Η αλήθεια είναι πως δεν απέχουμε πολύ από την έναρξη της νέας σεζόν και κατ επέκταση από την 4η Οκτωβρίου, την ημέρα δηλαδή όπου ο Άρης θα επιστρέψει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η πρεμιέρα του θα τον βρει αντιμέτωπο, σε ένα κατάμεστο Παλέ, με μια ομάδα με την οποία δεν έχει κοντραριστεί ποτέ ξανά στην ιστορία του! Ο Άρης έχει παίξει πολλάκις κόντρα σε Ισπανούς (Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Ταού, Μάλαγα, Μπανταλόνα, Σαραγόσα, Βαλένθια, Εστουδιάντες, Μανρέσα και την Κάχα Μαντρίντ που δεν υπάρχει πια), αλλά από την συλλογή του λείπει η Γκραν Κανάρια.
Πλούσια ευρωπαϊκή παρουσία μετά το 2000
Η «Γκράνκα» είναι μια από τις παραδοσιακές ισπανικές δυνάμεις τα τελευταία χρόνια. Τόσο εντός, όσο κι εκτός των τειχών. Δεν είναι φυσικά Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, αλλά κινείται σταθερά στο γκρουπ των 7-8 πρώτων ομάδων της λίγκας της. Από το 1995, όταν κι επέστρεψε στην ACB μετά από τρία χρόνια σε χαμηλότερες κατηγορίες, δεν ξαναέπεσε ποτέ (κινδύνευσε με υποβιβασμό μόλις μια φορά, το 2002). Μετρά δηλαδή 28 διαδοχικές σεζόν στα σαλόνια, εκ των οποίων τις 18 ήταν στην πρώτη οκτάδα και τα playoffs. Ακόμη, έχει συμμετάσχει 14 φορές στο Final-8 του Copa del Rey κι άλλες 4 στο Final-4 του Supercopa, το οποίο κατέκτησε το 2017, όταν και πανηγύρισε τον πρώτο τίτλο της ιστορίας της, σοκάροντας την Μπαρτσελόνα των Μπαρτζώκα, Περπέρογλου, Βεζένκοβ, Ράις, Όλεσον, Τόμιτς, Ναβάρο, Ρίμπας, Τζόι Ντόρσεϊ, Κλαβέρ στον τελικό (79-59).
Σε ο,τι αφορά τις παρουσίες της στα Κύπελλα Ευρώπης, η Γκραν Κανάρια έχει πλούσια παρουσία από το 2000 και μετά. Με συνολικά 18 σεζόν στην Ευρώπη και 271 αγώνες. Πέρσι κατέκτησε το EuroCup (δεύτερος τίτλος στην ιστορία της), ενώ στην ίδια διοργάνωση ήταν φιναλίστ το 2015 και σεμιφιναλίστ το 2021 και το 2016. Τη σεζόν 2018-19 είχε λάβει μέρος και στην Euroleague, όπου τελείωσε με ρεκόρ 8-22. Μια συμμετοχή πάντως που οικονομικά της προκάλεσε στενότητα, ενώ κι αγωνιστικά την ζημίωσε, αφού είχε τερματίσει 12η στην ACB (η χειρότερη της θέση τα τελευταία 10 χρόνια). Σε γενικές γραμμές όμως, το ισπανικό κλαμπ είναι από εκείνα που έχουν να λένε πως ξέρουν απ' έξω κι ανακατωτά του Eurocup, με τρομερή συνέπεια στις παρουσίες της.
Όχι μόνο επειδή το κατέκτησε πριν μερικούς μήνες. Αλλά κυριότερα επειδή την τελευταία δεκαετία μετρά σχεδόν 150 παιχνίδια στην διοργάνωση, ενώ είναι κι εξοικειωμένη με το καινούργιο φορμάτ και την πελώρια Regular Season των 18 αγωνιστικών. Συνεπώς, η Γκραν Κανάρια μπορεί να μην είναι το ισπανικό μεγαθήριο, είναι όμως μια πολύ σταθερή και συνεπής αγωνιστικά ομάδα με ιδιαιτερότητες. Αυτές έχουν να κάνουν κυρίως με την τοποθεσία που εδρεύει, καθώς τόσο για τις ομάδες που την επισκέπτονται, αλλά περισσότερο για τις δικές τις μετακινήσεις, τα ταξίδια είναι πολύωρα.
Είπε "όχι" στην Ευρωλίγκα, παρότι εξασφάλισε το εισιτήριο!
Ως γνωστόν, η ομάδα που κατακτά το Eurocup προκρίνεται στην Euroleague της επόμενης σεζόν. Η Γκραν Κανάρια εξασφάλισε τη συμμετοχή της, αλλά έπειτα από σκέψεις, δεν την εξαργύρωσε. Επέλεξε -για οικονομικούς λόγους- να συνεχίσει στο EuroCup, φοβούμενη πως το άνοιγμα που θα απαιτούνταν για να παίξει στο κορυφαίο σκαλί, θα της προκαλούσε οικονομική ασφυξία. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει και τη σοβαρότητα του... μαγαζιού. Ξέρουν τα όρια τους -για την ακρίβεια τα έμαθαν όταν έπαιξαν προ πενταετίας στην Ευρωλίγκα- και δεν θέλουν να τα ξεπερνούν, ούτε να ρισκάρουν το οικοδόμημα.
Προσοχή: Η Γκραν Κανάρια δεν είναι μια φτωχή ομάδα. Είχε και θα έχει ξανά πολύ σοβαρό μπάτζετ και υψηλά συμβόλαια, αλλά για τα δεδομένα του EuroCup. Για την Euroleague δεν αρκούν αυτά τα ποσά, αλλά αυτό δε σημαίνει πως στην δεύτερη τη τάξη διοργάνωση δεν μπορείς να κάνεις πράγματα με ένα τάλιρο. Μη τρελαθούμε, ο Άρης έχει 700 χιλιάρικα μπάτζετ...
Ο "έτοιμος" Λάκοβιτς και το έμπειρο ρόστερ
Προπονητής των Κανάριων είναι ο Γιάκα Λάκοβιτς. Συχνά πυκνά βλέπω να συνοδεύεται το όνομα του από τον χαρακτηρισμό "ανερχόμενος". Καταρχήν, ο Λάκοβιτς είναι πια 45 κι όχι 37. Δεν είναι ο... 31χρονος Αλιμπιγιέβιτς στον Ερυθρό Αστέρα. Είναι ένας σχετικά νεαρός ηλικιακά προπονητής, ναι, αλλά σίγουρα όχι ανερχόμενος. Έχει πίσω του πέντε σεζόν ως πρώτος προπονητής κι άλλες τόσες ως βοηθός. Με την Ουλμ για τρία χρόνια παρουσίαζε εξαιρετικό έργο, ενώ πέρσι... σήκωσε το EuroCup. Το 2017 δε, ως assistant του Κοκόσκοβ, ήταν στη "χρυσή" Σλοβενία στο Ευρωμπάσκετ. Συν τοις άλλοις, κατά περιόδους το όνομα του συνδέθηκε με κλαμπ της Euroleague, ιδιαίτερα την Μπαρτσελόνα.
Συνεπώς, ο Λάκοβιτς θεωρώ πως είναι ήδη ένας έτοιμος, κανονικότατος προπονητής, και μάλιστα πολύ καλού επιπέδου. Είναι θέμα χρόνου να κοουτσάρει στην Euroleague, αν κι ο ίδιος αυτή τη στιγμή δείχνει να προτιμά το πακέτο που του προσφέρει η Γκράνκα. «Αυτή την στιγμή, η Γκραν Κανάρια είναι το ιδανικό κλαμπ και το ιδανικό μέρος για μένα και την οικογένειά μου. Δεν έχω λόγο να μην θέλω να μείνω, στόχος να συνεχίσω εδώ και να παλέψω με τον σύλλογο για επιτυχίες», ανέφερε πριν κάποιους μήνες στην MARCA.
Τώρα, σε ο,τι αφορά το ρόστερ, η Γκράνκα έχει λίγο απ' όλα. Αρχικά, πάρα πολλούς διεθνείς. Μετρήστε... Αλμπισί-Γαλλία, Σλότερ-Πολωνία, Μπρουσίνο-Αργεντινή, Σούρνα-Λιθουανία, Λάντεσμπεργκ-Αυστρία, Πρκάτσιν-Κροατία, Μπάσας-Ισπανία, Κλιάγιτς-Μαυροβούνιο, Πελό-Γαλλία.
Επίσης, διαθέτει πέντε πρώην Ευρωλιγκάτους (Σλότερ, Λάντεσμπεργκ, Χαπ, Λάμερς, Αλμπισί), καθώς και τον Σούρνα, που πέρσι ήταν στην καλύτερη πεντάδα του EuroCup. Το βάθος του ρόστερ της προσεγγίζει τους 14-15 αθλητές, αν συνυπολογίσουμε και τους νεαρούς που έχει με επαγγελματικά συμβόλαια.
Η πιο μεγάλη της απώλεια στο καλοκαιρινό παζάρι ήταν αυτή του Άλεξ Μπαλτσερόφσκι που πήγε ως γνωστόν στον Παναθηναϊκό, ενώ σε επίπεδο εμπειρίας κι αποδυτηρίων το τέλος της συνεργασίας με τον 39χρονο Όλιβερ Στέβιτς (περσινός κάπτεν της ομάδας με τριετή παρουσία στον σύλλογο) είναι επίσης σημαντικό. Ο 33χρονος Μπενίτε πήγε στη νεοφώτιστη Παλένθια, ο 28χρονος ψηλός Ίνγκλις στην Βαλένθια ενώ υπήρχαν και κανά-δυό όχι τόσο σημαντικές αποχωρήσεις με τον Μάικλ Καρέρα (Εστουδιάντες-Α2) και τον Αλεξέι Νίκολιτς (Σαλόν).
Το τωρινό δυναμικό (10 ξένοι) των Κανάριων έχει μ.ο. ηλικίας τα 27,8 έτη κι είναι αξιοσημείωτη η διαφορά του σε σχέσση με τον αντίστοιχο του Άρη (7 ξένοι συνυπολογίζοντας τον τραυματία Μπέιτς/τον αντικαταστάτη του) που ανέρχεται στα 25,4. Βέβαια ο Άρης είναι απ' τις πιο νεανικές ομάδες του EuroCup (μόνο η Ουλμ έχει χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας στον όμιλο του) επομένως είναι λογικό -και βάση μπάτζετ- η "Γκράνκα" να είναι μια ομάδα που υπερτερεί στην εμπειρία και ποντάρει σ' αυτήν.
Μάλιστα οι Ισπανοί θα επισκεφθούν το Παλέ σαφώς πιο έτοιμοι, έχοντας δώσει τρία επίσημα ματς στην ACB (πρεμιέρα με Μανρέσα εντός, εκτός με Τζιρόνα και Μπανταλόνα) ενώ ο Άρης... μηδέν. Όσο για τη φόρμα τους στην pre-season; Προσφάτως (17/9) νίκησαν με 83-74 τη Τενερίφη ενώ λίγες μέρες πιο πριν (14/9) είχαν έρθει... ισόπαλοι με 83-83 απένανι στην ίδια αντίπαλο. Νωρίτερα είχαν επικρατήσει με 95-82 της Γρανάδα (9/9) και 90-76 της Μούρθια (8/9). Αντίθετα ηττήθηκαν με 77-72 από τη Βαλένθια (2/9) αλλά από τότε έχει περάσει αρκετός καιρός.
Σε ένα γενικότερο συμπέρασμα, η Γκραν Κανάρια είναι μια ομάδα που και φέτος θα έχει ευδιάκριτους στόχους κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους συνηθισμένους της: πλασάρισμα στην πρώτη οκτάδα του ισπανικού πρωταθλήματος και συμμετοχή στα playoffs, παρουσία στο Copa del Rey και φυσικά πορεία τουλάχιστον ως τους οκτώ του EuroCup και -γιατί όχι- υπεράσπιση του τροπαίου που κέρδισε πέρσι.
Αντί επιλόγου...
Ένα ωραίο στοιχείο που προκύπτει από το ρόστερ της "Γκράνκα" είναι πως λίγο-πολύ όλοι οι παίκτες της έχουν βρεθεί σε ελληνικά εδάφη ως αντίπαλοι. Ο Πελό στην Πάτρα με τον Προμηθέα ως παίκτης της Μπουργκ. Ο Λάμερς απέναντι σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό με την Άλμπα Βερολίνου. Ο Σούρνα πριν πολλά χρόνια κόντρα στον ΠΑΟΚ με τη φανέλα της Βαλένθια αλλά και πιο πρόσφατα με τον Προμηθέα με τη νυν ομάδα του. Ο Λάντεσμπεργκ πολλές φορές αντιμετώπισε τους "αιώνιους" όταν ήταν στην Euroleague με τη Μακάμπι, ενώ ο Αλμπισί έχει παίξει στις έδρες ΟΣΦΠ, ΠΑΟ και Προμηθέα. Ο Μπρουσίνο έχει βρεθεί δις στο Παλατάκι με Τενερίφη, Σαραγόσα αλλά και στο F8 του ΟΑΚΑ το 2020 για το BCL. Ο Μπάσας με ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Προμηθέα.Βάλτε και τους Σλότερ (Παναθηναϊκός) και Χαπ (Ολυμπιακός) που έτσι κι αλλιώς έχουν... ελληνικό παρελθόν. Είπαμε, άφθονη εμπειρία...
