Μια συνθήκη που έτσι όπως εξελίχθηκε ευνοεί τόσο τους καλιφορνέζους, αφού φρεσκάρουν και παράλληλα τεστάρουν το υπάρχον δυναμικό τους, όσο και τον 20χρονο ελπιδοφόρο αθλητή που παίζοντας, σταδιακά βελτιώνεται. Άλλωστε, αυτό που έχει περισσότερο ανάγκη ένας παίκτης σε αυτή την "βρεφική" μπασκετικά ηλικία είναι να βρίσκεται στο παρκέ όσο συχνότερα καθίσταται αυτό εφικτό. Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν τον έστελναν διαρκώς οι Kings στο αναπτυξιακό πρωτάθλημα, απ' τη στιγμή που, αν και το έψαχναν, δεν μπορούσαν να του εξασφαλίσουν έναν ξεκάθαρο ρόλο στο ροτέισον. Λογικό να συμβαίνει αυτό βέβαια αν το καλοσκεφτούμε, αφού το σταφ κλήθηκε να διαχειριστεί μια "γεμάτη" front line στην οποία υπήρχε ο Κόλεϊ-Στάιν - 6ο pick του περσινού draft, ο... veteran Κουφός των 9 σεζόν στο NBA και η φίρμα Κάζινς.
Σε τελική ανάλυση, οι 23 συμμετοχές με τους Bighorns μπορεί αντικειμενικά να είναι ημίμετρο, αλλά τουλάχιστον είναι ένα κάτι μπροστά στο τίποτα. Δεν το συζητάμε καν για το τι είναι προτιμότερο: μια χαμηλού επιπέδου κι όχι ανταγωνιστική λίγκα ή... πάγκος/εξέδρα. Προσπεράστε το και μη σταθείτε στην απάντηση, είναι αυτονόητη. Αν και παραδοσιακά είθισται να υποτιμάμε την D-League και να μην της δίνουμε ιδιαίτερη βάση, σε μια αναγνωριστική σεζόν προσαρμογής για τον "άγουρο" κι άπειρο Παπαγιάννη, η παρουσία του εκεί ήταν μάλλον χρήσιμη κι απέφερε καρπούς. Η εμπειρία αυτή που λειτούργησε πρακτικά ως "αγροτικό" τον βοήθησε πολύ εκ του αποτελέσματος, κρατώντας τον ενεργό και σε καλή κατάσταση. Αυτό τουλάχιστον βλέπουμε πλέον, έχοντας συλλέξει πια ένα σημαντικό δείγμα που ευνοεί τον σχολιασμό του.
Από τις 14 Μαρτίου κι ύστερα, ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού και του Περιστερίου παίζει συνεχόμενα κι έχει αποκτήσει έναν ικανοποιητικό αγωνιστικό ρυθμό που του επιτρέπει να δείξει ορισμένα (καλά) πράγματα. Σε 11 ματς, καταγράφει 7.4 πόντους και 5.5 ριμπάουντ σε κάτι λιγότερο από 22 λεπτά δράσης. Καθόλου άσχημα για τον rookie από τα Μέγαρα, ο οποίος δείχνει θέληση και προσπαθεί να πείσει τον προπονητή του πως καλά κάνει και τον εμπιστεύεται. Αποκορύφωμα, η συμβολή του στη νίκη επί των Mavs (13π/5ρ), αλλά και το πρόσφατο double-double (14π/11ρ) στην ήττα από την Oklahoma. Πλέον, έχει την ευκαιρία να "γράψει" εμπειρίες στο κοντέρ του κάνοντας ουσιαστικά μια μικρή προετοιμασία ενόψει της νέας περιόδου, έστω και σε παιχνίδια όπου η ομάδα του δεν έχει δα και το τεράστιο κίνητρο για νίκες.
Ως γνωστόν, οι απαιτήσεις για να σταθεί ένας παίκτης στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη είναι δεδομένα μεγάλες, αλλά ο οργανισμός του Sacramento στηρίζει έμπρακτα τον τελευταίο καιρό τον Παπαγιάννη και τον περιμένει του χρόνου πιο "ξεψάρωτο" και με αυξημένο βαθμό ετοιμότητας. Θα πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει αρκετά για να δικαιώσει τις προσδοκίες - οι οποίες φαίνεται να μην του δημιουργούν τεράστια πίεση, ούτε να τον "φορτώνουν" και να τον κρατάνε πίσω, κι αυτό αναμφίβολα κατατάσσεται στα υπέρ του - επικεντρωνόμενος στις αδυναμίες του. Οι καλοκαιρινοί μήνες, ασχέτως αν θα τον βρουν στην Εθνική ή όχι, θα είναι σημαντικοί αφού συνολικά θα έχει ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να "χτίσει".
Ας μην κρυβόμαστε, το νούμερο 13 του τελευταίου draft αποτελεί τεράστιο κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ. Όχι μόνο επειδή τα επόμενα χρόνια θα αποτελεί, καλώς εχόντων των πραγμάτων, βασικό στέλεχος της Εθνικής ομάδας, αλλά και διότι η "σχολή" μας δεν βγάζει συχνά πρωτοκλασσάτα 5αρια. Ανέκαθεν η ελληνική δεξαμενή παρουσίαζε σημαντικό απόθεμα από ποιοτικούς περιφερειακούς, αλλά συνάμα έλλειμα από παίκτες ρακέτας. Η αλήθεια είναι πως έχει χρόνια να αναδειχθεί ένας ψηλός πραγματικά τοπ επιπέδου και στην παρούσα φάση τουλάχιστον δεν διαφαίνεται να ξεχωρίζει τόσο πολύ κάποιος άλλος πλην του Παπαγιάννη, όσον αφορά το ταλέντο και το potential. Το μέγεθος του σε συνδυασμό με την αθλητικότητα και τα αποτελεσματικά τελειώματα είναι η καλή πρώτη ύλη, στην οποία αν προσθέσει μακροπρόθεσμα περισσότερη δύναμη και βελτιώσει την αντίληψη του μέσα στο παιχνίδι, θα δημιουργήσει ένα σούπερ πακέτο. Είτε για την εδραίωση του στο NBA με σεβαστό ρόλο κι εγγυημένο χρόνο σε κάθε παιχνίδι, είτε για να αποτελέσει έναν από τους δυσκολότερα αντιμετωπίσιμους σέντερ της Ευρωλίγκα, εάν κι όταν αποφασίσει να επιστρέψει στην γηραιά ήπειρο.
