Το «μικρόβιο» και την αγάπη μου για το μπάσκετ μου τα μετέδωσε ο πατέρας μου. Ειδικά για την ομάδα της γειτονιάς μας, το Περιστέρι, από μικρό παιδί με έπαιρνε στο γήπεδο για να παρακολουθήσουμε κάποιο παιχνίδι του εγχώριου πρωταθλήματος, όπως επί παραδείγματι επί του μεγάλου Άρη των Γκάλη-Γιαννάκη στις αρχές των 90’s, έως τους ευρωπαϊκούς αγώνες στα κύπελλα Κόρατς απέναντι στην Μπασκόνια ή στα προημιτελικά με τον Άρη τη σεζόν 1996/97. Αργότερα, έχοντας την τύχη να μπορώ να παρακολουθώ ως μέλος των ακαδημιών της ομάδας κάθε αγώνα τους, είδα το Περιστέρι να αγωνίζεται στην Ευρωλίγκα απέναντι σε ομαδάρες και να κάνει ακόμα και πρόκριση στη φάση των «16», όπως τη σεζόν 2000/01, τότε που είχε γίνει και η διάσπαση του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Η σεζόν 2022/23 ήταν πραγματικά εξαιρετική για την ομάδα των δυτικών προαστίων, στο τέλος της οποίας τερμάτισε στην τρίτη θέση, την υψηλότερη εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ενώ αγωνίστηκε και στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος για πρώτη φορά στην ιστορία της. Ταυτόχρονα, στο FIBA Champions League πέρασε από τους ομίλους και βρέθηκε στη φάση των play-ins, όπου και αποκλείστηκε από τη γαλλική Λιμόζ με δύο ήττες και μία νίκη. Επιτυχημένη σε όλους τους τομείς λοιπόν η σεζόν, ενώ πολύ ενθαρρυντική κρίθηκε και η αγωνιστική εικόνα που παρουσίασε σε μεγάλη διάρκεια, στην πρώτη μάλιστα χρονιά του Βασίλη Σπανούλη ως πρώτου προπονητή σε σύλλογο.

Ο Γυμναστικός Σύλλογος Περιστερίου βρίσκεται από το καλοκαίρι στον αστερισμό του Βασίλη Σπανούλη, καθώς η ομάδα των Δυτικών προαστίων αποτελεί τον πρώτο προπονητικό σταθμό της νέας καριέρας του τεράστιου αυτού Έλληνα καλαθοσφαιριστή. Η σύμπλευση έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον και για τις δύο πλευρές. Αρχικά, για τον «κοστουμάτο» πλέον Σπανούλη, που είχε την τύχη να αγωνιστεί ως παίχτης υπό τις οδηγίες των κορυφαίων Σέρβων προπονητών Ντούσαν Ίβκοβιτς, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, καθώς και αντίστοιχων Ελλήνων όπως οι Γιώργος Μπαρτζώκας, Γιάννης Σφαιρόπουλος και Παναγιώτης Γιαννάκης. Από την άλλη, ολόκληρος ο οργανισμός του Περιστερίου φιλοδοξεί μετά από πάρα πολλά χρόνια να βρεθεί στα υψηλότερα στρώματα του Ελληνικού πρωταθλήματος και να επανέλθει ως μία υπολογίσιμη ομάδα στο εγχώριο μπάσκετ και όχι μόνο.

Το Basketball Champions League κάνει τζάμπολ για πρώτη φορά στη σεζόν 2022-23, με τις ελληνικές ομάδες να ρίχνονται αυτή την εβδομάδα στις μάχες της πρεμιέρας της Regular Season. Ευκαιρίας δοθείσης, παρουσιάζουμε τα αστέρια των εννιά αντιπάλων των εκπροσώπων της χώρας μας στην διοργάνωση, προϊδεάζοντας για το τι -περίπου- θα βρουν απέναντι τους.

(αρχική φωτό από sportime.gr)

Το Περιστέρει παραμένει αήττητο μετά από τέσσερις αγωνιστικές στην Basket League, έχοντας ήδη κερδίσει τις πρώτες εντυπώσεις, όχι μόνο μεταξύ των ομάδων που ανέβηκαν φέτος στην κατηγορία, αλλά και γενικότερα στην λίγκα. Το 4/4 δεν αποτελεί προϊον συγκυριών ή ευνοϊκού προγράμματος, αντιθέτως μπορεί να αναλυθεί εξ' ολοκλήρου με αγωνιστικά κριτήρια. Ας δούμε λοιπόν τι έχει κάνει μέχρι στιγμής το Περιστέρι προκειμένου να πραγματοποιήσει μια τόσο δυναμική εκκίνηση στη φετινή κούρσα.

Ήφαιστος Λήμνου, Περιστέρι και Χολαργός είναι οι τρεις νέες δυνάμεις της Basket League της επερχόμενης περιόδου. Μπορεί πέρσι να υποβιβάστηκαν αγωνιστικά δύο ομάδες, τα Τρίκαλα κι ο Κόροιβος, ωστόσο "χάθηκε" ακόμη μια, καθώς ο ΓΣΛ Φάρος δεν υπάρχει πλέον, τουλάχιστον υπό τη μορφή που παρουσιάστηκε πέρσι. Λίγες μέρες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος και με τις ομάδες να είναι σχεδόν έτοιμες για την εκκίνηση της κούρσας, σημειώνουμε τα βασικά τους χαρακτηριστικά και τον τρόπο που επέλεξαν να πορευθούν.

Όλοι θυμόμαστε την πρώτη φορά που παρακολουθήσαμε έναν αγώνα μπάσκετ. Το πρωτόγνωρο συναίσθημα του να βρίσκεσαι σε ένα γήπεδο γεμάτο κόσμο, το πάθος σε κάθε καλάθι της ομάδας, ο θυμός και η οργή για τα καλάθια των αντίπαλων, τα συνθήματα, τα τραγούδια και τα «κοσμητικά επίθετα» προς τους αντιπάλους, είναι ανεξίτηλα τυπωμένα στη μνήμη μας. Κάποιος συγγενής ή ένας μεγαλύτερος φίλος θα ήταν αυτός που θα έβαζε το μικρόβιο της πορτοκαλί «σπυριάρας» μέσα μας και κάπως έτσι ξεκίνησε και η δική μου σχέση με την συγκεκριμένη «κυρία». Και σε τι αγώνα…! Περιστέρι – Άρης, στο κλειστό γήπεδο της Τζον Κέννεντυ «Ανδρέας Παπανδρέου», αρχές δεκαετίας του ’90 , σε ένα κατάμεστο γήπεδο. Θυμάμαι ακόμα τη λατρεία του πατέρα μου για το μεγάλο Άρη του Γκάλη και του Γιαννάκη! Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ ότι μετά το τέλος του αγώνα με πήγε έξω από τα αποδυτήρια και με έβγαλε φωτογραφία στην αγκαλιά των δύο μεγάλων παικτών!

Για το κομμάτι που θα διαβάσετε, πολύτιμη στάθηκε η βοήθεια του δημοσιογράφου Γιάννη Ψαράκη. Είναι ένας κύριος, και μοιράστηκε μαζί μας ένα δυσεύρετο αρχείο στατιστικών.

Μέσα σε περίοδο γιορτών γυρνάμε τον χρόνο πίσω αγαπητοί φανζ, για ένα ρετρό 3 on 3 ανάμεσα στους τρεις καλύτερους ξένους που αγωνίστηκαν στο Παγκράτι την δεκαετία του '90 και τους αντίστοιχους τρεις που αγωνίστηκαν στο Περιστέρι. Το μεγαλύτερο συνοικιακό ντέρμπι της Αθήνας (ή αν θέλετε το ιστορικότερο) μέσα από μερικούς παιχταράδες που ήρθαν την εποχή του ενός ή των δύο ξένων, πράγμα που σημαίνει πως η "ανακάλυψη" τους ήταν αποτέλεσμα επιστημονικής έρευνας, όχι αστεία. Για να τους θυμηθούμε, ξεκινώντας από το Μετς.