Καθόλη τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου, οι φίλαθλοι της Παρτίζαν δεν τραγούδησαν ούτε ένα σύνθημα. Σφύριζαν με αποδοκιμασία τις κατοχές της Ρεάλ, αλλά στις κατοχές της ομάδας τους βυθίζονταν εκ νέου στην απόλυτη σιωπή. Από τη μετάδοση ακουγόταν ο χτύπος της μπάλας και το γλίστρημα των παπουτσιών στο δάπεδο. Όταν έμπαινε κάποιο καλάθι, τότε συνοδευόταν μόνο από παρατεταμένο χειροκρότημα.
Οι παίκτες του Ομρπάντοβιτς, φανερά επηρεασμένοι, άργησαν πολύ να μπουν στο αγωνιστικό πνεύμα της αναμέτρησης, η οποία έκρινε τη συμμετοχή τους στο φάιναλ φορ. Στα πρώτα δέκα λεπτά, δεν μπορούσαν καλά καλά να βάλουν ένα ελεύθερο σουτ ή να παίξουν μία στοιχειώδη, κατά τα άλλα, άμυνα. Κάποια στιγμή προς το τέλος το πρώτου μέρους κατάφεραν να βρουν τη συγκέντρωση τους και να ισορροπήσουν, όμως η υπερπροσπάθεια για την ανατροπή φανερά τους άφησε με λίγες δυνάμεις, που σε συνδυασμό με τη λειψανδρία στην περιφέρεια, έφεραν τη Ρεάλ στην ισοφάριση της σειράς. Οι Μαδριλένοι έκαναν δύο πράγματα καλά όλα κι όλα, όμως στάθηκαν αρκετά για την επικράτησή τους, εν μέσω αμήχανων στιγμιοτύπων. Ειδικά μέχρι το ημίχρονο, η εστίαση της κάμερας στα πανηγύρια του πάγκου του Ματέο, σε έκανε να θελεις να σπάσεις την οθόνη.
Ο αγώνας αυτός ήταν κάτι τόσο μικρότερο από την περίσταση, που δεν θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει ποτέ. Δεν γνωρίζω το σκεπτικό μέσα από το οποίο δεν πάρθηκε απόφαση για την αναβολή του, ούτε γνωρίζω πώς ενεπλάκησαν η διοργανώτρια αρχή και οι δύο ομάδες στις εξελίξεις. Σε ρεπορτάζ του Eurohoops αναφέρεται πως η γηπεδουχος και οι σερβικες αρχες συναίνεσαν και το επιθυμούσαν. Πάντως, σε οποιονδήποτε άνθρωπο που συναισθάνεται στοιχειωδώς τις πτυχές μίας τόσο εξαιρετικής συγκυρίας, το λιγότερο που προκάλεσε η διεξαγωγή ήταν απορία. Δεν ήταν άλλωστε και σε εμάς παράταιρο, να ασχολούμαστε με την Ευρωλίγκα μετά το δυστύχημα των Τεμπών;
Η Ευρωλίγκα, κοινώς, δεν στάθηκε στο ύψος της, αν έχει το οποιοδήποτε ύψος ως αρχή έτσι κι αλλιώς. Δεν επενέβη καθοριστικά, ώστε μια λαβωμένη ομάδα να μην αγωνιστεί υπό συνθήκες σπάνιου συλλογικού πόνου και έβαλε ταυτόχρονα την αντίπαλο της σε ρόλο "κακού". Η ομάδα με τα μαύρα, απέναντι στην ομάδα με τα άσπρα, που τα είχε όλα με το μέρος της: Την πληρότητα στη στελέχωση, την ορμή από την προηγούμενη αναμέτρηση, την αμέτοχη, σιωπηλή κερκίδα και - φυσικά - την αυτοπεποίθηση, που πηγάζει από την σκανδαλώδη εύνοιά της στον διαμοιρασμο των ποινών του δεύτερου αγώνα της Μαδρίτης.
Θα ήθελα να καταθέσω, αν επιτρέπεται, την άποψη μου σχετικά. Η Ευρωλίγκα, από τη στιγμή που δεν πήγε σε αυστηρότατες ποινές (στη λογική του ΝΒΑ και του Malice in the Palace) και από τη στιγμή που δεν είχε κανέναν δισταγμό να διαφοροποιηθεί από τη δική της, παλαιότερη γραμμή (βλ. η ποινή στον Τεόντοσιτς, ο καυγάς στο Γαλατά-Ολυμπιακός), θα έπρεπε να είχε προσανατολιστεί ανάλογα, ώστε τα παιχνίδια στο Βελιγράδι να διεξαχθούν επί ίσοις όροις, όσον αφορά την πληρότητα των ρόστερ. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη και η διοργανώτρια, επικαλούμενη το άρθρο 27.1.a του πειθαρχικού της κώδικα σαν να πρόκειται για την βίβλο του παγκόσμιου μπάσκετ, τιμώρησε με μία αγωνιστική τον Γκάμπριελ Ντεκ (που έριξε την πρώτη γροθιά), με μία τον Λεσόρ (που έπιασε τον Μούσα από τον λαιμό), με δύο τον Πάντερ και με πέντε τον Γιαμπουσέλε. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει η Παρτίζαν τους δύο σημαντικότερους παίκτες της για τον πρώτο αγώνα, τον καλύτερο σκόρερ της για τον δεύτερο, την ίδια στιγμή που η Ρεάλ έχασε τον αναπληρωματικό της power forward για τα δύο ματς και τον σημαντικότερο της πλάγιο για το ένα.
Ας τα δούμε με κάπως περισσότερη λεπτομέρεια.
Ο Γιαμπουσέλε προφανώς ανήκει σε μία κατηγορία από μόνος του, δεν μπορεί να συγκριθεί η ενέργεια του με εκείνες των υπολοίπων. Βέβαια, η ομάδα του δεν την εκτίμησε ως τρομερά κατακριτέα, εξού και τον παρέταξε κανονικά στην ACB δυο μέρες αργότερα.
Τώρα, δεν τιμωρήθηκε ο Ντάντε Έξουμ, που συμμετείχε ξακάθαρα στις γροθιές. Δεν τιμωρήθηκε ο Τζάναν Μούσα, που επίσης συμμετείχε. Δεν τιμωρήθηκε ο Σέρχιο Γιουλ, του οποίου η ενέργεια μετρήθηκε ως αντιαθλητικό φάουλ και όχι ως αυτό που όλοι/ες είδαμε ότι ήταν: Μία εσκεμμένη προσπάθεια να χτυπήσει τον αντίπαλο στο πρόσωπο, η οποία προσπάθεια απλά δεν πέτυχε. Και φυσικά, φαίνεται πως δεν μέτρησε καθόλου στο σκεπτικό, το ποια πλευρά ξέφυγε πρώτη από το πλαίσιο ενός διαπληκτισμού εντός των ορίων του παιχνιδιού. Πάντερ και Γιουλ δεν είχαν ακόμη χτυπήσει κανείς κανέναν, μέχρι τρεις-τέσσερις συμπαίκτες του δεύτερου να ορμήσουν, όχι για να χωρίσουν, αλλά για να εμπλακούν ευθέως. Εκτός αν είδατε κάτι διαφορετικό μέχρι εκείνο το σημείο. Από εκεί και έπειτα, ενεπλάκησαν όλοι, με τις ευθύνες που ξεκάθαρα τους αναλογούν.
Το πώς λοιπόν προέκυψε να μην είναι ίση η ποινή των Ντεκ και Πάντερ, για μία αγωνιστική, δεν το αντιλαμβάνομαι. Ο Αργεντίνος ήταν καθοριστικός στο δεύτερο παιχνίδι στο Βελιγράδι, την ώρα που ο Αμερικάνος καθόταν στην εξέδρα, ανήμπορος να βοηθήσει τους συμπαίκτες του να σπάσουν τη ζώνη του Ματέο. Επίσης, αδυνατώ να αντιληφθώ πώς ο Γιουλ εξαιρέθηκε και δεν πείθομαι καθόλου από την εξήγηση της μετέπειτα αποστασιοποίησης από το γεγονός. Αν δεν θεωρούσε σοβαρή την ευθύνη του, δεν θα είχε απολογηθεί δημόσια. Oπως πιστεύω επιπλέον ότι γνωρίζει πολύ καλά, πως τόσο εκείνος, όσο και οι συμπαίκτες του, κατανάλωσαν τόση ενέργεια σε διαρκείς διαμαρτυρίες προς τους διαιτητές στο game 2, ώστε το φάουλ (sic) να μπορεί να άνετα να ερμηνευτεί ως αναπόφευκτο σύμπτωμα ατιμωρησίας - η κορυφή του παγόβουνου.
Αν θέλουμε να δούμε το θέμα σφαιρικότερα, θα πρέπει ακόμη να βάλουμε στην εξίσωση και ζητήματα κουλτούρας οργανισμών: Να εξετάσουμε το στάτους της Ρεάλ ως επιφανέστατο μέλος του συνεταιρισμού, την πελώρια επιρροή του Πέρεθ στα ΜΜΕ και στις διακλαδώσεις πέραν των αγωνιστικών, όπως και πώς μεταφέρεται αυτή εντός των αποδυτηρίων. Τέλος, οφείλουμε να υπολογίσουμε και την θέση της Παρτίζαν ως "επισκέπτριας", που διεκδικεί μία πιο περιοδική συμμετοχή στο τουρνουά, χωρίς να την έχει εξασφαλίσει. Yπενθυμίζω πως φέτος παίζει χάρη σε wild card και πως δεν γνωρίζουμε ποιο θα ήταν το στάτους της, αν οι ρωσικές ομάδες εξακολουθούσαν να συμμετέχουν.
Δεν έχω ιδέα τι απο όλα έχει παίξει ρόλο και σε ποιο βαθμό, για να είμαι ειλικρινής. Παρόλα αυτά, θεωρώ πως οι εικόνες από το Βελιγράδι έχουν τέτοια βαρύτητα, που πέρα από διαπεραστικό δέος, προκαλούν σε οποιονδήποτε νορμάλ φίλαθλο προβληματισμό, σχετικά με τους ηθικούς όρους διεξαγωγής του πρωταθλήματος. Είδαμε μία ομάδα εμφανώς καταπονημένη, να μοιράζεται το βάρος μίας τραγωδίας με ένα φανατικό κοινό, που με τη σειρά του κατεύνασε την οπαδική του ορμή, προκειμένου να δείξει αλληλεγγύη. Απέναντι τους παρατάχθηκε ένα σύνολο σχεδόν πλήρες, χωρίς την παραμικρή αμυχή από έναν βίαιο τσακωμό που προκάλεσε εκείνο και απαλλαγμένο από την πίεση που υπό κανονικές συνθήκες θα ασκούσε η κερκίδα. Ακόμη και αν τα πάντα συνέβησαν υπό την ομπρέλα του γράμματος του νόμου, ακόμη και αν ήταν απολύτως σύμφωνα με αυτό, το κενό του πνεύματος προβάλλει αχανές.
Την ώρα που γράφεται το κείμενο, στη Σερβία έχει συμβεί μία ακόμη μαζική δολοφονία με όπλο, η δεύτερη εντός τριών ημερών. Το μπάσκετ, χωρίς αμφιβολία, είναι από τα τελευταία πράγματα που θα απασχολούν τους κατοίκους της χώρας. Θα έρθει όμως την επόμενη εβδομάδα η στιγμή, που πολλές και πολλοί θα κάτσουν να παρακολουθήσουν τον αγώνα της Παρτίζαν στη Μαδρίτη και αν η ομάδα τους προκριθεί, θα αισθανθούν χαρά. Μακάρι, έστω εκείνο το βράδυ, να διεξαχθεί το παιχνίδι στα ίσια, όσο είναι εφικτό φυσικά. Σε κάθε περίπτωση και για την κατακλείδα, οφείλω να παραμερίσω τη δική μου οπτική, ώστε να διαβάσουμε τις δηλώσεις του Ζέλικο Ομπράντοβιτς μετά το τέταρτο ματς, στις οποίες δεν αναφέρθηκε καθόλου στις ποινές.
"Συγχαρητήρια στη Ρεάλ. Πριν δύο ημέρες, το παιχνίδι κρίθηκε από ένα άλμα του Ταβάρες. Είχαμε ένα ελεύθερο σουτ, το οποίο χάσαμε. Η ομάδα πρέπει να παλέψει να κάνει τα πάντα, να προετοιμαστούμε καλύτερα για το πέμπτο παιχνίδι. Αν δείτε τα στατιστικά, είχαμε 11 περισσότερα σουτ από τη Ρεάλ, ένα λιγότερο τρίποντο, τον ίδιο αριθμό βολών, δέκα περισσότερες κατοχές. Χάσαμε όπως χάσαμε, η ομάδα πάλεψε. Πρέπει να αναλύσουμε το παιχνίδι, να παίξουμε πιο έξυπνα. Υπό τις εξαιρετικές συνθήκες που παίξαμε και υπό την τραγωδία που βρήκε τη χώρα μας, είναι σημαντικό να ευχαριστήσουμε τους φιλάθλους μας, που παρά όλο αυτό, ήρθαν απόψε σε τέτοιο πλήθος και μας υποστήριξαν με όλη τους την καρδιά. Μπορώ να υποσχεθώ ότι θα κάνουμε τα πάντα για να προετοιμαστούμε σωστά και να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, όπως μέχρι τώρα. Οι φίλαθλοι το αναγνωρίζουν και δεν υπάρχει το παραμικρό παράπονο για το μαχητικό πνεύμα αυτού του συνόλου".
Real Madrid je u Beogradu izjednačio na 2:2 u plej-ofu Evrolige. Serija se vraća u Španiju.
— KK Partizan Mozzart Bet (@PartizanBC) May 4, 2023
Na konferenciji za medije održanoj posle utakmice, trener Partizana Mozzart Bet Željko Obradović je izjavio:
?? https://t.co/CQbodlP5Co#KKPartizan #EuroLeague pic.twitter.com/NXZfwpMlFJ
Σημείωση: Σε προηγούμενη βερσιον του κειμένου, δεν υπήρχε αναφορά στο ρεπορτάζ του Eurohoops
