BSL (Τουρκία)

Η φετινή Regular Season του γειτονικού τουρκικού πρωταθλήματος, εν αντιθέσει με τις προηγούμενες σεζόν, είχε 28 αγωνιστικές, ελέω της συμμετοχής 15 ομάδων - από τη σεζόν 2005-06 και μέχρι πέρσι ήταν πάντοτε 16. Η φιναλίστ της Ευρωλίγκα, Αναντουλού Έφες, ήταν εκείνη που έκοψε πρώτη το νήμα στην κούρσα με μια ήττα λιγότερη (25-3) από την δεύτερη Φενέρμπαχτσε (24-4). Κάτω από αυτές και μέχρι την όγδοη θέση οι διαφορές των υπολοίπων ομάδων που έκλεισαν θέση στα playoffs, δεν ήταν μεγάλες. Η Τοφάς κι η Γαλατά με κοινό ρεκόρ (18-10) μπήκαν στην πρώτη τετράδα, ενώ λίγο πιο κάτω έμειναν οι Γκαζιαντέπ (17-11), η Μπεσίκτας (16-12) κι η Τουρκ Τέλεκομ (16-12). Οριακά εξασφάλισε τη συμμετοχή της στην post season η Μπάνβιτ (14-14), αφήνοντας εκτός τις Νταρουσάφακα (13-15) και Μπαχτσεσεχίρ (13-15). Με βάση λοιπόν τα πεπραγμένα της RS, τα ζευγάρια των προημιτελικών που προέκυψαν, είναι τα εξής:

Εφές (1η) - Μπάνβιτ (8η), Φενέρ (2η) - Τουρκ Τέλεκομ (7η), Τοφάς (3η) - Μπεσίκτας (6η) και Γαλατά (4η) - Γκαζιαντέπ (5η). Θυμίζουμε πως τα playoffs στην BSL προχωρούν κλιμακωτά: Η πρώτη φάση είναι best of three, τα ημιτελικά best of five, ενώ στους τελικούς ο πρωταθλητής κρίνεται στις τέσσερις νίκες. Η Φενέρ κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια κι έχει κατακτήσει τους τρεις πιο πρόσφατους τίτλους, όμως φέτος η Έφες δείχνει πραγματικά ικανή να διεκδικήσει με μεγαλύτερες αξιώσεις τον τίτλο. Θα δούμε τι θα συμβεί ωστόσο, καθώς κάθε χρόνο τα τουρκικά playoffs έχουν το δικό τους ξεχωριστό ενδιαφέρον, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το καλοκαίρι του 2015 η Καρσίγιακα ήταν εκείνη που έκανε την μεγάλη έκπληξη και πανηγύρισε έναν κατά πολλούς απρόσμενο τίτλο.

Υποβιβασμός: Η Σακάρια έμεινε στον βυθό της βαθμολογίας με απολογισμό μόλις 5 νίκες έναντι 23 ηττών κι από τη νέα σεζόν θα αγωνίζεται στην TBL (δεύτερη κατηγορία). Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα γνώρισε ουκ ολίγες "συντριβές" δεχόμενη διαφορές 30+ πόντων, αφού το ρόστερ της είχε διαλυθεί. Έπαιζε με συνθέσεις ανάγκης, αποτελούμενες από αρκετούς νεαρούς γηγενείς αθλητές. Από τις 9 Φλεβάρη μέχρι τις 10 Μαιού (διάστημα τριών μηνών) κατέρρευσε ολοκληρωτικά και γνώρισε 12 διαδοχικές ήττες!

Κορυφαίος σκόρερ: Ο βετεράνος πλειμέικερ, Κεν Χέις της Μπουγιουκτσεκμετσέ, στην δεύτερη θητεία του στην ομάδα (η προηγούμενη ήταν τη σεζόν 2016-17), είχε 21,74 πόντους σε 23 συμμετοχές, δηλαδή τον υψηλότερο μέσο όρο της λίγκας με 42% στα τρίποντα, 46% στα δίποντα και 89% από την γραμμή των προσωπικών. Ωστόσο, ο άλλοτε παίκτης της Μακάμπι Τελ Αβίβ, Σίλβεν Λάντεσμπεργκ, ο οποίος πλέον βρίσκεται στην Τουρκ Τέλεκομ όντας ο ηγέτης της ομάδας, ήταν εκείνος που σημείωσε τον μεγαλύτερο αριθμό πόντων (612 - 20,4 κατά Μ.Ο.) στα 30 παιχνίδια που αγωνίστηκε.

Κορυφαίος ριμπάουντερ: Μέχρι τη στιγμή που πήρε μεταγραφή στην Μπουντούτσονστ (μέσα Φλεβάρη), ο Ντέβιν Ουίλιαμς της Μπουγιουκτσεκμεκτσέ ήταν ο καλύτερος ριμπάουντερ της λίγκας με 11,9 κατά μέσο όρο σε 17 παιχνίδια. Όμως, η αποχώρηση του επέτρεψε στον 25χρονο center, Τόνι Γεκίρι της Γκαζιαντέπ, να κατακτήσει την πρωτιά με 300 "σκουπίδια" συνολικά σε 29 παιχνίδια, δηλαδή 10,3 ανά 30 λεπτά δράσης. Ο νεαρός ψηλός από τη Νιγηρία είχε σε γενικές γραμμές μια πολύ "γεμάτη" σεζόν (12,6π - 62% διπ. - 2,3α - 20,8 αξιολόγηση) και δεν θα μας προκαλέσει εντύπωση αν πάρει μεταγραφή σε κάποια καλύτερη ομάδα στην διάρκεια της προσεχούς off season.

Κορυφαίος πασέρ: Καταπληκτική σεζόν από τον 31χρονο Κίνο Κολόμ που ηγήθηκε στην Μπαχτσεσεχίρ και επιβεβαίωσε την ποιότητα του, παρά το γεγονός πως εδώ και δύο χρόνια βρίσκεται μακριά από την Ευρωλίγκα. Ο Ισπανός γκαρντ μοίρασε 174 τελικές πάσες σε 29 παιχνίδια (6 ανά 31 λεπτά συμμετοχής), αφήνοντας πίσω του τον επίσης εξαιρετικό - δημιουργικά - Άλεξ Πέρεζ της Μπάνβιτ (151 ασίστ σε 27 παιχνίδια, φωτο παραπανω). Βέβαια, αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Βασίλιε Μίτσιτς είχε τον υψηλότερο Μ.Ο. (6,4α), αλλά με αρκετά λιγότερες συμμετοχές από τους ανταγωνιστές του (24 παιχνίδια).

Κορυφαίος σουτέρ: Ο Καναδός σούτινγκ γκαρντ, Άντι Ράουτινς της Μπαχτσεσεχίρ, πέτυχε 112 τρίποντα (σε 248 απόπειρες) και ήταν ο μοναδικός παίκτης της λίγκας που έφτασε σε τριψήιο αριθμό εύστοχων προσπαθειών. Το ποσοστό του σταμάτησε στο 45,1% ενώ ανά παιχνίδι "έγραφε" 3,86 3FGM - 8,55 3FGA. Ο 33χρονος είναι ένας γνήσιος σουτέρ παλαιάς κοπής, κάτι που έχει δείξει και σε άλλες περιπτώσεις κατά το παρελθόν, αγωνιζόμενος αδιάκοπα στην BSL από τη σεζόν 2015-16 (Γκαζιαντέπ και Μπάνβιτ).

Η απογοήτευση της χρονιάς: Η Νταρουσάφακα δεν κατάφερε να μπει στα playoffs για πρώτη φορά μετά από τέσσερις συνεχόμενες συμμετοχές σε αυτά. Συν τοις άλλοις, καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν το μπάσκετ που απέδιδε στο παρκέ δεν ήταν το καλύτερο δυνατό. Δεν ήταν λοιπόν μόνο η τελευταία θέση στην Ευρωλίγκα αυτή που "πονά" την Ντάρου για φέτος, αλλά κι η εν γένει πορεία της εντών των τειχών.

*Σημείωση: Η στατιστική υπηρεσία της BSL προσμετρά στα συνολικά στατιστικά των παικτών και τα πεπραγμένα τους στα παιχνίδια του κυπέλλου.

Jeep Elite (Γαλλία)

Χωρίς αμφιβολία, ένα από τα πιο ανατρεπτικά και αμφίρροπα πρωταθλήματα της Ευρώπης, είναι το γαλλικό. Η λίγκα δηλαδή που το διάστημα 2008-2018 ανέδειξε 7 διαφορετικούς πρωταθλητές! Πέρσι ήταν η Λε Μαν εκείνη που το πήρε, κερδίζοντας στους τελικούς την Μονακό, το μεγάλο φαβορί. Το αντίστοιχο φετινό φαβορί, η Βιλερμπάν, που του χρόνου θα παίξει στην Ευρωλίγκα, αναδείχθηκε πρώτη στην RS με 27-7, δείχνοντας φανέρα μια αίσθηση ανωτερότητας συγκριτικά με τις υπόλοιπες ομάδες. Η ASVEL έχει μέχρι ώρας μια πολύ καλή σεζόν σε πολλά επίπεδα και το μόνο που μένει είναι να την εξαργυρώσει επί του πρακτέου με την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Η Μονακό (2η, 24-10) είναι λίγο πιο κάτω σε σχέση με πέρσι, αλλά παραμένει εξαιρετικά υπολογίσιμη, ενώ Ντιζόν και Ναντέρ με κοινό ρεκόρ (23-10) έκλεισαν την τετράδα. Από εκεί και πέρα, ολόκληρη η οκτάδα γενικώς είναι ίδια ακριβώς με την αντίστοιχη περσινή. Ορτέζ, Στρασβούργο, Λιμόζ και Λε Μαν είναι οι υπόλοιπες ομάδες τη συνθέτουν, με διαφορές μόνο ως προς την κατάταξη τους. Πάντα η post season στην Γαλλία είναι αρκετά... ιδιαίτερη και δύσκολη ως προς την αποκρυπτογράφηση της, καθώς οι ομάδες έχουν μικρές διαφορές τόσο ως προς την δυναμική τους, όσο και σχετικά με τα μεταξύ τους αποτελέσματα κατά την διάρκεια της κανονικής περιόδου. Τα ζευγάρια είναι τα εξής: ASVEL (1η) - Λε Μαν (8η), Μονακό (2η) - Λιμόζ (7η), Ντιζόν (3η) - Στρασβούργο (6η) και η μάχη των τεταρτοπέμπτων, Ναντέρ - Ορτέζ. Πολλές πιθανότητες συγκεντρώνει το ενδεχόμενο να αποδείχθει το ζευγάρι των προημιτελικών μεταξύ Βιλερμπάν και Λε Μαν ως εκείνο των δύο τελευταίων πρωταθλητών της λίγκας - του επερχόμενου και το απερχόμενου δηλαδή.

Υποβιβασμός: Η Φο Προβάνς του Γιάννη Αθηναίου και του Μαλίκ Χέρστον δεν κατάφερε να σώσει την κατηγορία κι έπεσε ως 17η (9-23), αφού δεν κατάφερε να πιάσει διψήφιο αριθμό νικών, που συνήθως είναι το "πλαφόν" για την παραμονή. Έτσι, επιστρέφει μετά από break μιας σεζόν στην Pro B, στην οποία υπήρξε θαμώνας για πολλά διαδοχικά έτη. Τελευταία έμεινε η αδύναμη Αντίμπ που πέρσι είχε σωθεί με αρκετό άγχος, αλλά φέτος δεν... τη γλίτωσε.

Κορυφαίος σκόρερ: Ο Ντέβιν Ίμπανκς, ένας παλιός παίκτης των Los Angeles Lakers, αναδείχθηκε φέτος πρώτος σκόρερ στην Γαλλία, με 18,8 πόντους κατά μέσο όρο σε 29 εμφανίσεις. Ο 30χρονος πάουερ φόργουορντ είχε 51% εντός πεδιάς και 71% στις βολές και έκανε την διαφορά για την ομάδα του, ασχέτως αν αυτή έμεινε μακριά από την ζώνη των playoffs. Αυτή ήταν μόλις η δεύτερη ολοκληρωμένη του χρονιά στην Ευρώπη, μετά την περσινή στην δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας με την άλλοτε μεγάλη Σιένα.

Κορυφαίος ριμπάουντερ: Ο 28χρονος Σενεγαλέζος ψηλός, Γιουσού Εντόι της Μπουργκ, μάζευε 8,8 ριμπάουντ ανά 30 λεπτά δράσης (265 συνολικά) και πήρε μια οριακή πρωτιά έναντι του παλιού παίκτη της ΑΕΚ, Οντέρα Ανοσίκε (8,6ρ). Γενικώς, η συγκεκριμένη κατηγορία παρουσίασε πολύ μεγάλο ανταγωνισμό ως προς την τελική της κατάταξη, καθώς υπήρχαν ακόμη δύο ικανότατοι παίκτες (Τζούλιαν Ράιτ και Μουσταφά Φολ) με μέσο όρο μεγαλύτερο των 8 ριμπάουντ ανά παιχνίδι.

Κορυφαίος πασέρ: Ο βραχύσωμος (ύψος 1,73μ.) πλην δαιμόνιος Τζάστιν Ρόμπινσον της Σαλόν δεν έχασε παιχνίδι στην Regular Season και με 34 συμμετοχές στο ενεργητικό του είχε την ευκαιρία όχι απλά για να βγει πρώτος στις ασίστ, αλλά να το κάνει μάλιστα και με διαφορά από τους υπολοίπους. Έτσι κι έγινε, με τον νεαρό πλειμέικερ να μοιράζει 279 τελικές πάσες (8,2 κατά μέσο όρο), αφήνοντας αρκετά "μέτρα" πίσω του τον Ντέιβιντ Χόλστον της Ντιζόν (239 συνολικά, 7,2 Μ.Ο.).

Κορυφαίος σουτέρ: Ο 24χρονος Αξέλ Μπουτέι της Λιμόζ έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του στα 6 χρόνια που βρίσκεται στην Pro A, όντας μάλιστα ο πιο δεινός σουτέρ της κατηγορίας. Είχε 43/91 τρίποντα, δηλαδή 47,3% σε 32 παιχνίδια. Από την άλλη, θα ήταν άδικο να μην αναφέρουμε και τον Τζάρελ Έντι του Στρασβούργου, έναν πιο μονοδιάστατο παίκτη αλλά πιο "κλασσικό" σουτέρ σε σχέση με τον Μπουτέι, ο οποίος με 47% (63/134) έχασε οριακά την πρώτη θέση - είχε βέβαια και λιγότερες συμμετοχές (26).

Η απογοήτευση της χρονιάς: Ο πιο σωστός τίτλος για τη συγκεκριμένη ομάδα θα ήταν "η απογοητευμένη της χρονιάς" κι εξηγούμαστε. Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος, η Μπουργκ δεν κατάφερε να μπει στα playoffs στις... λεπτομέρειες. Τη σεζόν 17-18 έμεινε 9η, μια ήττα πίσω από την 8η Ορτέζ, ενώ φέτος έχασε την οκτάδα στην ισοβαθμία (19-15) από την περσνιή πρωταθλήτρια, Λε Μαν. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι δεν προσπάθησε ή πως δεν είναι καλή ομάδα, σίγουρα όμως δεν είχε σε δύο περιπτώσεις τη τύχη με το μέρος της.

Υπόλοιπο Ευρώπης

Στην λίγκα της Λετονίας, το πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε στις 17/5 με την Ρίγα να κατακτά εμφατικά τον τίτλο με 4-1 νίκες έναντι της Βέντσπιλς - η οποία είχε και το πλεονέκτημα έδρας. Η τρέχουσα δεκαετία ανήκει στην Ρίγα αφού πλέον μετρά 6 πρωταθλήματα μέσα σε αυτή, αφήνοντας την Βέντσπιλς στα 2. Ο ανταγωνισμός και το απαιτητικό επίπεδο της VTB (η μοναδική λετονική ομάδα που συμμετέχει) έκαναν καλό τελικά στην Ρίγα. Πρέπει να αναφέρουμε ότι αυτή η διαδικασία είναι ξεχωριστη από την αντίστοιχη που ακολουθείται για την λίγκα που προκύπτει από τη συνένωση Λετονίας - Εσθονίας. Αυτός ο τίτλος, ο οποίος κρίθηκε μέσω Final Four στις αρχές του Απρίλη, πήγε στην Βέντσπιλς. Άρα λοιπόν, οι δύο δυνάμεις της χώρας, μοιράστηκαν τους τίτλους που διεκδίκησαν.

Στην Ρουμανία, οι τελικοί ξεκινούν στις 27 του μήνα με την Σίμπιου (έχει να πάρει πρωτάθλημα από το 1999) να κοντράρεται με την αμυνόμενη πρωταθλήτρια Οραντέα. Έφτασαν ως τη τελική φάση χωρίς προβλήματα στους προηγούμενους γύρους των playoffs. Αμφότερες οι ομάδες έχουν κατακτήσει στην ιστορία τους από δύο πρωταθλήματα, αλλά εκείνα της Οραντέα είναι πολύ πιο "φρέσκα" (2015, 2018). Εκπρόσωπος της ρουμανικής λίγκας εμφανίζεται στο Basketball Champions League (προκριματικός γύρος).

Στη Τσεχία, ως ημερομηνία εκκίνησης των τελικών έχει οριστεί η 24η μέρα του μήνα, με τη Νίμπουρκ να βρίσκει απέναντι της την Ντέτσιν. Η πρώτη κατακτά εδώ και 15 σερί χρόνια το πρωτάθλημα, ούσα φυσικά πρώτη σε κατακτήσεις. Η δεύτερη επιστρέφει σε τελικούς για πρώτη φορά μετά το 2016, όταν κι είχε χάσει με "sweep" τον τίτλο. Το πιο πιθανό είναι πως η Νίμπουρκ - η οποία έχει ξεφύγει συγκριτικά με τις υπόλοιπες ομάδες της χώρας - θα φτάσει σε ακόμη ένα πρωτάθλημα, επιστρέφοντας στο BCL της νέας σεζόν.