Η μέση απόσταση και η θέση 3
Ως γνωστόν, πλέον η θέση 3 καταλαμβάνεται από παίκτες που είτε παίζουν σχεδόν αποκλειστικά με πρόσωπο, είτε σουτάρουν κάμποσα τρίποντα και ταυτόχρονα αμύνονται αποτελεσματικά, στο πλαίσιο του κύματος των "3 & D wings" (σιχαίνομαι και μόνο που το γράφω). Τα shot charts των τριαριών είναι γεμάτα κουκκίδες κάτω από την στεφάνη και πίσω από το τόξο, αλλά περισσότερο και άλλα λιγότερο. Ακόμη όμως και εκείνα που ξεφεύγουν κάπως από την τάση, σαν του Ντατόμε δεν είναι. Βασικά, αν θέλετε βασιστείτε στο λόγο μου, σαν του Ντατόμε θα βρείτε ελάχιστα, ίσως και κανένα. Ιδού ένα heatmap, το οποίο απεικονίζει την συχνότητα των προσπαθειών του παίκτη από όλα τα σημεία του γηπέδου.
Δείτε και τα βουναλάκια κάτω. Ο Ντατόμε αναμενόμενα παίρνει πολλά τρίποντα, αλλά τα σουτ του γύρω από την στεφάνη δεν είναι πια και τόσα πολλά, την ώρα που από την μέση απόσταση επιχειρεί ένα σωρό προσπάθειες. Ξεπερνάμε σχετικά εύκολα το ότι οι δράσεις συμβαίνουν από το δεξί μπλοκ, καθότι είναι φυσικό για πολλούς παίκτες να διαλέγουν το καλό τους χέρι ή την πλευρά που τους βολεύει και πάμε αμέσως να δούμε τα ποσοστά επιτυχίας. Επικεντρωθείτε, αν θέλετε, στις περιοχές γύρω από τη ρακέτα και το τρίποντο.
Oλη αυτή η κοκκινίλα (μαζί και τα πορτοκαλί) σημαίνει πως από τα συγκεκριμένα σημεία σουτάρει πολύ ή κάμποσο πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωλίγκα. Ψιλοαναμενόμενο, είναι και γαμώ τους σουτέρ και επίσης δεν παίζει μόνος. Για την ακρίβεια, οι συμπαίκτες τού του εχουν δώσει όλα τα τρίποντα στο πιάτο πλην δύο. Η Φενέρ έχει την επιθετική λειτουργία να βγάζει τελικές πάσες προς τους σουτέρ. Κοιτάξτε όμως την εικόνα παρακάτω και σταματάω με τα γραφήματα, για να πάμε στο μίξερ.
Εδώ φαίνεται πως 25 από τα από τα 40 εύστοχα δίποντα του Ντατόμε δεν έχουν προέλθει ασίστ. Με απλά λόγια, όταν εκτελεί μέσα από το τρίποντο και από τον χώρο της μέσης απόστασης, ο Ιταλός φτιάχνει τις φάσεις του μόνος του. Το μίξερ λέει πως ο Τζίτζι παίρνει πολλές προσπάθειες στο mid range και θριαμβεύει, χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερη βοήθεια.
Εκτέλεση μακριά από βοήθειες
"Deadly low post movements allow him to score easily" έγραφε πριν από 15 περίπου χρόνια το nbadraft.net, όταν ο Ντατόμε ήταν ακόμη 17 χρονών. "Θανάσιμες κινήσεις στο χαμηλό πόστ του επιτρέπουν να σκοράρει εύκολα". Αυτό ήταν πάντα το βασικότερο χαρακτηριστικό του πολυσχιδούς σκόρερ και είναι κάτι που δεν συναντά κανείς πρώτο πρώτο στη λίστα των προσόντων των small forward. Σύμφωνα με την Instat, 13% των προσπαθειών του προέρχονται από post ups. Το νούμερο για την θέση είναι μεγάλο για όποιον δεν λέγεται Ουλάνοβας και προοσθέτει μια έξτρα επιλογή, την οποία άλλοι προπονητές πιθανόν να μην έχουν και που ενίοτε μπορεί να κρίνει παιχνίδια, όπως ο τελικός του κυπέλλου Τουρκίας.
Η Φενέρ είναι αλλωστε και η καλύτερη ομάδα στο mid range στην Ευρωλίγκα, με 50%, και τη δράση του Τζίτζι στον συγκεκριμένο χώρο να είναι καθοριστική. Προσέξτε όμως: Ως mid range μετράμε στο BG τα σουτ που δεν ειναι κοντά στην στεφάνη, όχι μόνο αυτά εκτός ρακέτας, στα πρότυπα του ΝΒΑ. Και εδω είναι που συμβαίνει το αληθινό πανηγύρι. Με τον ορισμό αυτόν στο κεφάλι, δείτε τώρα το παρακάτω, έναν συνδυασμό από διάφορα post ups του παιχταρά.
Σε όλα τα στιγμιότυπα σουτάρει τελικά ανενόχλητος και πουθενά δεν σουτάρει με κάποια βοήθεια. Ενα χέρι του Κοζέρ στη μπάλα είναι καθαρά διαδικαστικό. Γιατί άραγε; Χώρος, τεχνική και τακτική έχουν έδώ σημασία. Δύσκολα θα έρθει βοήθεια όταν ο άλλος ποστάρει στη μέση απόσταση, ειδικά από τον ψηλό (βλ. δισταγμός του Ντάνστον στα αρχικά παραδείγματα). Παγίδες σε τέτοιες αποστάσεις δεν συνηθίζονται. Επίσης, ο Ντατόμε δεν γυρίζει προς το καλάθι, αλλά πάει σε fade away προς απρόβλεπτες κατευθύνσεις, με την τρίτη φάση του βίντεο να είναι ιδιαιτέρως χαρακτηριστική. Μπορεί να πάει παντού. Τέλος, ο Ζοτς συχνά τον απομονώνει, βγάζοντας έξω έναν shooting ψηλό όπως ο Μέλι σε ρόλο πασέρ. Δεν ξέρω αν έχετε αισθανθεί ποτέ πως η μαλακία θα γίνει χωρίς να μπορείτε να κάνετε τίποτα, ε... κάτι τέτοιο.
Από εκεί και πέρα, ο mid range θρίαμβος αφορά εξίσου και τις επιδόσεις του απέναντι στα close out. Ο Ντατόμε συχνά θα περιμένει τον αντίπαλο του στο τρίποντο με την υπομονή μοναχικού επιβάτη σε βραδινή αποβάθρα. Θα ζυγίσει πολύ προσεκτικά ποια είναι η σωστή φάση για τρίποντο και ποια ενδείκνυται για το κατάλληλο drive και δεν θα ακολουθήσει τον κανόνα 3 > 2. Ακόμη σημαντικότερο; Οι κινήσεις του αντίθετα από την άμυνα δεν είναι προβλέψιμες, όπως άλλων φόργουορντ, που απέναντι στο close out απλά θα πάρουν το καλό τους χέρι, θα κάνουν ντου και όποιον πάρει ο χάρος. Ορίστε.
Την τεχνική αυτή ποικιλία δεν την χρησιμοποιεί, όπως θα είδατε, για να πάει στο καλάθι, αλλά για να βρεθεί στον μέσο χώρο, εκεί όπου οι άμυνες συχνά αφήνουν σουτ και είναι αναποφάσιστες.
Το σύστημα του Ζοτς τα χαρακτηριστικά ευφυίας των παικτών συχνά τα "υποβαθμίζει", ακριβώς διότι έχει στη διάθεση του και διάφορες άλλες μονάδες ανάλογου βεληνεκούς. Ετσι ο Ντατόμε αγωνίζεται κάτι λιγότερο από 20 λεπτά μέσο όρο φέτος στην Ευρωλίγκα, χωρίς ιδιαίτερα υψηλή χρήση, περίπου στο 19% σύμφωνα με το Real Gm. Δεν παύει παρόλα αυτά να αποτελεί το πιο δυνατό όπλο της Φενέρ στην επίθεση, κάτι που ο Σέρβος το ξέρει και για αυτό του έχει δώσει φέτος και τις περισσότερες προσπάθειες στην crunch time (25) από όλους τους υπόλοιπους παίκτες. Με δεδομένο πως ο Ιταλός δεν πασάρει (0,7 ασίστ), ο προπονητής ακουμπάει τη μπάλα στα χέρια του, αποκλειστικά για να πάρει σκορ, που ενδεχομένως θα δώσει νίκες. Η τακτική του αποδίδει, καθώς ο Τζίτζι Ντατόμε διαπρέπει στο να ακροβατεί στο κενό του αθλήματος.
Υ.Γ. Στο άρθρο δεν αναφέρθηκαν οι φράσεις "Ιταλός Γιαννόπουλος", "σωσίας του Χάρη Γιαννόπουλου", "γενειοφόρος φόργουορντ", "Σερβος mastermind" για λόγους αισθητικής.
Y.Γ.1. Charts του Παναγιώτη για το BG. Οπου δεν αναφέρεται πηγή στατιστικών, σημαίνει ότι είναι δικά μας.
