Με το NBA να ετοιμάζεται να επιστρέψει και πάλι με τη νέα σεζόν στην ημερολογιακή του κανονικότητα, το συγκεκριμένο γεγονός δεν αποτελεί το μόνο που μας γυρίζει στα συνήθη μονοπάτια των προηγούμενων χρόνων: το πείραμα της league wide επιστροφής στα “ΝΒΑ Jam duos” της offseason του 2019 κράτησε μόλις ενάμιση χρόνο, μέχρι την στιγμή δηλαδή που ο Harden φόρεσε τη φανέλα του Brooklyn τον Γενάρη του 2021. Οι δε τραυματισμοί των Kawhi και Murray, δείχνουν πως ανοίγουν διάπλατα τον δρόμο για μια σεζόν με εφάμιλλο φινάλε με εκείνες των ετών 2017 και 2018, όπου οι τελικοί ανάμεσα σε LeBron και Durant θεωρούνταν αναπόφευκτη νομοτέλεια.

Με μια σειρά να έχει ολοκληρωθεί και τις υπόλοιπες να παίζονται στην κάθε φάση, και μια καταγραφή των φάσεων, των στατιστικών και των λοιπών άξιων αναφοράς των ημερών που πέρασαν, στο σημερινό We Got Playoffs από τον Νίκο Ραδικόπουλο.

Δεν είναι ακριβώς πως σε σταματάνε στα στενά των πόλεων της Πολιτείας της Arizona αν φοράς φανέλα Nuggets και αναρωτιούνται “Colorado δέρνουμε;!”. Δεν υπάρχει καμιά διαχρονική κόντρα ανάμεσα στις δύο ομάδες, ούτε και κάποια ενδιαφέρουσα προϊστορία σε επίπεδο playoffs. Τρεις φορές έχουν βρεθεί όλες κι όλες αντιμέτωπες, όλες τη δεκαετία του ‘80, το 1982, το 1983 και το 1989, στον πρώτο γύρο κάθε φορά, όταν αυτός ακόμα ήταν best of three και best of five, με τους Suns να παίρνουν την πρόκριση το 1982 (2-1) και 1989 (3-0) και τους Nuggets το ‘83 (2-1).

Πάνε αρκετά χρόνια από την τελευταία φορά που οι Celtics έκαναν τόσο ντόρο εν μέσω playoffs όσο έκαναν χθες βράδυ (Ελλάδας). Ωστόσο, ο όλος ντόρος δεν ήταν για καλό. Αντίθετα, κυριάρχησαν των συζητήσεων, τη στιγμή που η post-season είναι σε φουλ ρυθμούς, με την ανακοίνωση τους για συνταξιοδότηση του Danny Ainge και την προαγωγή του Brad Stevens από προπονητή σε President of Basketball Operations. Και αν για την απομάκρυνση του Ainge το ρολόι είχε αρχίσει να χτυπά αρκετό καιρό τώρα, η απομάκρυνση του Stevens από τα προπονητικά του καθήκοντα έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία.

Η κανονική ροή του σάιτ σήμερα θα επέτασσε “We Got Game". Θα έγραφε ο Gus για τον Aldridge, ο Γιάννης για τον χαμό της Δύσης, θα είχαμε τις καλύτερες φάσεις: τα μαγικά του Luka εκτός και εντός αγώνα, το τρομερό “hold my beer” του Curry σε αυτά, τις επιδόσεις των Embiid, Randle, PaulGeorge, DonovanMitchell, Bogdanovic, Zion, Kyrie, τα tripledoubles του Westbrook, τα ρεκόρ που σπάνε το ένα μετά το άλλο κ.ο.κ.

Ας αφήσουμε λίγο τα σοβαρά στην άκρη (άλλωστε για να διαβάζετε ένα μακρύ κείμενο για το trade deadline του NBA, το έχετε ήδη κάνει). Πέρα λοιπόν από τη δημόσια υγεία, την οικονομία, τις βασικές δημοκρατικές ελευθερίες, την κλεισούρα, την ψυχολογική πίεση, όλα αυτά τα πολύ σοβάρα, αν κάτι μας έχει σπάσει τα νεύρα με την πανδημία, είναι που έχουν χαθεί οι αθλητικές σταθερές μας. Μία από αυτές είναι το trade deadline τον Φλεβάρη, έναν μήνα που παραδοσιακά είναι πεσμένος για το NBA. Τα φαβορί έχουν φανεί, οι εκπλήξεις έχουν ήδη εντυπωσιάσει, τα βασικά storylines της σεζόν έχουν παγιωθεί, έχουμε ψηφίσει για All Stars και έχουμε κάνει τις σχετικές συζητήσεις, και περιμένουμε το τζέρτζελο της deadline για να πάμε ήσυχοι στην March Madness και από εκεί στα playoffs.  

Εβδομάδα trade deadline για το NBA αυτή που μπαίνουμε, με καταληκτική ημερομηνία για trades φέτος την Πέμπτη 25 Μαρτίου, και ήδη είχαμε εν είδει προκαταρκτικών δύο trades που έστειλαν σε ομάδες της Ανατολής παίκτες που τα franchises που τους απέκτησαν ελπίζουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο ως “KD stoppers”.

Οι Spurs τα πρώτα 20 χρόνια της τρέχουσας χιλιετίας αποτέλεσαν τον οργανισμό-πρότυπο τoυ ΝΒΑ. Εμπιστοσύνη στους ανθρώπους τους, εσωτερική ωρίμανση αυτών, πλάνο διαδοχής σε κάθε επίπεδο. Αγωνιστικά, το συγκεκριμένο πλάνο αντικατοπτρίστηκε στην διαδοχή του David Robinson από τον Duncan, του Duncan από τους Parker και Manu, και αυτών με τη σειρά τους από τον Kawhi.

Ακόμα και στην σύγχρονη εποχή, που όλο και περισσότεροι All Stars και All NBA players αλλάζουν όλο και τακτικότερα ομάδες, ένα trade για έναν πρώην MVP και τον παίκτη που έχει σκοράρει μιας σεζόν πόντους παραπάνω από τον δεύτερο σκόρερ της τελευταίας δεκαετίας, και δη midseason, δεν παύει να αποτελεί τεράστια είδηση. Ο James Harden είναι παίκτης των Nets από χτες λοιπόν, και παρακάτω αναλύουμε τι σημαίνει αυτό το trade για κάθε ομάδα από τις συμμετέχουσες σε αυτό, μα και για τη Λίγκα συνολικότερα.

Μέσα Νοέμβρη δημοσιεύσαμε το κείμενο “To NBA θυσιάζει υγεία και ριζοσπαστικότητα για την επόμενη σεζόν” και αρχές Γενάρη αυτό δείχνει να έχει πλήρως δικαιωθεί. Η γλυκιά γεύση που μας είχε αφήσει το Bubble έχει ήδη μετατραπεί σε έναν συνδυασμό πίκρας και ξινίλας. Η όποια πολιτική στάση των παικτών γύρω από τα ζητήματα του ρατσισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης δείχνουν να εξαντλήθηκαν στο “Vote” και μετά τη νίκη των Δημοκρατικών να έχουν πάει ακόμα πιο πίσω, δίνοντας πόντους δυστυχώς σε όσους τους έψεγαν πως από ένα σημείο και μετά η όλη κατάσταση είχε πάρει μορφή προεκλογικής καμπάνιας και όχι κοινωνικού κινήματος.