Πριν από δύο χρόνια η Μπουντούτσνοστ έπαιξε στην Ευρωλίγκα, γεγονός που την επανέφερε στην επικαιρότητα του ευρωπαϊκού μπάσκετ και την επανασύστησε σε νεαρότερο ηλικιακά κοινό, έπειτα από σειρά ετών εκτός EL (είχε να αγωνιστεί από το 2003). Αυτή η συμμετοχή δεν είχε συνέχεια, αφού ο Ερυθρός Αστέρας, η κατά τεκμήριο καλύτερη ομάδα της Αδριατικής τα τελευταία χρόνια, επέστρεψε στην "θέση" του, με την "Μπούντου" αντίστοιχα να γυρίζει στο... αγαπημένο της EuroCup (14η συμμετοχή της από το 2000 και μετά). Η περσινή σεζόν δεν ήταν καλή για τους Βαλκάνιους, ωστόσο φαίνεται πως αυτή που εκκίνησε πριν από λίγες εβδομάδες, έχει τα φόντα να εξελιχθεί πολύ καλύτερα. Φρέσκος προπονητής στην πρώτη καρέκλα του πάγκου, τρεις αρκετά ποιοτικοί κι έμπειροι ξένοι που ηγούνται εντός παρκέ κι ένας κατά βάση νεανικός κορμός επτά γηγενών με μέσο όρο ηλικίας τα 25 έτη.

Κράτησε Κομπς, ισχυροποιήθηκε με Ριντ - Έτζιμ

Για τους "μπλε" ήταν ευχής έργον η παραμονή του ηγέτη τους, Τζάστιν Κομπς. Ο 29χρονος γκαρντ με ύψος 1.91μ. είναι παίκτης υψηλότερου επιπέδου από αυτό που έχει συνηθίσει να αγωνίζεται, θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται στην Ευρωλίγκα. Μας είχε απασχολήσει και παλαιότερα στον ιστότοπο η ενδιαφέρουσα περίπτωση του, αλλά για κάποιον περίεργο λόγο, ο παίκτης έχει περιοριστεί στο Eurocup (παλαιότερα με Μπάγερν και Τσεντεβίτα). Πέρσι όσο παίχτηκε μπάσκετ ήταν εκπληκτικός με σταθερά 15 πόντους ανά ματς με 38% στο τρίποντο, συν κοντά 5 ασίστ και 2 ριμπάουντ. Έχει ηγετική στόφα, είναι αθλητικός, με σταθερό μακρινό σουτ κι επίσης είναι πολύ καλός στον οργανωτικό - δημιουργικό τομέα. Είναι ξεκάθαρα ο ποιοτικότερος παίκτης του συνόλου, κατέχει δικαιωματικά τον τίτλο του floor general, με την παρουσία του να ανεβάζει επίπεδο την ομάδα, αφού σπάνια θα τον δούμε να πραγματοποιεί χαμηλές πτήσεις.

Η παραμονή λοιπόν του έμπειρου άσσου ήρθε κι έδεσε με τις δυνατές προσθήκες των Ουίλι Ριντ και Μέλβιν Έτζιμ. Ο πρώτος, μπορεί να μην έκανε (;) για τον Ολυμπιακό, κυρίως για εξωαγωνιστικούς λογους, ωστόσο στο συγκεκριμένο επίπεδο είναι μια παραπάνω από τίμια λύση, από υψηλό ράφι και ήδη κάνει την διαφορά. Στην πρεμιέρα του Eurocup είχε σε μόλις 13 λεπτά απέναντι στην Μπρέσια 13 πόντους με το απόλυτο στα δίποντα (5/5), καθώς και 6 ριμπάουντ, 2 τάπες. Στο πρόσφατο παιχνίδι κόντρα στην Μπουλόν στην Γαλλία, τους έβαλε στα... καλάθια (22π, 9/11διπ, 8ρ, 2 τάπες, 30 PIR σε 27 λεπτά). Ο 30χρονος βοήθησε σημαντικά και στο ντέρμπι με την Παρτίζαν (11π, 4/7 διπ, 7ρ, 1κλ) για την Αδριατική και γενικώς έχει πραγματοποιήσει ιδιαίτερα αξιόλογη εκκίνηση στη σεζόν. Μπορεί ο προβληματικός του χαρακτήρας να μην του επέτρεψε να στεριώσει στο Φάληρο, όμως στην Ποντγκόριτσα ο άλλοτε ΝΒΑer δείχνει πως μπορεί να "αναγεννήσει" την καριέρα του, όντας η πρώτη επιλογή στην γραμμή κρούσης, με εξασφαλισμένο χρόνο συμμετοχής και την αίσθηση του ότι είναι σημαντικός - στοιχεία που δεν βρήκε στην Ελλάδα.

Η Μπουντούτσνοστ ποντάρει πολλά πάνω του κι η συνύπαρξη του με τον Κομπς ισχυροποιεί κατά πολύ το σύνολο. Στα ονόματα αυτών των δύο, προσθέστε κι εκείνο του Έτζιμ, ο οποίος μετά από συνεχόμενες καλές σεζόν (σε Βενέτσια, Ούνιξ, Μάλαγα), με αξιοπρόσεκτη συνέπεια τα τελευταία 3-4, δείχνει έτοιμος για την breakout year. Ο 29χρονος μπορεί να είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό εργαλείο (κυρίως ως τέτοιο εδραιώθηκε στο Eurocup με τις προηγούμενες ομάδες του) και το ξεκίνημα του είναι υποσχόμενο. Καλά ποσοστά ευστοχίας (8/14διπ, 5/7τριπ, 8/9 βολές στα 3 πρώτα ματς του EuroCup), ικανότητα στο ριμπάουντ και μπόλικη ενέργεια. Ο άλλοτε πρωταθλητής κι MVP των τελικών της Ιταλίας, πίσω στο 2017, φαίνεται πως αποδεικνύεται κίνηση ματ για τους Μαυροβούνιους, υπό την έννοια πως ξέραμε ότι είναι καλός παίκτης, όμως στα πρώτα παιχνίδια είναι αρκετά πιο επιδραστικός του αναμενομένου. Δεν είναι ο κλασικός παίκτης ρόλου, αλλά αντιθέτως φαίνεται να προσπαθεί να βγει ξανά στο προσκήνιο, όπως είχε κάνει παλαιότερα στην ιταλική λίγκα. Ο Καναδός είναι glue guy, θα παίξει για την ομάδα, θα είναι οικονομικός στις επιθετικές του προσπάθειες, απλώς αν συνεχίσει να παρουσιάζει την αποτελεσματικότητα των πρώτων αγώνων που συνεπάγεται σε σκορ άνω των 10-12π, θα είναι κάτι παραπάνω από τα προαναφερθέντα.

 Step up από τον Ιβάνοβιτς, πιο "βοηθητικός" (για την ώρα) ο Βον

 Ο πρώην παίκτης της ΑΕΚ, Νίκολα Ιβάνοβιτς, στα 26 του χρόνια πλέον, φαίνεται να βγαίνει από το καλούπι των 18-20 λεπτών και να προσεγγίζει εκείνο των ~30. Περισσότερες αρμοδιότητες σημαίνει και περισσότερες πρωτοβουλίες, κάτι που το βλέπουμε ήδη από τον διεθνή Μαυροβούνιο. Στο τελευταίο παιχνίδι απέναντι στην Μάλαγα στην Ανδαλουσία, είχε 21 πόντους με 6/9 σουτ. Η άνοδος του Ιβάνοβιτς (19.3π, 40% τριπ, 3.3 ασίστ, 1.3ρ στο Eurocup) διευκολύνει και τον Κομπς, ο οποίος βλέπει πλέον πως έχει δίπλα του ένα δυνατό στήριγμα. Πρέπει να δούμε αν θα έχει διάρκεια μέσα στην σεζόν κι αν θα συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο. Για την ώρα, δείχνει σε πολύ καλή κατάσταση, φορμαρισμένος κι έτοιμος για μεγάλο step up στον ρόλο του. Σίγουρα δεν περιμένουμε όλη η σεζόν του να πάει με 20αρες, όπως συμβαίνει τώρα, ωστόσο πιστεύουμε πως όταν το δείγμα θα μεγαλώσει κι η εικόνα του θα σταθεροποιηθεί, η συγκομιδή του θα είναι συνολικά σαφώς ανώτερη από εκείνη της περασμένης χρονιάς.

Από την άλλη, ο έτερος γκαρντ της ομάδας, Ρασάντ Βον, έχει στο ξεκίνημα της σεζόν έναν πιο βοηθητικό ρόλο στο ροτέισον. Μπορεί στην Ιγκοκέα, από όπου κι αποκτήθηκε, να είχε πολλά λεπτά και προσπάθειες-σκορ (16.5π στην ABA με 41% τρίποντο) στο κοντέρ του, όμως η μετάβαση του σε ένα καλύτερο σύνολο, τον έχει κρατήσει σε χαμηλότερα επίπεδα από ατομικής πλευράς. Είναι ένας ψηλός περιφερειακός (1.98μ.) που δραστηριοποιείται κυρίως στα φτερά και το μέγεθος του αποτελεί ισχυρό πλεονέκτημα. Μέχρι ώρας δεν σκοράρει πολύ, δείχνει να μην έχει βρει ρυθμό και πατήματα. Δεν είναι κακός παίκτης, αλλά μοιραία η ισχνή εκκίνηση του σε συνάρτηση με την σταθερότητα των Κομπς-Ιβάνοβιτς, τον έχει φέρει σε δεύτερο ρόλο, στα πλάνα του κόουτς Πέταρ Μίγιοβιτς. Θα περιμένουμε, πάντως, να τον δούμε περισσότερο, μιας κι αποκτήθηκε προερχόμενος από παραγωγική σεζόν. Η Μπουντούτσνοστ τον πήρε προσδοκώντας περισσότερα από αυτά που προσφέρει μέχρι τώρα κι αργά ή γρήγορα περιμένουμε μια πρώτη βελτίωση από τον άλλοτε παίκτη των Μιλγουόκι Μπακς. Ίσως κάποιο εύκολο ματς της ΑΒΑ, τον βοηθήσε να... ξεμπουκώσει και να ανέβει και στον ψυχολογικό τομέα, έπειτα από το νωθρό ξεκίνημα.

Νίκολιτς και Σέχοβιτς συμπληρώνουν την εξίσωση των "βασικών"

Μέχρι στιγμής αναλύσαμε τη βασική δομή του ρόστερ των Μαυροβουνίων, η οποία συμπεριλαμβάνει ακόμη δύο γηγενείς - τον 27χρονο PF/C Ντανίλο Νίκολιτς (τον είχαμε δει και στην Ευρωλίγκα, πρόπερσι) καθώς και τον αρχηγό της ομάδας, Σουάντ Σέχοβιτς που είναι πια 33 ετών και λειτουργεί ως back up τριάρι. Ο δεύτερος διατηρεί τον ρόλο του κλασσικού σουτέρ της ομάδας εδώ και αρκετά χρόνια. Φανταστείτε πως στα 5 ματς EuroCup/ABA, έχει μόλις 5 εκτελεσμένα δίποντα έναντι 21 τριπόντων - κάτι που συμβαίνει σε όλη την διάρκεια της καριέρας του. Θα πατήσει παρκέ για 15 λεπτά και θα πάρει τα μακρινά σουτ που του αναλογούν. Έχει εμπειρία κι όσο μονοδιάστατο κι αν είναι το στυλ παιχνιδιού του, έχει καταφέρει να επιβιώσει με ποσοστό καριέρας κοντά στο 40% από τα 6.75μ.

Όσο για τον Νίκολιτς, εκείνος προσφέρει σαφώς περισσότερα, όντας ουσιαστικά ένας tweener ανάμεσα στο "4" και το "5'. Είναι ένας stretch ψηλός με σταθερά καλό σουτ και ύψος 2.06μ. που θα παίξει ως επί το πλείστον ως πάουερ φόργουορντ, όμως μπορεί να δώσει και κάποιες βοήθειες αντί του Ριντ, εφόσον το απαιτήσουν οι συνθήκες. Είχε σταθεί αξιοπρεπώς και στην Ευρωλίγκα προ διετίας (5.4π, 41% τριπ, 2.3ρ σε 26 εμφανίσεις) και γενικά είναι ένας αρκετά decent παίκτης για το συγκεκριμένο επίπεδο που βρίσκεται τώρα. Η "Μπούντου" ήταν η ομάδα που τον είχε "βγάλει" πριν 7-8 χρόνια, ήταν και μέλος της πρωταθληματικής ομάδας στην ABA το 2018 και πλέον είναι αρκετά ανώτερος σε σχέση με το παρελθόν. Αξιόπιστος και ιδιαίτερα χρήσιμος, το έδειξε και στην Ανδαλουσία κόντρα στην Μάλαγα (11π/4ρ/2α), ήταν στην λίστα των διακριθέντων, παρά την ήττα της ομάδας.

Ευέλικτο ρόστερ μεν, αρκετά περιορισμένο δε

Η παραπάνω επτάδα παικτών που είδαμε, είναι εκείνη που τραβά το περισσότερο κουπί, καταναλώνοντας σχεδόν το 85% των λεπτών του ροτέισον, στα τρία πρώτα ματς του Eurocup. Μπορεί να υπάρχει μια σχετικά καλή και χρήσιμη ευελιξία, με παίκτες που μπορούν να υπηρετήσουν παραπάνω από μια θέσεις, ωστόσο το ρόστερ αριθμητικά δεν παύει να είναι κοντό, δίχως πληθώρα επιλογών. Αν εξαιρέσουμε τον κατ' εξοχήν back up ψηλό, Ντράγκαν Άπιτς (ο μοναδικός Σέρβος του ρόστερ), που δυνητικά μπορεί να παίξει αρκετά λεπτά εφόσον προκύψει θέμα με τον Ριντ, οι υπόλοιποι του ρόστερ (Πέταρ Πόποβιτς, Ζόραν Νίκολιτς Αλέκσα Ίλιτς και Φέντορ Ζούγκιτς) έχουν σαφώς πιο μικρούς ρόλους, οδεύοντας προς τις τελευταίες καρέκλες του πάγκου. Η Μπουντούτσνοστ έχει δώσει "φανέλες" σε αρκετούς γηγενείς, όμως εκείνοι δεν έχουν ιδιαίτερα ενεργή παρουσία στα παιχνίδια. Ο χρόνος δράσης τους είναι "σκόρπιος".

Πλέον, έχουμε και τον covid, βλέποντας διάφορες ομάδες να αποδεκατίζονται με κρούσματα του ιού. Στην εποχή αυτή, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον παράγοντα "βάθος ρόστερ". Επομένως, όλοι καταλαβαίνουμε τι θα συμβεί σε μια ομάδα όπως η Μπουντούτσνοστ, αν νοσήσουν ταυτόχρονα πολλά μέλη της και δεν υπάρχει δυνατότητα να καλυφθούν τα κενά. Η "νέα τάξη πραγμάτων" υπαγορεύει πως μια ομάδα που δεν έχει 15-16 παίκτες, πολύ δύσκολα θα καταφέρει να "κατεβάσει" ομάδα σε ματς. Αλλά it is what is, δεν μπορεί κανείς να επιβάλλει σε μια ομάδα με συγκεκριμένα οικονομικά δεδομένα να πάρει παραπάνω παίκτες απ' αυτούς που πραγματικά μπορεί να έχει. Οι Μαυροβούνιοι προφανώς τόσους μπορούν, τόσους έχουν και πορεύονται μ' αυτό.

Γενικά το μοντέλο της ομάδας, πάντως, είναι τέτοιο, να πηγαίνει δηλαδή σε πιο δεμένα και σφιχτά ρόστερ, χάνοντας βέβαια σε βάθος. Και στην περσινή διοργάνωση, δεν υπήρξαν τρομερές διαφορές, με την Μπουντούτσνοστ να χρησιμοποιεί βαριά βαριά 13 παίκτες συνολικά στην RS, συμπεριλαμβανομένων και των Σον Κιλπάτρικ που αποκτήθηκε μετά την έναρξη της σεζόν και ενός πιτσιρικά, του Στάροβλαχ. Άρα, λοιπόν, μιλάμε για ένα ροτέισον που απαρτίζεται ουσιαστικά από 8-9 παίκτες και εξαιρετικά σπάνια επεκτείνεται σε διψήφιο αριθμό.

Σκοράρει αρκετά, έχει θέματα αμυντικά

Η παραγωγή πόντων δείχνει να μην αποτελεί πρόβλημα για τους Μαυροβούνιους, οι οποίοι στα πέντε ματς Eurocup/ABA, έχουν κατά μέσο όρο 86.2 πόντους ανά 40λεπτο. Σουτάρουν καλά από την περίμετρο (41%) κι έχουν σχεδόν 85% στις βολές. Στα μέχρι τώρα παιχνίδια τους μαζεύουν περίπου 9 επιθετικά ριμπάουντ, εξασφαλίζοντας κάποιες έξτρα κατοχές. Το backcourt προσφέρει παραπάνω από τους μισούς πόντους, με τους Κομπς κι Ιβάνοβιτς, όπως προείπαμε, να αποτελούν "αίχμη του δόρατος". Φαίνεται να νιώθουν άνετα ως σύνολο αν το παιχνίδι πάει σε υψηλό σκορ, δείχνουν να έχουν το επιθετικό ταλέντο για να "ακολουθήσουν" έναν αντίπαλο σε "ανοιχτές" αναμετρήσεις.

Στον αμυντικό τομέα, τα πράγματα δεν είναι το ίδιο άρτια, με την ομάδα να έχει τα θεματάκια της. Κόντρα στην αδύναμη Σπλιτ για την Αδριατική δέχθηκαν 59 πόντους, όμως στα υπόλοιπα, που είχαν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας κι έντασης, δεν κατάφεραν να περιορίσουν κανέναν αντίπαλο κάτω από τους 75-80 πόντους. Συχνά λέγεται πως οι πιο στιβαρές αμυντικά ομάδες είναι αυτές που έχουν καλύτερη τύχη, εκείνες που διαφυλάσουν πιο αποτελεσματικά τα "μετόπισθεν". Η Μπουντούτσνοστ μέχρι στιγμής δεν εμφανίζεται τόσο καλή στον εν λόγω τομέα και μένει να δούμε αν θα της κοστίσει αυτό μέσα στη σεζόν, σε πιο κρίσιμα παιχνίδια όπου θα χρειαστεί να κρατήσει χαμηλά μια αντίπαλο.

Μέχρι που μπορεί να φτάσει;

Αυτός είναι ο γρίφος της σεζόν, για μια ομάδα του φετινού Eurocup, η οποία πριν την εκκίνηση της περιόδου, ούτε στα φαβορί έμπαινε, αλλά ούτε και στις ομάδες που απλά θα έχουν μια τυπική συμμετοχή. Ήταν μια... ενδιάμεση κατάσταση, ένα ερωτηματικό. Το μόνο βέβαιο είναι πως η Μπουντούτσνοστ φαίνεται να είναι αρκετά καλύτερη από πέρσι - στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα της περασμένης σεζόν είχε 0-3 κι εν τέλει αποκλείστηκε με ρεκόρ 3-7, μη θυμίζοντας ομάδα που προέρχεται από την Ευρωλίγκα. Η δυναμική της δείχνει ανεβασμένη, κάτι που πιστοποιείται κι από το 2/2 που έχει στην Αδριατική, κερδίζοντας μάλιστα σε ντέρμπι (την Παρτίζαν εκτός έδρας). Κόντρα στην Μάλαγα, δηλαδή απέναντι σε έναν παραδοσιακά ισχυρό αντίπαλο, είδαμε μια δυσκολοκατάβλητη ομάδα, που ηττήθηκε στις λεπτομέρειες, εντελώς οριακά, έπειτα από ένα εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο (πήγε στα αποδυτήρια με +8).

Οι πρόωροι αυτοί οιωνοί δείχνουν πως οι "μπλε" θα είναι τουλάχιστον υπολογίσιμοι και πως μπορούν να χτυπήσουν την πρόκριση, κάτι που δεν έκαναν πέρσι. Το πόσο "βαθιά" θα φτάσουν στην διοργάνωση, θα εξαρτηθεί κι από άλλους παράγοντες, όπως και το αν θα καταφέρουν να διεκδικήσουν τίτλο ή συμμετοχή στους τελικούς της Αδριατικής λίγκας. Τα πρώτα δείγματα της ομάδας είναι θετικά, φανερώνουν ένα ανταγωνιστικό σύνολο που μπορεί να μην έχει τεράστια προοπτική ως προς το να "βγάλει" παίκτες (οι ξένοι της είναι 30 ετών κι οι γηγενείς έχουν συγκεκριμένο ταβάνι), όμως έχει την προοπτική του να έχει φέτος μια καλή σεζόν. Ο Μίγιοβιτς είναι νέος και φιλόδοξος προπονητής, 38 ετών, κι η δουλειά στην "Μπούντου" είναι η ευκαιρία του για ανάδειξη. Είδαμε στο παρελθόν, προπονητές με παρόμοιο προπονητικό στάτους, να... σκίζονται για να αποδείξουν πράγματα και να στήσουν ένα καλό πρότζεκτ, μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία. Και πράγματι, οι πρώτες ενδείξεις φανερώνουν ένα σοβαρό και "σεταρισμένο" σύνολο. Τα υπόλοιπα, θα κριθούν εν καιρώ, στην πορεία...