(Ο Κώστας Πελεχρίνης είναι καθηγητής του School of Computing and Information του πανεπιστημίου του Pittsburgh και αναγώστης του Basketball Guru. 'Εχει συμβάλει στο αφιέρωμα Cyborg του ιστότοπου το περασμένο φθινόπωρο).
«Τόλμα πρήξιος αρχή, τύχη δε τέλεος κυρίη» είχε πει ο Δημόκριτος και φήμες λένε ότι το είπε όταν σχολίαζε τα αποτελέσματα των Ολυμπιακών αγώνων! Περα από τα αστεία, με αφορμή τον χαμένο προημιτελικό της ΑΕΚ, ας δουμε πόσο σημαντικός είναι ο παράγοντας τύχη στον αθλητισμό (για απόλυτη διαφάνεια θα ξεκινήσω λέγοντας ότι είμαι φίλαθλος της ΑΕΚ, αλλά λίγη σημασία έχει αυτό.)
Η μέρα για το "παιχνίδι της χρονιάς" έφτασε. Απόψε η ΑΕΚ υποδέχεται την Μπάμπεργκ στην Αθήνα για τον επαναληπτικό του πρώτου παιχνιδιού των προημιτελικών του Basketball Champions League, με στόχο να ανατρέψει το εις βάρος της -4 στο συνολικό σκορ του ζευγαριού. Οι πιθανότητες μιας δεύτερης διαδοχικής συμμετοχής στο Final Four εξιτάρoυν την... αχόρταγη "Βασίλισσα", η οποία βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της υπεράσπισης του τίτλου που κέρδισε πριν από έντεκα μήνες.
Αυτά συμβαίνουν όταν το κλισέ "η κληρωτίδα είχε κέφια" επιβεβαιώνεται: ο ΠΑΟΚ (γηπεδούχος στο πρώτο παιχνίδι) θα αντιμετωπίσει την κάτοχο του τίτλου, ΑΕΚ, στη φάση των 16 του Basketball Champions League. Δεν είναι μια συνηθισμένη σειρά playoff, του τύπου best-of-three ή best-of-five, αλλά ένα... "μια σου και μια μου". Οι κιτρινόμαυροι φιλοδοξούν να φτάσουν και φέτος στο Final Four, όμως για να δουν τον δρόμο προς αυτό πρέπει να περάσουν πάνω από τον τοίχο που θα τους υψώσει ο ΠΑΟΚ. Ένα σταύρωμα με αρκετές ιδιαιτερότητες και... "προηγούμενα" μεταξύ των δύο ομάδων. Λίγες ώρες πριν την εκκίνηση του πρώτου αγώνα, επιχειρούμε να επισημάνουμε ορισμένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις ομάδες κατά το διάστημα που διανύουμε.
Η ΑΕΚ επισφράγισε στο Ρίο πως είναι η πιο επιτυχημένη ελληνική ομάδα του τελευταίου έτους, κατακτώντας μετά από έναν εγχώριο κι έναν ευρωπαϊκό τίτλο, έναν ακόμη - πολύ σημαντικό - αλλά αυτή τη φορά σε διεθνές επίπεδο. Τα βήματα προόδου των τελευταίων δύο ετών του οργανισμού, υπό την διοικητική ηγεσία του Μάκη Αγγελόπουλου, δείχνουν να συνεχίζονται και το μεγαλύτερο κέρδος της ΑΕΚ από το ταξίδι στο Ρίο δεν είναι το κύπελλο αυτό καθ' αυτό, αλλά η συνέπεια στην πρόοδο.
Το ότι η ΑΕΚ πριν 5 χρόνια ήταν στην Α2 και πως έφτασε - από άλλοτε φιναλίστ της Ευρωλίγκα και πρωταθλήτρια Ελλάδας - μέχρι τα αγωνιστικά τάρταρα, τα ξέρετε. Έχουν χιλιοειπωθεί. Σήμερα είναι μια νέα μέρα, σε μια νέα εποχή. Σε αυτήν λοιπόν, η ΑΕΚ έχει πατήσει και πάλι γερά στα πόδια της. Για την ακρίβεια, ξεκίνησε να το κάνει από τη σεζόν 2014-15 κι έπειτα, με αργά βήματα. Δεν έγινε αισθητό με το "καλημέρα", αλλά όσο ο χρόνος κυλούσε, ήταν μάλλον υπέρ της. Έγιναν λάθη, χρήσιμα και μη. Λάθη που διδάσκουν, αλλά παράλληλα κι ικανά να αποθαρύνουν μια προσπάθεια.
Εν τέλει, από τη στιγμή που η ΑΕΚ αποφάσισε να "εξορθολογίσει" - σημείο αναφοράς το καλοκαίρι του 2017 - το πρότζεκτ της, το τρένο άρχισε να αποκτά σταθερή ταχύτητα στις ράγες, περιορίζοντας τις αφίξεις και τις αποχωρήσεις στην εκάστοτε στάση. Πλέον βρίσκεται σε ροή κι αναπτύσσει τον ρυθμό που κινείται, έχοντας αφήσει στη θύμηση των επιβατών που κοιτούν από το παράθυρο, μερικές πολύ όμορφες διαδρομές. Η τελευταία ήταν...
Φωτό από τον ιστότοπο arena-fm
Είναι κάποιες στιγμές στον αθλητισμό που ένα σουτ, μία φάση μπορούν να αλλάξουν την ιστορία ενός συλλόγου. Ανεξάρτητα αν αυτή η στιγμή δεν της έδωσε κάποιον τίτλο, όπως για παράδειγμα το ‘’πεταχτάρι’’ του Πρίντεζη στην Πόλη στον Ολυμπιακό ή η άμυνα του Βράνκοβιτς στο Παρίσι το μακρινό 1996 στον Παναθηναϊκο, η χτεσινή τεράστια πρόκριση της ΑΕΚ είναι το εμφατικό σημάδι ότι οι κιτρινόμαυροι επιστρέφουν για τα καλά. Είναι λογικό να υπάρχει μια δικαίωση για όσα έχουν πετύχει την εφετινή χρονιά, καθώς έχουν κατορθώσει να αντιστέκονται στις δυσκολίες και τα εμπόδια που οι ίδιοι έβαλαν στον εαυτό τους. Η χτεσινή επικράτηση επί της τσέχικης Νίμπουργκ μπορεί να μην αποτελεί σπουδαίο κατόρθωμα για ορισμένους, ωστόσο η αντίδραση και η ψυχή που κατέθεσαν στο παρκέ οι παίχτες του κόουτς Σάκοτα, θα αναγκάσουν πολλούς φιλάθλους της ομάδας να αγκαλιάσουν αυτή την προσπάθεια στις αναμετρήσεις με τη Στρασμπούρ, που αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, παρά το ψυχολογικό αβαντάζ των γάλλων μετά τις δύο νίκες στα μεταξύ τους παιχνίδια στην πρώτη φάση της διοργάνωσης.
Ένας από τους πιο συναρπαστικούς τελικούς στην ιστορία του Κυπέλλου Ελλάδας ήταν ο χτεσινός. Η ΑΕΚ, πραγματοποιώντας την καλύτερη εμφάνιση της εφετινής σεζόν, επικράτησε δικαιότατα των ερυθρολεύκων, που απογοήτευσαν στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού. Οι κίτρινοι έδειξαν ότι το ήθελαν όσο τίποτε άλλο, με τους περισσότερους παίχτες να εμφανίζονται παθιασμένοι, πιστοί στο πλάνο του προπονητικού σταφ και διψασμένοι για τη διάκριση, σε αντίθεση με τους κόκκινους, που οι περισσότεροι υστέρησαν και δεν μπήκαν ποτέ στη νοοτροπία του τελικού. 'Αλλωστε ένας Σπανούλης δεν φέρνει την άνοιξη. Στο κομμάτι των προπονητών, νικητής στη σκακιέρα δίχως αμφιβολία ήταν ο Ντράγκαν Σάκοτα, ο οποίος έχει δεχθεί σκληρή κριτική κατά καιρούς, ωστόσο ο τίτλος του δίνει πολλά credits για το υπόλοιπο της σεζόν, με την χρονιά να θεωρείται απόλυτα επιτυχημένη ήδη. Ο Σφαιρόπουλος, παρότι είμαι υποστηρικτής του, αποδείχθηκε κατώτερος του αναμενομένου με τις αντιδράσεις του στο πάγκο να είναι ένα κλικ πιο αργές από ότι ζήταγε η ομάδα.
-Ναι;
-Έλα ρε, τι λέει;
-Καλά, εσύ;
-Καλά κι εγώ. Τι κάνατε χθες;
-Πήγαμε σινεμά τελικά. Είπα πως ήταν καιρός επιτέλους να δω το «1968», έχει βγει δυο βδομάδες.
-Ποιο;
-Το «1968» ρε συ, του Μπουλμέτη το καινούριο.
-Μπα, τι φάση; Τι είναι αυτό;
-Όντως τώρα; Δεν έχεις ιδέα για τι πράγμα μιλάω;
-Όχι, για πες… Καλό; Περί τίνος πρόκειται;
Στην βόρεια πλευρά της Βαυαρίας, η ΑΕΚ «τράκαρε» το βράδυ της Τετάρτης πάνω στην Bayreuth, δίνοντας συνέχεια στην πτωτική της πορεία, μετά την πρόσφατη ήττα - σοκ στο Λαύριο. Ο Gabe York, ο «δήμιος» των κιτρινόμαυρων, ήταν ο άνθρωπος που με 15 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο και 20 συνολικά στο πρώτο μέρος, φρόντισε να κόψει με το… καλησπέρα τον «βήχα» των παικτών του Σωτήρη Μανωλόπουλου, κάνοντας αρκετό κόσμο να αναρωτηθεί «ποιος είναι αυτός που τα βάζει από παντού;». Κι όμως, η παρουσία του York δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά μια φυσιολογική εξέλιξη...
Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος μπήκε φέτος - για πρώτη φορά στην καριέρα του - στην διαδικασία να διαμορφώσει ένα εντελώς δικό του ρόστερ ως ο head coach ενός οργανισμού. Η διοίκηση της ΑΕΚ του έδωσε τα κλειδιά κι ένα σεβαστό μπάτζετ, προχωρώντας σε ενδιαφέρουσες αλλαγές οι οποίες αποσκοπούν στη συνάρτηση μιας πρωτίστως σταθερότερης (στοιχείο που εκλείπει), αλλά παράλληλα και ισχυρότερης (σε σχέση με τις προηγούμενες σεζόν) ομάδας.
Το Σαββατοκύριακο αυτό δεν ήταν και αυτό που λέμε μπασκετικό. Η ζέστη είχε χτυπήσει κόκκινο και οι περισσότεροι ξεχύθηκαν στις παραλίες για τα πρώτα μπάνια. Βέβαια επειδή στο Basketball Guru είμαστε ολίγον ρομαντικοί, η αφεντιά μου μαζί με την παρέα μου πήραμε τον δρόμο για το ΟΑΚΑ. Και η αλήθεια είναι ότι δεν το μετανιώσαμε, αφού είδαμε ένα πολύ ωραίο παιχνίδι ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό.