Στην κορυφή, η γοητεία του Ολυμπιακού σαγήνευεσε δύο δύσκολες αντιπάλους, πρώτα με ολοκληρωτικό μπάσκετ και ύστερα με χαρακτήρα. Μαζί του, εξίσου κερδισμένη και η Ρεάλ, που πήρε δύο νίκες, μία εκ των οποίων στο πριγκηπάτο, όπου βέβαια χρειάστηκε να συμβεί το πιο αναπάντεχο στιγμιότυπο της σεζόν. Θα το δούμε λίγο παρακάτω, προς το παρόν ας ξεκινήσουμε την απαρίθμηση των σημαντικότερων γεγονότων και των πρωταγωνιστών της εβδομάδας.

Η πρώτη πεντάδα

1. Διήμερο επιθετικής πανδαισίας για την Παρτίζαν, που διέλυσε συνοπτικά Βιλερμπάν και Ζαλγκίρις, με εξαιρετικά ποσοστά και διαμοιρασμένο σκορ μεταξύ των πρωταγωνιστών. Ξεχώρισε κάπως ο Κέβιν Πάντερ, με 22 και 14 πόντους και αληθινά καλές επιλογές, αλλά το πιο σπουδαίο είναι πως οι παίκτες του Ομπράντοβιτς καθαρίζουν πλέον σαν αυγά τις ομάδες δεύτερης ταχύτητας (Αστέρας, Βιλερμπάν, Ζαλγκίρις σερί) και δείχνουν έτοιμοι για ψηλότερα. Για πρώτη φορά μάλιστα, η άμυνα τους παρέμεινε αποτελεσματική σε διάρκεια. Από την άλλη, αν βλέπαπτε πώς έπαιξε η Ζαλγκίρις... Ο τραυματισμός του Έβανς και εκείνος του αντικαταστάτη του, Τέιλορ, κοστίζουν στον Μακσβίτις, που έχει μείνει χωρίς σκορ και καθοδήγηση από τη θέση του point guard, με τον Λεκαβίτσιους να προσπαθεί να κάνει τα πάντα. Δεν γίνεται έτσι.

2. Μάρκο Μπελινέλι με τρέλα εκεί στην αλλοπρόσαλη Μπολόνια. Πήρε σε δύο ματς 15 τρίποντα και βασικά ευστόχησε στα πέντε, αλλά μαζεμένα απέναντι στη Βιλερμπάν. Οκ, let me clarify. Βασικά, έβαλε 4/8 τρίποντα και 21 πόντους στην σημαντικότατη εκτός έδρας νίκη επί των Γάλλων (που έχουν μετατραπεί σε σάκο του μποξ), ενώ είχε 1/7 (!) απέναντι στον κατάκοπο Αστέρα. Έστω και με μπάσκετ χωρίς διακριτό χαρακτήρα, οι Μπολονέζοι κερδίζουν τα ματς που πρέπει και πλέον διεκδικούν είσοδο στα πλέι οφ. Ο Αστέρας πάντως, δεν βλέπεται, είναι όλοι φανερά σκασμένοι από το τρέξιμο και οι πρόσφατοι πρωταγωνιστές (βλ. Πετρούσεφ), καλά καλά δεν εμφανίζονται στο γήπεδο.

3. One man show υψηλού επιπέδου από τον απίθανο Μάριο Χεζόνια χθες βράδυ στο πριγκηπάτο. Ο Κροάτης είχε 20 πόντους ήδη από το ημίχρονο και τελικά έγραψε 30 με 6/10 τρίποντα και ένα μεγάλο σουτ προς το τέλος της ντερμπάρας Μονακό-Ρεάλ. Σκόραρε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Από θέση, με drives, με turnaround και fadeaways. Δεν διανοείστε, εκτός αν το είδατε. Επιπλέον, πήρε 6 ριμπάουντ και έβγαλε 6 ασίστ. Προσθέστε και τους 14 χαλαρούς πόντους απέναντι στην ομάδα της καρδιάς του την Τετάρτη και έχετε μπροστά σας τον καλύτερο παίκτη των αγωνιστικών που πέρασαν.

4. 17 πόντοι και 12 ριμπάουντ για τον τρομερό Μπόνζι Κόλσον, που οδήγησε τη Μακάμπι σε σημαντικότατη επικράτηση στη Βαλένθια. Προς το τέλος αστόχησε σε κάποια σουτ, αλλά συνολικά κυριάρχησε με την αθλητικότητα και το all around παιχνίδι του σε ρακέτα και περίμετρο. Η Μακάμπι έχασε από τη Μπαρτσελόνα την Τρίτη μετά από καλή εμφάνιση και άξιζε μία νίκη στην ισπανική της εξόρμηση, διότι έκανε δύο παθιασμένα παιχνίδια, γεμάτα από hustle και ένταση. Ο Μπάλντγουιν είχε ένα σχετικά μυαλωμένο διήμερο και όταν πήγε να χάσει τελείως τη μπάλα (βλ. Βαλένθια), τότε οι ψηλοί των Ισραηλινών ανανέωσαν επιθέσεις και κέρδισαν φάουλ και βολές. Έτσι, σκαρφαλώνοντας στο τέλος με κόπο, η Μακάμπι πέτυχε τον εβδομαδιαίο στόχο της. Το σερί της Βαλένθια σταμάτησε στο 5-0, αλλά όπως είδα την απόδοση των τριών γκαρντ της (Τζόουνς, Χάρπερ, Έβανς), θα μείνει τσιμπούρι στους διεκδικητές μέχρι τέλους. 

5. Μετά τη συντριβή της από τον Ολυμπιακό και την απόλυτη επιθετική δυστοκία, η Φενέρ είχε ανάγκη από ένα ξέσπασμα και το κατάφερε απέναντι στην Άλμπα, στην οποία έριξε 101 πόντους. Πρωταγωνιστής ο εξαιρετικός Χέιζ Ντέιβις, με 24 πόντους, 11 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 3 κλεψίματα, σε μία πολυσχιδή παρουσία από την αρχή μέχρι το τέλος. Προσοχή: Η Φενέρ ήταν εκ νέου σε τροχιά ανόδου, μέχρι να εμφανιστεί ο ερυθρόλευκος οδοστρωτήρας. Παρά το πισωγύρισμα της, παραμένει το σύνολο που είναι φαβορί για την πέμπτη (τουλάχιστον) θέση. Το βασικό πρόβλημα που έχει να λύσει ο Ιτούδης είναι η αστάθεια των Γουίλμπεκιν και Έντουαρντς - κυρίως του δεύτερου. Χρειάζονται σαφώς συνεπέστερες εμφανίσεις και από τους δύο.

X factor

Δύο παίκτες στην κατηγορία αυτή για την εβδομάδα. Αρχικά, ο Σαμπάζ Νέιπιερ, που δεν έγραψε τίποτε σπουδαία νούμερα, αλλά παρουσιάστηκε ορεξάτος στην άμυνα και μυαλωμένος στην οργάνωση του παιχνιδιού στα πρώτα παιχνίδια του με τη φανέλα της Μιλάνο. Ετσι, ο Μεσίνα ξεφορτώθηκε (που λέει ο λόγος) τον τραγικό Μήτρου-Λονγκ και η επίθεση των Ιταλών απέκτησε ένα υποτυπώδες κοντρόλ. Όχι τρομερά πράγματα, αλλά αρκετά για νίκες έναντι αντιπάλων, που δεν διάγουν τις καλύτερες μέρες τους.

Έτερος X Factor, ποιος άλλος, ο Μιχάλης Λούντζης. 13 πόντοι, 3/3 τρίποντα, 7 ριμπάουντ και δύο κλεψίματα απέναντι στην εμβρόντητη Εφές, που νόμιζε ότι θα έβρισκε Ολυμπιακό χωρίς Σλούκα. Ο Λούντζης δεν έπαιξε σαν Σλούκας, έπαιξε ακόμη καλύτερα - για αυτό το ματς, μην παρεξηγηθώ. Αρκεί η φάση που στην τέταρτη περίοδο στριμώχνει τον Λάρκιν στη γωνία των 45 μοιρών και τον υποχρεώνει σε λάθος, για να συμπυκνώσει την προσφορά του. Ή μάλλον ψέματα, δεν αρκεί. Η εμφάνιση του Λούντζη ήταν του υψηλότερου δυνατού επιπέδου, μία εμφάνιση μεγάλου point guard από τον ... 12ο παίκτη.

Ο μοιραίος

Δεν έχω ιδέα τι πέρασε από το μυαλό του εξαιρετικού Μάικ Τζέιμς, όταν δέχτηκε την πάσα από το drive του Οκόμπο, λίγα δευτερόλεπτα πριν το τέλος του Μονακό - Ρεάλ και καθώς η ομάδα του έχανε με τρεις πόντους. Αντί να επιχειρήσει ένα σουτ που λατρεύει να παίρνει, έδωσε μία αψυχολόγητη πάσα στον εμβρόντητο Μπλοσομγκέιμ. Σαν να βραχυκύκλωσε που έμεινε τόσο ελεύθερος, τι να πω...

WTF pic.twitter.com/CbYy0r2ywC

— Bballguru (@wiseballgurus) February 3, 2023

Στα επιμέρους του σημαντικού αυτού παιχνιδιού πάντως και ξέχωρα από τη μαλακία του Τζέιμς και τα μαγικά του Χεζόνια, η Ρεάλ χτύπησε τη Μονακό εκεί που αποδεδειγμένα πονάει. Στην άμυνα κάτω από το καλάθι. Οι Μαδριλενοι είχαν 13 επιθετικά ριμπάουντ και 64,3% στα δίποντα, με τους Γιαμπουσέλε, Ντεκ, Μούσα και Χεζόνια να φτάνουν γύρω από τη στεφάνη όποτε ήθελαν. Δεν είναι η πρώτη φορά που χάνει έτσι το σύνολο του Ομπράντοβιτς, το οποίο θεωρητικά διαθέτει αμυντικά όπλα στη ρακέτα. Κάτι δεν λειτουργεί καλά στην πρώτη γραμμή όμως και έτσι οι δίοδοι μετά ανοίγουν.

Το blooper

Μα καλά, τι σκατά μου σχεδίασε ο προσωρινός αντικαταστάτης του Τρινκιέρι, Αντριάνο Βερτεμάτι, στην τελευταία επίθεση της Μπάγερν στη Βαρκελώνη την Πέμπτη το βράδυ και ενώ η ομάδα του ήταν πίσω με 72-70; Ο Γιάραμαζ πήρε τη μπάλα και μποστά του πέρασαν σαν παλαβοί τρεις συμπαίκτες του, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα. Μοιραία, ο point guard των Βαυαρών έμεινε μόνος με τον Κάλινιτς, σε ένα μαρκάρισμα που ήταν καταδικασμένο να... επιτύχει. Τώρα αυτά τα λένε ghost screens υποτίθεται, μου σφυράνε από το κοντρόλ... Για να δω, υπάρχει τρόπος να τα βάλω σε γρήγορη κίνηση;

Nαι, έχει πλάκα έτσι. Αυτό που δεν έχει πλάκα για τη Μπάγερν, είναι πως τα πήγε πολύ καλά μέσα στην εβδομάδα στην Ισπανία, αλλά έφυγε με δυο ήττες. Αν είχε καλύτερα scoring guards, θα ήταν άλλη ομάδα. Έστω έναν τετοιο παίκτη ρε παιδί μου, που να μπορεί κάπως να ανεβάσει την παραγωγικότητα της. Με μία στις δύο νίκες θα ήταν στο κόλπο, τώρα μάλλον το τρένο έφυγε.

To avatar

Είμαστε που είμαστε σε ghost mode, πάμε να δούμε και τον παίκτη που αυτές τις μέρες ήταν φάντασμα. Θα τον επιλέξουμε από το πιο αποκαμωμένο (αθλητικά και πνευματικά) σύνολο του μήνα, τον Ερυθρό Αστέρα. Νεμάνια Νέντοβιτς, πού διάολο εξαφανίστηκες; Μόλις 4 πόντοι απέναντι στη Βίρτους και μόλις άλλοι τόσοι απέναντι στη Μιλάνο, με 0/7 τρίποντα, τρεις όλες κι όλες ασίστ, τίποτα, μηδέν. Α, και τέσσερα φάουλ σε 16 λεπτά χθες. Σε μία κρίσιμη καμπή της σεζόν, ο Ιβάνοβιτς βλέπει έναν εκ των δύο σκόρερ του να παραπαίει. Αν δεν μπορείς να βασιστείς έστω και λίγο στην παραγωγή του σε τέτοια ματς, τότε τι νόημα έχει η παρουσία του; Βέβαια, όπως προείπαμε, τα έχουν φτύσει οι ερυθρόλευκοι του Βελιγραδίου.

To στατιστικό

Σε ένα σχεδόν τέλειο πρώτο ημίχρονο, η Παρτίζαν ξεδίπλωσε όλες τις επιθετικές αρετές της, σκοράροντας στη Ζαλγκίριο Αρίνα 47 πόντους με 57,1% στα τρίποντα (8/14). Προσέξτε τώρα: Σε αυτό το διάστημα, οι Σέρβοι έχασαν σουτ, όπως χάνουν όλοι, αλλά σχεδόν όλες τις φορές η μπάλα κατέληξε και πάλι στα χέρια τους. 15 άστοχα σουτ, 12 επιθετικά ριμπάουντ, δηλαδή offensive rebound percentage 80%! Aν είναι δυνατόν. Εύλογα θα σκεφτεί κανείς, "μα καλά, πόσο αμυντικά ριμπάουντ πήρε η Ζαλγκίρις;" Εχμ... τέσσερα. Δηλαδή, και να μην τα διεκδικούσαν, τέσσερα θα τα έπαιρναν. Τρομερά ντεφορμέ οι Λιθουανοί, από εκεί που γαργαλούσαν τις πατούσες των από πάνω, τώρα μετά το 0/2 τους έχουν πιάσει από τα πόδια οι υπόλοιπες διεκδικήτριες της οκτάδας.

Η τακτική

Γυρίζουμε στην Τρίτη και βρίσκουμε τον Ολυμπιακό να ανεβάζει πολύ ψηλά τις δράσεις του, προκειμένου να δημιουργήσει διαδρόμους και τεράστιους κενούς χώρους γύρω από τη στεφάνη. Η αλήθεια είναι πως η Φενέρ αμύνθηκε κάπως αφελώς όλο το βράδυ, αλλά και πάλι, το credit που αξίζει στην μπαρτζωκική φιλοσοφία πρέπει να δοθεί. Ας δούμε αρχικά ένα still.

Eδώ υπάρχει ένα χωράφι, αλλά ταυτόχρονα παρατηρούμε και υπερφόρτωση της δεξιάς πλευράς. Άλλες φορές δεν συμβαίνει, αλλά σε κάθε περίπτωση το χωράφι είναι μέσες άκρες εκεί και περιμένει τα γκαρντ να χρησιμοποιήσουν την ταχύτητα τους και να το οργώσουν. Δεν θα μπω παραπάνω στα γεωργικά, αλλά θα σας δείξω πόσες και πόσες φάσεις προέκυψαν από τη δημιουργία αυτού του χώρου, στο βίντεο που ακολουθεί λίγο παρακάτω. Ο Ολυμπιακός, ειδικά με τον απουσία του Σλούκα δεδομένη, έκανε το παν, ώστε να "φτιάξει" τις συνθήκες για τους υπόλοιπους. Και αν παρατηρήσετε τα παιχνίδια του προσεκτικότερα, το κάνει συχνά.

Πάμε να δούμε τις φάσεις λοιπόν. Η αρχή κάθε μίας έχει όλο το ζουμί και η τελευταία αποτελεί ένα σούπερ παράδειγμα five out.

Και όλα αυτά μόνο στο δεύτερο δεκάλεπτο, αν τις κόβαμε όλες θα είχαμε φτιάξει πέντε λεπτά βίντεο...

Ο Ολυμπιακός

Μιας και τα λέμε εδώ οι φίλες του Ολυμπιακού, αυτή ήταν και η όμορφη νίκη της διπλής αγωνιστικής. Μπάσκετ όνειρο, μπρίο, φαντασία στην ομαδικότητα, ταχύτητα. Τρεις μέρες μετά, δηλαδή χθες βράδυ, οι ερυθρόλευκοι βασίστηκαν σε άλλου είδους αρετές. Έπαιξαν πολύ πιο στοχευμένα στο χαμηλό ποστ, άπλωσαν το rotation των ψηλών και γέμισαν τη baseline με drives, που έβγαζαν τρίποντα. Οι ελεύθεροι παίκτες τα έβαλαν, με μπροστάρη τον τρομερό Λούντζη και το πολύ μελετημένο σχέδιο έφτασε τη διαφορά στο +16, 59-43 προς τα τέλη της τρίτης περιόδου. Εκεί ο Αταμάν άλλαξε τη σύνθεση του, έβαλε μαζί μία σπάνια τριάδα, τους Ντάνστον, Μπράιαντ και ... Γκαζί, με αποτέλεσμα η Εφές να βγάλει πολλές άμυνες και να βραχυκυκλώσει την παροιμιώδη κυκλοφορία της μπάλας των Πειραιωτών.

Τότε, επιστρατεύτηκαν άλλα κόλπα. Άμυνα εσείς; Ασφυξία εμείς. Double teams σε κάθε κρίσιμη κατοχή στην τέταρτη περίοδο, ο Μακίσικ σε αφόρητη πίεση και διεκδίκηση του επιθετικού ριμπάουντ με μανία. Με μία λέξη; Hustle. Με τρεις λέξεις; Hustle, hustle και πάλι hustle. Έφτανε, όμως δεν περίσσευε και κάπου εκεί εμφανίστηκε ένας παίκτης που περιμέναμε από καιρό. Ο Σάσα Βεζένκοφ. Όχι ο κανονικός, που έτσι κι αλλιώς είναι παιχταράς, αλλά η ακόμη πιο βελτιωμένη του έκδοση, που μπορεί να καθαρίσει ένα κλειστό παιχνίδι με το σκορ του. Αν ο MVP του Ολυμπιακού ξεκλειδώσει οριστικά και αυτή την πίστα, τότε ακόμη και οι ελάχιστες αμφιβολίες για το φετινό ταβάνι της ομάδας θα πάνε στην άκρη. Το καλύτερο νέο από το (αίφνης) ντέρμπι του Φαλήρου ήταν αυτό.

O Παναθηναϊκός

Καλό Σαββατοκύριακο φίλες και φίλοι.