Δεν νομίζω πως θα συμβεί, παρόλα αυτά το παρελθόν (βλ. Σιένα) καλεί για την δέουσα προσοχή.
Μία αγωνιστική πριν το τέλος της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκα, οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού προβληματίζονται. Οι ερυθρόλευκοι έχουν τρεις ήττες στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια, άλλοτε παίζουν καλά και χάνουν (ΤΣΣΚΑ, β' ημίχρονο με Μάλαγα), άλλοτε παίζουν μέτρια και κερδίζουν (Εφές), άλλοτε παίζουν τελείως χάλια (λίγο Μάλαγα, Μπαρτσελόνα). Σταθερότητα στην απόδοση πάντως δεν έχουν, την ώρα που δύο υποψήφιοι αντίπαλοι δείχνουν "να είναι καλά", που θα λεγε και μια ψυχή. Η Μπασκόνια έρχεται φορτσάτη, με επιθετικό μπάσκετ και συνεχόμενες εμφατικές νίκες και η (λιγότερο πιθανή) Ζαλγκίρις κέρδισε την ΤΣΣΚΑ αγωνιζόμενη όμορφα. Ο Ιτούδης μίλησε για έλλειψη κινήτρου, όμως λίγο έπεισε. Την ίδια έλλειψη θεωρητικά η ΤΣΣΚΑ θα μπορούσε να την νιώθει στα μισά παιχνίδια. Δύο τουλάχιστον σύνολα κάτω από τον Ολυμπιακό μοιάζουν σε φόρμα, με την διασταύρωση με ΠΑΟ ή Χίμκι να βρίσκεται στην σφαίρα της απιθανότητας. Πρέπει να ανησυχούμε;
Η κανονική διάρκεια της Ευρωλίγκα φτάνει στο τέλος της, με τις ομάδες να μοιάζουν έτοιμες να διεκδικήσουν την πρόκρισή τους στο φάιναλ φορ του Βελιγραδίου, μέσω της διαδικασίας των πλέι οφ, με μόνη εκκρεμότητα να είναι η «μαθηματική» πρόκριση της Μπασκόνια. Έτσι μας παρουσιάζεται η ευκαιρία να κάνουμε έναν έλεγχο στους ρούκις της εφετινής διοργάνωσης, ετοιμάζοντας μία λίστα με τους πέντε κορυφαίους, βάση της απόδοσής τους και του αντίκτυπου που έχουν στις ομάδες τους. Η λίστα είναι εντελώς υποκειμενική και στο τέλος βγάζουμε κάποια αξιοπρόσεκτα συμπεράσματα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Καλησπέρα! Άλλες δύο αγωνιστικές μένουν για την ολοκλήρωση της ρέγκιουλαρ σίζον και οι μάχες κορυφώνονται. Για την ακρίβεια, αρκετές καταστάσεις στη βαθμολογία ξεκαθάρισαν με το πέρας της 28ης αγωνιστικής, η οποία περιείχε κάμποσες εύκολες νίκες, γεγονός που αυτομάτως αναδεικνύει λίγο περισσότερο στη σημερινή στήλη το ματς του Τελ Αβίβ. Ο Ολυμπιακός με τη νίκη επί της Εφές εξασφάλισε το πλεονέκτημα, όπως σε μεγάλο βαθμό και η Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία νίκησε τη Ζαλγκίρις. Ο Παναθηναϊκός εδραίωσε τη θέση του στις ψηλές θέσεις του μειονεκτήματος έδρας, πετώντας εκτός πρόκρισης την Μακάμπι. Η Φενέρ κέρδισε ξεκούραστα στο Βελιγράδι, όπως και η ΤΣΣΚΑ στην έδρα της Χίμκι στη μάχη της Μόσχας. Ανούσιες νίκες για την Μπάμπεργκ επί της Μάλαγα και για τη Βαλένθια στο Μιλάνο, ενώ και η Μπασκόνια προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο όσων έχουν κερδίσει φέτος εύκολα στη Βαρκελώνη. Πάμε να ρίξουμε την καθιερωμένη μας ματιά στα πρόσωπα και τα γεγονότα της αγωνιστικής που ολοκληρώθηκε το βράδυ της Παρασκευής.
Η 27η αγωνιστική της Ευρωλίγκα τελείωσε με την βαθμολογία να δείχνει τετραπλή ισοβαθμία στην τέταρτη θέση και τις υπόλοιπες τρεις ημέρες να αναμένονται με αληθινά μεγάλο ενδιαφέρον. Η Ρεάλ έχει ένα προβάδισμα βάσει προγράμματος, όμως το αποψινό παιχνίδι απέναντι στην Ζαλγκίρις μπορεί να βγάλει "ειδηση". Οι Μαδριλένοι έχουν απουσίες. Η Μπασκόνια δείχνει πως θα καθαρισει την είσοδο της στα πλέι οφ, ο Ολυμπιακός πως δεν θα κινδυνέψει για την τριάδα (έκανε καλή εμφάνιση γενικά) και η Φενέρ πως έχει ρυθμό. Τέλος, η Μακάμπι υποδέχεται απόψε τον Παναθηναϊκό, σε ένα παιχνίδι do or die για εκείνην και πολύ σημαντικό για τους πράσινους. Ας δούμε τις κατηγορίες της περίληψης μας.
Πολλές φορές στο παρελθόν, έχουμε αναφερθεί από αυτήν εδώ την μικρή γωνιά του διαδικτύου στην μεγάλη σημασία του τριπόντου στο σύγχρονο μπάσκετ. Είναι κάτι απολύτως λογικό, καθώς αποτελεί ένα από τα θέματα που η παγκόσμια μπασκετική κοινότητα λατρεύει να κουβεντιάζει τα τελευταία χρόνια – ειδικά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Από την άλλη ίσως απλώς να αποτελεί ένα ‘’σημείο των καιρών’’. Πιθανότατα εάν βρισκόμασταν στην ίδια θέση 15 χρόνια νωρίτερα να συζητούσαμε με την ίδια θέρμη για το χαμηλό post ή για σχήματα με ‘’δίδυμους πύργους’’, τα οποία κυριαρχούσαν εκείνη την εποχή. Σε κάθε περίπτωση, τα ερεθίσματα προκύπτουν από τον τρόπο που παίζεται το άθλημα σε μια δεδομένη χρονική περίοδο. Κοινώς συζητάμε με αφορμή τα όσα βλέπουμε. Το μπάσκετ με την σειρά του διαμορφώνει αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αφουγκραζόμενο τις τεχνολογικές (και όχι μόνο) εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό της ανθρώπινης κοινωνίας.
Καλημέρα αγαπητοί μας φανζ. Μετά από μια εξαιρετική weave επίθεση, που κατέληξε σε κεντρικό πικ εν ρολ του Πέτρου, παίρνω την ασίστ για το πρώτο μου μακρινό ριμπάουντ και τη στήλη που είναι must μετά από κάθε αγωνιστική στην Ευρωλίγκα. Ανασκόπηση λοιπόν, μιας αγωνιστικής που εν πολλοίς «κλειδώνει» την τριάδα και βάζει φωτιά στη μάχη για την τέταρτη προνομιούχο (;) θέση και στη μάχη για την είσοδο στην οχτάδα. Μεγάλο διπλό της Φενέρ μέσα στη Λιθουανία,με την επόμενη εβδομάδα να τη βρίσκει να υποδέχεται την πρωτοπόρο ΤΣΣΚΑ, με τον Ολυμπιακό και την ομάδα του Ομπράντοβιτς να παραμονεύουν σε απόσταση δύο νικών από την «ρωσική αρκούδα» και να κοιτάζουν -γιατί όχι-και την πρώτη θέση. Η Μπασκόνια δείχνει ικανή να διεκδικήσει μέχρι τέλους την πρόκριση στα play offs, η Χίμκι έχασε σημαντικό έδαφος μετά την ήττα της στη Μόσχα από την Αρμάνι, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να δείχνει ανησυχητικά σημάδια ενόψει των τελευταίων αγώνων, ενώ στο πιο «αδιάφορο» παιχνίδι της αγωνιστικής, η Μπαρτσελόνα επικράτησε εύκολα του Ερυθρού Αστέρα.
Χαιρετώ αγαπητοί αναγνώστες του καλύτερου σάιτ στο milky way! Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Εδώ είμαστε και πάλι, παρέα με τα γλυκά μας αγαπημένα στατιστικά της Euroleague (-μα τι γίνεται; Γιατί μιλάω σαν τη «θεία Λένα»;). Τέλος πάντων. Καθόμουν που λέτε τις προάλλες (μετά από 24 αγώνες) και χάζευα διάφορα στατιστικά στο overbasket.com και μια απορία μου γεννήθηκε στο μυαλό. Οι ομάδες αποτελούνται από συγκεκριμένες 12άδες, αλλά αγωνίζονται με εκάστοτε 5άδες. Πως όμως λειτουργούν αυτοί οι συνδυασμοί; Υπάρχουν κυρίαρχες πεντάδες σε κάθε ομάδα ή οι χρόνοι είναι μοιρασμένοι προς όφελος του συνόλου; Άραγε το βάθος στο ρόστερ υπερτερεί πάντα ως προς το αποτέλεσμα ή μήπως σε κάποιες περιπτώσεις οι προπονητές είναι αναγκασμένοι να επιμένουν σε συγκεκριμένα lineups, ώστε να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ τους; Αυτά που λέτε βασάνιζαν το κουρασμένο μου μυαλό και έφτιαξα ένα ωραιότατο excel που μου έδωσε διάφορες αποχρώσεις, ενδείξεις αλλά και αποδείξεις και αποφάσισα να μοιραστώ τα συμπεράσματα μαζί σας, καθώς ξέρω ότι κατά βάθος το επιθυμείτε διακαώς! Πάμε λοιπόν να δούμε κάποια ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα στοιχεία.
Καλησπέρα! Στην 24η αγωνιστική της Ευρωλίγκα δέσποζαν τα ντέρμπι του ΟΑΚΑ και της Μαδρίτης, τα οποία κέρδισαν οι φιλοξενούμενοι (Ολυμπιακός και Φενέρ), οι οποίοι μάλιστα στην πραγματικότητα τα χρειάζονταν λιγότερο από τους γηπεδούχους, καθώς ούτως ή άλλως δύσκολα θα έχαναν τη θέση τους στην τετράδα, τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός και η Ρεάλ συνεχίζουν να κυνηγούν την πρόκριση (πλέον) και το πλεονέκτημα έδρας αντίστοιχα. Πολύ καλά και αμφίρροπα παιχνίδια και τα δύο. Μεγάλη κερδισμένη η Ζαλγκίρις (για την οποία θυμίζω ότι είχα προβλέψει πως θα "ξεφουσκώσει" στον δεύτερο γύρο, άρα μη λέτε ότι δε σας τα έλεγα), η οποία κέρδισε εύκολα το "φάντασμα" της Μπάρτσα και πλέον μοστράρει τα μούτρα της στην πρώτη τετράδα, Μάρτιο μήνα. Δεν το λες και λίγο πραγμα. Η ΤΣΣΚΑ πέρασε πανεύκολα από τη Μακάμπι, η Βαλένθια κέρδισε την παραπαίουσα Μπάμπεργκ στην Ισπανία, η Αρμάνι κράτησε στον πάτο την Εφές κερδίζοντας τη στο Μιλάνο, ενώ η Μπασκόνια ανέκοψε την ανοδική πορεία της Χίμκι. Στο Βελιγράδι, με τη βοήθεια του καλού Ρότσεστι και της απουσίας του Νέντοβιτς ο Ερυθρός Αστέρας κέρδισε δύσκολα τη Μάλαγα, διατηρώντας τις όποιες πιθανότητες έχει για είσοδο στην οκτάδα.