Κίφερ Σάικς (1993, PG)

Ο Σάικς αποτέλεσε ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα γκαρντ του Champions League κατά την πρώτη φάση της διοργάνωσης. Κοιτώντας κανείς στο game log του, θα βρει μια 43αρα (16/24 σουτ) κόντρα στην Μπάνβιτ, 29 πόντους με τη Βέντσπιλς (11/21 σουτ) και 26 πόντους σε μόλις 22 λεπτά συμμετοχής (9/12 σουτ) με την Λούντβιχσμπουργκ. Αν μη τι άλλο, εντυπωσιακές επιδόσεις, οι οποίες ωστόσο επισκιάστηκαν αφενός από τον αποκλεισμό της Αβελίνο από τον όμιλο, αφετέρου από την δική του ατομική αστάθεια. Με πιο απλά λόγια, ο περιφερειακός από το Σικάγο απέδειξε πως είναι παίκτης - ημέρας, υπό την έννοια πως εφόσον βρει τις κατάλληλες συνθήκες, είναι κυριολεκτικά ασταμάτητος. Αντίθετα, αν δεν ξεκινήσει καλά ένα παιχνίδι, η απόδοση του περιορίζεται σε χαμηλά στάνταρ, ιδίως όσον αφορά το σκοράρισμα. Πρόκειται για έναν παίκτη ενστίκτου, του οποίου οι ορέξεις καθορίζονται από την ψυχολογία που θα αποκτήσει σε ένα ματς.

Στη σούμα των 14 εμφανίσεων του, βρέθηκε στο Top25 των παικτών του BCL σε πόντους/ασίστ (14.1 πόντοι, 48% διπ, 38% τριπ, 72% βολές, 4.3 ασίστ, 2.9 ριμπάουντ, 12.7PIR ανά 27.1 λεπτά) και ομολογουμένως το πρόσημο που μπαίνει δίπλα από το όνομα του είναι θετικό. Ένας απρόβλεπτος παίκτης, ο οποίος και στην Legabasket γράφει εξίσου καλά νούμερα, όντας ο κορυφαίος από το "νεανικό" unit της ομάδας, δίπλα σε βετεράνους των ευρωπαϊκών παρκέ όπως οι Ντεμέτρις Νίκολς, Κέιλεμπ Γκριν και Αριέλ Φιλόι. Η φετινή σεζόν μας δείχνει πως ο Σάικς μπορεί να είναι βαρόμετρο για τέτοιου βεληνεκούς ομάδες, καταφέρνοντας να "κρύψει" το μειονέκτημα του frame που δε συμβαδίζει με την εποχή (1.83μ.), ωστόσο δεν θα μας προκαλούσε εντύπωση αν τον δοκίμαζε σε βάθος χρόνου κάποιο μεγαλύτερο κλαμπ. Η αλήθεια είναι πως ο 26χρονος γκαρντ δύσκολα θα μπορούσε να μπει σε καλούπι με βάση τα όσα έχουμε δει από αυτόν μέχρι σήμερα, όμως εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, το αποτέλεσμα θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον, άρα, γιατί όχι;

Πάντως, το άκρως θετικό με την περίπτωση του, είναι πως φαίνεται να έχει το mentality για να ηγηθεί σε ένα σύνολο. Υπήρξαν αρκετές φορές στη τρέχουσα σεζόν όπου έδειξε προσωπικότητα και δεν... κρύφτηκε. Βεβαίως, χρειάζεται χρόνο και εμπειρίες, καθώς αυτή είναι μόλις η πρώτη του σεζόν σε καλό ευρωπαϊκό επίπεδο. Αξίζει να σημειωθεί πως σημείο - κλειδί για την πορεία του αποτέλεσε η αποχώρηση του Νόρις Κόουλ με προορισμό την Μπουντούτσνοστ, λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Έτσι, οι αρμοδιότητες κι ο "χώρος" του Σάικς στην πεντάδα αυξήθηκαν κι εκείνος ανταποκρίθηκε ικανοποιητικά στο να μπει στα "παπούτσια" του άλλοτε NBAer.

Πάρις Λι (1995, PG)

Ο βραχύσωμος γκαρντ (1.83μ.) στη sophomore ευρωπαϊκή του χρονιά φαίνεται πως ήδη έχει κερδίσει μια μεταγραφή προτού καν ολοκληρωθεί η σεζόν, αφού τα ρεπορτάζ των τελευταίων μηνών τον συνδέουν έντονα με την ΑΕΚ. Είναι ο άνθρωπος που φέτος πήρε την Αμβέρσα από το χέρι και την οδήγησε στο Final Four του Basketball Champions League, σε μια μεγάλη πορεία που ξεκίνησε από τα προκριματικά της διοργάνωσης. Σε 18 παιχνίδια, ο Λι κατέγραψε 13.7 πόντους (45% διπ, 35% τριπ, 70% βολές) συν 5 ασίστ, 2.4 ριμπάουντ, 1.9 κλεψίματα για να καταλήξει στις 13.2 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης. Πρόκειται για ένα πλειμέικερ - σβούρα που θα ντριμπλάρει αρκετά (ενδεχομένως πολλές φορές να κάνει και κατάχρηση, κάτι που χρίζει βελτίωσης), θα ψάξει το step back τρίποντο, αφού είναι ικανός στα σουτ μετά από ντρίμπλα, και γενικά θα προσπαθήσει να ζαλίσει και να εξουθενώσει τον προσωπικό του αντίπαλο. Είναι γεγονός πως φέτος ο Λι δεν άφησε καμία αντίπαλη άμυνα να ανασάνει, υπό την έννοια πως πάντα έβρισκε τρόπο να την ταλαιπωρεί, ακόμη και σε βραδιές όπου δεν ήταν τόσο παραγωγικός.

Το παιχνίδι του στηρίζεται στη ταχύτητα και τον εξαιρετικό έλεγχο του σώματος του, το οποίο πάντως δεν τον ευνοεί από αμυντικής πλευράς. Ο Λι έχει κοινά στοιχεία με τον Σάικς για τον οποίο μιλήσαμε παραπάνω, με την διαφορά πως ο μελλοντικός παίκτης της ΑΕΚ (;) επιβεβαίωσε την ποιότητα του και σε παιχνίδια νοκ - άουτ, αυξημένης δυσκολίας συγκριτικά με εκείνα της Regular Season. Ο προσεχώς 24χρονος περιφερειακός είναι δίχως αμφιβολία μια άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση, όμως υπάρχουν κι αρκετά "αλλά". Το βασικότερο είναι πως η εκπληκτική του παρουσία στην Αμβέρσα οφείλεται εν πολλοίς στο γεγονός πως αυτή είναι η... ομάδα του. Είναι δύο χρόνια εκεί, έχει μεγάλη ελευθερία κινήσεων και έχει "κολλήσει" άψογα μαζί της. Η πιθανή αλλαγή περιβάλλοντος πρέπει να δούμε αν και κατά πόσο θα τον επηρεάσει, από την άποψη πως σε μια άλλη ομάδα ενδεχομένως να του ζητηθούν διαφορετικά πράγματα από αυτά που έχει συνηθίσει να κάνει. Κοινώς, η μετάβαση κι η προσαρμογή σε άλλο περιβάλλον είναι προς διερεύνηση.

Όπως και να 'χει πάντως, ο Λι ήταν από τα καλύτερα γκαρντ του BCL - σε βάθος χρόνου κι όχι με εκλάμψεις - κι αυτό δεν αλλάζει. Έχει ένα ελκυστικό πακέτο από αυτά που συνήθως αρέσουν στον μέσο θεατή. Το πιο πιθανό είναι πως εάν η ΑΕΚ τον πλαισιώσει κατάλληλα κατά τον καλοκαιρινό της σχεδιασμό με παίκτες - φύλακες που θα "προστατεύσουν" το παιχνίδι του, θα είναι σε θέση να πάρει πολλά από αυτόν.

Γκάβιν Γουέαρ (1993, C)

Ο 26χρονος σέντερ ήρθε στην Ευρώπη το 2016 κι από τότε η καριέρα του ανεβαίνει step by step. Ξεκίνησε από την Αμβέρσα, πέρσι βρέθηκε στην Παρί Λεβαλουά (με την οποία αγωνίστηκε και στο EuroCup) και φέτος διανύει ακόμη μια χρονιά αξιόλογης ατομικής προόδου με την Ντιζόν. Σε 14 εμφανίσεις στο BCL κατέγραψε 11.1 πόντους με σχετικά καλά τελειώματα (56%) και αξιοπρόσεκτη αποτελεσματικότητα για ψηλό παίκτη από την γραμμή των βολών (76%). Συμπλήρωσε τη στατιστική του με 4.9 ριμπάουντ, 1.1 ασίστ κι 1 κλέψιμο για κάθε 22.5 λεπτά που περνούσε στο παρκέ. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε πως έχει στο ρεπερτόριο του και κάποια σουτ από μέση απόσταση, ενώ μπορεί να βγάλει φάσεις και με πλάτη στο καλάθι. Δεν είναι δηλαδή απλώς ένας πικ εν ρολ ψηλός που βασίζεται μόνο στην τροφοδοσία που θα λάβει. Αρκετή επιθετική ποικιλία, για παράδειγμα, είχε βγάλει στο παιχνίδι απέναντι στην Μπάμπεργκ στη Γερμανία.

Γενικώς, ο Γουέαρ έχει μέγεθος (2.06μ.) και είναι αρκετά δυνατός. Έδειξε πως μπορεί να κοιτάξει ισάξια όλα τα πεντάρια που αντιμετώπισε φέτος. Χωρίς να είναι ο καλύτερος ψηλός του κόσμου, δείχνει πως γνωρίζει πως να εκμεταλλεύεται τα πλεονεκτήματα του. Δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε που θα τον βρει το επόμενο βήμα, όμως χωρίς αμφιβολία διαθέτει πολύ καλή ύλη για να μακροημερεύσει στην γηραιά ήπειρο. Δε θα δυσκολευτεί να βρει συμβόλαια, αφού συν τοις άλλοις και στην Jeep Elite όπου ο όγκος των αγώνων είναι μεγαλύτερος, δείχνει συνέπεια και σταθερότητα σε αυτά που δίνει (13.2 πόντοι, 5 ριμπάουντ, 58% διπ, 80% βολές σε 25 παιχνίδια). Πρέπει να λάβουμε υπόψη πως μια σεζόν σα τη φετινή, έκανε και πέρσι σε γενικές γραμμές, κάτι που σημαίνει πως στο συγκεκριμένο επίπεδο έχει επιβεβαιώσει την αξία του.

Ντεμόν Μπρουκς (1992, PF)

Ο φόργουορντ από τη Σάρλοτ διανύει τη τρίτη του σεζόν στην γερμανική Μπαϊρόιτ, η οποία είναι κι η πιο ώριμη της επαγγελματικής του καριέρας. Εμφανώς βελτιωμένος σε πολλούς τομείς σε σχέση με πέρσι, στο φετινό Basketball Champions League ήταν πιο παραγωγικός, αν κι η πορεία της ομάδας του δε συνεχίστηκε μετά την Regular Season. Για αρχή, δείτε κατά πόσο διαφοροποιήθηκαν (προς το καλύτερο) οι αριθμοί του.

Ο Μπρουκς βελτίωσε τα (ήδη υψηλά) ποσοστά του στην επίθεση, καταφέρνοντας συν τοις άλλοις να ξεπεράσει το φράγμα του 50% στα σουτ πίσω από τα 6,75 μέτρα. Μάλιστα, στις 12 εμφανίσεις του στο BCL έπαιρνε κατά μέσο όρο 3,2 τρίποντα ανά παιχνίδι, έναν όχι και τόσο μικρό αριθμό. Κατά τα λοιπά, όντας η βασική επιλογή των Βαυαρών στην θέση "4", ο Αμερικανός ήταν διψήφιος σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια, με - όπως είναι φυσικό - πολλές επιθετικές πρωτοβουλίες. Είναι εκ των βασικότερων πόλων της ομάδας, ένας παίκτης που αναζητούν οι συμπαίκτες του, προσπαθώντας να επωφεληθούν τόσο από την δραστηριότητα του μακριά από το καλάθι, όσο και εντός της ρακέτας. Διαθέτει καλές κινήσεις, έλεγχο του σώματος του, έκρηξη και θα τον χαρακτηρίζαμε ως ένα σύγχρονο τέσσαρι στα 202 εκατοστά, απόλυτα συμβατό με το μπάσκετ της εποχής στην Ευρώπη.

Στην Bundesliga γράφει 12.6 πόντους, 4.9 ριμπάουντ και 1.5 ασίστ σε 26 συμμετοχές κι ίσως έχει έρθει η ώρα να κοιτάξει ψηλότερα, αφού τρία χρόνια στο επίπεδο αυτό είναι πολλά. Είναι σχεδόν 27 ετών κι η ευκαιρία του για το level up βρίσκεται στο καλοκαίρι του 2019. Μέσα από αυτή τη τριετία, ο Μπρουκς όχι μόνο δεν κόλλησε στη στασιμότητα που συχνά καιροφυλαχτεί σαν κίνδυνος για τους παίκτες, αλλά αντιθέτως έγινε πιο μεστός και σταθεροποίησε το παιχνίδι του σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο. Για να δούμε λοιπόν αν θα βρεθεί κάποιο μεγαλύτερο κλαμπ να τον εμπιστευτεί.

Ρίχαρντς Λόμαζς (1996, SG)

Ο Λετονός διεθνής σε λίγες ημέρες κλείνει τα 23 του χρόνια κι είναι ένας από τους καλύτερους σκόρερ της νέας "φουρνιάς" του μπάσκετ της χώρας. Από το 2012, όταν κι ήταν 16 ετών κι αγωνιζόταν τότε στα μικρά κλιμάκια των Εθνικών ομάδων της Λετονίας, τον ακολουθούσαν επί σειρά ετών πολύ καλές συστάσεις αναφορικά με το ταλέντο του, αλλά πλέον αυτό αποτυπώνεται και στο παρκέ σε ένα πιο υψηλό επίπεδο. Πέρσι είχε μικρότερες αρμοδιότητες στο BCL (17 λεπτά, 5.7 πόντοι, 2.4 ριμπάουντ, 1.2 ασίστ), όμως φέτος έγινε σημαντικότατο upgrade στον ρόλο του, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα την αγωνιστική του μεταμόρφωση. Ο νεαρός σούτινγκ γκαρντ σκόραρε 17.1 πόντους με 53% στα δίποντα, 51% στα τρίποντα και 85% από την γραμμή ανά 33 λεπτά δράσης. Επίσης προσέφερε 2.9 ασίστ έναντι 1.5 λαθών, και 2.8 ριμπάουντ στα 12 παιχνίδια που αγωνίστηκε.

Ο οργανισμός της Βέντσπιλς πήρε την απόφαση να στηρίξει το πρότζεκτ του, δίνοντας του τα επιθετικά ηνία της ομάδας, ενώ κι ο ίδιος κατάφερε μέσα σε αυτούς τους μήνες να παρουσιάσει πολύ σημαντική βελτίωση. Δεινός σουτέρ με άρτιες εκτελέσεις κι από τεχνικής πλευράς. Αρκεί απλά ένα παιχνίδι του για να διαπιστώσει κανείς πως πρόκειται για έναν πολύ καλό γνώστη των βασικών. Η λογική λέει πως θα μπορούσε εύκολα να βρει χώρο σε κάμποσες ομάδες της VTB League τύπου Ούνιξ, Λόκο, Ζενίτ, με βάση και το ιστορικό από παρόμοιες περιπτώσεις του παρελθόντος (παρεμφερή δρομολόγια είχαν κανεί κι οι Στρέλνιεκς, Τίμα). Γενικά η Βέντσπιλς είναι μια ομάδα που αποτέλεσε το σκαλοπάτι για το επόμενο επίπεδο για πολλούς γηγενείς, καθώς δεν παραβλέπει την παρουσία και τους συνήθως θα τους δώσει "έδαφος", όπως κάνει φέτος με τον Λόμαζ. Το πιθανότερο είναι πως ο τετραετούς διάρκειας κύκλος του στην ομάδα δείχνει να ολοκληρώνεται και πλέον μένει να δούμε ποια ομάδα θα του προσφέρει το level up.

Aλεξ Πέρεζε (1993, PG - αρχική φωτό)

Ο Μεξικανός διεθνής γκαρντ αποτέλεσε τον βασικό πλειμέικερ της Μπάνβιτ, έναν παίκτη που μέχρι πέρσι είχε λιγοστή ευρωπαϊκή εμπειρία. Για την ακρίβεια, είχε παίξει για ένα χρόνο στην Ρίγα και μερικούς μήνες στην Μακάμπι Χάιφα. Η τουρκική ομάδα του Χακάν Ντεμίρ τον εμπιστεύθηκε για ρόλο 30 λεπτών και το πιθανότερο είναι πως δεν το έχει μετανιώσει. Ο Πέρεζ σε 16 εμφανίσεις προσέφερε 12.8 πόντους (49% διπ, 38% τριπ, 71% βολές), 3.4 ριμπάουντ, 1.9 κλεψίματα συν μια πολύ καλή αναλογία στο συντελεστή ασίστ/λαθών με 5.1 έναντι 2.2, διαχειριζόμενος τις περισσότερες κατοχές της ομάδας του. Ο Λατινοαμερικάνος, ο οποίος στέκεται στα 191 εκατοστά, είχε πολυδιάστατη παρουσία στο backcourt και δεν ήταν λίγες οι φορές που έκανε την διαφορά. Υπήρξε 12 φορές διψήφιος στο σκοράρισμα κι ακόμη 7 όπου τελείωσε ματς με 6+ τελικές πάσες.

Επιτίθεται συχνά από την κορυφή με πρόσωπο προς το καλάθι, έχει ξεκάθαρη ικανότητα στην πάσα και δείχνει πως μπορεί να ελέγξει το τέμπο ενός παιχνιδιού. Τόσο σε σετ, όσο και σε καταστάσεις τρανζίσιον, ο Μεξικανός μπορεί να ανταποκριθεί βγάζοντας ποιοτικά plays, είτε για τον εαυτό του, είτε για κάποιον συμπαίκτη. Είναι οξυδερκής κι αν και δεν διακρίνεται για την δύναμη και την αθλητικότητα του, χρησιμοποιεί ως πλεονέκτημα τη ταχύτητα που διαθέτει σε σκέψη και εκτέλεση. Η βελτίωση του πιστοποιείται και μέσω της εγχώριας λίγκας, εκεί όπου κάνει εξίσου καλές εμφανίσεις (14.4π, 5.6α, 2.6ρ, 15PIR). Μπορεί η Μπάνβιτ να βρίσκεται εκτός ζώνης playoffs, όμως χωρίς αμφιβολία ο Πέρεζ είναι ένας από τους "κερδισμένους" της χρονιάς, καθώς η ατομική του παρουσία δεν είναι εύκολο να περάσει απαρατήρητη. Για την ιστορία, από τη συγκεκριμένη ομάδα κατέληξε στην EuroLeague πριν μερικούς μήνες ο Άντζελο Καλάριο (Μακάμπι Τελ Αβίβ)..

Τασόν Τόμας (1993, PF/C)

Μέσα σε ένα μπαρουτοκαπνισμένο ρόστερ όπως αυτό της Χάποελ Ιερουσαλήμ, όπου οι 9 από τους 14 παίκτες είναι από 29 ετών και άνω, ο Τόμας ήταν μια από τις μονάδες που έδινε νεανική νότα στο σύνολο. Το βασικό τεσσάρι της ομάδας, με ικανότητα να καλύψει και την θέση "5", ήταν πυλώνας μέχρι την πορεία των Ισραηλινών προς τα προημιτελικά. Το 71% που κατέγραψε στα δίποντα είναι αυτό που ξεχωρίζει εκ πρώτης όψεως από τη στατιστική του, η οποία κατά τα άλλα γράφει 11.8 πόντους, 6.5 ριμπάουντ, 2.1 ασίστ, 1.7 κοψίματα, 1.1 κλεψίματα και 18.3 ranking ανά 25.2 λεπτά συμμετοχής. Ο ψηλός από το Λας Βέγκας ήταν επίσης ο MVP στον τελικό του εγχώριου κυπέλλου, σε μια σεζόν όπου δεν ξεκίνησε καλά για τον ίδιο (είχε δεχθεί ποινή αποκλεισμού για χρήση κάνναβης), αλλά τελικά εξελίσσεται σε breakout year, ικανή να τον ανεβάσει επίπεδο.

Ο Τόμας έχει συμβόλαιο και για τη νέα σεζόν με τη Χάποελ, όμως είναι βέβαιο πως με βάση την εικόνα του στο παρκέ, δεν μπορεί να περάσει αδιάφορος από άλλες ευρωπαϊκές ομάδες. Ένας πολύ καλός ριμπάουντερ, ο οποίος ξέρει να τελειώνει αποτελεσματικά τις φάσεις κόντα στο καλάθι και είναι και εξαιρετικά ικανός στον αμυντικό τομέα. Υπάρχουν πράγματα που χρίζουν βελτίωσης στο παιχνίδι του (θα μπορούσε να εντάξει περισσότερο το τρίποντο και να δουλέψει τις βολές του), όμως ο Αμερικανός δείχνει ήδη πως έχει καλή ύλη. Το πιο πιθανό είναι πως δεν έχει πιάσει ακόμη το peak του κι εάν ακολουθούσε μια καριέρα αντίστοιχη με εκείνη του Μπράιαν Ραντλ δεν θα μας προκαλούσε εντύπωση. Μετά από κάποιες συμμετοχές στο Summer League μέσω των οποίων δεν κατάφερε να βρει χώρο στο NBA, ο Τόμας μάλλον καταλαβαίνει πια πως το μέλλον του βρίσκεται στην γηραιά ήπειρο κι εφόσον το κυνηγήσει ζεστά, έχει την προοπτική για κάτι (πολύ) καλό.