Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (Παναθηναικός , 6 Ιανουαρίου 1997)
Αποτέλεσε από πολύ μικρός ,μαζί με τον Παπαγιάννη, μέλη των εθνικών ομάδων και ηγέτη αυτών. Αποκορύφωμα φυσικά τα MVP στον Βόλο και χθες. Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα πανευρωπαικά στην ηλικία του και αγωνίζεται στον Παναθηναικό από την ηλικία των 16 ετών. Έχει κληθεί μία φορά στην Εθνική Ανδρών το καλοκαίρι του 2016 για το προολυμπιακό τουρνουά. Ξεχωρίζει αμέσως ανάμεσα στους συνομήλικους του, όμως δεν έχει καταφέρει ακόμα να αξιοποιήσει πλήρως τις ευκαιρίες που του έχουν δοθεί με την ανδρική ομάδα του Παναθηναικού, παρότι υπήρξαν κάποια ξεσπάσματα, όπως αυτό απέναντι στη ΤΣΣΚΑ Μόσχας στα προπέρυσινα πλέι οφ.
Αποτελεί ήδη τεράστιο κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ και φυσικά πλέον μένει να δούμε αν θα μπορέσει να κάνει το επόμενο βήμα και να βγάλει το τεράστιο ταλέντο του σε αντρικό επίπεδο. Μπορεί να χαρακτηριστεί tweener, καθώς το στυλ παιχνιδιού του παραπέμπει σε τριάρι, ενώ το σώμα του θυμίζει πιο πολύ τεσσάρι. Παρουσιάζει αδυναμία στην άμυνα, καθώς συχνά τα πόδια του δεν μπορούν να ακολουθήσουν αθλητικούς αντιπάλους και βασίζεται κυρίως στο μυαλό του για να έχει κατάλληλες τοποθετήσεις. Επιθετικά υπάρχουν λίγα πράγματα που δεν μπορεί να κάνει, καθώς διαθέτει παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι , τρίποντο ,ντράιβ και με τα δύο χέρια. Άμα πρέπει όμως κάποιος να διαλέξει ένα δυνατό του στοιχείο, αυτό θα είναι σίγουρα το ιδιαίτερα υψηλό μπασκετικό IQ που διαθέτει. Φέτος τον είδαμε να αγωνίζεται και ως πεντάρι για μεγάλα διαστήματα σε small ball σχήματα.
Ο δανεισμός του στον ΠΑΟΚ κατά τη γνώμη μου θα αποτελέσει πολύ θετική εξέλιξη για τον ίδιο, καθώς υπό τις οδηγίες του κόουτς Παπαθεωδόρου μπορεί να βρει χρόνο συμμετοχής σε αντρικό επίπεδο και να αποκτήσει εμπειρίες που απαιτούνται. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα καταφέρει να βρει βασικό ρόλο σε ομάδα ευρωλίγκας όταν αποκτήσει εμπειρία και να βοηθήσει την Εθνική Ανδρών.
Γιώργος Παπαγιάννης (Σακραμέντο Κινγκς , 3 Ιουλίου 1997)
Αποτελεί, μαζί με τον Χαραλαμπόπουλο, το μεγαλύτερο όνομα αυτής της φουρνιάς. Προικισμένος από της φύση με ένα τρομερό σώμα ύψους 2.16 και με τεράστιο άνοιγμα χεριών βρήκε εύκολα ένα εισιτήριο για το ΝΒΑ, μετά από το πέρασμα του από τον Παναθηναικό. Κυριάρχησε πραγματικά σε κάθε εθνική ομάδα που αγωνίστηκε, ενώ δύο φορές επιλέχθηκε στη καλύτερη πεντάδα κάποιας διεθνούς διοργάνωσης. Την προηγούμενη χρονιά αγωνίστηκε στους Σακραμέντο Κινγκς, οι οποίοι τον επέλεξαν στο νούμερο 13 του draft. Σε 22 εμφανίσεις σκόραρε 5.5 πόντους μαζεύοντας 4 ριμπάουντ και μοιράζοντας μία ασσίστ και ένα μπλοκ σε 16 λεπτά συμμετοχής. Αποτελεί την μεγαλύτερη απώλεια της φετινής ομάδας, καθώς επέλεξε να μείνει στην Αμερική για να δουλέψει, ενώ έχει επιλεχθεί για την προεπιλογή της Εθνικής Ανδρών.
Βασικό χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του που τον ξεχωρίζει από πολλούς 7-footers είναι η ταχύτητα, είτε πρόκειται για transition παιχνίδι, είτε για κάλυψη κάποιου drive , είτε για ρολλάρισμα. Αυτή η ικανότητα του σε συνδυασμό με τον πολύ καλό συγχρονισμό που διαθέτει σε άλμα για μπλοκ τον κάνουν (εν δυνάμει) φόβητρο για την αντίπαλη επίθεση. Σίγουρα έχει αδυναμίες στο παιχνίδι του, που κυρίως εντοπίζονται στις λιγοστές κινήσεις που διαθέτει στο ποστ , το μέτριο court vision και το κακό mid range παχνίδι του ,όμως είναι σχεδόν βέβαιο πως συνεχίζοντας να δουλεύει θα διορθώσει αυτά τα κομμάτια του παιχνιδιού του.
Αποτελεί στοίχημα για την ομάδα των Κινγκς, οι οποίοι αποτελούν ιδανικό περιβάλλον για να ενταχθεί στο κόσμο του ΝΒΑ. Δύσκολα θα τον δούμε ξανά σε ομάδα ευρωλίγκας, όμως αποτελεί σχεδόν βέβαια τον επόμενο μεγάλο Ελληνα ψηλό, σε μία θέση δείχνει να πονάει η εθνική τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να κάνει καριέρα αντίστοιχη ή και ακόμα καλύτερη του Κώστα Κουφού στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Δημήτρης Φλιώνης (Άρης , 8 Απριλίου 1997)
Βασικό μέλος κάθε χρόνο της εθνικής ομάδας, δείχνει να είναι από τους πιο ώριμους μπασκετικά παίκτες της και έτοιμος για το μεγάλο βήμα που αναμένεται να κάνει φέτος στη καριέρα του, καθώς η δύσκολη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται ο Άρης φέτος, προμυνήει πως θα αποκτήσει πολύ σημαντικότερο ρόλο στο rotation της ομάδας.
Διαθέτει εξαιρετικό court vision και μπορεί να θεωρηθεί pass first guard .Σούταρε άσχημα στο φετινό τουρνουά, όμως πρόσφερε 1.5 κλέψιμο , 3 ριμπάουντ και 3 ασίστ ανά παιχνίδι. Πρέπει να αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και σταθερότητα στο σουτ του για να ανεβάσει επίπεδο το παιχνίδι του. Δεν κάνει εύκολα λάθος και είναι άνω του μετρίου αμυντικός. Έχω ξαναδεί σε ριπλέι 6-7 φορές (για να απολαύσω) την πάσα του στον Χαραλαμπόπουλο για το 71-70 απέναντι στη Λιθουανία, που βγάζει τον δεύτερο μόνο του με το καλάθι, μπερδεύοντας τρεις Λιθουανούς, ενώ στην αμέσως προηγούμενη άμυνα είχε κλέψει τη μπάλα.Η φετινή χρονιά θα αποτελέσει βαρόμετρο για τον ίδιο καθώς θα είναι η πρώτη με τόσες ευθύνες σε αντρικό επίπεδο.
Μιχάλης Λούντζης (Παναθηναικός , 4 Αυγούστου 1998)
Ο μοναδικός 98ρης που θα δούμε σήμερα έχει ύψος 1.95 και αγωνίζεται ως άσσος. Αυτό από μόνο του τραβάει τη προσοχή μας πάνω του. Το σώμα του είναι πολύ καλά δουλεμένο, κάτι που τον βοηθάει ιδιαίτερα στην άμυνα, όπου εκτός από εξαιρετικός προσωπικός αμυντικός έχει την δύναμη και το μάκρος να αλλάξει σχεδόν σε κάθε σκριν. Φάνηκε κάπως σκουριασμένος στο φετινό τουρνουά, γεγονός που δεν προκαλεί φυσικά εντύπωση, άμα αναλογιστεί κανείς το γεγονός πως φέτος δεν αγωνίστηκε σχεδόν καθόλου με τη φανέλα του Παναθηναικού. Στην περίπτωση του η απραξία φαίνεται να τον κατέστησε στάσιμο. Πρόκειται άλλωστε για έναν αθλητή που σε προηγούμενες διοργανώσεις αποτελούσε πυλώνα της ομάδας, ξεχωρίζοντας τόσο σε άμυνα, όσο και σε επίθεση, χάρη στο σώμα και στο ταλέντο του.
Ο Λούντζης διαθέτει, εκτός από τρομερή προσωπική/ομαδική άμυνα, ένα πολύ καλο mid range παιχνίδι και ντράιβ, αν και δεν διακρίνεται για την δημιουργία του. Σίγουρα πρέπει να βελτιώσει το τρίποντο του και να βρει χρόνο συμμετοχής είτε ακολουθώντας το δρόμο του Κόνιαρη , είτε του Μουράτου. Δύσκολα μπορούν να γίνουν προβλέψεις για το ταβάνι του, λόγω του τρομερού σώματος που διαθέτει αλλά και του άγουρου παιχνιδιού του. Η επιλογή του πως θα χειριστεί την περίπτωση του ο Παναθηναικός σίγουρα θα αποτελέσει κριτήριο για την εξέλιξη του παίκτη, ο οποίος δύσκολα θα βρει φέτος χρόνο συμμετοχής, έχοντας μπροστά του διάφορους γκαρντ, καθώς και τον Μποχωρίδη, τον οποίο φαίνεται να εμπιστεύεται ο κόουτς Πασκουάλ.
Διονύσης Σκουλίδας (ΑΕΚ , 29 Ιουλίου 1997)
Ο πρώην small forward του Περιστερίου και νυν της ΑΕΚ, αποτελεί παρόμοια περίπτωση με αυτή του Μιχάλη Λούντζη, καθώς φέτος δεν μπόρεσε να βρει ιδιαίτερο χρόνο συμμετοχής με την ομάδα του μένοντας στάσιμος. Ο παίκτης που αποτέλεσε μαζί με τον Χαραλαμπόπουλο και τον Παπαγιάννη τους καλύτερους παίκτες της ομάδας που κατέκτησε το χρυσό στο Βόλο, μοιάζει “εγκλωβισμένος” στην Ενωση. Αγωνίστηκε φέτος σε 17 παιχνίδια μεν , με 5 λεπτά μέσο όρο όμως, σκοράροντας συνολικά 8 πόντους.
Διαθέτει πολύ καλά δουλεμένο σώμα και αποτέλεσε ανέκαθεν τον αμυντικό για τις “ειδικές αποστολές” της εθνικής, εγκλωβίζοντας τον μεγάλο αστέρα της Τουρκίας Κορκμαζ στον τελικό του 2015. Παράλληλα αποτελεί εξαιρετικά σταθερό σουτέρ τριών πόντων, είτε από κατάσταση spot up ,είτε μετά από τριπλα ,είτε ακόμα βγαίνοντας από σκριν. Αποτελεί έναν πολύ χρήσιμο 3&D παίκτη , με τρομερή αθλητικότητα και παιχνίδι όμως που “φωνάζει” ότι του λείπει εμπειρία. Σίγουρα θα αποτελέσει τεράστια εξέλιξη για τον ίδιο, άμα προσθέσει ικανοποιητικά ντράιβ στο παιχνίδι του. Το βασικότερο όμως στοιχείο που του λείπει είναι ο χρόνος συμμετοχής. Εφόσον η ΑΕΚ δεν μπορεί να του δόσει την ευκαιρία αυτή τότε σίγουρα πρέπει να δοθεί δανεικός. Μπορεί σίγουρα να αποτελέσει έναν πάρα πολύ χρήσιμο ρολίστα σε επίπεδο των 5 “μεγάλων “ της Ελλάδας ή ακόμα και σε πολλές ομάδες της Ευρώπης, αν εξελίξει το παιχνίδι του.
Βασίλης Μουράτος (24 Νοεμβρίου 1997)
Θα μπορούσε να αποτελεί ακόμα μία περίπτωση όμοια του Λούντζη και του Σκουλίδα, αν έμενε στον Ολυμπιακό φέτος. Αντιθέτως όμως με τους άλλους δύο ο γκαρντ του Ολυμπιακού δόθηκε δανεικός φέτος στην Α2 στο Ψυχικό, όπου βρήκε χρόνο συμμετοχής και σημαντικό ρόλο και το αποτέλεσμα σίγουρα δικαίωσε τον ίδιο. Ειχε 13 πόντους ανά αγώνα, 3.3 ριμπάουντ , 2.3 ασσίστ και 1 κλέψιμο σε 26 λεπτά συμμετοχής. Δεν θα μείνει στον Ολυμπιακό τη νέα σεζόν και για την απόκτηση του έχουν ήδη ενδιαφερθεί ο ΠΑΟΚ , ο Ηρακλής καθώς και η Λάρισα.
Ο διεθνής γκαρντ, στηριζόμενος στο πολύ καλό σώμα που διαθέτει, καθώς και στο πολύ καλό του footwork, αποτελεί έναν πολύ καλό αμυντικό (ακόμα ένας πάρα πολύ καλός περιφερειακός αμυντικός αυτής της φουρνιάς) με τρομερή πίεση πάνω στη μπάλα και έφεση στα ριμπάουντ. Επιθετικά το παιχνίδι του βασίζεται εν πολλοίς στην ικανότητα του να παίξει καλά στο ένας με έναν, περνώντας εύκολα τον προσωπικό του αντίπαλο, όμως αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα στα τελειώματα της φάσης, λόγω της ορμής του. Στην φετινή διοργάνωση η εντολή του προπονητή φάνηκε πως ηταν να παίξει πολύ στο ένας με έναν, γεγονός που είχε αποτέλεσμα να πάει πολλές φορές στην γραμμή των βολών. Την πιο φανερή αδυναμία του αποτελεί το τρίποντο, στο οποίο είναι ασταθής και αποτελεί το βασικότερο κομμάτι του παιχνιδιού του που πρέπει να βελτιώσει.
Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του πόσο μπορεί να βοηθήσει ο χρόνος συμμετοχής και το να έχει σημαντικό ρόλο ένας παίχτης σε αυτή την ηλικία. Ο Μουράτος τη φετινή χρονιά πήρε εμπειρίες από το σκληρό πρωτάθλημα της Α2 και η αυτοπεποίθηση που ανέπτυξε φα΄νηκε στο παιχνίδι του. Θα παίξει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του η ομάδα στην οποία θα συνεχίσει.
Αντώνης Κόνιαρης (ΠΑΟΚ , 30 Σεπτεμβρίου 1997)
Τελευταίο άφησα τον παίκτη ο οποίος ακούστηκε περισσότερο από όλους στην διάρκεια της φετινής διοργάνωσης . Ο πλέι μέικερ του ΠΑΟΚ φέτος άρπαξε από τα μαλλιά όλες τις ευκαιρείες που του δόθηκαν από τον Μαρκόπουλο, με αποτέλεσμα να έχει εντυπωσιακή εξέλιξη στο παιχνίδι αλλά και την απόδοση του. Αγωνίστηκε σε 26 παιχνίδια και είναι εύκολο να δει κανείς την εξέλιξη του. Πολλά έχουν γραφτεί άλλωστε για τις περιπέτειες που αντιμετώπισε με την υγεία του τα τελευταία χρόνια. Όμως πλέον είναι εδώ και παρά το ότι λογικά ο Χαραλαμπόπουλος κέριδσε το βραβείο του MVP, ο Κόνιαρης αποτελεσε σίγουρα τον MIP.
Παρακολουθώντας τον βασικό γκαρντ της εθνικής νέων, κάποιος βλέπει έναν ολοκληρωμένο παίκτη, που παρουσιάζει ηγετικές τάσεις (μπαίνει πρώτος μέχρι και στο ξενοδοχειο κλπ) απόρροια της αυτοπεποίθησης που του έδωσε η παρουσία του στον φετινό ΠΑΟΚ. Διαθετει σταθερό τρίποντο , καλό mid range παιχνίδι και ντράιβ και αποτελεί άνω του μετρίου οργανωτή. Δεν εκβιάζει προσπάθειες και όταν ζεσταθεί βρίσκει τρομερό ρυθμό έξω απο τα 6.75, χωρίς όμως να είναι streaky shooter .Σούταρε με το εξωπραγματικό 56.5% στα τρίποντα στη διοργάνωση. Αμυντικά πιέζει αποτελεσματικά στα 4/4 , κλέβει μπάλες (2.3 κλεψίματα ανά αγώνα) καιπήγε καλά με κάθε αντίπαλο στο φετινό τουρνουά. Αν πρέπει να βρούμε κάποιο ψεγάδι στο παιχνίδι του, πιθανόν να είναι η αποτελεσματικότητα στο ντραιβ.
Υπό τις οδηγίες του κόουτς Παπαθεωδόρου αναμένεται την επόμενη χρονιά να συνεχίσει από το σημείο που σταμάτησε φέτος και να αποκτήσει ηγετικό ρόλο. Βρίσκεται στη καλύτερη ηλικία ,έχει ξεπεράσει τα προβλήματα του και η κλήση στην ομάδα Ανδρών δεν θα αργήσει. Εφόσον ο ΠΑΟΚ δεν ανέβει επίπεδο σύντομα, ο Κόνιαρης θα πρέπει να ανέβει επίπεδο ο ίδιος.
Επίλογος
Τα παιδιά τα οποία είδαμε έχουν καταφέρει πολλά. Και όχι μόνα τους. Δίπλα τους στάθηκαν και άλλοι, όπως ο Μιλεντίγιεβιτς και ο Δίπλαρος, που προσέφεραν πολλά στο Βόλο. Όπως ο τρομερός Καρράς που αποτελεί μαζί με τον Κόνιαρη την αποκάλυψη της φετινής ομάδας ή οπως τόσα παιδιά που αγωνίζονται σε ακαδημίες και μικρότερες ομάδες, και αποτέλεσαν συμπαίκτες των παραπάνω. Ίσως δεν ακουστεί ποτέ το όνομα τους, όμως βάλαν και αυτοί το λιθαράκι τους στην επιτυχία. Ταλέντο σαν του Χαραλαμπόπουλου συνοδευόμενο από το κατάλληλο ύψος είναι πολύ σπάνιο, και στην Ελλάδα η αγάπη για το άθλημα θα στρέψει ένα σωρό παιδιά στα παρκέ για να βγει ο ένας που θα γράψει ιστορία.
Κανείς δεν πρόκειται να πάρει πίσω τα μετάλλια και τις νίκες αυτής της φουρνιάς, όμως πλέον είναι επαγγελματίες μπασκετμπολίστες που μόλις άρχισαν τη καριέρα τους. Ταλέντο υπάρχει άφθονο ,όμως πρέπει να υπάρχει και εξέλιξη. Οι ελληνικές ομάδες οφείλουν, βλέποντας το παράδειγμα του Κόνιαρη, να εμπιστευτούν και άλλα παιδιά και το σίγουρο είναι πως δεν θα βγουν χαμένες. Το ελληνικό μπάσκετ έχει παρελθόν ,παρόν και μέλλον, ασχετα από το χθεσινό αποτέλεσμα.
