Και εδώ η απάντηση του επίσημου λογαριασμού του παγκοσμίου κυπέλλου

.... Nope. That's not correct sorry.
There are still classification games (17-32) to be played. It will determine the Final #FIBAWC Ranking

— Basketball World Cup (@FIBAWC) September 4, 2019

Στα αεροπλάνα τους πρόλαβαν, ευτυχώς.

Τι είχε το μενού της ημέρας; Δύο σημαντικούς αγώνες-τελικούς που έδιναν πρόκριση μεταξύ των Βενεζουέλας-Κίνας και Τυνησίας-Πουέρτο Ρίκο, την εύκολη εν τέλει επικράτηση της Σερβίας στο ντέρμπι κορυφής του τέταρτου ομίλου, τη δύσκολη της Αργεντινής στο αντίστοιχο του δεύτερου και ορισμένους αγώνες ρουτίνας αν μπορούσαμε να πούμε, χωρίς πρακτικό ενδιαφέρον.

Τέτοιοι ήταν οι πρώτοι πρωινοί -για εμάς στην Ελλάδα- αγώνες, στους οποίους είχαμε την εύκολη επικράτηση των βιαστικών Νιγηριανών επί των Κορεατών με 40 πόντους και σκορ 108-66 και την νίκη με 80-63 των Πολωνών επί των Ιβοριανών. Ίσως είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει την παγκόσμια ομοσπονδία μπάσκετ η είσοδος τόσο αδύναμων ομάδων, που δημιουργούν μία πλήξη στους θεατές, τουλάχιστον στην πρώτη φάση. Το πιο ενδιαφέρον «πρωινό» ματς αποδείχτηκε αυτό των Ανγκολέζων επί των wannabe Χιούστον Ρόκετς, Φιλιππινέζων, που κρίθηκε στην παράταση με 84-81. Χρησιμοποίησα τη συγκεκριμένη φράση λόγω του ότι σούταραν 46 τρίποντα για 41 δίποντα. Όχι κάτι το παράξενο, αν λάβουμε υπόψη την αγάπη για το μπάσκετ που έχουν και δη για το ΝΒΑ. Μετά από δύο συντριβές από Ιταλούς, Σέρβους τουλάχιστον έχασαν με μονοψήφιο αριθμό.

Όπως προείπαμε, το πρώτο σημαντικό ματς της αγωνιστικής ήταν αυτό ανάμεσα στους Πορτορικανούς και τους Τυνήσιους. Ο νικητής κέρδιζε και το εισιτήριο για την επόμενη φάση του παγκοσμίου, το οποίο και κατέληξε στην ομάδα από το μικρό νησί του συμπλέγματος των Μεγάλων Αντιλλών. Στο ματς οι Τυνήσιοι κυριολεκτικά τα έσπασαν από τη γραμμή του τρίποντου, θυμίζοντας κάτι από Ελλάδα, με 3/24 σουτ, εκ των οποίων τα τρία εύστοχα μπήκαν μαζεμένα στην τρίτη περίοδο, κατά την οποία και πέρασαν μπροστά στο σκορ. Με δίδυμο πύργων στις θέσεις των ψηλών, ώστε να θωρακίσουν τη ρακέτα αμυντικά και να περιορίσουν τα ενδιάμεσα σουτ  και με τον γνωστό Τυνήσιο από την Τύνιδα, Μάικλ Ρολ σε ρόλο κύριου δημιουργού (13π/5ας), βρέθηκαν πέντε πόντους μπροστά στο σκορ περίπου δύο λεπτά πριν τη λήξη, σε ένα σημείο που οι αντίπαλοί τους δεν μπορούσαν να πετύχουν εύκολα καλάθι. Όμως, μπαίνοντας στο τελευταίο δίλεπτο, βγήκαν μπροστά οι Χουέρτας-για άλλον έναν αγώνα αποδεικνύεται clutch- και Μπράουν και έδωσαν τη νίκη-πρόκριση στους Λατίνους με τελικό σκορ 67-64.

Οι οικοδεσπότες Κινέζοι έχασαν την πρόκριση μέσα από τα χέρια τους ουσιαστικά την προηγούμενη αγωνιστική στο ματς εναντίον της Πολωνίας, στο οποίο δεν μπορούσαν να κάνουν ούτε επαναφορά στα κρίσιμα σημεία. Επομένως, ο αγώνας εναντίον της «κακιάς» Βενεζουέλας ήταν τελικός. Σε ένα κατάμεστο γήπεδο, το οποίο αυτή τη φορά δε φώναζε MVP προς τιμήν του Γιάννη Αντετοκούνμπο, οι Κινέζοι παρουσιάστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και έχασαν εύκολα με 72-59. Από το πρώτο ημίχρονο κυνηγούσαν διψήφιες διαφορές και δεν μπόρεσαν σε κανένα σημείο να βρεθούν κοντά στο σκορ. Ενδεικτική είναι η εικόνα στον τομέα των ριμπάουντ, όπου οι Νοτιαμερικανοί είχαν 49 έναντι 28, εκ των οποίων τα 20 ήταν επιθετικά. To μεγάλο αστερι των Κινέζων, Γκουό, σε τόσο κρίσιμο ματς ήταν στο απόλυτο μηδέν (0/7 σουτ και ½ βολές απολογισμός). Οι Βενεζουελάνοι με πρωτεργάτη τον Χέισλερ Γκουιλέντ (15π/8ας) τελικά διένυσαν τον δρόμο του μεταξιού, κερδίζοντας τη δεύτερη θέση σε έναν ας το πούμε… περίεργο όμιλο, λόγω της χαμηλής δυναμικότητας των ομάδων.

Το ματς της αγωνιστικής ήταν αν μη τι άλλο το ντέρμπι κορυφής του τέταρτου ομίλου μεταξύ Σερβίας και Ιταλίας. Το ντέρμπι ήταν μία εποποιία του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς. Η Ιταλία στάθηκε ανταγωνιστική για ένα ημίχρονο και κάτι, προτού χάσει την επαφή με το σκορ και ηττηθει τελικά με 77-92. Και οι δύο ομάδες σούταραν πολύ καλά από την περιφέρεια με ποσοστά περί το 42%. Είδαμε από την πρώτη περίοδο για τους Σέρβους τα δίδυμα με τους δύο σέντερ, με τον Γιόκιτς να κινείται στο χώρο ανάμεσα στη ρακέτα και το τρίποντο. Οι Σερβοι χτυπούσαν συνέχεια τους Ιταλούς στη θέση «5», ειδικά με τον Ραντούλιτσα-βγαλμένο από τη σειρά Sons of Anarchy- στην τρίτη περίοδο, κατά την οποία σημείωσε 8 πόντους, όλους από τη γραμμή της «φιλανθρωπίας». Αναμενόμενο, αν σκεφτούμε πως οι Ιταλοί παίζουν με undersized-mobile σέντερ όπως ο Μπιλίνγκα, ενώ ο Σακέτι δοκίμασε και τον Γκαλινάρι σε κάποια σχήματα.

Οι Ιταλοί πάντως, βασιζόμενοι στο παιχνίδι μακριά από τη μπάλα, με κάποια flare screens, με αρκετά drives και καλό spacing, έβγαλαν αρκετά ελεύθερα σουτ. Ακόμα,είδαμε plays που στόχευαν στην ικανότητα των Τζεντίλε , Ντατόμε να παίξουν στο χαμηλό ποστ.

Όμως, πώς θα αντισταθεί μία ομάδα στους Σέρβους, που μπορούν να παρατάξουν ταυτόχρονα σχήματα με μέγεθος, πολλούς δημιουργούς και σουτέρ και τον Μπογκντάνοβιτς να κάνει ό,τι θέλει στο παρκέ; Τελείωσε το ματς με 31 πόντους και 6/10 τρίποντα, 4 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 5 κλεψίματα (11 για την ακρίβεια, αλλά το ένα ήταν σε λήξη περιόδου και πέταξε τη μπάλα από τη μία μπασκέτα στην άλλη) και έκανε τον δικό μας Δημήτρη Βούρδα να αναρωτιέται αν υπάρχει καλύτερος σουτέρ στον κόσμο. Τι λέτε; Υπάρχει;

Το άλλο ντέρμπι κορυφής ήταν ανάμεσα στους αγαπημένους Γκαούτσος του αγέρωχου Λουίς Σκόλα και στην Ρωσία. Το ματς, μετά την καλή πρώτη περίοδο των Ρώσων, που χτύπησαν αρκετά σε πρωτεύοντα και δευτερεύοντα αιφνιδιασμό, βρήκε τους παίκτες του Μπαζάρεβιτς να μπαίνουν στην τελευταία περίοδο με μειονέκτημα 13 πόντων. Κανείς δεν περίμενε ότι θα γινόταν ντέρμπι, εκτός από εκείνους. Η ρωσική ομάδα έχει μια ιδιαίτερη ικανότητα να πηγαίνει τα παιχνίδια στο ρυθμό που τη βολεύει, χωρίς να έχει πρωτοκλασάτους παίχτες. Οι Γκαούτσος παρουσιάστηκαν αρκετά άστοχοι στην τελευταία περίοδο, εν αντιθέσει με τους Ρώσους που χρησιμοποίησαν μία μορφή weave επίθεσης, ώστε είτε να κυκλοφορήσουν καλά τη μπάλα ψάχνοντας το ελεύθερο σουτ, είτε να χτυπήσουν στο ένας εναντίον ενός τον Λουίς Σκόλα, ενώ δε δίστασαν να χρησιμοποιήσουν προς το τέλος του αγώνα μία box-and-one άμυνα, με τον παίχτη στο κεφάλι να μαρκάρει τον Καμπάτσο, ο οποίος εν τέλει ήταν ο καθοριστικός Αργεντινός με τέσσερις σημαντικούς πόντους και ένα κλέψιμο.

Τέλος, η Ισπανία πήρε δύσκολα τη νίκη απέναντι στο μαχητικό Ιράν του بهنام یخچالی دهکردی (όπως σωστά μας είχε ενημερώσει ο Γκουρού για το όνομα του παίχτη την πρώτη αγωνιστική), με 73-65, αφού πρώτα χρειάστηκε να επιστρατευτούν στα τελευταία λεπτά του αγώνα οι Γκασόλ (16π), Γιουλ, Ρούμπιο - του Γιουλ ήταν και οι μοναδικοί πόντοι στο ματς. Το Ιράν στάθηκε αξιοπρεπέστατα σε αυτή τη διοργάνωση, εν αντιθέσει με αρκετές μικρές ομάδες που αποτέλεσαν τον σάκο του μποξ.

Έτσι έχουμε ήδη τα πρώτα γκρουπ της επόμενης φάσης διαμορφωμένα, με τις ομάδες να μεταφέρουν τα αποτελέσματα της πρώτης φάσης. Αργεντινή, Πολωνία, Βενεζουέλα, Ρωσία σε έναν όμιλο που θα μπορούσε να ήταν και ποδοσφαιρικός, ενώ ο άλλος όμιλος αποτελείται από τις Σερβία, Ισπανία, Ιταλία και Πουέρτο Ρίκο. Για το τέλος, κλείνουμε με την αψιμαχία Γιόκιτς-Χάκετ, τι άλλο.