Αγαπητές γκρούπιζ, αγαπητοί φανζ, καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα, ανάλογα, τι ώρα διαβάζετε αυτές τις γραμμές (δεν άρχισα καλά, θα έχω φάει ήδη κόψιμο από τον Guru). Αν λοιπόν αυτές φτάσουν τελικά στα χέρια σας, θα ήθελα να σας πω πως τον τελευταίο καιρό παρουσιάζονται μπροστά μας διλήμματα. Γενικότερες απορίες. Φιλοσοφικά ερωτήματα αν θέλετε, και ήθελα να σας μιλήσω γι’ αυτά. Θέλω τη γνώμη σας και την οπτική σας.

Λοιπόν, συνειδητοποίησα πως το Word στον υπολογιστή μου δεν έχει κανένα παράπονο. Δεν μπορώ να το ξεχάσω και να θέλω, καθώς η εργασία μου το απαιτεί πολλάκις καθημερινά. Παρόλα αυτά είχα μήνες να το ανοίξω για να απευθυνθώ σε εσάς αγαπητές και αγαπητοί μου λόγω έλλειψης χρόνου. Ναι, ίσως πολλοί να μην το καταλάβατε καν (duh), οπότε μαγικά και τεχνηέντως, μόλις σας δημιούργησα μια αίσθηση έλλειψης και χαράς της επιστροφής ταυτόχρονα. Και αφού περνούσαμε καλά και μακριά σου ρε μάστορα, τι θες και μας απευθύνεσαι, ίσως ρωτήσει κάποιος εύλογα. Ήρθα αγαπητέ φαν γιατί μια πιθανή αλλαγή κανονισμού στο ΝΒΑ μου τράβηξε την προσοχή και είπα να το ψάξω λιγάκι παραπάνω. Για σας δηλαδή περισσότερο, όχι για μένα. Άντε και για τον γκουρού, που του είχε λείψει να κάνει editing σε κάποιο κείμενό μου, και το αναζητούσε, ακόμα και αν θα ήταν για τα διαφορετικά υπαρκτά είδη γλυκόπιοτης ρετσίνας.

Χαιρετώ αγαπητοί αναγνώστες του καλύτερου σάιτ στο milky way! Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Εδώ είμαστε και πάλι, παρέα με τα γλυκά μας αγαπημένα στατιστικά της Euroleague (-μα τι γίνεται; Γιατί μιλάω σαν τη «θεία Λένα»;). Τέλος πάντων. Καθόμουν που λέτε τις προάλλες (μετά από 24 αγώνες) και χάζευα διάφορα στατιστικά στο overbasket.com και μια απορία μου γεννήθηκε στο μυαλό. Οι ομάδες αποτελούνται από συγκεκριμένες 12άδες, αλλά αγωνίζονται με εκάστοτε 5άδες. Πως όμως λειτουργούν αυτοί οι συνδυασμοί; Υπάρχουν κυρίαρχες πεντάδες σε κάθε ομάδα ή οι χρόνοι είναι μοιρασμένοι προς όφελος του συνόλου; Άραγε το βάθος στο ρόστερ υπερτερεί πάντα ως προς το αποτέλεσμα ή μήπως σε κάποιες περιπτώσεις οι προπονητές είναι αναγκασμένοι να επιμένουν σε συγκεκριμένα lineups, ώστε να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ τους; Αυτά που λέτε βασάνιζαν το κουρασμένο μου μυαλό και έφτιαξα ένα ωραιότατο excel που μου έδωσε διάφορες αποχρώσεις, ενδείξεις αλλά και αποδείξεις και αποφάσισα να μοιραστώ τα συμπεράσματα μαζί σας, καθώς ξέρω ότι κατά βάθος το επιθυμείτε διακαώς! Πάμε λοιπόν να δούμε κάποια ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα στοιχεία.

Να ‘μαστε πάλι εδώ… Αγαπητοί αναγνώστες, ελπίζω να είστε εσείς καλά, γιατί απ’ ότι φαίνεται ο Guru και τα υπόλοιπα παιδιά του site δεν είναι, αφού μου επιτρέπουν να συνεχίζω να γράφω. Παρόλα αυτά θα αδράξω την ευκαιρία για να μιλήσουμε για κάτι πολύ όμορφο. Κάτι βγαλμένο από την καρδιά του μπάσκετ. Από έναν καμβά γεμάτο χρώματα και από μια μελωδία στο παρκέ, που οι νότες στο ιδιαίτερο πεντάγραμμό της φαίνονται σαν τελείες και γραμμές αρμονικά αραδιασμένες. Η αφορμή για αυτό ήταν το σχετικά πρόσφατο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Φενερμπαχτσε, και πιο συγκεκριμένα, οι πρώτες επιθέσεις των Πειραιωτών, που σας έδειξε και ο Γιώργος σε προηγούμενο άρθρο του. Ας το θυμηθούμε, να πέσει το βίντεο:

-Ναι;
-Έλα ρε, τι λέει;
-Καλά, εσύ;
-Καλά κι εγώ. Τι κάνατε χθες;
-Πήγαμε σινεμά τελικά. Είπα πως ήταν καιρός επιτέλους να δω το «1968», έχει βγει δυο βδομάδες.
-Ποιο;
-Το «1968» ρε συ, του Μπουλμέτη το καινούριο.
-Μπα, τι φάση; Τι είναι αυτό;
-Όντως τώρα; Δεν έχεις ιδέα για τι πράγμα μιλάω;
-Όχι, για πες… Καλό; Περί τίνος πρόκειται;

Πριν κάποιες ημέρες, εκεί που σέρφαρα (sic) στο τουίτερ, έπεσα πάνω στο λογαριασμό του γνωστού σε όλους μας (basketball nerds και μη) Stats Li. Είχε λοιπόν μόλις δημοσιεύσει μια εικόνα, όπου παρουσίαζε τις 16 ομάδες της Ευρωλίγκα, μαζί με τους αντίστοιχους 4 Factors (του Dean Oliver, που σας έχει μιλήσει στο παρελθόν εξαιρετικά ο Λεωνίδας) της καθεμιάς, επιθετικούς και αμυντικούς. Κάπου εκεί και ενώ τους χάζευα μετά το τέλος άλλης μιας αγωνιστικής, μου ήρθε μια απορία στο μυαλό. Φταίει τελικά ο Σπανούλης που «έπεσε» ο Ολυμπ…  Ισχύουν άραγε ακόμα οι συντελεστές που γνωρίζαμε και είχε θεσπίσει ο Oliver για κάθε παράγοντα; Να θυμίσω πως η βαρύτητα είχε ως εξής: eFG% 40%, oReb% 25%, Tov% 20% και FT% 15%. Φυσικά, το να δούμε αν ισχύουν ακριβώς έτσι, χρειάζεται πολύ πειραματισμό με τα νούμερα και σίγουρα μεγαλύτερο δείγμα από τα 15 παιχνίδια του πρώτου γύρου της Ευρωλίγκα. Οπότε αυτό που σκέφτηκα ως πιο εφικτό, προσιτό και πρακτικό, είναι να δω πώς σχετίζονται αυτοί οι παράγοντες με τις νίκες των ομάδων μέχρι στιγμής,  και αν τελικά υπάρχει κάτι στις σχέσεις αυτές που θα μας/σας εκπλήξει. Ναι, ξέρω, ενθουσιαστήκατε ήδη!

Ο Kyriakos Glr είναι αναγνώστης του ιστότοπου Basketball Guru, σχολιάζει στο overbasket.com και είναι ωραίος τύπος.

Αφορμή για το παρακάτω κείμενο που (ελπίζω να) διαβάζετε και (είμαι σίγουρος πως) απολαμβάνετε, ήταν αρκετές συζητήσεις και δηλώσεις τον τελευταίο καιρό, από ειδήμονες -και μη- του αθλήματος, περί χημείας μέσα σε μια ομάδα. Παίζει ρόλο τελικά; Οδηγεί σε νίκες και φυσικά σε τρόπαια; Μπορεί να αποκτηθεί/αγοραστεί ή μόνο να χτιστεί και να σφυρηλατηθεί μέσα από τις φωτιές των μαχών στο παρκέ; Βρε μήπως σε τελική ανάλυση είναι υπερεκτιμημένη, και εγώ που επιτέλους θέλω αυτόν τον ελεύθερο παικταρά στην ομάδα μου κι ας θέλει τρεις μπάλες μόνος του, είμαι ο καλύτερος του χωριού; Δύσκολες απαντήσεις για πολύ ιδιαίτερες ερωτήσεις. Τα αποτελέσματα ομάδων με υψηλά ανεπτυγμένη χημεία, τα έχουμε δει πάντως. Οπότε αυτό δεν αμφισβητείται. Το θέμα είναι, μετριέται η χημεία; Και για να το θέσω πιο σωστά, αν ναι, πως;