Η πρώτη ημέρα της σεζόν έκανε τα μάτια να πονέσουν. Ελάχιστα ανταγωνιστικά ματς, θέαμα κάτω του μετρίου, ντέρμπι που τα σκόρπισε ο άνεμος της ανετοιμότητας και δεν θα τα ξαναφέρει πίσω. Παιχνίδια όπως το Ζαλγκίρις - Μπασκόνια και το Εφές - Μπαρτσελόνα υποτίθεται πως θα βρίσκονταν στα must see της σεζόν, αλλά τελικά εξελίχθηκαν σε θεαματικά εκτρώματα, με τα σύνολα να εμφανίζουν μέσες άκρες την εικόνα της διοργάνωσης σε τηλεοράσεις και κομπιούτερ: "We are experiencing technical difficulties, sorry". Μέσες άκρες αυτή ήταν και η εικόνα του Ολυμπιακού by the way, με τις πιο όμορφες στιγμές να συναντούνται σε παιχνίδια που κρίθηκαν νωρίς, όπως τα Άλμπα - Ζενίτ, Βαλένθια - ΤΣΣΚΑ και Χίμκι - Μακάμπι. Η αναμέτρηση (μελλοντικής) κορυφής μεταξύ Ρεάλ και Φενέρ δε, έληξε με αναμενόμενη δύσκολη νίκη των γηπεδούχων και με μη αναμενόμενο πρωταγωνιστή.
Η πρώτη πεντάδα
1. Εννέα ασίστ από τον Μάρτιν Χέρμανσον στην πολυσυλλεκτική επίθεση της γοητευτικής Άλμπα Βερολίνου απέναντι στη Ζενίτ. Το συγκρότημα του Ρενέσες έχει παραμείνει σχεδόν απαράλλαχτο και φανέρωσε με τη μία τις αρετές του. 23 ασίστ, γρήγορο μοίραμα της μπαλας στο μισό γήπεδο, ισορροπία και ορμή. Ο Χέρμανσον είναι ακόμη 25 χρονών, πέρυσι ήταν το δεύτερο βιολί στη δημιουργία των Γερμανών (περιπου 5 ασίστ στο Eurocup) και φέτος δείχνει πανέτοιμος να ανταποκριθεί σε έναν ρόλο "Κόρι Χίγκινς" στο σύστημα του Ρενέσες, που αναθέτει ισόποσα αρμοδιότητες στην περιφέρεια, λες και πρόκειται για μικρογραφία της περσινής ΤΣΣΚΑ. Έρισκον και Σιβα (απών χθες και για καιρό ακόμη) θα αποτελούν τα άλλα δύο σημεία αναφοράς, όμως μην προτρέξετε να βρείτε άλλα κοινά μεταξύ Ρενέσες και Ιτούδη. Η Άλμπα αποτελεί μία κατηγορία μόνη της φέτος, άσχετα πώς θα καταλήξει η πορεία της. Υποστηρίζω φουλ.
2. Ωραία πράγματα από τον Σαβόν Σιλντς στο Κάουνας, τόσο στην close out επίθεση, όσο και στο transition. 19 πόντοι και 5 ριμπάουντ από τον γκαρντ-φόργουορντ της Μπασκόνια, που προσωπικά πιστεύω ότι θα είναι από τους πιο βελτιωμένους παίκτες φέτος. Το ματς εξελίχθηκε λίγο σε "ξύλο" και λίγο σε ρεσιτάλ λαθών από τους γηπεδούχους (17), οι οποίοι παρότι έδειξαν την αναμενόμενη στροφή στην τακτική τους (οι ψηλοί Λάνταλ και Λεντέι σουτάρουν τρίποντα), άλλο τόσο παρουσιάστηκαν χαμένοι στην μετάφραση της προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Μία παρατηρηση εδώ: Συχνά όλοι και όλες υποπίπτουμε στο εξής λάθος, αξιολογώντας τις στελεχώσεις. Δεν υπολογίζουμε τον παράγοντα "βελτίωση" του υπάρχοντος ρόστερ. Αν π.χ. ο Σιλντς και ο Βιλντόζα φέτος είναι καλυτεροι παίκτες από πέρυσι, τότε η Μπασκόνια δεν θα χάσει το προβλεπόμενο έδαφος, μετά την απώλεια του εξαιρετικού περυσινού δίδυμου ψηλών.
3. Ο αριθμός 40 αντιστοιχεί στα λεπτά που αγωνίστηκε ο (καλός) Ντέρικ Ουίλιαμς στο πρωτο ματς της σεζόν. Ελλείψει Βέσελι και Λοβέρν, ο Ομπράντοβιτς δεν του έδωσε την παραμικρή ανάσα και όσο να ναι αναρωτιέται κανείς αν στον ορίζοντα της Φενέρ υπάρχει μία άτυπη "σκυταλοδρομία ατυχιών". Μένει να το δούμε, πάντως δεν θέλει και πολύ για τον νόμο του Μέρφι να μπει σε πλήρη ισχύ, εάν τα rotation σφίγγουν από τόσο νωρίς. Σημειωτέον, ο Ντε Κολό αγωνίστηκε για 36 λεπτά, την ώρα που οι Βέστερμαν και Άλι λίγο εώς πολύ γυάλισαν τον πάγκο.
4. Θα δούμε θαρρώ ακόμη καλύτερες εμφανίσεις από τον Νίκολα Μίροτιτς στο μέλλον από τους "χαλαρούς" 24 πόντους στην έδρα της Εφές. Ο πιο πολυζητημένος παίκτης του καλοκαιριού τους έβαλε μάλλον αθόρυβα, αξιοποιώντας κυρίως ενέργειες των συμπαικτών του και ένα ματς απ-σκάνδαλο με τον Άλεκ Πέτερς, που έβλεπε τα τρένα να περνούν. Προφανώς, έπαιξε τεράστιο ρόλο η απουσία του Μοερμάν (θα λείπει για πολύ καιρό ακόμη), όπως και το γεγονός πως ο Σίγκλετον έμοιαζε βγαλμένος από τα καλύτερα βράδια του Bolivar το καλοκαίρι που πέρασε. Η προσαρμογή του στο σύνολο αυτοματισμών του Αταμάν δείχνει προς το παρόν δύσκολη και έτσι για τους Τούρκους προέχει η ιατρική ανάκαμψη της περιφέρειας.
5. Ο Τόνι Τζεκίρι της Βιλερμπάν κέρδισε την μάχη της ρακέτας στο Αστρομπάλ, εκεί όπου ο Ολυμπιακός δικαίωσε τις προσδοκίες των απαισιόδοξων. Ο παίκτης που έκανε τη ζημιά στους ερυθρόλευκους (δεν ήταν ο μόνος) αποτελεί διαχρονικά μία μηχανή του ριμπάουντ, όμως αυτή τη φορά πιο πολύτιμοι αποδείχτηκαν οι 13 πόντοι του και τα 7 κερδισμένα φάουλ. Η Βιλερμπάν μέσω αυτού απέκτησε μία αναπάντεχη ισορροπία, καθώς το λογικό πριν το παιχνίδι ήταν να κυριαρχήσει ο Μιλουτίνοφ. Η άτυπη ισοπαλία μεταξύ τους έγειρε την πλάστιγγα υπέρ των Γάλλων, καθώς στην περιφέρεια οι δύο ομάδες ήταν μέρα με τη νύχτα - σχόλιο λίγο παρακάτω.
The X Factor
O Tζέφρι Τέιλορ δεν αναλαμβάνει συχνά ρόλο πρωταγωνιστή στο rotation του Λάσο, μάλιστα σε μία αναλαμπή μέτριου χιούμορ θα λέγαμε πως παίζει με λάσο (αχα). Όμως πέρα από τους 22 προχθεσινούς του πόντους, σημείωσε και τα δύο κρισιμότερα καλάθια μετά την ισοφάριση της Φενέρ για το 73-73 στην τέταρτη περίοδο, συνοδεύοντας τον τίτλο του κορυφαίου με εκείνον του καθοριστικότερου παίκτη. Κατά τα λοιπά, οι δύο αντίπαλοι του ντέρμπι γιγάντων έδειξαν ακριβώς τα στοιχεία που περιμένουμε από εκείνους, μαζί με τα επίσης αναμενόμενα ερωτηματικά. Η προσαρμογή του Λαπροβίτολα από τη μία, η πληρότητα της φροντ λάιν από την άλλη. Το γεγονός πάντως οτι η Ρεάλ έβγαλε με τη μία πρωταγωνιστή από το πουθενά, επιτρέπει στον προπονητή της να αισιοδοξεί.
Το σύστημα
Ο Μάικ Τζέιμς ήταν απλώς αλάνθαστος στην εμφατική (και όμορφη) νίκη της ΤΣΣΚΑ στην πόλη προέλευσης της παέγια. Προσέξτε διαφορές σε σύγκριση με αυτά που ξέραμε: Χρόνος κάτω από 20 λεπτά, επτά σουτ-όλα μέσα, 0 λάθη! Παρακάτω ακολουθεί μία καταπληκτική εξυπναδούλα του Ιτούδη, προορισμένη να του δημιουργήσει χώρους. Παρατασσόμαστε δήθεν σε διάταξη horns, αλλά βασικά αυτό που κάνουμε είναι να τραβάμε τους ψηλούς έξω. Δείτε και το σκρινάκι του Χάινς για έξτρα επιλογές. Γαμάτο.
H ΤΣΣΚΑ έδειξε με τη μία δόντια στους υπόλοιπους, παρά τις σημαντικότατες δομικές αλλαγές στο ρόστερ της. Η συγκέντρωση όλων ήταν στο φουλ, οι αποστάσεις στην επίθεση κρατήθηκαν στην εντέλεια, τα σουτ από την περίμετρο έμπαιναν όλα (17/31 τρίποντα). Τα σημεία αναφοράς μπορεί να είναι διαφορετικά, η φιλοσοφία όμως παραμένει ίδια. Η προσαρμογή του πολύ καλού Χίλιαρντ δε, δείχνει άμεση. Ίσως, σε αντίθεση με άλλους, ο Ιτούδης έχει προετοιμάσει την ομάδα με λεπτομέρεια. Θα δούμε πάντως, δεν μπορεί να είναι έτσι εύκολο.
Το avatar
Διάφοροι υποψήφιοι για την εβδομάδα, συνεπώς το βραβείο θα μοιραστεί. Το μισό πάει στον Τολγκα Γκετσίμ της Εφές. Ο Τούρκος πλάγιος αφέθηκε προκλητικά ελεύθερος από την άμυνα της Μπάρσα. Εικάζω πως όταν έπαιρνε τη μπάλα μπορούσε να δει από τα καραβάκια του Βοσπόρου, μέχρι βαθειά μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Με όλο αυτό το πεδίο διαθέσιμο, η κατάληξη ήταν ένα εύστοχο σουτ και άλλα επτά τούβλα. Αν λεγόταν Παπανικολάογλου, θα λέγαμε πως το τούρκικο μπάσκετ έχει πάψει να βγάζει σουτέρ.
Δεύτερος άξιος νικητής, ο πλέι μέικερ Αλεξ Πέρεζ της Ζαλγκίρις. Αποτελεί μία πολύ ιντριγκαδόρικη προσθήκη στο σύνολο του Σάρας, όμως η πρώτη του εμφάνιση ήταν τραγική, με τρία φάουλ σε επτά λεπτά και 0/2 σουτ. Ο Πέρεζ φαίνεται ξαφνικά "μικρός" , λες και είναι ο Λεκαβίτσιους. Εξακολουθώ να πιστεύω πως αποτελεί λογική επιλογή (παίζει καλά το πικ εν ρολ και έχει όρεξη στην άμυνα), όμως απο την περιφέρεια μάλλον λείπει μέγεθος.
Τι θα γινόταν αν ...
Νέα κατηγορία φέτος στο "ριμπάουντ" αυτή. Πάμε στο πρώτο υποθετικό ερώτημα. "Τι θα γινόταν αν χθες ο Ολυμπιακός είχε ένα καλύτερο γκαρντ στην περιφέρεια, με τα στοιχεία που θέλετε εσείς να έχει τέλος πάντων;".
Bασικά, μάλλον τίποτα το ιδιαίτερα διαφορετικό. Όχι ότι οι ερυθρόλευκοι δεν χρειάζονται τέτοιον παίκτη, απλά το πολύ πολύ χθες να είχαν αποφύγει το αιρμπολ του Τσέρι.
Τσέρι υψώνει... pic.twitter.com/hs995yDWXj
— pick n' troll (@pick_n_troll) October 4, 2019
Γιατί το λέω αυτό; Διότι οποιος και να ήταν μέσα, η πραγματικότητα θα παρέμενε πως στο ξεκίνημα της σεζόν ο Μπλατ προσπαθεί να φτιάξει χημεία, έχοντας έξι νέους ξένους, από τους οποίους μάλιστα κανείς δεν έχει αποκτηθεί ως πρωταγωνιστής. Δεν είναι ο Χουντίνι ο κόουτς του Ολυμπιακού, ούτε ξαφνικά θα γίνουν όλοι καλύτεροι, αν προστεθεί ένα γαμώ τα γκαρντ. Having said that, παραδέχομαι το επίπονο της εμπειρίας, που κορυφώθηκε κάπου στην τέταρτη περίοδο, όταν οι Πολ και Μπάλντγουιν πέταξαν δυο συνεχόμενες μπάλες στην εξέδρα. Επίσης, φυσικά ο pick n roll άξονας της ομάδας χρειάζεται περισσότερη "βαρύτητα". Η αντίπαλη άμυνα τη δεδομένη στιγμή έχει ελάχιστους λόγους να περιστραφεί. Αλήθεια, πόσο βοηθάει το μοντάρισμα το ένα ματς την εβδομάδα;
Η τακτική
Περνάμε στον αγώνα Χίμκι - Μακάμπι τώρα. Η αυλαία για τους Ρώσους ήταν αληθινά καλή, καθώς κατάφεραν να επικρατήσουν με άνεση της Μακάμπι, που ανέκαμψε στο τέταρτο δεκάλεπτο με πεντάδα "αναγκης" ή αν θέλετε πεντάδα που έγραφε "Σκότι σύνελθε". Έχει δρόμο μπροστά του ακόμη ο Σφαιρόπουλος σε αυτό τον τομέα. Αντίθετα, ο Κουρτινάιτις φαίνεται να βρίσκει στο πρόσωπο του Γερέμπκο έναν παίκτη-ισορροπιστή. Ο πρώην φόργουορντ των Γουόριορς (ελείψει λύσεων προχθές στην θέση 5) υποστήριξε στην εντέλεια ένα χαμηλό σχήμα, πηγαίνοντας σε απευθείες μονομαχίες με το θηρίο Ταρίκ Μπλακ. Με εκείνον κατά συνθήκη σέντερ και τον Γκιλ ακροβολισμένο, η Χίμκι έπαιξε αληθινά όμορφα, εκμεταλλευόμενη κάθε σπιθαμή πλάτους και βγάζοντας ελεύθερα τρίποντα από τις γωνίες. O Γκιλ ήταν φανταστικός στην επιστροφή του από τραυματισμό φυσικά, όμως χρωστάει πολλά στις αποφάσεις του προπονητή. Προς το παρόν ο Κουρτινάιτις μένει.
Η φάση
Από το ίδιο παιχνίδι, ο Κουίνσι Έισι καρφώνει.
Να βαζε και κανα τρίποντο....
Kαι κάτι ακόμη...
Δεν ξέρω αν ο Μεσίνα είδε το παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ, πάντως και να το είδε αποκλείεται να μετάνιωσε για την απόφαση του να αφήσει τον Τζέιμς. Ο Ιταλός τεχνικός φαίνεται πως έχει σταθερότατη άποψη περί του τι ωφελεί περισσότερο μία ομάδα, κάτι που το διαπιστώσαμε βλέποντας για κάμποσο χρόνο μαζί στο παρκέ τους Σκόλα-Ταρζέσφκι και τον Ντε λα Βάλε να βγάζει ερωτικό πάθος σε κάθε μονομαχία, παίρνοντας σε στιγμές το επιθετικό παιχνίδι επάνω του. Η Μπάγερν κέρδισε πανεύκολα, κι ας ψαχνόταν φανερά ο Μονρό. Ο Ιταλός κόουτς περιμένει τους Νέντοβιτς και Γκουντάιτις για να ισχυριστεί ότι παίζει με πλήρες ρόστερ, πάντως δείχνει ότι δεν χαμπαριάζει από trends. Η Μιλάνο αργά ή γρήγορα θα γίνει ομάδα του, απλώς δεν έχω ιδέα τι συνεπάγεται αυτό, θα δείξει.
Αύριο περισσότερα για τον Ολυμπιακό, από τον Άλεξ. Καλό Σάββατο, καλή Κυριακή!
