Στο πρώτο, οι Heat επανέλαβαν την περσινή τακτική τους, παίρνοντας τον wing που άραζε όλη τη σεζόν και δεν είχε αγωνιστεί καθόλου, για να τους βοηθήσει να κάνουν αντίστοιχη με την περσινή πορεία. Φέτος αυτός ήταν ο Trevor Ariza που κλήθηκε στον ρόλο του Andre Iguodala, για να καλύψει ωστόσο το κενό που το συμπλήρωμα στο trade του Iggy, ο Jae Crowder, άφησε. Ένα κενό που ο Harkless δεν κατάφερε να καλύψει στο ελάχιστο. Συγκεκριμένα, ο Ariza είναι το επιπλέον κορμί που θα πέσει στον Durant στα playoffs, με ιδιαίτερα πετυχημένες περγαμηνές σε αυτόν ακριβώς τον ρόλο κατά τις αναμετρήσεις Warriors-Rockets προ τριετίας, ενώ στην επίθεση θα κληθεί να ευστοχεί από τα 7,25 με το ποσοστό πάνω του 36% που έχει τα τελευταία 10 χρόνια ως μέσο όρο.
Οι Ηeat είναι η 11η ομάδα του Ariza στην διαδρομή στο NBA (Knicks, Magic, Lakers, Rockets -δύο περάσματα-, Hornets, Wizards, Suns, Kings, Blazers και Thunder -αν και χωρίς να φορέσει ποτέ τη φανέλα αυτών- οι προηγούμενες στάσεις του), ενώ με αυτό, το 11ο trade του, γίνεται ο πιο “ανταλλαγμένος” παίκτης στην ιστορία της Λίγκας.
Αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες του ένα pick δεύτερου γύρου των Heat (του 2027!) και ο Meyers Leonard, που ενώ είχε όρο στο συμβόλαιό του που του επέτρεπε να αρνηθεί την ανταλλαγή του, μετά τα αντισημιτικά σχόλιά του (γράψαμε για αυτά στο προηγούμενο “We Got Game”), δεν προέβαλε την παραμικρή ένσταση και πήγε στην Oklahoma. Το “πήγε” βέβαια αποτελεί τρόπο του λέγειν (διάσημος Ρώσος γλωσσολόγος), μιας και οι Thunder του είπαν να μην κάνει τον κόπο καν να παρουσιαστεί, καθώς αναμένεται να τον αποδεσμεύσουν. Δύσκολα θα τον ξαναδούμε σύντομα (αν τον ξαναδούμε γενικά…) στο NBA τον Leonard…
Στο δεύτερο, πιο περίπλοκο, οι Bucks απέκτησαν τον επιπλέον αμυντικό που χρειάζονταν για να αντιμετωπίσουν τους Nets και τον βρήκαν στο πρόσωπο του P.J. Tucker. Από ό,τι κυκλοφόρησε πρώτη τους επιλογή ήταν ο Rudy Gay των Spurs, με τους Bucks να θεωρούν πως οι San Antonio Spurs ζητούσαν ανταλλάγματα αρκετά πάνω από το πως εκείνοι τον αποτιμούσαν. Αντίθετα, οι έτεροι Τεξανοί Rockets δεν είχαν πρόβλημα να παραχωρήσουν τον Tucker αρκετά φτηνά, μιας και ο παίκτης ζητούσε σε όλους τους τόνους από την αρχή της χρονιάς (και αυτός) την αποχώρησή του από την ομάδα, αποτέλεσμα της μη επέκτασης του συμβολαίου του, συμβολαίου που τον πλήρωνε λιγότερα από τη συνεισφορά του. Με τον παίκτη να είναι ήδη 36 και τους Rockets σε άλλη εντελώς σελίδα από εκείνη του διεκδικητή, οι διαπραγματεύσεις με τους Bucks δεν πρέπει να ήταν ιδιαίτερα δύσκολες.
Ο Tucker, λοιπόν, αρχετυπικό 3&D για πολλά χρόνια, έχει υπάρξει ένας από τους αποτελεσματικότερους αμυντικούς πάνω τον KD (μαζί με τον -κατά δήλωση του KD- Holiday που επίσης είναι στους Bucks και τον Ariza που ακριβώς παραπάνω αναφέραμε). Παράλληλα, όπως ο Kirk Goldsberry μας ενημέρωσε με σχετικό γράφημα αμέσως μετά το trade, ο Tucker έχει ευστοχήσει την τελευταία πενταετία σε περισσότερα corner threes από κάθε άλλον στη Λίγκα, και δη με τεράστια διαφορά:
Over the past 5+ seasons, PJ Tucker has made 100 more corner 3s than anyone else in the NBA
— Kirk Goldsberry (@kirkgoldsberry) March 18, 2021
Most Corner 3s Last 5+ Seasons
1. P.J. Tucker ...............502
2. Danny Green ...........402
3. Klay Thompson .......396
4. Trevor Ariza .............382
5. Bojan Bogdanovic ...379 pic.twitter.com/F6FHOGcDzl
Ωστόσο, όπως ήδη αναφέρθηκε είναι πια 36, φέτος είναι σοβαρά κακός επιθετικά (από 4,2 προσπάθειες για τρεις ανά αγώνα, έχει πέσει στις μόλις 2,1 και δη με το career low 31,4% σαν ποσοστό ευστοχίας σε αυτές) και μένει να φανεί αν ως τώρα στη σεζόν ήταν σε mode “self tanking” ala Harden για να φύγει από το Houston, αν τα νούμερά του ήταν αποτέλεσμα της τρομερής βαρύτητας του Harden στην επίθεση των Rockets και των ελεύθερων λιβαδιών που δημιουργούσε για τους συμπαίκτες του ή αν ήταν αποτέλεσμα των δικών του ικανοτήτων, άρα με δυνατότητα να τα αναπαράξει και στο Milwaukee.
Για να τον αποκτήσουν οι Bucks κινήθηκαν αρκετά εντυπωσιακά στο σχοινί ισορροπίας πάντως. Συγκεκριμένα, οι Rockets είχαν πάρει από το trade του Harden unprotected το πρώτο pick των Bucks του 2022 από τους Cavaliers. Να πούμε εδώ την ιστορία αυτού του pick μιας και έχει ένα ενδιαφέρον. Οι Cavaliers λοιπόν το είχαν πάρει από τους Bucks για το trade του George Hill το 2018, μαζί με τους Henson και Dellavedova, με τους Bucks να αίρουν τα protections του για να βγάλουν το trade για τον Jrue τον Νοέμβρη, λόγω του Stepien Rule που θα δούμε παρακάτω. Τα protections του συγκεκριμένου pick το καθιστούσαν κυλιόμενο στα χρόνια, εμποδίζοντας τους Bucks να ανταλλάξουν άλλα μελλοντικά picks τους, ακριβώς επειδή δεν ήταν γνωστό πότε εν τέλει αυτό το pick θα πάει στους Cavs. Με την άρση των protections οριστικοποιήθηκε πως θα επιλεχθεί παίκτης το 2022 από αυτό. Οι Cavaliers ωστόσο δεν το κράτησαν. Από το Cleveland πήγε στους Nets για τον Jarrett Allen, με τους Nets να το βάζουν στο πακέτο για τον Harden, προκειμένου να ικανοποιήσουν την επιθυμία των Rockets για εφτά picks συνολικά.
Κάπως έτσι οι Bucks, έχοντας δώσει στους Pelicans για τον Holiday τα picks τους για το 2025 και το 2027 (συν το δικαίωμα ανταλλαγής των picks τους για το 2024 και 2026, συν το πρώτο pick των Pacers του 2020 που είχαν από το sign and trade του Brogdon την offseason του 2019), δεν μπορούσαν να δώσουν το pick τους του 2023 βάσει του Stepien Rule. O συγκεκριμένος κανόνας -που έχει πάρει το όνομά του από τον owner των Cavs στα early ‘80s- δεν επιτρέπει στις ομάδες του NBA να μην έχουν σε συνεχόμενα drafts pick πρώτου γύρου (δικά τους ή άλλων ομάδων, εξ ου και τα “swaps”, για να ξεπερνιέται ο συγκεκριμένος περιορισμός - αναλυτικότερα σχετικά εδώ, από παλαιότερο κείμενό μου στην στήλη Moneyball στο Ball Hog). Έτσι, αποκτώντας πίσω το pick τους του 2022 από τους Rockets και έχοντας το χειρότερο μεταξύ του δικού τους και της Νέας Ορλεάνης το 2024 μπορούσαν να μείνουν χωρίς pick το 2023. Και αφού unprotected ήταν του 2022 που πήραν πίσω, unprotected ήταν και του 2023 που έστειλαν. Τους Rockets αυτό τους βόλευε γιατί οι Bucks είναι πια μια εμφανώς γερασμένη ομάδα (πέμπτη γηραιότερη της Λίγκας), οπότε όσο πιο μακρινά τα picks τους, τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα έχουν να είναι μεγαλύτερης αξίας. Και αν εδώ μπορεί κάποιος να πει πως “ok, καλύτερη αξίας το pick του 2023 από το 2022, αλλά πόση διαφορά να κάνει”, θα έχει ένα δίκιο, και ακριβώς για αυτό οι Rockets πήραν και το δικαίωμα για pick swap του pick τους δεύτερου γύρου για το 2021 με το pick πρώτου γύρου των Bucks για το ίδιο draft. Αυτό είναι το πρώτο swap στην ιστορία της Λίγκας με δικαίωμα επιλογής μεταξύ pick πρώτου γύρου με δεύτερου. Στην πράξη, με τους Rockets να αναμένεται να έχουν top-5 pick β’ γύρου (δεν υπάρχει lottery για τον β’ γύρο του draft, πάει ξερά αντίστροφα της κατάταξης) και τους Bucks bottom-7 πρώτου, οι Rockets απέκτησαν το δικαίωμα να ανέβουν οχτώ με 12 θέσεις στο draft, από, για παράδειγμα το #33 αν έχουν το τρίτο χειρότερο ρεκόρ στο τέλος της σεζόν, στο #25, αν αντίστοιχα οι Bucks έχουν το έκτο καλύτερο. Η διαφορά είναι πως τα picks δεύτερου γύρου υπογράφουν φθηνότερα μεν συμβόλαια, αλλά διετούς διάρκειας, ενώ τα picks πρώτου τετραετή (στα picks του παραδείγματος φέτος στο #25 ήταν ο Quickley που πληρώνεται $2,1 εκατ. και στο #33 ο Oturu που παίρνει -όπως όλοι οι second rounders- $898 χιλ.).
Στα τυπικά, στο trade μπήκαν και οι D.J. Wilson, ένας παίκτης που ποτέ δεν πίστεψε και δεν έδωσε ουσιαστικές ευκαιρίες ο coach Bud, ο D.J. Augustin, για να υπάρξει matching salary (στο ΝΒΑ για να γίνει ένα trade, αν οι ομάδες δεν έχουν χώρο στο cap τους ή είναι over the cap αμφότερες, πρέπει τα συμβόλαια που ανταλλάσσονται να έχουν διαφορά αξίας +/- 25% για να γίνει το trade), επίσης ένας παίκτης που υπογράφτηκε στον πανικό της αποτυχίας απόκτησης του Bogdanovic τον Νοέμβρη και ποτέ δεν εντάχθηκε ουσιαστικά στην ομάδα, με την αντίθετη κατεύθυνση προς Wisconsin, να παίρνει ο Kurucs, λίγους μήνες μετά την μετακίνησή τους από Νέα Υόρκη σε Texas.
Παράλληλα, με το συγκεκριμένο trade οι Bucks έστειλαν έναντι μετρητών τον Torrey Craig στους Suns, πέφτοντας οριακά κάτω από το tax line (κατά $1,25 εκατ.) ανοίγοντας ταυτόχρονα μία θέση στο roster τους για την υπογραφή κάποιου από τους κομμένους μετά την trade deadline. Η αλήθεια είναι πως ο Craig (που ίσως τον θυμάστε από το αμίμητο χαμένο lay up στα τελευταία δευτερόλεπτα του Game-7 του Denver - Utah στο Bubble, όταν έδωσε την ευκαιρία στον Conley για το τρίποντο που η μπάλα τον έφτυσε στη λήξη ακριβώς) δεν πήρε ούτε αυτός ιδιαιτερες ευκαιρίες από τον coach Bud, παρότι εντάσσεται στο πλαίσιο του αθλητικού wing που μπορεί να προσφέρει συμπαθητικά στην άμυνα και κάποια συγκεκριμένα πράγματα στην επίθεση. Στους Suns προστίθεται στη συλλογή των wings που μπορούν να προσφέρουν και στις δύο πλευρές του παρκέ, μια συλλογή που ήδη διαθέτει τους Mikal Bridges, Jae Crowder, Cam Johnson, ακόμα-ακόμα και τον συμπαθέστατο φέτος Abdel Nader, μιας και στην περιφέρεια των LeBron, Kawhi, PG13, κάθε τέτοιος wing είναι χρήσιμος (και κρίσιμος).
Επιστρέφοντας στους Bucks αυτοί φαίνεται πως έχουν κλειδώσει πια τους τέσσερις από τους πέντε closers των παιχνιδιών τους στα playoffs. Αυτοί είναι οι Jrue, Middleton (που προφανώς και είναι κλάσεις ανώτερος από ό,τι η εγχώρια αθλητικογραφία αρέσκεται να τον θεωρεί, φορτωνοντας του κάθε ανάθεμα για τις αδυναμίες του ίδιου του Giannis), Giannis και Tucker. Λογικότερη επιλογη για πέμπτος φαντάζει αυτή την στιγμή ο DiVincenzo παρά ο Lopez, μιας και Tucker με Giannis θα μοιράζονται τις θέσεις των ψηλών. Η ομάδα του Milwaukee φωνάζει πως χρειάζεται έναν ακόμα σουτέρ τουλάχιστον, μιας και πέρα από τους προαναφερθέντες έξι παίκτες, μόνο οι Forbes, Connaughton και Portis υπάρχουν, ήτοι ουδείς για να βασιστείς στα playoffs και δη απέναντι στους φετινούς Nets ή Sixers. Η όποια δυνατότητα περαιτέρω ενίσχυσής τους όμως μέσω picks πλέον δεν υπάρχει. Το μοναδικό σχετικό asset που διαθέτουν πια οι Bucks είναι ένα pick δεύτερου γύρου των Pacers το 2025. Και απολύτως τίποτε άλλο. Κάθε δικό τους pick, πρώτου και δεύτερου γύρου, έχει ανταλλαχθει. Με το μισθολόγιο τους δε μετά τα παραπάνω trades ήδη στα $131,4 εκατ., ήτοι μόλις $1,25 κάτω από το tax line, η όποια ευελιξία τους περιορίζεται στην buyout market. Έτερος δρόμος ενίσχυσης, μόνο μέσω των ανταλλαγών των DiVicenzo και Middleton, κινήσεις που δύσκολα θα δούμε σε αυτή την trade deadline.
Κοντολογίς, οι Bucks έπαιξαν τη φετινή σεζόν τα ρέστα τους για τους Jrue Holiday και P.J. Tucker, ωστόσο κάθε άλλο παρα φαβορί μπορούν να θεωρηθούν στην φετινή Ανατολή. Αν θα βρουν τρόπο να υπερκεράσουν τα τείχη που και φέτος θα στηθούν για τον Giannis στην postseason, μένει να φανεί. Με τις κινήσεις που έκαναν, παρότι κατάφεραν να αποσπάσουν την υπογραφή του superstar τους για την επέκταση του συμβολαίου του, που μάλλον ήταν ο σημαντικότερος στόχος τους, η διεκδικηση του Larry O’Brien Trophy φαίνεται να έχει απομακρυνθεί, παρά το αντίθετο. Αν υπάρχουν εκεί έξω θιασώτες των συγκεκριμένων κινήσεων εγώ μάλλον δεν συγκαταλέγομαι σε αυτούς.
Με τα παραπάνω για “ζέσταμα” ενόψει της 25ης Μαρτίου, ημέρα που εμείς δεν θα ασχολούμαστε με τα κιτς φολκλορικά της κυρίας Γιάννας, αλλά με το trade deadline του “Μαγικού Κόσμου”, ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την επόμενη μέρα, με αντίστοιχη ανάλυση των όσων λάβουν χώρα τότε.
