Ο πρόλογος θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο πιασάρικος και clickbaitικός (sic). Τι σχέση έχει η μεγαλύτερη εταιρεία ιδιωτικών επενδύσεων στον κόσμο, ένας… χωμένος σε όλα εκατομμυριούχος Τούρκος που πλασάρεται ως «μεγιστάνας της εκπαίδευσης», το Βατικανό, ο «σουλτάνος» Ερντογκάν και η καμπάνια της Χίλαρι Κλίντον για τις προ διετίας εκλογές στις ΗΠΑ; Πιστέψτε μας, όλα τα παραπάνω έχουν, άλλο μικρή και άλλο μεγαλύτερη σχέση με το αντικείμενο μας, την ομάδα της Μπαχτσεσεχίρ.
Κατ’ αρχήν τι είναι τούτο; Το Μπαχτσεσεχίρ είναι μία συνοικία της Κωνσταντινούπολης, στην «ευρωπαϊκή» της πλευρά, μεταξύ του Καντίκιοϊ και της γέφυρας που συνδέει την πόλη με την «ασιατική» της πλευρά, δίπλα στο Besiktas και στο πάρκο Yildiz όπου βρίσκεται και το Ciragan Palace. Η ομάδα όντως δημιουργήθηκε πριν ένα χρόνο, το καλοκαίρι του 2017, όταν «εξαγόρασε» τη συμμετοχή της ομάδας του Πανεπιστημίου Αcibadem. Το γιατί έγινε αυτή η εξαγορά; Η Acibadem ανήκε σε έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Τουρκίας, τον Mehmet Ali Aydinlar (ιδρυτής του Πανεπιστημίου και του ομώνυμου Ιατρικού ομίλου) ο οποίος την προηγούμενη διετία είχε δαπανήσει ένα σκασμό λεφτά με στόχο να ανεβάσει την ομάδα στην Α Κατηγορία (Super League,) έφαγε τα… μούτρα του, απογοητεύτηκε και τα παράτησε. Κάπως έτσι εμφανίσθηκε στο προσκήνιο η Bahcesehir, που δεν είναι άλλη από την ομάδα που ανήκει στο ομώνυμο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο της περιοχής (Bahcesehir Koleji), που μέχρι πρότινος ήταν απλά γνωστό στους ακαδημαϊκούς κύκλους, αλλά και για κάποιες επιτυχίες την προηγούμενη δεκαετία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πανεπιστημίων, το οποίο είχε κατακτήσει το 2005 στην Πολωνία και είχε πάρει την 3η θέση στο 2009 στη διοργάνωση που είχε λάβει χώρα στο Ηράκλειο Κρήτης.
Ωραία ως εδώ θα πει κανείς, αλλά για να μπούμε λίγο στην ίντριγκα…
Ιδρυτής του Πανεπιστημίου πριν από 20βάλε χρόνια είναι ο Enver Yucel (φωτο απο πάνω, στα αριστερα), με την οικογένειά του να «τρέχει» όλες τις επιχειρήσεις του «ομίλου». Το Πανεπιστήμιο, τους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, γυμνάσια που αριθμούν πάνω από 100 σε όλη την Τουρκία και πάνω από 40 στον υπόλοιπο κόσμο! Όπου υπόλοιπος κόσμος από την Αφρική μέχρι τη Μεγάλη Βρετανία! Ω ναι…
Στην πάροδο των χρόνων ο Yucel κατάφερε έχοντας και τις απαραίτητες… διασυνδέσεις, όπως θα καταλάβετε και παρακάτω, να χτίσει ένα πολύ σπουδαίο όνομα στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας και να γίνει ένας από τους πιο δυνατούς οικονομικούς παράγοντες. Καθόλου τυχαίο για μία χώρα άνω των 60 εκατομμυρίων κατοίκων και σε μία αγορά, αυτή της εκπαίδευσης, που σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία έχει παγκόσμιο τζίρο πάνω από 4 τρισεκατομμύρια δολάρια…
Την ομάδα μπάσκετ ο 61χρονος Ενβέρ την έδωσε να… τρέξει ο γιός του Huseyin, όμως άπαντες γνωρίζουν ότι αφεντικό ήταν και παραμένει ο Enver, αφού αυτός έχει και τα… μέσα αλλά και το χρήμα. Πόση επιρροή; Τόση ώστε η τουρκική λίγκα (δηλαδή η Ομοσπονδία) να δώσει τη θέση της Εσκίσεχιρ στην 1η κατηγορία στην ομάδα που πέρυσι τερμάτισε στην 5η θέση της 2ης κατηγορίας (αλλά έφτασε στους τελικούς των πλέι-οφ). Πόσο χρήμα; Τόσο όσο να αποκτήσει ήδη τους:
- DJ Ουάιτ (έπαιξε και πέρυσι στην ομάδα…), παίκτη με 138 ματς καριέρας στο ΝΒΑ και πέρασμα από τη Μπασκόνια στην Ευρωλίγκα
- Άντι Ράουτινς, γιο του Λίο, διεθνής Καναδός, απόφοιτος του Σίρακιους, με πέρασμα από τους Νιου Γιορκ Νικς
- Κρις Μπαμπ, πρώην παίκτης των Μπόστον Σέλτικς και πέρυσι στόχος και του Παναθηναϊκού.
- Μάρκους Σλότερ, γνωστός και μη εξαιρετέος Αμερικανός σέντερ, με 121 ματς καριέρας στην Ευρωλίγκα με Μπάμπεργκ, Ρεάλ και Νταρουσάφακα
- Κίνο Κολόμ, ένας δεινός σκόρερ από την Ανδόρα, εσχάτως διεθνής με τους "φούριας ρόχας" ο οποίος τα τελευταία χρόνια έκανε θραύση στο EuroCup και την τελευταία τριετία έπαιξε στην Ουνίξ Καζάν, πέρυσι υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Πρίφτη.
Για βάλτε τα κάτω. Έχει ή δεν έχει μπάτζετ ομάδας Ευρωλίγκα μία ομάδα που μέχρι… χθες δεν την ήξερε κανείς; Μία ομάδα που μέχρι πρότινος έπαιζε στο… γραφικό Caferağa Spor Salonu, ένα γήπεδο στο κέντρο του Kadiköy (ίσως της πιο πολυσύχναστης και τουριστικής περιοχής της Κωνσταντινούπολης) χωρητικότητας μόλις 1.500 θεατών, με εξέδρα μόνο στη μία του πλευρά. Μια ομάδα που μέχρι πέρυσι οι αγώνες της γίνονταν «υποχρεωτικά» μεσημεριανές ώρες (μεταξύ 13.00 και 15.00), προκειμένου στις εξέδρες να βρίσκονται οι μαθητές των σχολείων και του γυμνασίου του ομίλου. Μία ομάδα που μέχρι πρότινος ήταν γνωστή μόνο σε όσους ασχολούντο με την Gençler Ligi, το –σχεδόν «κλειστό»- πρωτάθλημα Νέων, στο οποίο έχουν δικαίωμα συμμετοχής μόνο συγκεκριμένες για τα εκπαιδευτικά τους προγράμματα ομάδες. Ουσιαστικά δηλαδή είχαμε να κάνουμε με μία ομάδα που απευθυνόταν μόνο στο κοινό (γονείς-μαθητές) των σχολείων/γυμνασίων/εκπαιδευτηρίων της και σε κανέναν άλλο.
Και κάπου εδώ αρχίζει λοιπόν η ίντριγκα… Όλα όσα διαβάσατε παραπάνω είναι τα… κοινής λήψης. Αυτά δηλαδή που –θέλουν να- βγαίνουν προς τα έξω από τη γείτονα χώρα, όσον αφορά στη συγκεκριμένη ομάδα. Η οποία μάλιστα «προβάλλεται» και ως «ομάδα-οικογένεια», ομάδα που «ήρθε για να μείνει και όχι να ακολουθήσει το παράδειγμα της προκατόχου της» και που στόχος της είναι να παίξει στην Ευρωλίγκα… ΄Ώπα! Φτάσαμε και στο προκείμενο… Γιατί δηλαδή να μπορεί να παίξει η Νταρουσάφακα και όχι η Μπαχτσεσεχίρ. Και όπως θα καταλάβετε στις επόμενες γραμμές δεν είναι τόσο θέμα χρημάτων όσο θέμα πρεστίζ, δύναμης και επιβολής στον «άλλο».
Όλα, δε, αρχίζουν και τελειώνουν στον mister Yucel…
Ποιος είναι λοιπόν στην πραγματικότητα ο Enver Yucel; Πρόκειται για έναν πολύ ισχυρό οικονομικό παράγοντα με ακόμη πιο δυνατούς συμπαίκτες. Σε όλο τον κόσμο. Με τη δύναμη που απέκτησε μέσα από τον Όμιλο BAU Mentora, της «εταιρείας» υπό την σκέπη της οποίας λειτουργούν όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα του ομίλου μέσα στην προηγούμενη δεκαετία, άπλωσε τα φτερά (και τα… χέρια του) και εκτός Τουρκίας. Το 2012 μάλιστα, σύναψε μία ιστορικής σημασίας συμφωνία με τον Όμιλο Καρλάιλ (Carlyle Group), μιας Αμερικανικής πολυεθνικής εταιρείας ιδιωτικών μετοχών και εναλλακτικής διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων και χρηματοοικονομικών υπηρεσιών (κοινώς εταιρεία που… παίζει στα δάχτυλα τα χρηματιστήρια όλου του κόσμου), που εξαγόρασε το 48% του ομίλου (1). Όπου Carlyle Group, είναι η εταιρεία που σύμφωνα με ειδική έρευνα του 2015 ήταν η πρώτη παγκοσμίως στη διαχείριση ιδιωτικών κεφαλαίων στο διάστημα 2010-2015. Κολοσσός…
Η συμφωνία αυτή άνοιξε στον Yucel πολλές και διάφορες πόρτες κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία, όπου η –ιδιωτική- εκπαίδευση παραμένει στο… φόρτε της με την BAU Mentora να προχωρεί σε πολύ μεγάλα deals με εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, τα οποία ουσιαστικά εξαγόρασε και άρχισε να τα «τρέχει», εισπράττοντας φυσικά τα οφέλη (2). Η συνέχεια; Ακόμη πιο εντυπωσιακή, με τον όμιλο να φτάνει από το Βερολίνο (2013) στην πολιτεία της Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ (2014), τη Γεωργία (2015) την Κύπρο (2017) με αντίστοιχες εξαγορές ή συμπράξεις με εκπαιδευτικά ιδρύματα αυτών των χωρών και να ανοίγει σχολεία σε Καναδά (Τορόντο), Ιταλία (Ρώμη) και σε άλλες περιοχές όπου ζουν μαζικά –κυρίως πλούσιοι ή έστω… καλοβαλμένοι- Τούρκοι. Πλέον λέγεται ότι κάτω από την «ομπρέλα» της BAU Mentora βρίσκονται πάνω από 150.000 μαθητές. Όπου σημαίνει 150.000 ετήσιες συνδρομές και συμμετοχές, αφού επαναλαμβάνω έχουμε να κάνουμε με ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Για βάλτε κάτω πιθανό ετήσιο κόστος συμμετοχής ανά μαθητή και υπολογίστε μηδενικά…
Οι κακές γλώσσες (που δεν είναι και λίγες) λένε ότι για να αποκτήσει όλα αυτά τα «κονέ», ο Yucel χρειάστηκε μπόλικη επιρροή εντός και εκτός Τουρκίας. Εντός χώρας θεωρήθηκε ως ένας από τους «συνεργάτες» του Ρεζέπ Ταγίπ Ερντογκάν σε θέματα εκπαίδευσης, ενώ συχνά του έτεινε χείρα βοήθειας σε θέματα όπως αυτά του μεταναστευτικού ρεύματος από την όμορη Συρία. Ήταν το 2015 όταν ο Yucel ανακοίνωσε ότι θα καλύψει το κόστος των 10 εκατομμυρίων δολαρίων για την εκπαίδευση των μεταναστών στην αραβική, τουρκική και αγγλική γλώσσα, κεφαλαίο που δεν μπορούσε να διαθέσει η τουρκική κυβέρνηση (3).
Η δε συμφωνία με το Carlyle Group λέγεται ότι προέκυψε μέσα από τη γνωριμία του λίγους μήνες προ της υπογραφής της με τον Πάπα της Ρώμης. Οι ίδιες κακές γλώσσες λένε πως ο συγκεκριμένος κολοσσός διαχειρίζεται χρήματα –και- από το Βατικανό… Η χάρη του Yucel, δε, έφτασε μέχρι τις ΗΠΑ αλλά και τα Ηνωμένα Έθνη. Κάπως… αποτυχημένα είναι η αλήθεια, αφού η πρώτη του προσπάθεια να κάνει όνομα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού στηρίχθηκε σε ένα ψέμα. Ήταν η περίοδος στα μέσα της δεκαετίας που διαφήμισε στην Τουρκία ότι βραβεύθηκε από τον ΟΗΕ για την προσφορά του στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας του, προβάλλοντας μάλιστα και σχετική φωτογραφία με τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Μπαν-Κι Μουν, αποδείχθηκε όμως μετά από σχετική έρευνα στις ΗΠΑ (4) ότι δεν τον βράβευσαν τα Ηνωμένα Έθνη, αλλά οι ανταποκριτές δημοσιογράφοι στα Ηνωμένα Έθνη, που κάθε χρόνο δίνουν το αντίστοιχο βραβείο. Κάτι που πάντως δεν έχει… διορθωθεί στο βιογραφικό του Yucel στον προσωπικό του ιστότοπο (5).
Όσο για τη δεύτερη απόπειρά του; Και αυτή επί της ουσίας ήταν αποτυχημένη, αφού υποστήριξε ανοιχτά (πολύ… ανοιχτά μάλιστα) την υποψηφιότητα της Χίλαρι Κλίντον για τις εκλογές στις ΗΠΑ το 2016 και έφτασε στο σημείο να φωτογραφηθεί με σχετικό «αντι-Τραμπ» μπλουζάκι (6). Λέγεται ότι ήταν και από τους χρηματοδότες της προεκλογικής καμπάνιας της Χίλαρι, κάτι διόλου απίθανο, αν και η κίνησή του να φορέσει το “No, No, No” εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ, σε συνδυασμό με το περιβόητο «πραξικόπημα» τον Ιούλιο του 2016 στην Τουρκία, έφεραν τον Yucel σε κάτι παραπάνω από δύσκολη θέση…
Λίγες μέρες μετά την «κατάπνιξη» του κινήματος εναντίον του Ερντογκάν και όταν ο τελευταίος έβγαλε φιρμάνι για τους αντικαθεστωτικούς που στηρίζονταν και υποκινούνταν σύμφωνα με τις καταγγελίες του από τον αυτοεξορισμένο πολιτικό του αντίπαλο στις ΗΠΑ Φετουλάχ Γκιουλέν, ο Yucel ένιωσε να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. Λόγω της μη στήριξης Τραμπ (που κατά κάποιο τρόπο είχε πάρει θέση εναντίον του Γκιουλέν προεκλογικά) ο Yucel θεωρήθηκε εμμέσως ως αντίπαλος και εχθρός της τουρκικής κυβέρνησης. Μέσα σε λίγες μέρες πάνω από 100 σχολεία και γυμνάσια που ανήκαν στην ομπρέλα της BAU Mentora ή αν προτιμάτε του Bahcesehir έκλεισαν και λέγεται ότι συνελήφθησαν και αρκετοί δάσκαλοι ως ύποπτοι για την υποκίνηση του πραξικοπήματος και εν δυνάμει μέλη της κατά την τουρκική κυβέρνηση τρομοκρατικής οργάνωσης FETO (Fethullah Terrorist Organisation)!
Ο ίδιος πάντως δεν πτοήθηκε αφού θεωρείται δεδομένο ότι έχει –πολύ- δυνατά χαρτιά κρυμμένα στο μανίκι του. Και αυτό φάνηκε λίγους μήνες αργότερα όταν όχι μόνο άνοιξαν ξανά τα σχολεία του, αλλά η κυβέρνηση (η ίδια που τον θεώρησε… τρομοκράτη) ετοιμαζόταν να περάσει νομοσχέδιο που να επιτρέπει τους ξένους επενδυτές (δηλαδή την Carlyle Group) στα ιδιωτικά σχολεία της χώρας…
Σημειώσεις
(4) http://www.innercitypress.com/unca5turkishbillionairescam121814.html
(5) https://bau.edu.tr/icerik/7925-enver-yucel-will-receive-the-global-education-contribution-award
