Ως ανταποκριτής του Basketballguru στη Βαρκελώνη, αποφάσισα μετά από καιρό να βγω από τις σκιές του Tibidabo και να γράψω λίγα πράγματα για όσους όσοι ενδιαφέρονται να καταλάβουν τι γίνεται με τα οικονομικά της FC Barcelona και πώς είναι δυνατόν να είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν μεγάλο μέρος του συμβολαίου του Mirotic, ενώ αυτός θα παίζει σε ανταγωνίστρια ομάδα (Παρτίζαν).

Μετά από τέσσερις γύρους στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα, γνωρίζουμε μόλις τη μία φιναλίστ του F4 κι αυτή είναι η Μπαρτσελόνα, που καθάρισε με συνοπτικές διαδικασίες την Ζαλγκίρις με 3-0. Τα ζευγάρια των Μονακό-Μακάμπι και Ρεάλ-Παρτιζάν μας χάρισαν ενδιαφέρουσες αναμετρήσεις κι ανατροπές, με το σκορ της εκάστοτε σειράς να είναι πλέον στο 2-2 και να οδηγείται σε πέμπτο παιχνίδι. Για την ιστορία, το ρεκόρ σε όλα τα game 5 στην ιστορία της Ευρωλίγκα είναι 15-0 υπέρ των γηπεδούχων, μια παράδοση που οι Μακάμπι και Παρτιζάν θα προσπαθήσουν να σπάσουν ως αουτσάιντερ πλέον.

Οι εικόνες που έφτασαν στις οθόνες μας το βράδυ της Πέμπτης από τη Stark Arena ήταν αληθινά συγκλονιστικές. Γεμάτο από κόσμο, που φαινόταν να ξεπερνά τις 20,000, το πιο θορυβώδες γήπεδο της Ευρωλίγκα παρέμενε βουβό, αποδίδοντας με αυτό τον τρόπο τιμή στα νεαρά θύματα του μακελειού σε σχολείο του Βελιγραδίου. Αραιά χειροκροτήματα στο ενδιάμεσο, απόλυτη σιγή πριν το τζάμπολ και μπουκέτα με λευκά τριαντάφυλλα στον αγωνιστικό χώρο, μετέφεραν τη θλίψη της σέρβικης κοινωνίας στο παρκέ και στους αγωνιζόμενους, συνεπαίρνοντας και τη δική τους συμμετοχή στο πένθος. Δέος και ταυτόχρονα παρηγοριά, πως είμαστε όλες και όλοι μαζί.

Ξεκινάμε σήμερα φίλες και φίλοι τα previews των ζευγαριών της Ευρωλίγκα, με εκείνο που αναμένεται θεαματικότερο και πιο αμφίρροπο - έστω στα χαρτιά. Ρεάλ και Παρτίζαν παίζουν επιθετικά, δεν φοβούνται να σουτάρουν και βάζουν στην πρώτη γραμμή το ταλέντο των μονάδων τους, στην υπηρεσία όλων μας. Αν περιμένετε Ολυμπιακό, θα διαβάσετε πρώτα όλα τα υπόλοιπα. Ας ξεκινήσουμε.

Στην πιο πρόσφατη δοκιμασία της στην Ευρωλίγκα, η Παρτίζαν του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ξεκίνησε τον αγώνα απέναντι στη Ρεάλ με μία εντυπωσιακή κατοχή. Η πρώτη πεντάδα της δεν περιείχε τον καλύτερο σκόρερ της (Πάντερ), δεν περιείχε τον καλύτερο σουτέρ της (Νάναλι) και δεν συμπεριλάμβανε καν τον πιο επιδραστικό σέντερ της Ευρωλίγκα (Λεσόρ). Για να μπει το πρώτο καλάθι, συνεργάστηκαν άψογα οι Αλέξα Αβράμοβιτς, Ζακ Λεντέι, Ιωάννης Παπαπέτρου και Άλεν Σμάιλαγκιτς, μέσα από μία αλληλουχία που ξεκίνησε από horns, συνέχισε με cross cuts και ball screens και κατέληξε σε εύκολο λέι απ. Όλα τα καλά δηλαδή του playbook του τρομερού κόουτς, του οποίου οι παίκτες οφείλουν να αναγνωρίζουν στο παρκέ την παραμικρή ευκαιρία, για να δημιουργήσουν συνθήκες πίεσης στην άμυνα.

Η Παρτίζαν του Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι μια από τις πιο νεανικές ομάδες στην Ευρώπη. Πρόσφατα μάλιστα απέκτησε ακόμη έναν υποσχόμενο παίκτη, τον Τριστάν Βούκτσεβιτς, αυξάνοντας σε 6 τα μεγάλα projects του οργανισμού. Προφανώς, δεν είναι καθόλου εύκολο εγχείρημα το να «βγουν» όλοι τους και να δικαιώσουν στον απόλυτο βαθμό τις προσδοκίες. Παρ' όλα αυτά το «παιδομάζωμα» της Παρτίζαν έχει μπόλικο ενδιαφέρον, καθώς συνδυάζεται με υψηλούς στόχους, αφού η ομάδα του Βελιγραδίου θέλει ως γνωστόν να επιστρέψει στην Euroleague το συντομότερο. Πάμε λοιπόν να δούμε κάποια πράγματα γύρω από τους 6 πιο ελπιδοφόρους παίκτες των Ασπρόμαυρων.

Ύστερα από αρκετά χρόνια παρακμής, δίχως πρόοδο και διακρίσεις, η Παρτίζαν ετοιμάζεται να ξαναμπεί για τα καλά στον ευρωπαϊκό μπασκετικό χάρτη. Η παρουσία του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην καθημερινότητα του συλλόγου αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα ως μια άκρως ευεργετική κίνηση, χωρίς ακόμη η νέα ομάδα να έχει πατήσει καν παρκέ. Η Παρτίζαν είναι ζεστή στην off season, εντυπωσιάζει με τις... ξαφνικές ανακοινώσεις παικτών εγνωσμένης αξίας και μας προϊδεάζει για κάτι δυνατό και, αν μη τι άλλο, φιλόδοξο.

Αν σας ρωτούσε κάποιος ποια πιστεύετε ότι είναι η ομάδα που έχει «δώσει» τους περισσότερους παίκτες στην Α1 τα τελευταία 25 χρόνια τι θα απαντούσατε; Οι προφανείς απαντήσεις είναι ομάδες όπως ο Πανιώνιος, ο Ηρακλής, ο ΠΑΟΚ, ο Άρης. Ομάδες που ήταν ανέκαθεν προθάλαμοι παικτών για τους λεγόμενους «μεγάλους» που μονοπωλούν τους τίτλους στο διάστημα αυτό. Παραδείγματα; Αμέτρητα που χάνονται στον χρόνο. Και για τις τέσσερις αυτές ομάδες. Αν πάλι αναζητήσει κάποιος την απάντηση στο αντίστοιχο ερώτημα για ξένους παίκτες που έχουν έρθει στα μέρη μας το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, ξέρουμε ότι θα δυσκολευτείτε, οπότε σας έχουμε έτοιμη την απάντηση. Η Παρτιζάν Βελιγραδίου!

Οι διοργανώσεις των κυπέλλων που ολοκληρώθηκαν πριν 10 περίπου μέρες ανέδειξαν διάφορες όμορφες ιστορίες. To πρώτο τρόπαιο της Τορίνο στην ιστορία της ήρθε από τα χέρια του ξεχασμένου Σάσα Βούγιασιτς (που μην ξεχνιόμαστε, παράγει το καμπερνέ Aleksandar). Ο Πέσιτς επέστρεψε στην Μπαρτσελόνα ως σωτήρας , για να αλλάξει μονομιάς την εικόνα της και να την οδηγήσει μέχρι το τέλος. Η Μπάγερν νίκησε στον γερμανικό θεσμό για πρώτη φορά μετά το 1968, χρονιά ορόσημο για την νέα κυπελλούχο Ελλάδος ΑΕΚ, που κατάφερε να επικρατήσει ως το απόλυτο αουτσάιντερ έναντι του Ολυμπιακού, έχοντας ήδη αποκλείσει τον Παναθηναϊκό στα ημιτελικά. Στην Σερβία, η Παρτίζαν κέρδισε στον τελικό τον Αστέρα, σιγά την πρωτοτυπία. Το σενάριο των orthodox brothers (sic) δεν είναι οτι σκίστηκε ακριβώς , όμως ο θρίαμβος των ασπρόμαυρων ανέδειξε έναν νεαρό ήρωα στον δρόμο προς την επαγγελματική καταξίωση. Τον 23χρονο πλέι μέικερ Νάιτζελ Ουίλιαμ- Γκος , ο οποίος λίγους μήνες πριν ήταν πρωταγωνιστής ενός αθλητικού δράματος.