Α Μέρος

Με τις δύο ομάδες να παρουσιάζονται ιδιαίτερα εύστοχες στο ξεκίνημα, ηταν φανερό ότι θα παρακολουθήσουμε ένα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι. Η στόχευση του Ολυμπιακού ήταν να χτυπήσει την αδυναμία της ΑΕΚ στο pick and roll με side pick των Σπανούλη-Μιλουτίνοφ , ένα play που έδωσε αρκετούς πόντους στο ξεκίνημα. με μερικές παραλλαγές, όπως το baseline cut του κακού Παπανικολάου. Από την άλλη, οι κυπελλούχοι Ελλάδος επιτέθηκαν στο transition, βρίσκοντας ελεύθερα τρίποντα από τον Λαρεντζάκη, ο οποίος ήταν παίχτης κλειδί στο ξεκίνημα της αναμέτρησης. Η ομαδική και προσωπική άμυνα του Ολυμπιακού ήταν εκτός τόπου και χρόνου,  με τους ευθρόλευκους να επιτίθενται αποκλειστικά και μόνο με pick πάνω στη μπάλα.

Μπαίνοντας στη δεύτερη περίοδο περιμέναμε να σφίξουν οι άμυνες και οι διάδρομοι. Τελικά διαψευστήκαμε όλοι, με τις επιθέσεις να συνεχίζουν να μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Η συμπεριφορά της ΑΕΚ δεν άλλαξε καθόλου (drives, ναζητηση του διαδρόμου) μέ έξτρα στοιχειο τα post up του Σάκοτα. Ο Ολυμπιακός από την άλλη, μετά τις πρώτες αλλαγές, πέρα από την κακή άμυνα έχασε και τον ρυθμό του στην επίθεση, με τους παίχτες του να είναι διστακτικοί και άστοχοι. Χαρακτηριστικό δείγμα ήταν το δίποντο που εκτέλεσε ο Ρόμπερτς από τα πέντε μέτρα, με τους αντιπάλους να βρίσκονται σε απόσταση δύο μέτρων. Γενικά οι ξένοι του Ολυμπιακού υστέρησαν σε όλα τα επίπεδα του αγώνα σε άμυνα και επίθεση. Δεν υπήρχε καμία συγκέντρωση και επικοινωνία μεταξύ τους, με τις μπάλες να περνάνε στο ζωγραφιστό σχεδόν σε κάθε επίθεση της ΑΕΚ. Ο Μακλίν μπορεί να έδωσε κάποιους πόντους απέναντι στο Μαυροειδή, ωστόσο η φάση που η μπάλα περνάει μπροστά του στο 36-41, είναι στιγμή που εξοργίζει κάθε προπονητή. Με τη διαφορά στους τρεις πόντους στο τέλος του ημιχρόνου το ερώτημα ήταν αν θα συνεχιστεί η ίδια κατάσταση και στο δεύτερο μέρος. Το +3 της ΑΕΚ ήταν μικρό με βάση την εικόνα του αγώνα. Με ευστοχία στα mid-range σουτ και στο τρίποντο, με περισσότερες τελικές πάσες, παρά το isolation παιχνίδι, και λιγότερα λάθη σε τόσο σημαντικό αγώνα, η Ενωση θα έπρεπε να αισθάνεται δυσαρεστημένη με το ισχνό προβάδισμα απέναντι στον Ολυμπιακό, που τα περίμενε όλα από τον αρχηγό του.

Β Μέρος

Στο δεύτερο σκέλος του αγώνα είδαμε αλλαγή πλεύσης από τους δύο πάγκους. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν και ο Σάκοτα έδωσε εντολή να χτυπήσουν στο pick and roll, με την μπάλα να περνάει στο Χάντερ, ή να εκτελούν από τα πέντε μέτρα με τον Χάρις ή τον Πάντερ. Ο Μιλουτίνοφ μπορεί να ήταν η δεύτερη επιλογή στην επίθεση, σκοράροντας 18 πόντους με υψηλά ποσοστά ευστοχίας, αλλά στην άμυνα ήταν κάκιστος. Υπήρχαν στιγμές που δεν ήξερε πώς να κινηθεί, αν θα παίξει 2 vs 2 περιμένοντας τον περιφερειακό να σπάσει το σκριν από πάνω κόβοντας το σουτ από μέση απόσταση ή αν θα κάνει την αλλαγή με τον συμπαίχτη του. Επιπρόσθετα, το πρόβλημα του Ολυμπιακού διογκώθηκε με την είσοδο του αρνητικότατου Ουίλτζερ, που έγινε στόχος σε κάθε επίθεση της ΑΕΚ. Η επιθετική στόχευση του Ολυμπιακού δεν άλλαξε, με τον Σπανούλη να έχει τη μπαγκέτα, όντας εξίσου αποτελεσματικός σε σκορ και δημιουργία. Μου έκανε πραγματική εντύπωση ότι ο κόουτς Bullet, βλέποντας την ομάδα να εξαρτάται από ένα παίχτη, δεν επεδίωξε να χτυπήσει στον αιφνιδιασμό (στοιχείο που είδαμε στα τελευταία παιχνίδια της Ευρωλίγκα) ή με κάποια off ball screen, staggered ή εν πάση περιπτώσει με κάποια κίνηση από υπόλοιπους. Επιπλέον στην άμυνα η επιλογή να μαρκάρει ο Μάντζαρης τον Χάρις ήταν εξαρχής λανθασμένη, γιατί το jump shoot του Αμερικάνου είναι δύσκολο να αλλοιωθεί από τον Έλληνα διεθνή. Ετσι ο Χάρις βρήκε ρυθμό.

Στο τλεταρτο δεκάλεπτο η ΑΕΚ ξέφυγε αρχικά με εφτά πόντους (65-72), εφτά λεπτά πριν το τέλος . Ο Ολυμπιακός μείωσε γρήγορα στο σκορ, περνώντας τη μπάλα στο, Μακλίν, εκμεταλλευόμενος την ικανότητά του Αμερικάνου στο ένας εναντίον ενός. Ο Στρέλνιεκς ηταν επίσης θετικός. Ο προπονητής της ΑΕΚ εντόπισε γρήγορα την αδυναμία του Μαυροειδή, τον απέσυρε στον πάγκο και πέρασε τον Τζέιμς στη θέση του σέντερ, έχοντας έτσι μια ευέλικτη πεντάδα. Την κίνηση αυτή πλήρωσε πλήρωσε ο Ολυμπιακός, αφού αμυντικά ολιγωρούσαν οι παίχτες στα switch, ενώ τραβιόταν λανθασμένα ψηλά ο Μιλουτίνοφ, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται χώροι είτε για εκτέλεση (βλ τρίποντο Τζέιμς) είτε ελεύθερη διάβαση στη ρακέτα. Ο προπονητής του Ολυμπιακού απέσυρε τον Σέρβο σέντερ και επέλεξε να τελειώσει τον αγώνα με small ball σχήμα, με τον Πρίντεζη στη θέση πέντε. Η ΑΕΚ επέμενε σε προσωπικές φάσεις των Αμερικανών της, δικαιώθηκε για αυτό και ήταν ψύχραιμη από τη γραμμή των ελευθέρων βολών, κατακτώντας έτσι το πολυπόθητο για εκείνην κύπελλο, ξανά με τον Σάκοτα προπονητή.

Συμπεράσματα

Λίγα λόγια για τους ηττημένους, οι οποίοι σε μια περίοδο που φαινόταν πως βρίσκονται σε καλό φεγγάρι, έφεραν απογοήτευση και κατήφεια. Μεγάλες αλλαγές δεν είναι εύκολο να γίνουν αυτό το χρονικό διάστημα. Η Ευρωλίγκα μπαίνει στο κρισιμότερο στάδιο, οπότε δεν είναι εύκολο ούτε λογικό να ξηλωθούν παίχτες, είτε να φύγει ένας προπονητής. Αυτό όμως που είναι ηλίου φαεινότερο, είναι πως υπάρχει πρόβλημα στην περιφερειακή γραμμή. Με τους Ρόμπερτς, Μάντζαρη να είναι αρνητικοί, το βάρος πέφτει στο δίδυμο των Σπανούλη, Στρέλνιεκς. Υπάρχει έλλειψη αθλητικότητας, δημιουργικότητας και σκοραρίσματος. Δεν είναι τυχαίο πως ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει προβλήματα σε αρκετά ματς με ομάδες που βασίζονται στο ατομικό ταλέντο των παιχτών. Ίσως η επιστροφή σε σχήμα με τρία φόργουορντ και μιας άμυνας με αλλαγές να βοηθήσει. Εξ ου και η καθαρά προσωπική μου άποψη, πως θα χρειαζόταν ένα γκαρντ που να μπορεί να προσφέρει σταθερές λύσεις σε άμυνα (κυρίως) και επίθεση,  χωρίς να έχει τις διακυμάνσεις του Ρόμπερτς. Ο Τόμπσον έχει στοιχεία που μπορεί να ωφελήσουν εάν αποκτήσει ξανά σημαντικό ρόλο, με κυριότερο από όλα το ύψος, με τα άκρα που λείπουν στην περιφερειακή γραμμή μετά την αποχώρηση του Χάκετ.

Στην πλευρά των νικητών το κύπελο μπορεί να είναι το έναυσμα για το βήμα παραπάνω. Οι παίχτες να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, να γεμίσουν παραστάσεις, με το επόμενο βήμα να οριοθετείται στο να σπάσει το δίπολο των αιωνίων. Ωστόσο, το κύπελο δεν θα πρέπει να αποπροσανατολίσει τους ιθύνοντες του οργανισμού, γιατί τα βήματα πρέπει να γίνονται σταδιακά, ένα ένα τη φορά. Η απόσταση από τους δύο μεγάλους φαίνεται να έχει μειωθεί σε ένα επίπεδο, αλλά η αυτοσυγκράτηση μπορεί να βοηθήσει τον σύλλογο να προχωρήσει πιο γρήγορα σε αυτή την κατεύθυνση. Οι προσθήκες του τελευταίου μήνα βοήθησαν αρκετά, με τις επιλογές των ξένων να βγαίνουν σε αυτόν τον τελικό και τον Μάκη Αγγελόπουλο να αισθάνεται δικαιωμένος.

Χ-Factors και άλλα..

• Αν από το Μάνι Χάρις το περιμέναμε, δε θα πούμε το ίδιο και για τους Πάντερ, Χάντερ. Οι δύο Αμερικάνοι παίχτες έπαιξαν σαν να βρίσκονταν στην ομάδα από την αρχή της χρονιάς και έβαλαν και αυτοί το λιθαράκι τους (29π και οι δύο μαζί) στην κατάκτηση του τροπαίου. Ο Χάντερ, όντας ο μόνος αθλητικός ψηλός της κιτρινόμαυρης ομάδας, δημιούργησε πολλά προβλήματα στο πρώτο ημίχρονο στην άμυνα του Ολυμπιακού
• Oι αντι-x factor του Ολυμπιακού. Ρόμπερτς, Μάντζαρης, Ουίλτζερ, Τόμπσον, Παπανικολάου. Συνολικά πήρε και από τους πέντε παίχτες επτά(!) ολοστρόγγυλους πόντους.
• Τα οκτώ κλεψίματα της ΑΕΚ, δείγμα και της διάθεσης των παιχτών να πιέσουν και να γίνουν πιο σκληροί στο αμυντικό κομμάτι.

Εν κατακλείδι, η ΑΕΚ έδειξε στοιχεία σπουδαίας ομάδας με τρομερό πείσμα και θέληση για την επικράτηση. Δεν φοβήθηκε όταν ο Ολυμπιακός πλησίαζε κοντά στο σκορ, έχοντας σωστές αντιδράσεις και κρατώντας τους ερυθρολεύκους μόνιμα πίσω. Η χρονιά είναι ακόμα σε εξέλιξη, με τις δύο ομάδες να κοιτάζουν την ευρωπαϊκή διάκριση μέχρι να αρχίσουν τα ελληνικά play off. Ο κόουτς Σφαιρόπουλος οφείλει να βγει μπροστά, όπως έκανε το τελευταίο διάστημα και να ρισκάρει στην τελευταία ζαριά του τριμήνου που τελειώνει η μεταγραφική περίοδος στην Ευρωλίγκα. Η χρονιά θα είναι πετυχημένη με την κατάκτηση κάποιου τροπαίου.

Υ.Γ) Πόσο όμορφο συναίσθημα να βλέπεις μικρά παιδιά στο γήπεδο, φωνάζοντας για τα ινδάλματα τους, χωρίς ακρότητες, φωνές και επεισόδια. Ας παραδειγματιστούμε από τα υπόλοιπα Κύπελλα της Ευρώπης ώστε όπως ανέφερε στις δηλώσεις του ο κόουτς Σάκοτα να διοργανώσουμε το δικό μας Final-8 την επόμενη σεζόν.