«Όταν αναλάβαμε υπήρχε ένα χάος με 8 ban και 5,6 εκατ. χρέη, δεν ξέραμε αν θα κατέβει η ομάδα» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αχιλλέας Ρουσιαμάνης για την δραματική κατάσταση που βρισκόταν η εταιρεία προ τριετίας κι ενώ στον ορίζοντα ήταν ορατή μια σεζόν με κλειστά γήπεδα λόγω του κορονοϊού. Τρία χρόνια μετά, η ΚΑΕ Άρης έχει «κατεβάσει» τα χρέη τις στα 2,9 εκατ., με την πλειοψηφία τους (2,75 εκατ.) να είναι ρυθμισμένα. Δεν έχει ban κι αισιοδοξεί πως με την πολιτική που ακολουθεί, ούτε θα έχει ξανά στο μέλλον. Σε πρόσφατο κείμενο μιλήσαμε για «ορατό -πλέον- φως στην άκρη του τούνελ». Για την ακρίβεια, στη Συνέντευξη Τύπου μας έγινε σαφές πως ο Άρης βρίσκεται -περίπου- στου δρόμου τα μισά. Ίσως και λίγο πιο μπροστά.
Διαφάνεια και 120 δόσεις
Η ΚΑΕ ευελπιστεί μέχρι τα μέσα του επόμενου μήνα να γνωρίζει αν θα συμπεριληφθεί στην ρύθμιση των 120 δόσεων της Κυβέρνησης ως προς τις οφειλές της προς το Δημόσιο (1.8 εκατ. στην Εφορία, 200 χιλ. στο ΙΚΑ/ΕΦΚΑ), ούτως ώστε να «ρίξει» τα 50 χιλιάρικα που πληρώνει μηνιαίως στα 15, ένα σαφώς πιο διαχειρίσιμο νούμερο δηλαδή, που θα διευκόλυνε πολύ στην καθημερινότητα της εταιρείας. Η εκχώρηση των τηλεοπτικών εσόδων της ΚΑΕ σε Αλεξάνδρειο και πιστωτές στερεί σημαντικά χρήματα που θα πρέπει να αναζητηθούν σε άλλους πόρους, εντούτοις «τακτοποιεί» την αποπληρωμή οικονομικών εκκρεμοτήτων που προσεγγίζουν τα 700 χιλιάρικα.
Το πρώτο πράγμα που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στους παράγοντες του Άρη -πέρα από την μείωση του χρέους- είναι πως παραχώρησαν μια συνέντευξη με ουσία και με νούμερα. Παρέθεσαν δεδομένα και ξεδιάλυναν το οικονομικό -κι όχι μόνο- τοπίο. Το αν θα περίμενε κανείς κάτι περισσότερο (περαιτέρω μείωση ή κάτι «ανακοινώσιμο» σχετικά με τις 120 δόσεις) ή λιγότερο είναι ένα άλλο κομμάτι της συζήτησης, καθαρά φιλολογικό, από τη στιγμή που τα δεδομένα δείχνουν να είναι πολύ συγκεκριμένα.
Επενδυτές; Show me the money!
Από 'κει και πέρα, ένα μεγάλο κεφάλαιο της συζήτησης είναι και το επενδυτικό: Η ΚΑΕ προφανώς κι είχε «ενοχλήσεις» όλο αυτό το διάστημα, αφού το brand name είναι τεράστιο. Πάντοτε όμως σε αυτές τις περιπτώσεις τα ζητήματα είναι δύο: πρώτον το ενδιαφέρον να είναι χειροπιαστό και να μετουσιώνεται σε κατάθεση πρότασης και δεύτερον ο βαθμός της ικανοποίησης που προκύπτει από την πρόταση να είναι υψηλός.
Ο Ρουσιαμάνης μίλησε για προσφορά 150 χιλιάδων από Αμερικανούς για το μάνατζμεντ-51% της ΚΑΕ - και μόνο (όχι ανάληψη χρεών). Δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να «ζυγίσω» δημοσίως μια επενδυτική πρόταση, μπορώ απλώς να παραθέσω πως ο Νίκος Λάσκαρης, όταν ανέλαβε τις τύχες της ΚΑΕ το 2015 κι ασχέτως με την τροπή που πήραν τα πράγματα με την παρουσία του στον Άρη, εμφάνισε 400 χιλιάδες για το 41% της εταιρίας, τα οποία πήγαν στο προσωπικό και τρίτους. Δηλαδή σε οφειλές, αναλαμβάνοντας και την «προίκα» των 3 εκατ. που χρωστούσε εκείνη τη χρονική περίοδο η ΚΑΕ.
Όπως και να 'χει, έγινε αντιληπτό πως προτάσεις -πραγματικά σοβαρές, που θα άλλαζαν ριζοσπαστικά την ρουτίνα του κλαμπ- δεν υπήρξαν. Συν τοις άλλοις, η τωρινή διοίκηση αντιλαμβάνεται πλήρως την ευθύνη της θέσης της και δεν θα έδινε κάπου την ΚΑΕ απλώς για να πετάξει το βάρος από πάνω της. Εδώ που τα λέμε, είναι τρόπον τινά υποχρέωση της να κάνει το μαγαζί ξανά ελκυστικό για επενδυτές (όχι απαραίτητα να τους βρει η ίδια, αλλά να τους οδηγήσει στο να χτυπήσουν την πόρτα της), κατευθύνοντας για παράδειγμα σιγά-σιγά τα χρέη προς τον δείκτη του μηδενός. Όμως ως τότε υπάρχει δρόμος.
Προϋπολογισμός και χορηγοί
Για το αγωνιστικό (Ευρώπη, Καστρίτη, παίκτες κτλ.) δεν θα μιλήσουμε σήμερα, όμως υπάρχουν ένα-δύο σημεία ακόμη που αξίζει να σταθούμε. Το πρώτο έχει να κάνει με την επιβεβαίωση των πληροφοριών για λελογισμένη αύξηση του μπάτζετ. Αν ο Άρης καταφέρει να κάνει 600 τα 450 χιλ. αγωνιστικού προϋπολογισμου, θα πρόκειται για επιτυχία (που πράγματι θα επιφέρει ουσιαστική βελτίωση στην δυναμική του ρόστερ, αφού σε αυτό το επίπεδο τα 150 χιλιάρικα είναι δύο-τρία καλά συμβόλαια), πόσο δε μάλλον σε συνδυασμό και με το να συνεχιστεί η πρόοδος της αποπληρωμής χρεών. Από που θα προκύψει η αύξηση; Είτε από χορηγούς, είτε από πορτοφόλια.
Ως προς το πρώτο, ο Άρης έχει δυναμώσει τα τελευταία χρόνια, αφού έχει βελτιώσει εμφανώς το προϊόν που προσφέρει στην αγορά (θα γίνει ακόμη καλύτερο αν η ομάδα παίξει του χρόνου στην Ευρώπη). Γι' αυτό κι η διοίκηση μπορεί πλέον να συζητά με υποψήφιους χορηγούς υπό καλύτερες -για το καλό της ίδιας- προϋποθέσεις. Εξάλλου, δεν πάνε πολλοί μήνες από την ανακοίνωση της μεγάλης συνεργασίας με τον Όμιλο Τουρνικιώτη (Midea) που βοήθησε σημαντικά την ΚΑΕ σε οικονομικό επίπεδο. More to come...
Αλεξάνδρειο και ΑΜΚ
Ακόμη ένα κουτάκι που αναζητά διαχρονικά «τικ» στην κίτρινη ατζέντα είναι εκείνο του Αλεξανδρείου. Ο Λευτέρης Αρβανίτης αποκάλυψε πως υπάρχει στασιμότητα κι ενώ μετράμε αντίστροφα για τις εκλογές, με ο,τι αυτό συνεπάγεται. Συγχρόνως, ο Αντιπρόεδρος της ΚΑΕ υπενθύμισε κάποια δεδομένα που συχνά ο κόσμος παραβλέπει - ή δεν γνωρίζει. Το ένα έχει να κάνει με την αύξηση των λειτουργικών εξόδων μιας τόσο μεγάλης εγκατάστασης, ιδίως σε ο,τι αφορά το κόστος της ενέργειας. «Πρέπει να είμαστε ΠΟΛΥ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ότι θα μπορούμε να αντεπεξέλθουμε» είπε ο Αρβανίτης. Το δεύτερο είναι το προφανές: γήπεδο = «ζωντανός οργανισμός» εντός του συλλόγου. Είτε για τον Α.Σ. Άρη, είτε για την ΚΑΕ, πρόκειται για μια διαδικασία που απαιτεί διαρκώς λεφτά. Το πακέτο (λειτουργικά, συντήρηση, προσωπικό) που συνοδεύει μια εγκατάσταση (όχι μόνο την κεντρική σάλα, αλλά και τους λοιπούς χώρους, όπως είναι τα γραφεία της ΚΑΕ που στεγάζονται στο ιστορικό γήπεδο της Γρηγορίου Λαμπράκη) είναι τεράστιο. Προσωπική μου άποψη είναι πως στην παρούσα φάση το εν λόγω ζήτημα δεν «καίει».
Η τελευταία «καυτή πατάτα» ακούει στο όνομα ΑΜΚ. Το πλάνο της πολυμετοχικότητας μέσα από μια αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους 500 χιλιάδων Ευρώ παρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο του 2022 από την ΚΑΕ κι απευθυνόταν προς πάσα ενδιαφερόμενο. Γνωρίζαμε ρεπορταζιακά ότι εδώ και 13,5 μήνες τα χρήματα που είχαν συλλεχθεί δεν ήταν πολλά. Μάθαμε πλέον και δια στόματος Ρουσιαμάνη πως αυτά φτάνουν τις 85 χιλιάδες. «Ήταν μια αποτυχία» είπε το μέλος του Δ.Σ. της ΚΑΕ. Στήριξη στο γήπεδο από τον απλό κόσμο υπήρξε, αλλά όχι από επιφανείς Αρειανούς μέσω της ΑΜΚ. Ωστόσο η γνώμη μου είναι πως αυτή η προσπάθεια δεν πρέπει να εγκαταληφθεί. Κι αυτό γιατί πλέον οι διστακτικοί της ιστορίας που μπορεί να αναρωτιούνταν που θα πάνε τα λεφτά τους, είδαν πως αυτά πράγματι διοχετεύονται για το καλό του κλαμπ, προκειμένου αυτό να μη φτάσει σε οικονομική ασφυξία. Η ΚΑΕ μπορεί να προβεί σε νέες ενέργειες (καμπάνιες) υπό καλύτερες προϋποθέσεις πλέον, έχοντας κερδίσει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Και να ελπίζει παράλληλα σε καλύτερα αποτελέσματα και μεγαλύτερη ανταπόκριση, ιδίως από τους επιχειρηματίες της πόλης.
Η πραγματική ερμηνεία της 8ης θέσης
Αντί επιλόγου, ο Άρης δεν βγήκε πέμπτος στην Basket League αλλά όγδοος, κυρίως γιατί αδικήθηκε κατάφωρα σε ένα καρέ αγώνων το οποίο ονομάτισε κι η ΚΑΕ (Περιστέρι μέσα-έξω, Καρδίτσα, Προμηθέα), γεγονός που ΠΡΑΚΤΙΚΑ του στερεί το δικαίωμα να γνωρίζει ήδη την ευρωπαϊκή του μοίρα (αφού ως 5ος θα ήταν τώρα στους ομίλους του BCL). Άρα του δυσκολεύει αφάνταστα και τον προγραμματισμό, αγωνιστικά κι οικονομικά. Για τις διαπραγματεύσεις με τον Καστρίτη; Για την δυναμική με την οποία θα αναζητήσει παίκτες στην αγορά; Για το χορηγικό και τα προσδοκώμενα έσοδα; Για όλα. Αυτός για όσους μπορεί να πίστεψαν πως το κακό της όγδοης θέσης ήταν το... σταύρωμα με τον Ολυμπιακό.
Και να κλείσουμε με κάτι πιο αισιόδοξο: Πρακτικά -μαζί με τα τηλεοπτικό που έχει εκχωρηθεί- ο Άρης χρωστάει χοντρικά 2,6 εκατ., άρα μέσα σε μια τριετία αποπλήρωσε 3 εκατομμύρια. Προσέξτε όμως, δεν μιλάμε για έναν μ.ο. της τάξεως του ενός εκατ. μείωσης ανά έτος. Το μεγαλύτερο μέρος των 3 εκατ. προέκυψε από τη φετινή σεζόν, όπου ο Άρης κατάφερε -με την βοήθεια του κόσμου του και της κατάλληλης διοικητικής διαχείρισης- να φτάσει σε σημαντικότατα έσοδα, τα οποία «πέταξε» πίσω στα χρέη. Ο Ρουσιαμάνης ανέφερε πως η τρίτη σεζόν ήταν -φυσικά- πιο εύκολη από την πρώτη ως προς το «να βγει». Γενικώς τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους. Η διοίκηση έχει το know-how, είναι συνεπής στο πλάνο της, μα πάνω απ' όλα έχει προσφέρει στην ομάδα αυτό που υποσχέθηκε: αξιοπρέπεια.
Αυτά προς ώρας, λίγο πριν από ένα πολυάσχολο καλοκαίρι.