Παρόλα αυτά τους τελευταίους μήνες έχει παρατηρηθεί πως ο κατά τ’άλλα συμπαθής ψηλός έχει γίνει ένα βασικό κι αναντικατάστατο μέλος μιας από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Μετά τις τέσσερις σερί ήττες με τις οποίες έκλεισε το 2018, η Μπαρτσελόνα έχει κερδίσει 8 από τους επόμενους 10 αγώνες, μεταξύ των οποίων τρεις σπουδαίες εκτός έδρας νίκες σε Μπασκόνια, Μιλάνο και Πειραιά. Ταυτόχρονα, η καταλανική ομάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση της ACB, με ρεκόρ 17-3, ενώ κατέκτησε το Copa del Rey στον δραματικό τελικό απέναντι στη Ρεάλ.
Σε αυτόν τον τελικό, ο Τόμιτς πέτυχε τα δυο καλάθια που πρακτικά καθόρισαν το τελικό αποτέλεσμα, άσχετα εάν το ένα δεν έπρεπε να έχει μετρήσει ποτέ. Η σημασία έχει να κάνει με το ότι ήταν ο παίκτης στον οποίο βασίστηκε η ομάδα και ο προπονητής της σε δυο πολύ κρίσιμες επιθέσεις. Κι αυτός τα κατάφερε εκ του αποτελέσματος θαυμάσια.
Εάν καταφύγουμε στα shot charts θα μπορέσουμε να παρατήρήσουμε αρκετά πράγματα. Καταρχάς, φαίνεται ότι ο Τόμιτς δεν έχει αλλάξει κάτι στο παιχνίδι του, δεν έχει βάλει σουτ από μέση ή μακρινή απόσταση. Οπως και στις καλές του σεζόν, η συντριπτική πλειονότητα των σουτ του είναι μέσα από το ζωγραφιστό:
Aυτό συνέβαινε πάντα. Αν πάτε στο ψαχτήρι των στατιστικών μας, θα διαπιστώσετε πχ πως πανομοιότυπη εικόνα παρουσιάζει το chart της περιόδου '12-13, ομολογουμένως της καλύτερης του παίκτη στη διοργάνωση.
Εκεί που αληθινά εντοπίζεται η μεγαλύτερη διαφορά είναι στο ποσοστό των unassisted field goals, δηλαδή των προσπαθειών που έγιναν από τον Τόμιτς σε μονομαχίες ένας εναντίον ενός. Ενώ τα περασμένα χρόνια ο αριθμός αυτός με το ζόρι ξεπερνούσε τις 15 ή τις 20 προσπάθειες, φέτος έχει ήδη φτάσει τις 38 και αναμένεται να ανεβεί κι άλλο με τουλάχιστον επτά αγώνες να απομένουν.
O Κροάτης τα βάζει με τους αντίπαλους σέντερ πολύ πιο συχνά απ’ότι σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή της καριέρας του και δεδομένα το κάνει με σχετική επιτυχία. Η ικανότητα του στο ποστ, έχει γίνει ένα από τα όπλα της Μπάρτσα όπως φαίνεται στην παρακάτω συλλογή φάσεων:
Φυσικά αυτό έχει κι άλλη προέκταση, καθώς όταν κάποια ομάδα αποφασίζει να δώσει βοήθεια, ο Τόμιτς έχει την ικανότητα να πασάρει ιδανικά, ειδικά σε μια ομάδα που διαθέτει αρκετούς παίκτες που μπορούν να κόψουν στην άμυνα και να υποδεχτούν τη μπάλα κοντά στο καλάθι, αλλά και να σουτάρουν μόλις πιάσουν τη μπάλα.
Στο βίντεο φαίνεται πως ανάλογα με την διάθεση της άμυνας ο ψηλός της Μπαρτσελόνα έχει ανά πάσα στιγμή στο μυαλό του που είναι η σωστότερη επιλογή. Εάν ειδικά μπορούσε να αυξήσει ή έστω να σταθεροποιήσει το ποσοστό του στις βολές, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει κατρακυλήσει κάτω από το 65%, θα είχε ακόμη περισσότερη επιρροή σε μια ομάδα που ούτως ή άλλως είναι ο δεύτερος σκόρερ και ο πρώτος ριμπάουντερ.
Σε κάθε περίπτωση, η ποιότητα του Τόμιτς βγαίνει μετά από πολλές δοκιμασίες και πειράματα στο παρκέ. Αυτό δεν ήταν δεδομένο τα προηγούμενα χρόνια, ενώ έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον και δεν μπορεί να είναι τυχαίο, ότι η αναμόρφωση αυτή γίνεται με προπονητή τον Σβέτισλαβ Πέσιτς. Ο Σέρβος εχθρός του ΝΒΑ προπονητής έχει βάλει κάποιες βάσεις σε ένα οικοδόμημα το οποίο μπορεί τελικά να καταρρεύσει, αλλά για την ώρα μοιάζει να είναι σταθερό. Έχει 7 παίκτες που σκοράρουν από 7 έως 11 πόντους ανά παιχνίδι, έχει διακριτούς ρόλους με σταθερό χρόνο συμμετοχής και ποικιλία σε όλες τις θέσεις.
Η Μπαρτσελόνα έχει συγκεκριμένες κατευθύνσεις στο παιχνίδι της, είναι από τις καλύτερες ομάδες στα ριμπάουντ, διαθέτει την δεύτερη καλύτερη άμυνα κι οι αντίπαλοι της μοιράζουν τις λιγότερες ασίστ. Η πίεση που μπορούν να ασκήσουν γκαρντ όπως ο Πάνγκος, ο Ρίμπας κι ο Μπλάζιτς, σε συνδυασμό με τις κορυφαίες αμυντικές επιδόσεις του Χάνγκα σε κάθε ζώνη άμυνας, κάνουν την ζωή του Τόμιτς πιο εύκολη στο πίσω μέρος του γηπέδου, όπου παραδοσιακά ο ίδιος δυσκολεύεται να λειτουργήσει είτε ως rim protector, είτε ως μέρος μιας άμυνας με αλλαγές.
Κάπως έτσι, με τον αριθμό των συνολικών κατοχών στα παιχνίδια της να είναι σταθερά κάτω από το 70 (τελευταίο ματς που ξεπέρασε το νούμερο αυτό στην Ευρωλίγκα ήταν στην ήττα από την Μακάμπι στο Τελ Αβίβ) και τους γκαρντ να ελέγχουν τον ρυθμό, γίνεται εμφανές ότι ο Κροάτης γίνεται ένας αρκετά πιο χρήσιμος παίκτης. Η ομάδα είναι πολύ πιο ολοκληρωμένη με αυτόν και σε ένα πιθανότατο ματσάρισμα με την Εφες στα πλέι-οφ, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ακόμη και την επιστροφή στο Final 4
Σε μια κοινή πορεία των δυο πλευρών μέσα από σκαμπανεβάσματα, έντονη γκρίνια και πολλές ανακατατάξεις, η Μπαρτσελόνα δείχνει να επανέρχεται στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ και το καταφέρνει πειστικά κι όχι σαν πυροτέχνημα, παρουσιάζοντας πως μπορεί να κερδίσει με τον Άντε Τόμιτς ως βασικό κομμάτι της ομάδας.
Υ.Γ.Οι στατιστικές απεικονίσεις είναι από τον Panagiotis S. (@lostgps). Τα υπόλοιπα στατιστικά είναι από το Real GM
