Ο ΠΑΟΚ του Άρη Λυκογιάννη είναι αναμφίβολα μια ομάδα με ups and downs. Όταν βρίσκεται στα "ups" της, η εικόνα της στο παρκέ είναι απολαυστική. Αυτή, η καλή πλευρά, εμφανίστηκε στο κλείσιμο του κάθε ενός από τα δύο ημίχρονο, στο Game 2 (81-78) των play-in του BCL με την Ρίτας. Ο ΠΑΟΚ δεν έκανε το καλύτερο του εφετινό παιχνίδι, υπήρχαν κενά διαστήματα και η απόδοση του στο 40λεπτο είχε συνολικά αρκετές διακυμάνσεις. Όμως, στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα, ιδίως σε μια νοκ-άουτ διαδικασία. Η συνέχιση της ευρωπαϊκής σεζόν των Ασπρόμαυρων θα κριθεί σε μια βδομάδα στο Βίλνιους, με δύο σπουδαία και κυριαρχικά σερί, να υπογράφουν μια επικράτηση σε ένα παιχνίδι μυαλού και λεπτομερειών.
Ξεκίνημα με ένταση, εκνευρισμό και -11
Η αλήθεια είναι πως οι οιωνοί δεν ήταν καλοί στα πρώτα λεπτά του αγώνα, με τους Σαλούστρο και Ρένφρο να κάθονται γρήγορα στον πάγκο με δύο φάουλ έκαστος σε 57'' και 4' αντίστοιχα. Κάποια φαλτσοσφυρίγματα προκάλεσαν πρόωρες γκρίνιες στις εξέδρες του PAOK Sports Arena, με την ελληνική ομάδα να μη μένει ανεπηρεάστη, βγάζοντας έναν εκνευρισμό σε πάγκο αλλά και παρκέ. Το backcourt των Λιθουανών φρόντισε να δυσκολέψει με το... καλησπέρα τη ζωή των Ράιλι και Φράνκε, με τον δεύτερο μάλιστα να έχει τρομερά προβλήματα στα μετόπισθεν από τον Φόστερ (τελείωσε με 31 πόντους, με 10/20 σουτ). Ο άλλοτε παίκτης του Παναθηναϊκού βρήκε χώρους και άρχισε με 11 πόντους, την στιγμή που ο Εκόντας έπαιζε έξυπνα στη ρακέτα και ο περιορισμός του έμοιαζε με άλυτο πρόβλημα (κερδισμένα φάουλ, ριμπάουντ), παρά το γεγονός πως δεν είχε μπει για τα καλά στην επιθετική εξίσωση.
Ο ΠΑΟΚ έχανε με έντεκα πόντους (9-20) στο έβδομο λεπτό, με τον Λυκογιάννη να προχωρά σε διορθωτικές παρεμβάσεις (Πόλεϊ αντί Μαργαρίτη, Χαντς αντί Φράνκε, Σάιμπερτ αντί Σαλούστρου) ώστε να "ξελαμπικάρει" η ομάδα σε άμυνα και επίθεση. Πόλεϊ και Σάιμπερτ δεν έδωσαν τίποτα σπουδαίο, πράγμα που δεν συνέβη όμως με τον Χαντς που με δύο τρίποντα "έσωσε" το δεκάλεπτο για τον Δικέφαλο (17-23). Το -6 "τρωγόταν" με βάση την εικόνα της εναρκτήριας περιόδου, κατά την οποία πάντως οι φιλοξενούμενοι είχαν οκτώ περισσότερες βολές από τον ΠΑΟΚ, αλλά και τον πρώτο λόγο στα ριμπάουντ. Στο μεταξύ, ο Ιταλός ρεφ, Κόντε, πήγαινε συχνά-πυκνά στη γραμματεία για να τσεκάρει φάσεις, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξουν μικροδιακοπές στο ματς, κακές και για τις δύο ομάδες, αλλά θα έλεγα ακόμη χειρότερες για τον ΠΑΟΚ, που αναζητούσε απεγνωσμένα ρυθμό.
Η άνοδος του Πόλεϊ και το καίριο 15-0
Για ένα οκτάλεπτο στην δεύτερη περίοδο, ο Λυκογιάννης είδε μια ομάδα πολύ κοντά στα "θέλω" του. Ο ΠΑΟΚ μεταμορφώθηκε με αφετηρία την άμυνα, όπου οι Σλαφτσάκης, Τσιακμάς και Ρένφρο έκαναν μπόλικη δουλειά κι έκαναν το σύνολο πιο αγκρέσιβ και σκληρό. Η ισορροπία στα ριμπάουντ αποκαταστάθηκε (10-5) κι οι Χαντς και Πόλεϊ έδωσαν στους Θεσσαλονικείς καλύτερο ρυθμό στην επίθεση. Το 19-28 έγινε 34-28 με ένα αναπάντητο σερί 15 πόντων. Ένα σερί που μετέφερε ολοκληρωτικά το μομέντουμ στην ελληνική πλευρά και τόνωσε τη ψυχολογία. Ο Πόλεϊ, λειτουργώντας ως game changer με ενέργεια κι επιθετική συγκέντρωση, φρόντισε να κορυφώσει με επτά συνεχόμενους πόντους το ξέσπασμα του Δικεφάλου, ξεσηκώνοντας τους πάντες στην Πυλαία. Ο Φόστερ, από την άλλη, έφαγε κάμποση πίεση, έχασε το "εύκολο" σκορ κι οι επιλογές του περιορίστηκαν αισθητά, με αποτέλεσμα ολόκληρο το λιθουανικό κάρο να βαλτώσει για ώρα.
Στον αντίποδα, ένα τάιμ άουτ του Λυκογιάννη, ένα λεπτό πριν το ημίχρονο (με το σκορ στο 39-32), λειτούργησε ευεργετικά για τον Δικέφαλο που έκλεισε ιδανικά το πρώτο σκέλος. Ο Χαντς με 4/4 τρίποντα κι ένα απίθανο κάρφωμα στο τρανζίσιον (44-32) έβαλε το θαυμαστικό μιας καταπληκτικής περιόδου, η οποία καμία σχέση δεν είχε με την προηγούμενη. Ο ΠΑΟΚ κατέθεσε ενέργεια και έδειξε πως η Ρίτας δεν είναι άτρωτη, ενώ εξέθεσε με 29 πόντους σε οκτώ λεπτά τις αμυντικές αδυναμίες της, για τις οποίες είχαμε μιλήσει αρκετά στο προαναγγελτικό κείμενο της σειράς, προ δεκαημέρου. Μόλις δύο τα λάθη των -πιο προσεκτικών πια- Ασπρόμαυρων στο εν λόγω διάστημα και 59% εντός πεδιάς (10/17).
Καρμπόν... και χειρότερα!
Όσοι βιάστηκαν να θεωρήσουν ότι ο ΠΑΟΚ "το 'χει", έπεσαν έξω, αφού στην επανάληψη οι Λιθουανοί πατούσαν εμφανώς καλύτερα σε σχέση με τα χάλια της β' περιόδου. Ο ΠΑΟΚ δε, παρουσίασε τα ίδια συμπτώματα με τα πρώτα λεπτά του αγώνα. Έκανε φθηνά λάθη, δεν είχε συγκέντρωση και αμυντικά ήταν πιο υποτονικός. Όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, το μικρότερο κακό ήταν πως χάθηκε το διψήφιο προβάδισμα (54-44). Η Ρίτας έκλεισε την περίοδο στο 57-58, μα το πιο ανησυχητικό ήταν πως ο ΠΑΟΚ έδειχνε κούραση και... χαμένος ως προς τον προσανατολισμό του. Δεν σε έπειθε πια πως είχε δυνάμεις, έχοντας κάψει μεγάλο μέρος της βενζίνης του νωρίτερα στο ματς.
Εκόντας, Φόστερ αλλά και ο Βαράντι, με τον Ούγγρο να αποδίδει καλύτερα από τον αρνητικό Φρίδρικσον, άλλαξαν άρδην την εικόνα. Ο Βαράντι ζεστάθηκε σε κακό σημείο (57-62 στο 31', 58-67 με δικό του τρίποντο στο 33'), αφού "διάβασε" την υπεροχή του έναντι του Ράιλι που πελαγοδρομούσε αμυντικά. Συν τοις άλλοις, δεν έλειψαν και οι αδράνειες στο ζωγραφιστό. Κάπου εκεί ο ΠΑΟΚ αντιλήφθηκε πως πρέπει να αναζητήσει ήρωες που ήταν ικανοί να ανάψουν τη σπίθα με μεγάλα σουτ. Διότι με την συγκεκριμένη εικόνα, όσο πλησιάζαμε προς το φινάλε, ο ΠΑΟΚ μόνο με... προσευχές θα σωζόταν.
Δεν τα παράτησε με νέα -απίθανη- ανατροπή
Μια βολή του "x-factor" Βάραντι για το 67-77, περίπου 5' πριν το τέλος, ήταν κι η τελευταία θετική στιγμή της Ρίτας στο ματς. Ο Καμπερίδης ήλθε απ' τα βάθη του πάγκου*, αντί του απογοητευτικού Σάιμπερτ, για να βάλει "φωτιά" στο Παλατάκι (70-77). Ακολούθως ο Χαντς οργίασε, φέρνοντας το ματς στην απόλυτη ισορροπία (78-78) κι αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά πόσο επιδραστικός είναι στην εφετινή ομάδα του Δικεφάλου. Ο πρώην παίκτης της Άντβερπ (16.7π., 3.9ριμπ., 2.5ασ., 1.2κλ., 42% τριπ. σε 19 ματς φέτος σε Α1 και BCL) βγήκε μπροστά, είχε αυτοπεποίθηση, ψυχικά και σωματικά αποθέματα κι έβγαλε σιγουριά στις επιλογές του. Στο μεσοδιάστημα, η άμυνα έγινε ξανά ο οδηγός, προκειμένου να έρθει ο Ράιλι στην προτελευταία κατοχή του ματς να "σκοτώσει" την Ρίτας με ένα τρίποντο απ' αυτά που δε φοβάται να παίρνει.
Ο πιο clutch παίκτης του ΠΑΟΚ για τη σεζόν 2022-23 του έδωσε μια υπερβατική νίκη και κατ επέκταση (κι άλλη) ευρωπαϊκή ζωή, σε μια χρονιά που -ήδη- είναι πιο επιτυχημένη από την περσινή σε ο,τι αφορά τις εκτός συνόρων υποχρεώσεις των Ασπρόμαυρων. Ο έμπειρος Αμερικανός ήταν ο MVP της βραδιάς, επισκιάζοντας τα όσα είχε κάνει ελάχιστα λεπτά νωρίτερα ο Χαντς. Ο Ράιλι απέφυγε γενικά τα λάθη κάνοντας season-low (μόλις 1 σε 29', στο Game 1 του Βίλνιους είχε 5 σε 23'), πέτυχε τέσσερα πολύτιμα τρίποντα στην οικονομία ενός ματς που κρίθηκε στο σουτ (το δικό του για το 81-78), τελείωσε με τέσσερις ασίστ που είναι κάτι σπάνιο για τον τρόπο παιχνιδιού του, και φυσικά επιβεβαίωσε πως διαθέτει δυνατή προσωπικότητα.
Και τώρα, τι;
1-1, τρίτο ματς στο Βίλνιους και αναμφίβολα μια μεγάλη στιγμή για τον Δικέφαλο που θα είχε πάρα πολλά να κερδίσει, εφόσον πάρει το επιθυμητό αποτέλεσμα στη Λιθουανία. Τόσο για το πρεστίζ του, όσο και ως προς την εξέλιξη του εφετινού πρότζεκτ, που μέχρι στιγμής αντεπεξέρχεται εξαιρετικά με δύο καρπούζια κάτω από την μασχάλη του. Ο ΠΑΟΚ είναι τρίτος στην Basket League με 7-4 και 40 λεπτά μακριά από τους "16" του BCL. Μπόνους στο παραπάνω πακέτο, η συμμετοχή του στο Final 8 του Κυπέλλου. Πάνω απ' όλα, βλέπεις παίκτες όχι αδιάφορους, με θέληση και κίνητρο, τόσο για την δική τους ανάδειξη σε ατομικό επίπεδο (άλλωστε, όλοι επαγγελματίες είναι και πάντοτε στο κυνήγι ενός καλύτερου συμβολαίου το ερχόμενο καλοκαίρι...), όσο και για να προσπαθήσουν να κάνουν μια ομαδική επιτυχία που θα τους ανυψώσει όλους συνολικά.
Ο Άρης Λυκογιάννης έχει χτίσει μια ομάδα που μάχεται, με όσα όπλα και αν διαθέτει. Ο ΠΑΟΚ έχει συγκεκριμένα όρια ως ομάδα, αυτό είναι δεδομένο, όπως και η υπάρξη αδύνατων σημείων στο οικοδόμημα του. Όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως απέναντι στην Ρίτας, την πρωταθλήτρια Λιθουανίας που στη φάση των ομίλων είχε νικήσει δις το Περιστέρι του Σπανούλη, δεν έριξε απλώς μια ζαριά και τού'κατσε. Με καλές και κακές στιγμές, πήρε αυτό που ήθελε, δείχνοντας δυνατό mentality στα κρίσιμα. Ναι, ο ΠΑΟΚ θα χρειαζόταν έναν ακόμη ποιοτικό σέντερ και έναν κλασικό χειριστή. Ναι, ο Σάιμπερτ δεν είναι αυτός που ήταν πριν έξι χρόνια και δεν δικαιολογεί την επιστροφή του στον Δικέφαλο. Ναι, ο Φράνκε έχει σκαμπανεβάσματα, ο Πόλεϊ είναι rookie, ο Ρένφρο έχει 25% στις βολές, ο Μαργαρίτης πάτησε τα 40, ο Ράιλι είναι ασταθέστατος και σίγουρα όχι άσος, κι ο Τσιακμάς ένας ρολίστας από τον Απόλλωνα.
Πάντα θα έχουμε πολλά να πούμε γι' αυτούς που είναι εδώ - αλλά και αυτούς που δεν είναι. Το θέμα βέβαια είναι τι κάνουν οι πρώτοι. Και αυτοί οδηγούν μέχρι στιγμής τον Δικέφαλο σε μια σεζόν πολύ καλύτερη του αναμενομένου. Σίγουρα την καλύτερη μετά το 2018-19 (5η θέση, τελικός κυπέλλου, "16" BCL) με τον Ηλία Παπαθεοδώρου. Θα θυμάστε ότι στις 3/1 ο ΠΑΟΚ έχασε στο Βίλνιους με 23 πόντους διαφορά, έχοντας κι αρκετές απουσίες. Υπάρχει κίνδυνος για κάτι ανάλογο στο Game-3; Νομίζω πως όχι - τουλάχιστον με βάση το ανταγωνιστικό πρόσωπο (πέρα από τη νίκη) που παρουσίασε ο Δικέφαλος στο Game-2.
Η Ρίτας έχει δυναμική στην έδρα της, αλλά αυτό δεν μπορεί να πει κάτι στον εφετινό ΠΑΟΚ που νίκησε στα τέλη Δεκέμβρη μέσα στη Ντιζόν σε ματς-πρόκρισης αλλά και λίγες μέρες αργότερα την ΑΕΚ στην Αθήνα. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε με ιδρώτα και κόπο το δικαίωμα για ακόμη μια ευκαιρία στη σειρά και θα ταξιδέψει για την Βαλτική με πολύ καλύτερες προοπτικές, σε σύγκριση με την προηγούμενη του επίσκεψη εκεί. Η Ρίτας έχει φιλοδοξίες για κάτι παραπάνω από μια συμμετοχή στο play-in και θεωρείται βέβαιο πως ένας τόσο γρήγορος αποκλεισμός από την διοργάνωση -με πλεονέκτημα έδρας μάλιστα- θα ερμηνευόταν ως αποτυχία για τους Λιθουανούς. Ο ΠΑΟΚ μετέφερε όλη την πίεση στην αντίπαλο του, ενώ είναι περιττό να αναφέρουμε πως εκεί θα πρέπει από την πλευρά του να είναι σοβαρός και πνευματικά έτοιμος, αλλά και να δείξει -όσο γίνεται- μεγαλύτερη διάρκεια στην απόδοση του, πρωτίστως αμυντικά. Η ομάδα του κόουτς Τζιμπένας βάζει φέτος 87.3 πόντους (4 αγ. στο BCL) ανά παιχνίδι στην έδρα της!
Κλείνοντας, να σταθούμε λίγο στο θέμα του Καμπερίδη. Ο Λυκογιάννης, βλέποντας πως ο Σάιμπερτ δεν τραβάει, δεν φοβήθηκε να ρίξει -έστω κι αργά στο ματς- τον 23χρονο γκαρντ-φόργουορντ, μην έχοντας τίποτα να χάσει. Χειρότερα από τον Αμερικανό (0/4 σουτ, ένα λάθος σε 12' και πολύ χαμηλή ένταση στο παιχνίδι του), δεν γινόταν να τα πάει ο περσινός αρχηγός του Δικεφάλου. Θυμίζουμε πως ο Καμπερίδης ήταν μια από τις απουσίες του ΠΑΟΚ στο πρώτο ματς και, όπως φάνηκε, δεν ήταν τόσο αμελητέα όσο νομίζαμε. Στο πρόσφατο (εύκολο) ματς με τον Απόλλωνα, ο Λυκογιάννης φρόντισε να "φτιάξει" αγωνιστικά τον Καμπερίδη, δίνοντας του 12', στα οποία ο νεαρός σουτέρ -για την ακρίβεια, ο μοναδικός "γνήσιος" σουτέρ στο Ασπρόμαυρο ρόστερ- είχε 9 πόντους με 3/4 τρίποντα. Η ψυχολογία του ανέβηκε και, μπαίνοντας χθες στο παρκέ του PAOK Sports Arena, έδειξε έτοιμος. Πέραν του τρίποντου που έβαλε με το οποίο έριξε την διαφορά κάτω από το ψυχολογικό όριο των 10 πόντων, ο Καμπερίδης πήρε δύο ριμπάουντ, έκανε τα φάουλ του και γενικώς βοήθησε. Θετική παρουσία, σε ματς απ' αυτά όπου κανείς -κυριολεκτικά- δεν περισσεύει.
Υ.Γ.: Αν ο ΠΑΟΚ περάσει, στους "16", τον περιμένει γκρουπ απαιτήσεων, με Μπον, που έπαιξε με την ΑΕΚ στην regular season και την νίκησε μέσα-έξω, Μανρέσα και ο νικητής του ζευγαρίου Μπαχτσεσεχίρ-Οστάνδη (1-1). Έχω την αίσθηση ότι κάπου εκεί θα ανοίξει επί της ουσίας και το κεφάλαιο της περαιτέρω ενίσχυσης του υλικού του Δικεφάλου, το οποίο λίγο-πολύ υπάρχει στο μυαλό των ανθρώπων του κλαμπ εδώ και καιρό.
