(φωτό από το επίσημο σάιτ του ΕΣΑΚΕ)

Μετά το πρώτο παιχνίδι της σειράς των τελικών στο ΣΕΦ, το αναμενόμενα βασικό ζητούμενο για τον Ολυμπιακό ήταν να μην επαναλάβει την αμυντική επίδοση που επέτρεψε στον Παναθηναικό να κυκλοφορήσει πολύ καλά τη μπάλα, να σκοράρει 47 πόντους στο ημίχρονο και 87 στο τέλος. Ήταν περίπου δεδομένο ότι οι προσπάθειες του ερυθρόλευκου προπονητικού τιμ θα στρέφονταν προς τα εκεί, λαμβάνοντας υπ'οψη τους τόσο τον τρόπο με τον οποίο ο Καλάθης έγινε τόσο απειλητικός, όσο και τους χώρους από τους οποίους βγήκαν τα plays που οδήγησαν σε καλάθια. Στη δεύτερη μάχη του ΟΑΚΑ, ο πάγκος των Πειραιωτών φάνηκε πως ήταν έτοιμος. Αξιολόγησε ορθότατα τα δύο παραπάνω στοιχεία και παρουσίασε μια "υβριδική" τακτική για να σταματήσει την πράσινη επίθεση.

(Φωτό από το επίσημο σάιτ του ΕΣΑΚΕ)

Στο 76 - 77, και μετά από ένα τρίποντο-μαχαιριά του Δημήτρη Διαμαντίδη, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος επέλεξε για την επόμενη άμυνα ένα σχήμα πρωτόγνωρο, που είχε όμως λογική. Ενας μόλις γκαρντ, και μαζί του οι Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Πρίντεζης και Χάντερ, επιχείρησαν να ακολουθήσουν στα πόδια τους παίκτες του ΠΑΟ, να τους σπρώξουν προς τα έξω και να τους κρύψουν τον ήλιο (που λέει ο λόγος, είχε νυχτώσει). Οι πράσινοι έγιναν ξαφνικά... Κουμπάν. Τραβήχτηκαν οι ίδιοι ακόμη μακρύτερα, άνοιξαν τις αποστάσεις, και βρήκαν μία πάσα στον Φώτση που δεν στεκόταν κοντύτερα από τα 8 μέτρα. Ο Παπαπέτρου άργησε λίγο να πάει πάνω του, και εκείνος έβαλε μάλλον το κρισμότερο καλάθι της βραδιάς. Στη συνέντευξη τύπου ο Πεδουλάκης στάθηκε πολύ στη σημασία της πάσας.

Μετά από χρόνια μία ημιτελική σειρά πλέι οφ του πρωταθλήματος έφτασε να έχει αληθινό ενδιαφέρον και για αυτό δεν ευθύνεται σίγουρα κάποιου είδους αναβάθμιση της λίγκας. Μόνος υπεύθυνος είναι ο Αρης, ο οποίος δίκαια μας "αναγκάζει" να ασχοληθούμε μαζί του για μία ακόμη φορά μέσα στη σεζόν. Διότι παρά τα όσα έχουν γραφτεί κατά καιρούς στο Basketball Guru και το παλιό μου μπλογκάκι, τα όσα έχει καταφέρει ο Πρίφτης και οι παίκτες του τη φετινή χρονιά τείνουν να φτάσουν στην σφαίρα του μπασκετικού θαύματος. Αν αυτό σας φαίνεται υπερβολή αναλογιστείτε πως η ομάδα που έχει για μπάτζετ λιγότερο από το 10% της άλλης και πολύ λιγότερο από το συμβόλαιο του ... Καλάθη έφτασε να κοντράρει στα ίσια έναν αντίπαλο που είχε δεδηλωμένες φιλοδοξίες να φτάσει στο final four της Ευρωλίγκα.

Η ομάδα Hoop Fiction εχει ξεκινήσει μία νέα προσπάθεια στο Facebook. Καλή τύχη και πολλές ευχαριστίες από το τιμ του BG.

Ο Acker χρειάζεται μόλις τρεις ντρίπλες για να φτάσει στο καλάθι. Θα προλάβει; Νιώθει ότι κάποιος τον έχει ακολουθήσει, δυο πόδια επιταχύνουν πίσω του και πατάν στα βήματά του, τ' ακούει και γυρνάει στιγμιαία το κεφάλι, αλλά στον ορίζοντά του είναι μόνο ο πάγκος του Παναθηναϊκού. Αν μπορούσε να διακρίνει την αντανάκλαση στα μάτια τους, θα βλεπε ότι δεν κοιτάζουν αυτόν. Tο βλέμμα τους είναι στραμμένο λίγο πίσω του, στο Δημήτρη Διαμαντίδη, τον οποίο ο Acker δε μπορεί να δει, αλλά είναι βέβαιο πως τον νιώθει. Σαν μια σκιά που ετοιμάζεται να τον καταπιεί. Όταν μια αντίστοιχη φάση προκύπτει σε οικογενειακό διπλό, οι προπονητές ουρλιάζουν προς τον επιτιθέμενο παίκτη: Μην κοιτάξεις πίσω. Ο Acker κοίταξε κι ο Διαμαντίδης τον προλαβαίνει στο ψηλότερο σημείο του άλματος του. Ποιος είπε ότι μια άμυνα δεν μπορεί να είναι clutch;

Ο Τόλης Λεούσης είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα "ο Γαύρος" και στην ιστοσελίδα gavros.gr

Είχαμε να τα πούμε από το ματς του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ με την Ρεάλ. Ο λόγος ήταν γνωστός. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν κατάφεραν με προσωπική τους ευθύνη να περάσουν στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας και εγώ όφειλα να.. υποστώ τις συνέπειες ενός αποκλεισμού. Που σημαίνει στέρηση θεμάτων για τη συνέχεια της χρονιάς μέχρι να μπούμε σε ρυθμούς τελικών Α1.
Από την άλλη όμως έπειτα από χρόνια είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τέσσερις σειρές χωρίς κανένα απολύτως άγχος, να κρατήσω πράγματα και με καθαρό μυαλό να σχολιάσω λεπτομέρειες που έκριναν αποτελέσματα.

Το 3-0 της Λαμποράλ επί του Παναθηναικού ήρθε σαν επιβεβαίωση του πιο απλού νόμου που υπάρχει στο μπάσκετ. Όποιος βάζει τα σουτ κερδίζει. Για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι οι πράσινοι σούταρν χειρότερα από τους αντιπάλους τους, και παρά την καθολική υπεροχή σε ριμπάουντ και δημιουργία, βρέθηκαν εκτός final four μάλλον εύκολα. Δεν βρήκαν ποτέ μακρινό σουτ, έχοντας 6/21 τρίποντα, μία επίδοση απόλυτα συνεπής με τις προηγούμενες δύο, που είχαν βγάλει στο σύνολο 10/47. Για μία ακόμη φορά, οι συνθέσεις που παρουσίασε ο Τζόρτζεβιτς στο παρκέ, στάθηκαν ανίκανες να ξεκλειδώσουν μία άμυνα που τους έδινε συνεχώς χώρο. Οταν στην 4η περίοδο αγωνίστηκαν για μία ακόμη φορά μαζί οι Καλάθης-Γκιστ και Ουίλιαμς, το τριφύλλι έχασε και την τελευταία του ελπίδα να σκοράρει από μακριά. Ετσι κι αλλιώς αιφνιδιασμούς έβγαλε ελάχιστους.

Οσοι διαβάζετε BG από χρόνια, ξέρετε πως δεν δείχνουμε. Είναι αγενές. Καμμιά φορά όμως χρειάζεται λίγο κριτική παραπάνω , αν κάποια πράγματα βγάζουν μάτι. Για παράδειγμα, στο 2ο παιχνίδι της σειράς Λαμποράλ - ΠΑΟ, οι πράσινοι είχαν τον Διαμαντίδη δαιμονισμένο και από πίσω του μόνο έναν ακόμη περιφερειακό που μπορούσε να σουτάρει, τον Μαρκίζ Χέινς. Οι υπόλοιποι τέσσερις είχαν 2/12 τρίποντα και όλοι αγωνίστηκαν παραπάνω από εκείνον χωρίς προφανή λόγο. Στο τέλος της κανονικής διάρκειας, ο Τζόρτζεβιτς προσπαθούσε να γυρίσει τον αγώνα παίζοντας με μία πεντάδα στην οποία ο καλύτερος σουτέρ ήταν ο εμβληματικός αρχηγός του. Η συνύπαρξη των Καλάθη-Γκιστ-Ουίλιαμς, μαζί με τον Κούζμιτς που σκοράρει μόνο από κάτω, κάνει τον Παναθηναικό να ψάχνει το σουτ με το κυάλι. Εντελώς φυσιολογικά, όταν ο Χέινς μπήκε μόλις στο τελυταίο λεπτό, η ομάδα του βρήκε τρίποντο από τον ίδιο.

Η Λαμποράλ Κούτσα είναι η ομάδα την οποία το site μας έχει μέχρι στιγμής κοιτάξει περισσότερο από όλες¹, πλην Παναθηναικού και Ολυμπιακού. Ο λόγος είναι προφανής: το σύνολο του Περάσοβιτς αποτελεί πιθανώς την μεγαλύτερη έκπληξη μέχρι στιγμής στη διοργάνωση, ακόμη μεγαλύτερη και από εκείνες της Λοκομοτίβ Κουμπάν ή της Μπάμπεργκ. Η πορεία που έχει διαγράψει είναι τόσο θαυμάσια, όσο και σταθερή, και σε αυτό το τελευταίο έγκειται και ο χαρακτηρισμός "έκπληξη". Οι Βάσκοι ήταν λίγο εώς πολύ αναμενόμενο ότι θα έχουν καλά βράδια μέσα στη σεζόν, αλλά ελάχιστοι περίμεναν ότι ο Κροάτης προπονητής θα κατάφερνε να εμφυσήσει στο σύνολο του ένα σύνολο από αγωνιστικές αρχές , τις οποίες εκείνο θα έβγαζε στο γήπεδο με συνέπεια. Από αυτές τις αρχές οφείλει να ξεκινήσει κανείς μια ανάλυση αν θέλει να αποκωδικοποιήσει τους τρόπους με τους οποίους ο ΠΑΟ θα γίνει η ομάδα εκείνη που θα φτάσει στο φάιναλ φορ. (σ.σ. η στατιστική μας βοήθεια θα έρθει από το επίσημο σάιτ της ευρωλίγκα και από το gigabasket.org, και θα αφορά νούμερα του τοπ-16).

To Top 16 τελείωσε και πλέον έχουμε τις 8 ομάδες που θα διεκδικήσουν μία θέση στο Φάιναλ Φορ του Βερολίνου. Ήταν πραγματικά ένα εντυπωσιακό Top 16 και είδικά στον "Όμιλο του Θανάτου", όπως τον αποκάλεσαν, μέχρι την τελευταία αγωνιστκή είχαμε 16 διαφορετικά σενάρια για το ποιες ομάδες θα περάσουν στην επόμενη φάση μαζί με τις ΤΣΣΚΑ και Μπασκόνια που έίχαν ήδη καθαρίσει την πρόκριση. Δυστυχώς για τους φίλους του Ολυμπιακού η ομάδα που υποστηρίζουν έμεινε εκτός συνέχειας, αλλά περισσότερα για αυτό σας είπε ήδη ο Γιώργος από χτες. Σήμερα θα δούμε τις ομάδες που πέρασαν κάνοντας στατιστική ανάλυση σε κάθε ζευγάρι, ώστε να έχουμε μια ιδέα του τι να περιμένουμε στα ματς που αρχίζουν από Τρίτη.

Είναι απόλυτα λογικό οι προβολείς να πέσουν πάλι επάνω στον Ελιοτ Ουίλιαμς. Το τρίποντο που ισοφάρησε τον αγώνα για το 84 - 84 ήταν το πιο καθοριστικό σουτ του αγώνα και επετεύχθη ύστερα από μία απόλυτα προσωπική έμπνευση. Επιπλέον, ήταν ένα σουτ εκτός του ρεπερτορίου του παίκτη. Ξέρετε πόσα σουτ τριών πόντων είχε πετύχει ο Ουίλιαμς στην μέχρι τώρα πορεία της ομάδας του στην ευρωλίγκα; 1! Σε 11 προσπάθειες, δηλαδή ποσοστό κάτω του 10%. Κι όμως δεν δίστασε στιγμή να σηκωθεί στον αέρα και να εκτελέσει, εκμεταλλευόμενος και κάτι που λέγεται κακή αμυντική κρίση. Υποθέτω πως αυτό δεν το περίμενε κανείς στην Νταρουσάφακα, αλλά σιγά σιγά όλοι θα πρέπει να μαθαίνουν τον Ουίλιαμς, ο οποίος έχει στα πρώτα 5 παιχνίδια 16,4 πόντους και 5,6 κερδισμένα φάουλ ανά παιχνίδι.