Ελλείψει Βεζένκοφ και λαμβάνοντας υπόψη του την πρόσφατη ιστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων, ο Μπαρτζώκας μετέφερε όλο (μα όλο) το επιθετικό παιχνίδι στο χαμηλό ποστ και δεν άλλαξε τίποτε άλλο, σε ό,τι αφορά τις κινήσεις των υπολοίπων. Back cuts, pin downs, συνεχής κίνηση και διαρκή drive συμπλήρωσαν το σκηνικό γύρω από τον ασταμάτητο Φαλ, πιέζοντας αφόρητα τους πράσινους μέσα στη ρακέτα τους, και πάντως πολύ μακριά από τους Λι και Γουόλτερς, που αμύνονται σωστά πάνω στην τρίπλα και στα picks. Στην άλλη άκρη του παρκέ, οι ερυθρόλευκοι δεν είχαν κανένα πρόβλημα να αναχαιτίσουν μία άκρως στατική επίθεση, που δεν χρησιμοποιούσε ποτέ το 1-5 pick n roll, αλλά προσπαθούσε ματαίως να βρει τον Μπέικον με ένα κάποιο μις ματς. Και σιγά δηλαδή, ακόμη και αν τον έβρισκε, τι θα κατάφερενε, εφόσον όλοι οι άλλοι δεν εμπλέκονταν στο παιχνίδι; Το πολύ πολύ να έβαζε ο Μπέικον 40 πόντους και ο Πανθηναϊκός να έχανε με 15, αντί για 24.
Νομίζω πως, μέρες μου είναι, δεν χρειάζεται να μείνουμε άλλο σε έναν περίπατο. Συνολικά, μέχρι τώρα στη διοργάνωση, ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε χειρότερη θέση από την αναμενόμενη, βάση του μπάσκετ που παίζει (θα μπορούσε να ήταν στο 13-4 με νίκες επί Βαλένθια και Βιλερμπάν), ενώ το τριφύλλι βρίσκεται ακριβώς εκεί που του αξίζει. Having said that, πάμε να βάλουμε βαθμολογίες στις ομάδες για τον πρώτο γύρο και στο τέλος να δώσουμε ένα-δυο έξτρα στοιχεία για την αγωνιστική που πέρασε. Όπως το έχει η παράδοση στον ιστότοπο, το Μακρινό Ριμπάουντ της παραμονής της πρωτοχρονιάς, δεν περιλαμβάνει πλήρη ανασκόπηση διημέρου και αντί αυτής κλείνει με μία μικρή ιστοριούλα.
Βαθμοί προόδου πρώτου γύρου (από το 1 μέχρι το 10).
Μπασκόνια, ρεκόρ 11-5, άριστα 10: Ελκυστικό μπάσκετ, τρομερό δίδυμο point guard στους Χένρι και Τόμπσον, πύραυλος στο transition και ένας streaky Χάουαρντ που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Σπουδαία δουλειά από τον Πεναρόγια.
Μπαρτσελόνα, ρεκόρ 11-5, βαθμός 8: Εκεί ψηλά και η ομάδα του Σάρας, σφιχτή σαν άγουρο μήλο. Γλίτωσε την ήττα από τον Αστέρα από το πουθενά, θα μπορούσε να είχε και χειρότερο ρεκόρ, όμως μην γελιέστε. Ομάδα που μπορεί να σε διαλύσει με την άμυνα και έχει τόσα όπλα στην επίθεση, δεν βγαίνει εύκολα από την τετράδα.
Μονακό, 11-5, 7: Καλή είναι η Μονακό, δε λέω, αλλά δυσκολεύεται να φερθεί σαν φαβορί και ο Τζέιμς έχει πάει κάπως πιο πίσω. Κάπως χειρότερη από πέρυσι, της λείπει ο Μπέικον και φυσικά το τρίποντο (τελευταία). Νομίζω ότι έρχεται δύσκολος δεύτερος γύρος.
Φενέρ, 10-6, 8: Σε φουλ ντεφορμάρισμα, αλλά είναι λογικό. Είναι τελείως νέα ομάδα, ξεκίνησε πάνω από τις προσδοκίες και δεν ξέρουμε πώς θα είναι η εικόνα της με τον Μπιέλιτσα. Θα είναι καλύτερη βασικά.
Ολυμπιακός, 10-6, 7: H πιο καλοπροπονημένη ομάδα από όλες, με όμορφο μπάσκετ και διαστήματα χιονοστιβάδας. Εξίσου επιπόλαιη όμως, με ήττες που ήρθαν λόγω έλλειψης συγκέντρωσης και μικρού rotation. Η άνοδος Κανααν και Πίτερς μοιάζει απαραίητη, έστω του πρώτου, που έκανε διαφορά στο ντέρμπι. Αν συμβεί, ο Ολυμπιακός μπορεί και πρώτη δυάδα.
Ρεάλ, 10-6, 6: Το ρόστερ είναι για παραπάνω και παρά την αμυντική προσήλωση, η παραγωγικότητα μοιάζει μέτρια. Μιεχ...
Μακάμπι 9-7, 9: Tην περίμενα σαφώς χειρότερη. Κέρδισε την Εφές μέσα από άμυνα-τανάλια, ποιος να το περίμενε. Το δίδυμο Νέμπο-Κόλσον μπορεί να δέσει κι άλλο την ανασταλτική λειτουργία. Well done και στη συνέχεια ακόμη πιο βελτιωμένη.
Εφές 8-8, 4: O Λάρκιν επέστρεψε, η νωχελικότητα συνεχίζεται. Το χειρότερο είναι πως το μπάσκετ των πρωταθλητών μοιάζει αποκρουστικό. Iso, iso, ξανά iso, γκώσαμε. Αλίμονο σε όποιον βρεθεί απέναντι της στα πλέι οφ.
Zαλγκίρις, 8-8, 9: Σούπερ δουλειά από τον Μακσβίτις. Στιβαρή ομάδα, ανταγωνιστική πάντα, με καταπληκτικό τον Έβανς και πολύ αποδοτικά φτερά. Αποκάλυψη και ο Κεβάριους Χέιζ, σε ό,τι αφορά το πόσα κάνει μέσα στο γήπεδο. Θα συνεχίσει δυνατά.
Ερυθρός Αστέρας, 8-8, 8: Πολύ ανταγωνιστικός επί ημερών Ιβάνοβιτς, παραλίγο να κερδίσει τη Μπαρτσελόνα χωρίς Βιλντόζα και Μάρτιν. Σφιχτός, με αναπάντεχα καλή χημεία στις θέσεις των γκαρντ, αναμένεται ένας ακόμη γύρος με το ίδιο ρεκόρ.
Παρτίζαν, 7-9, 7: Χάνει πολλά κλειστά ματς και η άμυνα μπάζει, αλλά με τόσο ρηχό ρόστερ, δεν θα περιμέναμε κάτι παραπάνω. Σε πολύ καλό σερί, με πολύ ξεκάθαρο προσανατολισμό στην επιθετική λειτουργία και με τον καλύτερο ψηλό της διοργάνωσης, τον Ματίας Λεσόρ. Θα πάει καλύτερα.
Μπολόνια, 7-9, 6: Δεν έχω καταλάβει τι μπάσκετ παίζει ακριβώς. Έχει την πολυτέλεια να ξεφυτρώνει ένας Μπελινέλι από το πουθενά, όπως απέναντι στη Φενέρ. Δεν νομίζω ότι θα πάει πολύ ψηλότερα, αυτή είναι η δίκαιη θέση της.
Μιλάνο, 6-10, 3: Παρά τις συνεχόμενες νίκες, δεν είναι ρεκόρ αυτό. Και κυρίως, δεν είναι μπάσκετ. No comment, αν και στον β γυρο θα πάρει περισσότερες νίκες.
Παναθηναϊκός, 6-10, 4: Μέτρια δουλειά, το ρόστερ είναι καλύτερο των αποτελεσμάτων. Από τότε που ήρθε ο Μπέικον, είναι λες και κανείς δεν ασχολείται με την επίθεση. Το ίδιο και με τον Μαντζούκα, γενικώς. Λογικά θα υπάρξει μια ελαφριά βελτίωση.
Βιλερμπάν, 6-10, 6: Ζημιές σε Ολυμπιακό και Μπαρτσελόνα, για το ονόρε, καθίζηση σε άλλα. Τιποτα το σπουδαίο, αλλά τουλάχιστον υπάρχει προσπάθεια και αθλητικότητα. Ετσι θα μείνει.
Μπάγερν, 5-11, 3: Το χειρότερο μπάσκετ μαζί με τη Μιλάνο, τσούκου τσούκου. Δεν βλέπεται. Τα ίδια και στον β' γυρο.
Άλμπα, 4-12, 7: Αδικεί τον εαυτό της. Υπέροχες συνεργασίες, passing game ζηλευτό, αλλά και τρομερή επιπολαιότητα στον τρόπο προσέγγισης των παιχνιδιών. Παίζει με όλους το ίδιο, δεν γίνεται έτσι. Θα πάει καλύτερα.
Πάμε τώρα σε δυο-τρία πραγματάκια από την αγωνιστική που μόλις τελείωσε. Ξεχώρισα τη νίκη της Μακάμπι επί της Εφές, την χιονοστιβάδα που παρέσυρε τη Ρεάλ και φυσικά το απίθανο φινάλε στο Βελιγράδι. Ας τα πάρουμε με τη σειρά, μέσα από κάποιες κατηγορίες.
X factor
Προσωπικός φρουρός του Γουίλ Κλάιμπερν, ακρογωνιαίος λίθος (μαζί με τον Νέμπο) των αλλαγών στην άμυνα, ο Μπόνζι Κόλσον είναι ο κύριος υπεύθυνος για την πρώτη φετινή αμυντική υπέρβαση της Μακάμπι, η οποία κράτησε την Εφές σε μόλις 7 πόντους στην τελευταία περίοδο. Οι Ισραηλινοί έβαλαν 23 και σε όλα τα highlights θα βρείτε πρωταγωνιστή τον τρομερό Λορένζο Μπράουν, όμως ο Κόλσον στην άμυνα ήταν πραγματικά το κάτι άλλο, το όνειρο κάθε προπονητή. Ο Κλάιμπερν, που για τρία δεκάλεπτα έκανε ό,τι ηθελε, έμεινε στο 1/5 σουτ στο τέταρτο, βρίσκοντας τον Κόλσον μπροστά του σε ένα σωρό φάσεις. Σαν επιστέγασμα η στατιστική έγραψε και τρία κλεψίματα, αλλά ως γνωστόν τα περισσότερα από αυτά που κάνει ο Κόλσον δεν τα γράφει το φύλλο της στατιστικής κλπ κλπ...
Η τακτική
Με μπροστάρη τον Μαρκους Χάουαρντ (28 π., 6/11 τριπ.), η Μπασκόνια εξαπέλυσε καταιγισμό από άμυνες και καλάθια στο ανοιχτό γήπεδο στη β' περίοδο του αγώνα επί της Ρεάλ, επικρατώντας σε αυτό το διάστημα με σκορ 35-15. Πρόκειται για την εντυπωσιακότερη μπουλντόζα της σεζόν εώς τώρα, μαζί με εκείνη του Ολυμπιακού επί της Φενέρ, παρόλα αυτά οι Μαδριλένοι ανέκαμψαν και έφτασαν μέχρι και το -4, ήδη από τα τέλη της τρίτης περιόδου. Η εξέλιξη προμήνυε ντέρμπι, όμως οι Βάσκοι στην τέταρτη περίοδο είχαν τις απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα. Το αξιοσημείωτο; Καμία από αυτές τις απαντήσεις δεν περιείχε τις λέξεις "Μάρκους" και "Χάουαρντ". Ο προπονητής τους, Χοάν Πεναρόγια, αγνόησε σχεδόν όλα είχαν συμβεί στο πρώτο μέρος και τον απέσυρε στην crunch time. Δίδυμο Τόμπσον-Χένρι στα γκαρντ, έλεγχος του passing game, η μπάλα στον Κότσαρ χαμηλά και στον Γκεντράιτις στο πλάι, μέσα από σωστά σχεδιασμένες επιθέσεις. Καμία σχέση με τις εκδοχές της Μπασκόνια τα προηγούμενα χρόνια δηλαδή, όταν συχνά οι πνευματικές κατηφόρες δεν είχαν τέλος.
Ουσιαστικά, η συγκεκριμένη επικράτηση της Μπασκόνια δείχνει και το πόσο υψηλό είναι φέτος το ταβάνι της. Αν μπορεί να ανασυντάσσεται κατά τέτοιο τρόπο, χωρίς να υπολογίζει τίποτα, παρά τη ροή του αγώνα, τότε θα πρέπει όλοι οι αντίπαλοι να την υπολογίζουν διπλά και τριπλά, σε σχέση με όσο ενδεχομένως να την υπολόγιζαν προηγουμένως.
Η φάση
Κανονικά, ο Αστέρας θα έπρεπε να είχε κερδίσει και να βρισκόταν τώρα στο 9-7. Οι Σέρβοι εγκλώβισαν την Μπαρτσελόνα στην άμυνα, έκλεισαν όλους τους διαδρόμους προς το καλάθι και θυσίασαν τα τρίποντα, με ξεκάθαρη στόχευση να ανεβάσουν όσο μπορούν το τέμπο και να κρατήσουν εκτός εξίσωσης τον Μίροτιτς. Και τα κατάφεραν περίφημα για 39 λεπτά και 55 δευτερόλεπτα, παρά τις σημαντικές απουσίες. Για κάποιο περίεργο λόγο όμως, δεν έκαναν φάουλ στην τελευταία επίθεση της Μπαρτσελόνα, ενώ κρατούσαν το +3 και τη νίκη στα χέρια τους. Το αποτέλεσμα ήταν να βγει το σουτ της χρονιάς, δια χειρός Μίρο.
Mirotic from DEEP at the buzzer!???#7DAYSMagicMoment pic.twitter.com/9nuwbPxgoq
— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) December 30, 2022
Oι Σέρβοι σάστισαν και στην παράταση δεν κατάφεραν να διεκδικήσουν τίποτε παραπάνω από μία αξιοπρεπή ήττα. Οι Καταλανοί δέχτηκαν το δώρο του Άγιου Βασίλη με την τιμή που του άρμοζε. Τον έχω γνωρίσει και ξέρω...
Η μέρα που γνώρισα τον Άγιο Βασίλη
Δεν είχαμε προλάβει καλά καλά να αγκαλιαστούμε και να ανταλλάξουμε ευχές, όταν ο πατέρας μου, στεκόμενος στο κατώφλι του διαμερίσματος, φώναξε: "Κάποιος είναι κάτω στον κήπο. Παιδιά, ελάτε, νομίζω πως είναι ο Άγιος Βασίλης!"
Στριμωχτήκαμε γύρω του και κοιτάξαμε από το παράθυρο. Πράγματι, ένας χοντρούτσικος Άγιος Βασίλης, με ένα σάκο στην πλάτη, έβαζε εκείνη την ώρα το χέρι του μέσα από την κλειδαριά της σιδερένιας αυλόπορτας, απασφαλίζοντάς την με προφανή κόπο. Την άφησε ανοιχτή και άρχισε να περπατά αργά προς την κεντρική είσοδο του διώροφου.
Για κάποιο μαγικό λόγο, δεν χρειάστηκε να χτυπήσει το κουδούνι. Ακούσαμε την πόρτα κάτω να κλείνει και αμέσως μετά βήματα στα σκαλοπάτια, μαζί με ξεκάθαρες, βαριές ανάσες. Με τον αδερφό μου σταθήκαμε στην κορυφή της εσωτερικής σκάλας. Η μητέρα μου, ο πατέρας μου, η γιαγιά και ο παππούς μου, σχεδόν μας σβέρκωσαν, για να μας εμποδίσουν να κατέβουμε παρακάτω.
"Σταθείτε εδώ και κάντε ησυχία, δεν πρέπει να τον ενοχλήσουμε. Μην του μιλάτε".
Κάναμε δύο βήματα πίσω και χωθήκαμε ξανά λίγο μέσα στο διαμέρισμα, αφήνοντας φυσικά την πόρτα ορθάνοιχτη. Με την άκρη του ματιού μου είδα τον Άγιο Βασίλη να ανεβαίνει αγκομαχώντας. Όταν πάτησε στο πλάτωμα, ακριβώς μπροστά από τα εμβρόντητα παιδικά βλέμματα, ξεφύσηξε δυνατά. Ακούμπησε τον σάκο του κάτω, ένα μέτρο απόσταση από εμάς και ψαχούλεψε τον πάτο του καλά, μέχρι να βρει και να βγάλει δύο δώρα, σε κατακόκκινο περιτύλιγμα. Χωρίς να ψελλίσει το παραμικρό, τα άφησε στα πόδια μας, σηκώθηκε και μας κοίταξε για τρία δευτερόλεπτα. Έπειτα άπλωσε το χέρι του, μας χάιδεψε στο κεφάλι απαλά για μισή στιγμή, και γύρισε την πλάτη να πάρει τον δρόμο του.
Δεν σηκώσαμε τα δώρα αμέσως, παρά κολλήσαμε τις μούρες μας στο τζάμι, αναμένοντας την έξοδο και το έλκηθρο. Τον παρατηρήσαμε με ανοιχτό στόμα, καθώς έκλεινε τον αυλόπορτα, μέχρι που έστριψε αριστερά και χάθηκε στη σκοτεινιά του χειμωνιάτικου δρόμου. Κανένα καμπανάκι δεν ακούστηκε και κανένα έλκηθρο δεν απογειώθηκε από εκεί κοντά, αλλά η εξήγηση ήταν προφανής: "Δεν χρειαζόταν έλκυθρο για να πάει μέχρι το διπλανό σπίτι, ούτε μέχρι το παραδιπλανό". Αλλά μισό λεπτό. Αν του έπαιρνε τόση ώρα να μοιράσει τα δώρα σε εμάς και τους γείτονες, τότε πώς θα έπαιρναν εγκαίρως τα δικά τους τα παιδιά όλου του κόσμου; "O Άγιος Βασίλης κάνει τον χρόνο να σταματά", μου εξήγησε η μητέρα μου και κάπου εκεί έληξε οριστικά η συνεδρία με τις απορίες. Α, ναι! Είχαμε ξεχάσει τα δώρα. Ήταν ακριβώς αυτά που είχαμε ζητήσει στους γονείς μας, τι έκπληξη...
Έμαθα ποιος ήταν ο Άγιος Βασίλης στα 26 μου, όταν πια αισθάνθηκα αληθινή περιέργεια να ρωτήσω. Συνέχισα να πιστεύω σε εκείνον μέχρι τα 10 νομίζω, δηλαδή για άλλα τρία χρόνια μετά την επίσκεψή του. Είναι όμως άλλο το να πιστεύεις ή όχι σε ένα μυθικό πρόσωπο και άλλο το να απωλέσεις τόσο νωρίς τον ηλεκτρισμό της εμπειρίας.
Καλή πρωτοχρονιά, ευτυχισμένο το 2023, φίλες και φίλοι. Θα τα πούμε ξανά στις 3 Ιανουαρίου, σε φουλ ρυθμούς, με podcast και αφιερώματα.
