10. Η επιστροφή των ιστορικών ομάδων στην Ευρωλίγκα (ή μήπως όχι;)
H Παρτιζάν και η Βίρτους αποτελούν δύο από μεγάλα ονόματα για το ευρωπαϊκό μπάσκετ και εκ των ιστορικότερων ομάδων. Τα τελευταία χρόνια και οι δύο οργανισμοί κάνουν μεγάλη προσπάθεια για να επιστρέψουν στο υψηλότερο επίπεδο, αφήνοντας στο παρελθόν τα προβλήματα που τους ταλάνισαν. Από την τελευταία τους παρουσία στην Ευρωλίγκα έχουν περάσει άλλωστε και αρκετά έτη. Η Παρτίζαν αγωνίστηκε τελευταία φορά τη σεζόν 2013/14, ενώ η Βίρτους τη σεζόν 2007/08, ενώ μαζί μετράνε συνολικά τρία τρόπαια, ένα και δύο αντίστοιχα.
Oι Σέρβοι έχουν επενδύσει αρκετό χρήμα και τεχνογνωσία , δελεάζοντας με το project τους τον Μίδα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος επέστρεψε στους πάγκους μετά το διάλειμμα ενός έτους, για να τους οδηγήσει ξανά στη γη της επαγγελίας και στην επιστροφή στην Ευρωλίγκα. Βέβαια, έχουν τη δυνατότητα ή τη «δικλείδα ασφαλείας» αν θέλετε, να το καταφέρουν με δύο τρόπους. Είτε μέσω της κατάκτησης του Γιούροκαπ (καθώς εάν η Ούνικς βρεθεί στην οχτάδα της Ευρωλίγκα, μόνο ο τροπαιούχος της δεύτερης διοργάνωσης της Ευρωλίγκα θα πάρει το πολύτιμο εισιτήριο), είτε μέσω της Αδριατικής λίγκας. Οι Παρτιζάνοι έχουν φτιάξει ένα ρόστερ που συνδυάζει παίχτες με εμπειρία από το υψηλότερο επίπεδο, όπως οι Punter, LeDay και νεαρούς, που μπορούν να εξελιχθούν ακόμα περισσότερο υπό τις οδηγίες του προπονητή τους, όπως ο Yam Madar και ιδιαίτερα ο Alen Smailagic, ο οποίος είχε κάνει ένα μικρό πέρασμα από το ΝΒΑ και τους Golden State Warriors.
Οι Ιταλοί από την άλλη, δυστυχώς για αυτούς, το πρωτάθλημα που κατέκτησαν απέναντι στην Αρμάνι δεν τους έδωσε το δικαίωμα να αγωνιστούν στην Ευρωλίγκα- και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να εξετάσει σοβαρότερα κάποια στιγμή η διοργανώτρια αρχή. Αυτό συνέβη διότι στο Γιούροκαπ απέτυχαν παταγωδώς, καθώς αποκλείστηκαν από την Ούνικς του Δημήτρη Πρίφτη στα ημιτελικά (θυμίζω ότι και οι δύο φιναλίστ πήραν το εισιτήριο για τη μεγάλη διοργανωση). Αυτή τη φορά προσπάθησαν να αναβαθμίσουν και το προπονητικό staff, με τον Sergio Scariolo σε ρόλο head coach να αφήνει τον πάγκο των Raptors, όπου και διετέλεσε βοηθός του Nick Nurse, για να μεταβεί στον ιταλικό βορρά. Οι Ιταλοί έχουν αρκετούς καλούς παίχτες, όπως οι Hervey, Cordinier, Weems, Mannion και δύο superstars στα πρόσωπα των Teodosic, Belinelli. Για αυτούς η συμμετοχή στην Ευρωλίγκα εξαρτάται μόνο από το τι θα κάνουν στο Γιούροκαπ.
Η αναφορά έγινε ιδιαίτερα σε αυτούς τους δύο τεράστιους οργανισμούς, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και ορισμένες πραγματικά καλές ομάδες που αγωνίζονται στη διοργάνωση, όπως η εξαιρετική Λοκομοτίβ Κουμπάν, η Μπανταλόνα , η Γκραν Κανάρια και η Βαλένθια, που είναι το αντίστοιχο της Σεβίγια στο ποδόσφαιρο και το Εuropa League, με τέσσερις κατακτήσεις.
9. O μονόκερος ονόματι Chet
Ο Chet Holmgren είναι εκ των φαβορί για να ακούσει πρώτος το όνομά του στο draft του 2022. Ο «μονόκερος» (unicorn όπως λένε τους παίχτες με πραγματικά ιδιαίτερα μπασκετικά χαρακτηριστικά) από το κολέγιο του Gonzaga είναι από τις περιπτώσεις παιχτών που έχουν το potential εκείνο, που θα τους καθιστήσει ως franchise παίχτες για τον οργανισμό που θα τους επιλέξει. Eξ ου και το ενδιαφέρον της στήλης για αυτόν. Ένας παίχτης με ύψος πάνω από 210 εκατοστά, που μπορεί να συνδυάζει τεχνική, ικανότητα τόσο σε άμυνα και επίθεση, σκορ και δημιουργία, δεν παύει να είναι ένα project που πολλές ομάδες που βολοδέρνουν στον πάτο της κατάταξης στο ΝΒΑ θα έχουν κυκλώσει για το μέλλον. Αν μπορούμε να κάνουμε έναν παραλληλισμό, αυτός θα είναι πως ο Holmgren είναι το αντίστοιχο του Wembanyama για το αμερικανικό μπάσκετ. Εξάλλου οι δυο τους βρέθηκαν αντίπαλοι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κάτω των 19 το καλοκαίρι του ’21. Μία περίπτωση που θυμίζει επίσης μια βελτιωμένη έκδοση Porzingis, όπως άλλωστε και ο Γάλλος νεαρός της Βιλερμπάν. Οι παίχτες που δρουν στη frontline και μπορούν να λειτουργήσουν και ως guards, είτε στις αποφάσεις που λαμβάνουν στην επίθεση, είτε αμυντικά, είναι πολύ σημαντικοί για οποιαδήποτε ομάδα και μπορούν να προσφέρουν άμεσα, όπως δείχνει και η περίπτωση του Μοbley στους Cavaliers. Με τον αδύνατο κορμό του, το ψιλόλιγνο στυλ να τον καθιστά «εύκολη λεία» για τους διάφορους σέντερ στο ΝΒΑ, ίσως ο τρόπος που αξιοποιείται ο νεαρός άσος τoυ Cleveland δείχνει τον δρόμο. Ως δίδυμο δηλαδή με έναν άλλο ακόμα ψηλό.
8.Σύγκρουση «αιωνίων» στην Α1
Ύστερα από δύο έτη απουσίας, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην πρώτη τη τάξει κατηγορία του Ελληνικού μπάσκετ, επομένως η σύγκρουση του με τον Παναθηναϊκό στους τελικούς μοιάζει ως κάτι δεδομένο. Το ζήτημα σε αυτή την περίπτωση δεν είναι ποιος εκ των δύο θα είναι ο τελικός πρωταθλητής, αλλά το κατά πόσο θα δημιουργηθεί ξανά ένα τεταμένο κλίμα με ανακοινώσεις ένθεν και ένθεν, σε μία σεζόν κατά την οποία έχει αλλάξει η διοίκηση της Ελληνικής Ομοσπονδίας. Αν θα επικεντρωθούμε στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, στις τακτικές που ακολούθησαν και διαμόρφωσαν τα προπονητικά staffs και όχι στο ποια θα είναι η τριάδα των διαιτητών σε κάθε τελικό, αν τους θέλουν ή όχι οι ομάδες, τι ειπώθηκε στην κλήρωση τους, στα φάουλ που δόθηκαν ή δε δόθηκαν, σε insta stories και στο άρρωστο κλίμα που είχαμε κάθε φορά. Η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα αλλάξει κάτι τέτοιο, αλλά ας ελπίσουμε πως θα γίνει κάποτε η αρχή.
7. Eλληνική ομάδα ξανά σε playoffs Euroleague
Παλαιότερα είχαμε συνηθίσει ως φίλαθλοι ή οπαδοί των ελληνικών ομάδων να θεωρούμε αποτυχία τη μη διεκδίκηση της εισόδου στο final four της Ευρωλίγκα. Τα τελευταία χρόνια ο πήχης κατέβηκε επικίνδυνα, με αποτέλεσμα να γίνει αναθεώρηση του τι θα είναι επιτυχία. Και η είσοδος στην προνομιούχα οχτάδα της κανονικής περιόδου έγινε ο μεγάλος στόχος τόσο του Ολυμπιακού, όσο και του Παναθηναϊκού. Οι ερυθρόλευκοι έχουν να δώσουν το παρών στα playoffs από τη σεζόν 2017/18, όταν και έχασαν την πρόκριση στην τελική τετράδα από τη Ζάλγκιρις, ενώ οι πράσινοι ήταν πιο συνεπείς, καθώς μόνο πέρυσι δεν προκρίθηκαν στην επόμενη φάση (θυμίζω ότι η σεζόν 2019/20 δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, όμως ο ΠΑΟ ήταν εντός οχτάδας όταν διεκόπη η χρονιά). Αυτή τη σεζόν, ο Ολυμπιακός δείχνει να επιστρέφει σε μια κανονικότητα όσον αφορά τους στόχους του οργανισμού για επιστροφή στα playoffs της Ευρωλίγκα και φαντάζει ως ισχυρό φαβορί για να το καταφέρει. Από την άλλη, ο αιώνιος αντίπαλος πραγματοποιεί τη χειρότερη, με τη χρονιά να μοιάζει χαμένη όσον αφορά το ευρωπαϊκό σκέλος. Τουλάχιστον, θα έχουμε τη δυνατότητα-λογικά- να δούμε μία ελληνική ομάδα να διεκδικεί ξανά την είσοδο της στο final four της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης μπάσκετ στην Ευρώπη και ας είναι εκ προοιμίου το αουτσάιντερ… ή και όχι.
6. Η περίπτωση του Kyrie Irving
Ο Kyrie Irving είναι η χαρακτηριστικότερη περίπτωση αρνητή του εμβολιασμού ανάμεσα στους παίχτες που αγωνίζονται στο ΝΒΑ και ο μόνος ο οποίος αποφεύγει πεισματικά να το κάνει. Με την πολιτεία της Νέας Υόρκης να καθιστά αδύνατη την παρουσία του στους εντός έδρας αγώνες των Nets, εφόσον δεν δέχεται να κάνει το εμβόλιο, η λύση για το φλέγον ζήτημα για μια εκ των διεκδικητριών του πρωταθλήματος, μοιάζει να βρίσκεται δια της «πλαγίας οδού». Επιστροφή στις προπονήσεις και δυνατότητα για τον παίχτη να αγωνίζεται στους εκτός πολιτείας αγώνες και να παραμένει ανεμβολίαστος, κάτι που φαίνεται ως win-win κατάσταση για τους εμπλεκόμενους. Και εκείνος θα ξαναπαίξει μπάσκετ, ενώ το Brooklyn θα έχει ξανά ενεργό έναν παίχτη στον οποίο έχει επενδύσει, ώστε να έρθει το πολυπόθητο δαχτυλίδι. Το όλο ζήτημα βέβαια έκανε περισσότερο κακό στην υστεροφημία του Irving, ο οποίος φαντάζει ακόμα ως ένα κακομαθημένο παιδί που θέλει να περάσει το δικό του, παρά την πλήρη άγνοια που έχει για το ζήτημα. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που ο ίδιος απασχολεί την κοινή γνώμη για τις αντιεπιστημονικές του απόψεις, καθώς παλαιότερα είχε αναφερθεί και στo κωμικό η αλήθεια είναι, ζήτημα της επίπεδης γης. Πώς θα μπορέσει να λειτουργήσει όλο αυτό με τα μπες-βγες στα εντός και εκτός έδρας, πόσο δε μάλλον όταν και εάν χρειαστεί να αγωνιστεί σε κάποιο κρίσιμο παιχνίδι playoffs στο Μπρούκλιν. Eξάλλου, δεν είναι ότι έχουν χορτάσει να τον βλέπουν με τα χρώματα της ομάδας οι φίλοι των Nets. Μία οι τραυματισμοί, μία η επιμονή του να μην εμβολιάζεται, στα δυόμιση χρόνια που βρίσκεται εκεί έχει αγωνιστεί μόλις σε 83 παιχνίδια. Η περίπτωσή του πάντως είναι ενδεικτική ότι κάποιες φορές, το ότι ένας άνθρωπος, αθλητής έχει μεγάλη αναγνωρισιμότητα δεν σημαίνει αυτόματα πως ο δημόσιος λόγος του έχει μεγαλύτερη αξία από έναν επιστήμονα για παράδειγμα. Εκτός αν είσαι ο Kareem Abdul Jabbar.
5. Η Εθνική ομάδα και η επόμενη μεγάλη διοργάνωση
Toν Σεπτέμβρη του 2022 θα πραγματοποιηθεί το Ευρωμπάσκετ του 2021. Ναι, σωστά διαβάσατε. Ο λόγος της αναβολής ήταν φυσικά η πανδημία, που οδήγησε μεταξύ άλλων και στη μετάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο για το καλοκαίρι του 2021. Η Εθνική μας ομάδα θα βρεθεί στον τρίτο όμιλο της διοργάνωσης, μαζί με την Εσθονία, την Ουκρανία, την Ιταλία, τη Μεγάλη Βρετανία και την Κροατία. Τέσσερις ομάδες προκρίνονται στην επόμενη φάση, όπου και θα διασταυρωθούν με τον τέταρτο όμιλο, όπου βρίσκεται η Σερβία και η Τσεχία μεταξύ άλλων. Οι εποχές όπου η Εθνική βρισκόταν στη ζώνη των μεταλλίων ανήκουν στο παρελθόν και μόνο ουτοπικό μοιάζει να συζητάμε για κάτι τέτοιο, ακόμα και αν βρεθεί στο ρόστερ της ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Σαφως βέβαια, ένας εκ των δύο παραγόντων που θα καθορίσουν την πορεία της είναι και η παρουσία του κορυφαίου (;) μπασκετμπολίστα στο παγκόσμιο μπάσκετ. Με τη διοργάνωση να ξεκινάει αρχές φθινοπώρου, σε θεωρητικό επίπεδο είναι πιθανό το ενδεχόμενο να τον ξαναδούμε να φοράει τα γαλανόλευκα. Εφόσον πλαισιωθεί αρμονικά και βρεθεί σε ένα πλαίσιο που θα τον βοηθήσει, τότε ναι, ίσως μπορούμε να θεωρούμε την Εθνική εκ των φαβορί για μετάλλιο. Ο δεύτερος παράγοντας και ο πιο σημαντικός, είναι αυτός του προπονητή. Ποιος θα είναι αυτός που θα βρεθεί στον πάγκο για την προετοιμασία και το τουρνουά; Θα είναι ο Δημήτρης Ιτούδης, ο οποίος αποτελεί τον εκλεκτό της νέας διοίκησης της ομοσπονδίας όπως αναφέρουν διάφορα δημοσιεύματα του τύπου ή κάποιος άλλος; Ένα τέτοιο τουρνουά, μικρού χρονικού διαστήματος, έχει τις ιδιαιτερότητές του, ειδικά για μία ομάδα όπως η Ελλάδα, που έχει διαφορετικό προπονητή στα παράθυρα και αντίστοιχα σε κάθε διοργάνωση που συμμετέχει. Επομένως υπάρχουν αρκετά ζητήματα που πρέπει να λυθούν για την εθνική ενόψει του μεγάλου αυτού τουρνουά.
4. Η επιστροφή των Jedi από το Σικάγο
Η πιο ευχάριστη έκπληξη ,αν μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε έτσι, μέχρι στιγμής στο ΝΒΑ δεν είναι άλλη από την παρουσία των Chicago Bulls, οι οποίοι στο τέλος του καταραμένου 2021 στρογγυλοκάθονταν στην πρώτη θέση της ανατολικής περιφέρειας, δείχνοντας πως ξαναβρίσκουν τον δρόμο τους στη μετά-Rose εποχή. Η ιστορία τους τη φετινή σεζόν μοιάζει με την ταινία The Return of the Jedi, όπου οι πολεμιστές-μάγοι , επιστρέφουν στο προσκήνιο μετά την άνοδο της Αυτοκρατορίας. Οι φετινές αλλαγές που έγιναν υπό την επίβλεψη του γνωστού μας από τη θητεία του στον Ολυμπιακό, Arturas Karnisovas, έδωσαν την ώθηση που χρειαζόταν ο οργανισμός για να βρει λίγη από την αίγλη του παρελθόντος. Ιδιαίτερα η κίνηση που έστειλε τον DeMar DeRozan στο Σικάγο συγκαταλέγεται άνετα στα «steals» της σεζόν, ως μία εκ των κορυφαίων ανταλλαγών της σεζόν. Ειδικά όταν τον βλέπουμε να ντύνεται Luke Skywalker, οδηγώντας τους με μαεστρία από νίκη σε νίκη και πραγματοποιώντας χρονιά MVP, δίνει μία αύρα αισιοδοξίας για τους φίλους της ομάδας της πόλης των ανέμων.
DeMar DeRozan says happy new year. Πάντα τέτοια, όλο το χρόνο. pic.twitter.com/BGqbNv0bOT
— Bballguru (@wiseballgurus) December 31, 2021
Ή μετα από μία μέρα, αυτό.
DEMAR DEROZAN.
— NBA (@NBA) January 2, 2022
FOR THE WIN.
AGAIN.
He's hit back-to-back game-winning triples for the @chicagobulls. This is unreal.#TissotBuzzerBeater#ThisIsYourTimepic.twitter.com/6SuVbhLptq
3. Back to Back Giannis
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι σίγουρα εκ των κορυφαίων μπασκετμπολίστων στο ΝΒΑ, πρωταθλητής, πολυτιμότερος παίχτης των τελικών της σεζόν 2020/21 και από τους πιο κυρίαρχους παίχτες στο άθλημα. Το επόμενο μεγάλο στοίχημα για τον ίδιο είναι φυσικά η διατήρηση των κεκτημένων. Η χρονιά είναι και θα είναι πιο δύσκολη, με βασικότερο λόγο όλων την πανδημία ,που την περίοδο που γράφεται το κείμενο, έχει θέσει εκτός ουκ ολίγους παίχτες και ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι θα γίνει στη συνέχεια. Ο ίδιος ο αθλητής πάντως δείχνει έτοιμος να επαναλάβει τα προ μηνών κατορθώματα, κάτι που δείχνουν και τα νούμερα του.
Ποιες θα είναι οι ομάδες που θα σταθούν εμπόδιο στον δρόμο για τους τελικούς για αρχή; Οι Nets, που θεωρητικά θα έχουν στις τάξεις τους και τον Kyrie Irving, έστω και για τους εκτός έδρας αγώνες, που έφτασαν κάτι λιγότερο από μισό παπούτσι στο να βρεθούν αυτοί στους τελικούς τη σεζόν 20/21, οι φοβεροί και τρομεροί φέτος Bulls και οι πάντα αξιόμαχοι -μέχρι να μπουν τα playoffs- Sixers. Ο Γιάννης πάντως δεν θα βρει αντίπαλο στα «μέτρα του», που να μπορεί να τον σταματήσει σε βάθος αγώνων από καμία εξ αυτών των ομάδων.
Τον πρωταρχικό του σκοπό πάντως τον πέτυχε. Να φέρει το πρωτάθλημα στην ομάδα από το Wisconsin. Τι μένει τώρα; Να δημιουργήσει τη δικιά του δυναστεία με τους Bucks.
2. Γιώργος Πρίντεζης, the last dance;
Μέσα στο 2021 και συγκεκριμένα προς τα τέλη του Ιουνίου, ο εμβληματικός αρχηγός του Ολυμπιακού και κορυφαίος παίχτης στην ιστορία του τμήματος μπάσκετ (και όχι μόνο θα πω), Βασίλης Σπανούλης, έβαζε τέλος στη μακροχρόνια καριέρα του. Επόμενος αρχηγός, ο Γιώργος Πρίντεζης, που αν μπορούσα να τον χαρακτηρίσω κάπως, θα ήταν εκ των κορυφαίων «νούμερο δύο» σε μία ομάδα. Ο άνθρωπος που για πολλά χρόνια ήταν εκ των τοπ φόργουορντ στην Ευρώπη. Παίχτης που έχει συνδέσει το όνομά του με το ιστορικότερο καλάθι της σύγχρονης εποχής της Ευρωλίγκα και επί της ουσίας με τη φανέλα του Ολυμπιακού, την οποία και φορά αδιαλείπτως με εξαίρεση τρεις σεζόν, μία που ήταν δανεικός στην Ολύμπια Λάρισας και δύο που βρέθηκε στην Ανδαλουσία και στη Μάλαγα. To καλοκαίρι του 2021 ανανέωσε το συμβόλαιό του με την αγαπημένη του ομάδα για έναν χρόνο, επομένως ακόμα πλανάται το ερωτηματικό περί της συνέχισης της καριέρας του για άλλον έναν χρόνο ή αν αυτές θα είναι οι τελευταίες εμφανίσεις του με τα ερυθρόλευκα. Tη φετινή χρονιά, τόσο σε Ελλάδα όσο και σε Ευρώπη, όντας πια ο back up παίχτης στη θέση του power forward, οι χρόνοι συμμετοχής του δεν ξεπερνάνε τα 14 και 12 λεπτά αντίστοιχα. Ο πανδαμάτορας χρόνος, όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή, έβαλε και εδώ το χεράκι του. Ίσως τελικά αυτή η σεζόν να είναι ο τελευταίος χορός για τον Γιώργο Πρίντεζη, που αν μη τι άλλο ήταν ένας πραγματικός χορευτής των παρκέ.
1. Covid vs μπάσκετ
Ο covid μετά από δύο χρόνια παραμένει ακόμα εδώ και ταλαιπωρεί όλη την υφήλιο. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψει από τις παρενέργειές του και ο αθλητισμός. Αν και η περσινή χρονιά στο ευρωπαϊκό και αμερικανικό μπάσκετ ολοκληρώθηκε χωρίς μεγάλα και σοβαρά προβλήματα, αυτή τη στιγμή με την παρουσία της παραλλαγής όμικρον όλα τίθενται εν αμφιβόλω. Αυτό που αλλάζει μόνο είναι τα πρωτόκολλα των διοργανώσεων. Στην Ευρωλίγκα επί παραδείγματι, είναι δυνατή η διεξαγωγή ενός αγώνα εφόσον η ομάδα έχει οκτώ παίχτες ενεργούς στο ρόστερ της. Από την άλλη, στο ΝΒΑ, υπάρχει και η δυνατότητα να υπογράψουν παίχτες με δεκαήμερα συμβόλαια και ειδικά με την hardship exception, με αποτέλεσμα να μπορούν να υπερβούν έτσι τα 15 ενεργά συμβόλαια οι ομάδες. Αυτό έχει δημιουργήσει ορισμένες ανισορροπίες κατά τη διεξαγωγή αγώνων, στους οποίους μετέχουν είτε βετεράνοι που έχουν καιρό να αγωνιστούν στο ΝΒΑ, είτε παίχτες που απλά μπαίνουν από αυτό το παραθυράκι στο κορυφαίο πρωτάθλημα.
Στην Ευρώπη δεν υπάρχει αυτό το φαινόμενο, με αποτέλεσμα να βλέπουμε αγώνες, όπως ο πρόσφατος μεταξύ της Ρεάλ Μαδρίτης και της ΤΣΣΚΑ , που η πρώτη παρατάχθηκε με πολλούς νεαρούς. Aκόμα, οι νέες οδηγίες του CDC περί μείωσης της περιόδου καραντίνας για πέντε αντί για δέκα ημέρες για άτομα που έχουν προσβληθεί από τον ιό, αλλάζουν αρκετά δεδομένα και αναμένεται με ενδιαφέρον η επίπτωση που θα έχουν στις ομάδες.
Άμεση φυσικά συνέπεια της πανδημίας είναι και η μείωση της χωρητικότητας των γηπέδων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Στην Ελλάδα θα μπορούν μέχρι 1000 θεατές να παρευρίσκονται (και όχι το 10%, όπως ανέφεραν οι κυβερνώντες) στα στάδια μέχρι νεωτέρας -εικάζω. Όλα αυτά θα έχουν φυσικά και επιπτώσεις όσον αφορά την ατμόσφαιρα των αγώνων. Μπορεί οι θεατές να μην παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη ενός ματς, δεν παύει όμως ορισμένες φορές με το τραγούδι να «δίνουν ώθηση» στην ομάδα. Στο αντίστοιχο περσινό κείμενο αναρωτιόμασταν πότε θα ξαναδούμε κόσμο στα γήπεδα. Τώρα θα αναρωτηθούμε αν θα τα ξαναδούμε σε μεγάλο ποσοστό «γεμάτα».
Αντί επιλόγου να πω πως κάποιες φορές είναι πολύ σημαντικό να έχεις πραγματικούς φίλους στη ζωή που θα στηρίζουν στα ευχάριστα αλλά και στα δυσάρεστα. Και στην ομάδα του basketballguru το πιο ωραίο κομμάτι είναι αυτό. Όχι το μπάσκετ, αλλά η παρέα και η στήριξη.
Σημείωση: τα στατιστικά στοιχεία είναι από το NBA.com, από το basketball-reference.com, από το σάιτ της Eυρωλίγκα έως και τις 2/1/2021.
