Αφορμή για τη σχετική έρευνα και τα αποτελέσματά της έδωσε η απόκτηση του Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος από τον Ολυμπιακό. Τον παίκτη «ανέθρεψε» η ομάδα του Βελιγραδίου στην πρώτη του επαγγελματική σεζόν και πιστέψτε μας δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος αλλά ο… 53ος! Ο 53ος ξένος παίκτης που έρχεται να παίξει σε ομάδα της Α1 και προηγούμενα έχει περάσει από το σερβικό αυτό «σχολείο» του μπάσκετ. Νούμερο όχι απλά μεγάλο, αλλά ασύλληπτο!

Θα τολμούσα να γράψω ότι 53 παίκτες δεν έχουν βγάλει και οι ελληνικές ομάδες που προανέφερα αυτά τα 25 χρόνια, αλλά θα το αποφύγω μη έχοντας σχετικά στοιχεία ξεκάθαρα. Πάντως το γεγονός ότι 53 παίκτες πριν έρθουν στα μέρη μας έμαθαν είτε τα βασικά είτε ανδρώθηκαν είτε ξεπετάχτηκαν στην Παρτιζάν σημαίνει πολλά και δείχνει και μία συγκεκριμένη κατεύθυνση από τις ομάδες μας όσον αφορά στους παίκτες που αποκτούν και τι σημαίνει να έχουν θητεύσει στην Παρτιζάν.

Οι 43 «πλάβι» (Σέρβοι, Μαυροβούνιοι κ.α.) και οι 9 (με τον Γκος) μη πλάβι έχουν άλλος λίγο άλλος πολύ αφήσει το στίγμα τους στο ελληνικό μπάσκετ. Για όποιον ξέχασε ή δεν έτυχε να προσέξει να θυμίσω (σημείωση: αναφέρομαι σε παίκτες που είτε ξεκίνησαν την καριέρα τους είτε έπαιξαν στην Παρτιζάν):

Ο Στεφάν Λάσμε πριν κάνει συμβόλαια εκατομμυρίου ξεδίπλωσε το ταλέντο του στην Χάλα Πιονίρ τη σεζόν 2008-9. Τη συνέχειά του την ξέρουμε όλοι. Βιντεάκι; Πικ-εντ-ρολ και ανάποδο κάρφωμα. Δέκα χρόνια πριν...

Ο Τζέιμς Γκιστ; Πριν τον «κλέψει» μέσω Ουνικάχα ο Παναθηναϊκός έκανε εκεί το αγροτικό του, μετά από μάλλον αποτυχημένα περάσματα από την Τουρκία.  Ελα, πάρτε μία τζούρα και του Γκιστ με ασπρόμαυρα. Ναι, αυτός με το ράστα μαλλί και την κορδέλα , τζίζας.

Ο Αυστραλός διεθνής (οκ, με σερβικές ρίζες) Άλεκς Μάριτς, πριν τον ανακαλύψει ο Ζοτς εκεί έπαιζε.

Ο Εϊσι Λο με τον οποίο ο Ολυμπιακός έμελε να κατακτήσει δύο σερί τρόπαια της Ευρωλίγκα; Μία από τα ίδια. Όπως και ένας άλλος μετέπειτα ερυθρόλευκος, ο Όλιβερ Λαφαγέτ το «μακρινό» 2010. Δεν θέλω παραπονούμενους τους Ολυμπιακούς. Ιδού πως έστηνε τα pnr στην Πιονίρ.

Γυρνώντας τον χρόνο πολλά χρόνια πίσω, θα θυμηθούμε και τους περισσότερους από τους 43 πλάβι. Παλαιότερος (Παρτιζάνος) όλων ο Σλάβισα Κοπρίβιτσα και λίγο μετά από αυτόν ο παίκτης που έβαλε τον Ολυμπιακό στα σαλόνια. Ζάρκο Πάσπαλι τον λένε και όλο και κάπου θα τον έχετε ακούσει.

Να συνεχίσω; Να συνεχίσω, βεβαίως. Μίροσλαβ Πετσάρκι (Μυλωνάς κατά το ελληνικότερο) στα ‘90ς και αρκετοί ακόμη «συμπατριώτες» μας. Σαν τον Ράντοσλαβ Νεστέροβιτς (Μακρή), τον Βλάντιμιρ Πέτροβιτς (Στεργίου), τον Ντέγιαν Λακίτσεβιτς (οι ΑΕΚτζήδες τον θυμούνται καλά).

Ο κύριος Ζέλικο Ρέμπρατσα, ο MVP του 2ου αστεριού του Παναθηναϊκού στη Θεσσαλονίκη, αλλά και όσοι επί Ομπράντοβιτς τον ακολούθησαν. Ναι, ο Ζοτς είχε ιδιαίτερο σύνδεσμο με την πρώτη του ομάδα (ως παίκτης και ως προπονητής) τη μεγάλη του αγάπη και από αυτή ψώνιζε σχεδόν έναν παίκτη τη σεζόν. Αρχίστε να μετράτε… Τομάσεβιτς, Βούγιανιτς, Κέτσμαν, Στσεπάνοβιτς, Πέκοβιτς, Τέπιτς συν τους Ρέμπρατσα και Μάριτς που προανέφερα. Το όλον 8 παίκτες σε 13 σεζόν στο ΟΑΚΑ. Μία γεύση από Πεκ-εντ-ρολ θα πάρετε;

Υπήρχαν και άλλοι. Πολλοί. Διεθνείς σαν τον Βάρντα, τον Μπογκόγεβιτς (εντάξει, αυτός με τη Γερμανία…), τον Ραντένοβιτς, τον Μπέριτς και τον Μίτσοβ. Υπήρχαν βετεράνοι (Όστοιτς, Μιλισάβλιεβιτς, Λουκόβσκι) και παίκτες που έμειναν ταλέντα.

Τελευταία δε, μπορεί να έχει μειωθεί η… εισαγωγή Παρτιζάνων αλλά μόνο τη σεζόν 2015-16 είχαμε καμιά 10αριά (εξέχουσες περιπτώσεις αυτές των Πάβλοβιτς, Ραντούλιτσα, Τέπιτς) ενώ ειδικά ο Ολυμπιακός από εκεί είχε «ψωνίσει» τον Νικόλα Μιλουτίνοβ, ο οποίος φέτος θα φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα για τεταρτη σερί σεζόν. Και ολίγος "Μιλού" να καρφώνει σαν τρέιλερ...

Βλέποντας έτσι μαζεμένη τη σχετική λίστα που παραθέτω και έτσι από μνήμης, οι μόνοι παίκτες που έκαναν καριέρα εκτός Σερβίας και δεν πέρασαν από τα μέρη ματς τα τελευταία 20 χρόνια (βγάζω εκτός δηλαδή τη γενιά των Τζόρτζεβιτς, Ντανίλοβιτς κλπ) πρέπει να ήταν ο Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς, ο Ούρος Τρίπκοβιτς και ο Κόστα Πέροβιτς. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού δηλαδή... Όλοι οι άλλοι άφησαν το όνομά τους στην ιστορία της Α1.

Μήπως λοιπόν να αρχίσουμε να παρακολουθούμε πιο στενά τα «προϊόντα» της Παρτιζάν από εδώ και πέρα αφού όλο και κάποιος θα κατηφορίσει πιο νότια τα επόμενα χρόνια;