Η άποψη του Γκρεγκ Πόποβιτς για την αύξηση των τριπόντων είναι γνωστή εδώ και κάποια χρόνια και μάλιστα ο ίδιος δεν χάνει ευκαιρία να την επαναλαμβάνει, όποτε του ζητείται. Το ίδιο έκανε βασικά πριν τέσσερις μέρες. Απλώς, όπως πάντα, δεν μίλησε μόνο για τα τρίποντα, αλλά και για το παιχνίδι, κάτι που συνήθως αγνοείται χάρην της ανάδειξης της ατάκας. Ιδού.

"Tα τρίποντα δεν έχουν αξία. [Πιστεύω ότι] αφαιρούν κάτι από την αγνότητα του παιχνιδιού, το passing game και τη ροή του. Εύκολα βρίσκεις κάποιον που μπορεί να κάνει drive και να βγάζει kick out πάσες, όμως η κίνηση της μπάλας είναι κάτι διαφορετικό".

Η πρώτη μέρα της φάσης των νοκ-άουτ αγώνων του Παγκόσμιου Κύπελλου Μπάσκετ έκρυβε μια τεράστια έκπληξη, με την ομάδα της Αργεντινής να αποκλείει την Σερβία από τα ημιτελικά και να στέλνει ένα από τα μεγάλα φαβορί της διοργάνωσης στους αγώνες κατάταξης. Η αλήθεια είναι πως η επανάληψη του τελικού του 2002 μονοπώλησε το ενδιαφέρον του σημερινού προγράμματος, καθώς περιείχε μερικές σπουδαίες εμφανίσεις και ξύπνησε αρκετές αναμνήσεις, καθώς πρωταγωνιστές ήταν πρόσωπα που έχουμε ξαναδεί σε πολλούς αγώνες στο παρελθόν.

Προτελευταία ημέρα για τη δεύτερη φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, με το πρόγραμμα να είναι παντελώς αδιάφορο για τον θεατή ως επί το πλείστον, με εξαίρεση το ντέρμπι μεταξύ Ισπανίας και Σερβίας. Αυτό είναι ένα θέμα που θα πρέπει να προβληματίσει τη διοργανώτρια αρχή, καθώς τα ματς που πραγματικά είχαν σημασία ήταν ελάχιστα. Ένα εισιτήριο που ψάχνει να βρει κάτοχο απομένει για την προημιτελική φάση και ελπίζουμε να είναι στα χέρια των παιχτών της Εθνικής Ελλάδος. Η σειρά των αγώνων (σταυρώματα 1ου-2ου στην πρωτη αγωνιστικη), η «μεταφορά» των νικών της πρώτης φάσης, οι μόλις δύο αγώνες που δίνει κάθε ομάδα στη δεύτερη φάση, καθιστούν τελείως βαρετες αρκετές αναμετρήσεις και άνευ σημασίας για τους παίχτες, το προπονητικό τιμ και φυσικά όλους εμάς. Όπως και να έχει δεν έχουν δείξει οι διοικούντες του FIBA μπάσκετ (και όχι μόνο) πως σκέφτονται τη βελτίωση του προϊόντος τους (σε συνδυασμό με τα παράθυρα και τον αποκλεισμό ομάδων όπως η Σλοβενία).

Φοβάμαι ότι το μπλογκ θα καταλήξει βαρετό από την επανάληψη, όμως πραγματικά, αυτό που συνέβη στο πρωτο ημίχρονο απέναντι στις ΗΠΑ θα μπορούσε να κάνει και τον/την πιο καλοπροαίρετο/η φίλαθλο της εθνικής να βγάλει καπνούς από τα αυτιά. Η άμυνα του Πόποβιτς, ολότελα προσαρμοσμένη στις κινήσεις του Γιάννη, πρόσφερε στους Έλληνες διεθνείς ένα φορτηγό ελεύθερων σουτ, τα οποία εκείνοι ξεφόρτωσαν στο ξέφωτο με τα τούβλα.

Πριν από την φετινή συμμετοχή, η μία και μοναδική φορά που οι Πολωνοί πήραν μέρος σε διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου μπάσκετ ήταν το 1967, ως χάλκινοι μεταλλιούχοι του Ευρωμπάσκετ του 1965. Το τουρνουά διοργανώθηκε στην Ουρουγουάη με τη συμμετοχή 13 ομάδων, χωρισμένων σε τρία γκρουπ των τεσσάρων και με την οικοδέσποινα να προκρίνεται απευθείας στην τελική φάση. Η Πολωνία ταξίδεψε μέχρι εκεί ως αουτσάιντερ, καθώς μπροστά της προηγούνταν σύνολα όπως της κυρίαρχης Σοβιετικής Ένωσης, της Γιουγκοσλαβίας, της Βραζιλίας και των ΗΠΑ, οι οποίες και κατέλαβαν τις τέσσερις πρώτες θέσεις, με τη σειρά που μόλις ανέφερα. Ακριβώς από πίσω τους, τερμάτισε το κοκκινόλευκο ανατολικοευρωπαϊκό σύνολο, οδηγούμενο μάλιστα από τον πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης, τον φόργουορντ-σέντερ-αίλουρο (sic) Μιέτσισλαβ Λοπάτκα, ύψους μόλις 1,96 εκατοστών. Ο παίκτης μύθος του πολωνικού μπάσκετ ολοκλήρωσε την ονειρεμένη πορεία της ομάδας του με 19,7 πόντους, ακολουθούμενος μάλιστα από τον συμπατριώτη του και παρτενέρ του στην φροντ λάιν Mποχνταν Λίζσκο, ύψους 1,99.

Φίλες και φίλοι του Basketball Guru καλησπέρα. Με την πρώτη φάση του Μουντομπάσκετ να τελειώνει πριν λίγες ώρες, πάμε να κάνουμε μία περιήγηση στα όσα είδαμε σε αυτές τις έξι ημέρες, την εικόνα των φαβορί, τις (λίγες) εκπλήξεις και τους πρωταγωνιστές, θετικούς και αρνητικούς, της διοργάνωσης μέχρι τώρα.

Το ξεσκαρτάρισμα της πρώτης φάσης πραγματοποιήθηκε σήμερα, με τα τελευταία δύο εισιτήρια των τεσσάρων πρώτων ομίλων να βρίσκουν τον τελικό τους κάτοχο και τις υπόλοιπες ομάδες να παίρνουν τον δρόμο της επιστροφής. Ή μήπως όχι; Σίγουρα η ομάδα της Νιγηρίας δε φάνηκε να γνωρίζει το νέο σύστημα διεξαγωγής, κάτι που πήρε γρήγορα είδηση η ομοσπονδία και γλιτώσαμε τα ευτράπελα, όπως φαίνεται από τα παρακάτω τουίτς.

Έπρεπε να φτάσουμε στην τέταρτη ημέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου για να δούμε τις πρώτες εκπλήξεις στα παιχνίδια. Το κακό είναι ότι η μία εξ’αυτών αφορούσε τη δική μας εθνική, η οποία παρουσιάστηκε κατώτερη των προσδοκιών που η ίδια δημιούργησε με την εμφάνιση της στην πρεμιέρα. Τώρα έρχεται μεθαύριο η Νέα Ζηλανδία με το αγαπημένο μας haka, με σκοπό να μας βάλει δύσκολα και να παλέψει για την πρόκριση μετά την γεμάτη ένταση νίκη της επί του κάκιστου Μαυροβούνιου. Τι να πουν και οι Γερμανοί βέβαια, που αποκλείστηκαν ήδη από την πρώτη φάση μετά το κάζο που έπαθαν από τους μαχητικότατους Δομινικανούς. Τσεχία, Αυστραλία επικράτησαν σχετικά εύκολα, δίχως να ανεβάσουν στροφές κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ενώ η Λιθουανία και η Γαλλία (για μένα και τον Guru, έρχεται με φόρα για το χρυσό) επικράτησαν πολύ εύκολα των αντιπάλων τους, παίζοντας σπουδαία άμυνα για 40’. Τέλος, η Τουρκία έφτασε κοντά στο θαύμα, αλλά οι παίχτες της στο κρίσιμο σημείο έτρεμαν σαν το ψάρι και έχασαν την ευκαιρία για μια τεράστια νίκη επί των ΗΠΑ, που θα τους έδινε και μεγάλο προβάδισμα για την οκτάδα.

Η τρίτη ημέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου συνεχίστηκε με την Ιταλία και την Σερβία να προσφέρουν θέαμα και να δείχνουν σε καλή κατάσταση, την ώρα που η Ισπανία κι η Αργεντινή αντεπεξήλθαν σε αποστολές που μπορούσαν να αποδειχθούν επίφοβες. Ρωσία και Πολωνία συνέχισαν να κερδίζουν χωρίς να εντυπωσιάζουν, με τις Βενεζουέλα και Τυνησία (με τον Μεϊρί να "βομβαρδίζει" από την περίμετρο) να πανηγυρίζουν σημαντικές νίκες, ούτως ώστε να ελπίζουν για πρόκριση.

Στο τέλος του εξαιρετικού αγώνα που άνοιξε το πρόγραμμα της δεύτερης ημέρας του παγκοσμίου κυπέλλου, η Αυστραλία έδειξε τον πλουραλισμό που διεθέτει το ρόστερ της και πήρε μάλλον την πιο σημαντική νίκη της αγωνιστικής απέναντι στον Καναδά. Το θέμα ήταν ότι αυτό το έκανε με ασυνήθιστους πρωταγωνιστές, ή πιο σωστά με τους γνωστούς πρωταγωνιστές σε ασυνήθιστους ρόλους. Ο Τζο Ίνγκλς δημιουργούσε ασταμάτητα κι ο Μάθιου Ντελαβεντόβα εκτελούσε και έτσι με ένα σερί 28-8 τα καγκουρό πήραν τη νίκη απέναντι στους, εχμ, βίσονες.