Aπό την Αριζόνα εώς την Κίνα
Το 2011, ο εικοσάχρονος τότε φόργουορντ από το πανεπιστήμιο της Αριζόνα δήλωνε συμμετοχή για το ντραφτ. Τα scouting reports ανάφεραν πως επρόκειτο για έναν παίχτη που είχε εξαιρετικό all around παιχνίδι, τόσο μέσα στο ζωγραφιστό, με καλές κινήσεις, εκμεταλλευόμενος τα αθλητικά του προσόντα, όσο και στην περιφέρεια, με ικανότητα να σουτάρει καλά από τη γραμμή του τρίποντου. Τον παρομοίαζαν με δύο παίχτες, ανάλογα με την εξέλιξη που μπορεί να είχε. Με τον Ντέιβιντ Γουέστ στην καλύτερη, και τον Λουκ Εμπα ε Μούτε στη χειρότερη. Αυτό οφειλόταν στις εξαιρετικές εμφανίσεις του στα δύο χρόνια της παρουσίας του στις «Αγριόγατες» της Αριζόνα, όπου οδήγησε το πανεπιστήμιο μέχρι τη φάση των προημιτελικών της Μarch Μadness και κέρδισε ουκ ολίγα βραβεία, προτού μεταβεί στο ΝΒΑ. Εδώ το καταπληκτικό ματς με τους 32 πόντοι εναντίον του Duke του κόουτς Σιζέφσκι :
Ολοκλήρωσε με 17.8 πόντους, 7.8 ριμπάουντ και 42.5% στο τρίποντο τη «φοίτηση» του εκεί και ο μαγικός κόσμος του ΝΒΑ έμοιαζε έτοιμος να τον υποδεχτεί.
Όπως και συνέβη. Την 23η Ιουνίου του 2011, ο Καλιφορνέζος νεαρός φόργουορντ άκουσε το όνομά του μετά από αυτό του Κάιρι Ίρβινγκ για τους Καβαλίερς, πάνω από παίχτες που έγιναν μετέπειτα allstar, όπως οι Καουάι Λέοναρντ, Τζίμι Μπάτλερ, Κλέι Τόμπσον, Αϊζάια Τόμας, αλλά και από άλλους που εξακολουθούν να κάνουν αξιόλογη καριέρα στο ΝΒΑ έως τώρα1. Τον πρώτο σταθμό της επαγγελματικής πια καριέρας του αποτέλεσε η κρύα Μινεσότα και οι Τίμπεργουλβς του Ρικ Έιντελμαν και του Κέβιν Λαβ. Παράδοξη η επιλογή του front officeτης ομάδας, καθώς ο Ντέρικ Ουίλλιαμς έμοιαζε να ακροβατούσε ανάμεσα στη θέση του σμολ και του πάουερ φόργουορντ. Στους Λύκους έκατσε δύο σεζόν και κάτι ψιλά, αγωνιζόμενος συνολικά 155 αγώνες, στους μισούς εκ των οποίων ξεκίνησε βασικός, έχοντας μέσους όρους 10.1 πόντους, 4.9 ριμπάουντ και 30% από τη γραμμή του τρίποντου.
Το Νοέμβριο του 2013 έγινε ανταλλαγή στο Σακραμέντο για τον Λουκ Εμπα ε Μούτε (ο παίχτης με τον οποίο συνέκριναν τα ριπορτς ως… «το χειρότερο σενάριο εξέλιξής» του ). Στους Κινγκς αποτελούσε έναν ρολίστα, έναν παίχτη που έρχονταν από τον πάγκο για να δώσει λύσεις, αλλά ούτε εκεί μακροημέρευσε. Μετά τη διετή παρουσία του στην πρωτεύουσα της πολιτείας της Καλιφόρνια, άρχισε εκ νέου η περιπλάνησή ανά τις ομάδες του πρωταθλήματος ... και όχι μόνο. Νέα Υόρκη τη σεζόν 2015/16, Μαϊάμι την επόμενη για μόλις 25 ματς, έως τον Φλεβάρη που τον άφησαν ελεύθερο. Κατόπιν ακολούθησαν δύο δεκαήμερα συμβόλαια με το Κλίβελαντ και εν τέλει κλείσιμο της σεζόν με τη φανέλα των Καβς , όταν αγωνίστηκε για πρώτη φορά στα playoffs. Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς δεν βρήκε συμβόλαιο σε καμία ομάδα με αποτέλεσμα το Δεκέμβρη του 2017 να μεταβεί στο Κινέζικο πρωτάθλημα και να υπογράψει με την ομάδα των Gold Lions. Οι εμφανίσεις του στην ασιατική χώρα ήταν λίγες, μόλις δεκαπέντε, με τον ίδιο να μην μπορεί να αντισταθεί στη γλυκιά μελωδία των σειρήνων που τον καλούσαν να επιστρέψει πίσω, στην Αμερική και στο Λος Άντζελες. Μάταια όμως πρόσμενε κάτι περισσότερο από ένα δεκαήμερo συμβόλαιο και αυτή τη φορά. Μόλις δύο παιχνίδια με την ομάδα των Λέικερς, με το όνειρο της παραμονής στο ΝΒΑ να αρχίζει να απομακρύνεται. Ένας νομάς του μπάσκετ, σε μικρή ηλικία (γεννηθείς το 1991), θα έπρεπε να σκέφτεται τα επόμενα ταξίδια του πιθανόν μακριά από την πατρίδα του, περιπλανώμενος. Το κοντέρ έχει προς το παρόν σταματήσει στους 482 αγώνες, 20,7 λεπτά συμμετοχής, 8,9 πόντους, 4 ριμπάουντ, 30% στα τρίποντα και 47,5% στο eFG%.
Γιατί δεν στέριωσε στο ΝΒΑ
Ποιοι ήταν ομως οι λόγοι που δεν κατάφερε να στεριώσει στο ΝΒΑ, παρόλο που τα νούμερά του απέχουν αρκετά από το να θεωρηθεί ως μία πλήρως αποτυχημένη επιλογή στα ντραφτ;
Για αρχή θα εξετάσουμε το πλαίσιο και τον οργανισμό στον οποίο επιλέχτηκε ο Oυίλιαμς. Οι Τίμπεργουλβς εκείνη τη χρονιά βρίσκονταν ήδη στον «αστερισμό» του Κέβιν Λαβ και η επιλογή τους να διαλέξουν το συγκεκριμένο παίχτη, ενώ διέθεταν πληθώρα φόργουορντ, έμοιαζε περίεργη εξαρχής. Πέρα από τον Λαβ, στην ομάδα βρίσκονταν επίσης οι Μάικλ Μπίζλι, Αντονι Ράντολφ, Άντονι Τόλιβερ. Ουσιαστικά πήγε σε μία ομάδα που δεν θα ήταν αυτός ο franchise παίχτης, παρόλο που επιλέχτηκε ψηλά στο ντραφτ, αλλά θα ήταν μια καλή αναπληρωματική λύση του ηγέτη της, παρόλο που τη δεύτερη χρονιά αγωνίστηκε σε αρκετά παιχνίδια ως βασικός, εκμεταλλευόμενος τους αρκετούς τραυματισμούς του αστέρα των Λύκων.
Ένα ακόμα πρόβλημα έμοιαζε να είναι η θέση στην οποία θα αγωνίζονταν. Ήαν η επιτομή του παίχτη-tweener, αλλά τον περισσότερο χρόνο τον περνούσε στη θέση του πάουερ φόργουορντ. Μόνο στο Σακραμέντο και στη Νέα Υόρκη αγωνίστηκε αρκετά στη δεύτερη θέση των φοργουρντ2. Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν αρκετά ογκώδης, με μέγεθος για τη θέση «τέσσερα», αλλά ταυτόχρονα δεν είχε ιδιαίτερη τεχνική ικανότητα με τη μπάλα στο παρκέ, ούτε ήταν αρκετά γρήγορος για να αγωνιστεί και ως «τρία». Αυτό έρχεται για να τονίσει την διαφορά του ΝΒΑ και του κολεγιακού μπάσκετ - οκ, σώπα θα μου πείτε, δεν ανακάλυψα ζωή στον Άρη - όπου ένας παίχτης μπορούσε να επιβληθεί στους αντιπάλους του πέρα από το ταλέντο του και με τα αθλητικά του προσόντα, κάτι που έκανε και ο Oυίλλιαμς απέναντι σε παιδιά που πιθανόν να μην ακολουθούσαν καν καριέρα μπάσκετ.
Ένα σημαντικό πρόβλημα που τον ακολουθούσε στην καριέρα του στο ΝΒΑ και έρχεται ως άμεση συνέπεια του προβλήματος της θέσης του, ήταν η ασυνέπεια που έδειχνε τόσο στο επιθετικό, όσο και στο αμυντικό κομμάτι. Παρότι στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα είχε 57% ποσοστό στο τρίποντο, εκτελώντας μόνο δύο τρίποντα ανά παιχνίδι, αυτό επεσε στο 30% στα χρόνια της παρουσίας του στο ΝΒΑ. Αμυντικά, ενδεικτικός της μέτριας προσπάθειας που κατέβαλε στο συγκεκριμένο τομέα είναι ο δείκτης του net rating (διαφορά offensive-defensive rating), ο οποίος κάθε χρονιά ήταν αρνητικός, σε μια εποχή όπου παίχτες με 3&D (τρίποντο και άμυνα ) χαρακτηριστικά ήταν απαραίτητοι. Κάτι που δεν μπορούσε να γίνει με συνέπεια ο Ουίλιαμς.
Γερμανική Ιθάκη (;)
Όπως αρκετοί γνωρίζουμε, τα τμήματα scouting αρκετών Γερμανικών συλλόγων βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο και πιθανόν ανάμεσα στα κορυφαία ανά τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Επενδύουν αρκετά στην ανακάλυψη παιχτών που μέσω των προγραμμάτων τους και τους εξελίσσουν, έως ότου μεταπηδήσουν σε έναν μεγαλύτερο σύλλογο εντός Ευρώπης ή του ΝΒΑ. Βέβαια, η συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν ακριβώς προϊόν του τμήματος scouting των Βαυαρών, ήταν όμως εκείνοι που άδραξαν την ευκαιρία και υπέγραψαν τον Αμερικανό φόργουορντ. Κίνηση που δικαιώνει απόλυτα την ομάδα και αποδεικνύεται μία εκ των μεταγραφών της χρονιάς.
Ο Ουίλιαμς μετά το πέρας των πρώτων «αναγνωριστικών» εμφανίσεων, έχει ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοσή του, αποτελώντας τον σταρ της ομάδας, βοηθώντας τα μέγιστα τους Γερμανούς να βρίσκονται σε τροχιά playoffs, με 13.6 πόντους, 4.2 ριμπάουντ και ποσοστό 39.4% από το τρίποντο, δείγμα του ότι έχει δουλέψει αρκετά πάνω σε αυτόν τον τομέα (αν και υπάρχει ακόμα διαφορά ανάμεσα στις αποστάσεις της γραμμής του τρίποντου ανάμεσα στους δύο κόσμους). Στην ομάδα του Ντέγιαν Ράντονιτς έχει μονιμοποιηθεί στη θέση του πάουερ φόργουορντ, αποτελεί τον πρώτο σκόρερ, ριμπάουντερ και πρώτο στα κερδισμένα φάουλ, κάτι που μοιάζει λογικό, καθώς είναι ίσως ο πιο θεαματικός παίχτης της διοργάνωσης και δύσκολα μπορεί να τον σταματήσουν όταν εφορμά στο αντίπαλο καλάθι.
Το ενδιαφέρον στοιχείο στο παιχνίδι του είναι η κατανομή των προσπαθειών που παίρνει καθώς όπως φαίνεται από το παρακάτω heatmap του αρτίστα @lostgps.
Οι περισσότερες προσπάθειες που παίρνει είναι μέσα στο ζωγραφιστό, μέσα από drives και πικ εν ρολ, όντας αυτός ο παίχτης που θα ρολάρει στη ρακέτα, είτε από κοψίματα από την αδύναμη πλευρά. Ακόμα, όπως βλέπουμε, έχει μια τάση προς την αριστερή πλευρά. Αυτό εξηγείται εν μέρει από το ότι τον βολεύει να υποδέχεται εκεί την μπάλα, ώστε να μπορεί να σουτάρει είτε μετά από αριστερή ντρίμπλα, είτε μέσω πικ εν ποπ παιχνιδιού, είτε με τη χαρακτηριστική πια signature move του. Θα πάρει τη μπάλα στο ποστ, θα προσποιηθεί στον αντίπαλο πως διαλέγει κατεύθυνση και θα ρολάρει πάνω στο κορμί του καρφώνοντας θεαματικά. Ή μπορεί απλά να γουστάρει αριστερά, who knows;
Ύστερα από αρκετά χρόνια, ίσως και για πρώτη φορά στην καριέρα του μετά το πανεπιστήμιο της Αριζόνα, ο Ντέρικ Oυίλιαμς πρωταγωνιστεί σε μια ομάδα. Ίσως ο ίδιος δεν ήταν αρκετά δυνατός «πνευματικά», ώστε να αντέξει τις απαιτήσεις που έχει ένας οργανισμός στο ΝΒΑ από τους παίχτες που επιλέγει υψηλά στο ντραφτ. Ίσως δεν δούλεψε και τις αδυναμίες του, ώστε να πάψει να είναι ένας παίχτης χωρίς θέση στο γήπεδο και να καθιερωθεί είτε ως σμολ είτε ως πάουερ φόργουορντ (παράδειγμα… ο Γκριν, των Oυόριορς). Η περιπλάνησή του στην Ασία και στην Ευρώπη, με την αποτυχία να βρει ένα ακόμη συμβόλαιο στην Αμερική είναι κάτι που φαίνεται να του δίνει κίνητρο και με τις εμφανίσεις του στην Ευρωλίγκα να μπορέσει να διεκδικήσει ξανά την είσοδο του στο ΝΒΑ το ερχόμενο καλοκαίρι. Ίσως έχει βρει στο Μόναχο απλά το δικό του «νησί της Καλυψώς».
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Τα στατιστικά είναι από το σάιτ του ΝΒΑ, από το basketball-reference.com και από το σάιτ της Ευρωλίγκα.
1Στο ίδιο ντραφτ έχουμε και την επιλογή των Βέσελι, Σίνγκλετον, Νόρις Κόουλ, Τσαρλς Τζένκινς που αγωνίζονται αυτή τη στιγμή στην Ευρωλίγκα.
2Σύμφωνα με το basketball-reference.com αγωνιζόταν κατά 20% ως σμολ φόργουορντ, 73% ως πάουερ φόργουορντ ενώ υπάρχει ένα 7% που αγωνιζόταν ως σέντερ.
