Ο καλύτερος παίκτης

Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις κάποιον, σε μια τόσο ποιοτική ομάδα. Υπάρχει ταλέντο κι επιλογές σε όλες τις θέσεις. Ίσως είναι ο Σλούκας. Μπορεί να είναι κι ο Vesely. Γιατί όχι κι ο Datome. Το μεγάλο όπλο της Fenerbahce δε φοράει φόρμα, αλλά κοστούμι και κάθεται στην άκρη του πάγκου. Από τη στιγμή που ο Bogdan Bogdanovic αποχώρησε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ξεκάθαρος σταρ εντός παρκέ δε θα λέγαμε πως έχει υπάρξει ξανά στην ομάδα, η οποία δείχνει να ποντάρει περισσότερο πλέον στην ισορροπία. Τη σεζόν που ολοκληρώθηκε η Fener είχε την τάση να παρουσιάζει σε κάθε ματς κι έναν νέο ήρωα. Ή, σε διάφορες περιπτώσεις, και πολλούς μαζί. Ο κοινός παρανομαστής τους, όμως, ήταν ένας. Ο Zeljko Obradovic αποτελεί δίχως αμφιβολία τη μεγάλη ατραξιόν της Fenerbahce.

Η καλύτερη μεταγραφή

Δεν έγιναν πολλές προσθήκες το καλοκαίρι. Λίγες και καλές: Joffrey Lauvergne (PF/C, 27 ετών από τους Spurs) και Tyler Ennis (PG, 24 ετών από τους Lakers) πέρασαν αμφότεροι τον Αντλαντικό για να έρθουν στην EuroLeague. Μεταξύ των δύο, θα επιλέξουμε τον Γάλλο ψηλό, ο οποίος επιστρέφει μετά από τρία χρόνια στην Ευρώπη - τελευταία του ομάδα ήταν η Khimki - κι έχει την κλάση για να κάνει την διαφορά στην front line της . Πέρσι η μεταγραφή του Jason Thompson δεν βγήκε καθόλου - το κενό που άφησε ο Ekpe Udoh πρακτικά δεν καλύφθηκε ποτέ - και η αντικατάσταση του ουσιαστικά με τον Lauvergne μοιάζει μια σαφώς πιο "γκαραντί" και safe επιλογή. Θα προσφέρει πράγματα που έλειψαν καθώς διαθέτει το μέγεθος και την εμπειρία για να ξεχωρίσει σε αυτό το επίπεδο. Έχει ωριμάσει μπασκετικά κι η επάνοδος του αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.

 Θα βαρεθούμε να βλέπουμε...

Τις αρμονικές συνεργασίες Σλούκα - Vesely. Συνήθως είναι άψογες, σωστά εκτελεσμένες κι αποτελεσματικές. Είναι ένα από τα καλύτερα δίδυμα στην Ευρώπη, συγχρονίζονται εξαιρετικά και προσφέρουν εύκολους πόντους, αφού οι αντίπαλες άμυνες είτε δυσκολεύονται να τους αντιμετωπίσουν, είτε ώρες ώρες πιάνονται κυριολεκτικά στον ύπνο. Με το που τους δοθεί η ευκαιρία, δώσ' του τα alley-oop. Σηκώνει ο Σλούκας, καρφώνει ο Vesely. Τρία χρόνια το βλέπουμε (και θα συνεχίσουμε), κάπου το 'χουμε βαρεθεί η αλήθεια είναι, αλλά δουλεύει και στο κάτω κάτω αυτό είναι που μετράει.

Θα μας αρέσει να βλέπουμε...

Το κάθετο παιχνίδι του Tyler Ennis. Πολύ καλός παίκτης στο "ένας με έναν", χειρίζεται εξαιρετικά την μπάλα, χρησιμοποιεί με μεγάλη συχνότητα το drive και παρουσιάζει αξιοσημείωτη ποικιλία στα τελειώματα όταν πλησιάσει στο καλάθι. Είναι ένα guard που έχει μάθει να βλέπει το γήπεδο, ξέρει πως να κινηθεί. Πηγαίνει δεξία, αριστερά, προσποιείται, κάνει σβούρες, "ανακατεύει" την αντίπαλη άμυνα. Μπορεί να μπερδέψει κιόλας πατώντας φρένο και κάνοντας jumper. Τα επιθετικά του στοιχεία είναι πολύ αξιόλογα και στην γηραιά ήπειρο θα εκτιμηθούν γρήγορα εάν αξιοποιηθούν, αλλά θα πρέπει να δούμε κατά πόσο θα μπορέσει να τα "μεταφέρει" εδώ όλα αυτά, όπου πολλές άμυνες χρησιμοποιούν σαφώς μεγαλύτερη ένταση σε σχέση με παιχνίδια regular season του NBA. Θα πάρει τις προσπάθειες που άφησε ελεύθερες φεύγοντας ο Brad Wanamaker κι αν έχει υψηλό κίνητρο - από μόνος του, πέρα από αυτά που θα του μεταδόσει ο Obradovic - λογικά δε θα δυσκολευτεί να σταθεί στην EuroLeague.

Προσέξτε αυτόν

Πάνω κάτω δε θα βρείτε κάτι ιδιαίτερα μη οικείο να παρατηρήσετε στη νέα Fenerbahce, ωστόσο είναι μια σεζόν κατά την οποία θα θέλαμε να δούμε το step up από τον Marko Guduric. Στρέφουμε τον προβολέα επάνω του καθώς πρόκειται για ένα σπουδαίο ταλέντο, ο οποίος στα 23 του χρόνια πλέον καλείται να το ξεδιπλώσει. Ο νεαρός swingman έμαθε αρκετά πέρσι στην παρθενική του χρονιά στην ομάδα, πήρε γεύση πρωταθλητισμού και Final Four. "Σκληραγωγήθηκε" δίπλα σε έναν τρομερό σουτέρ όπως ήταν ο James Nunnally και έπρεπε να ιδρώσει για να κερδίσει τα λεπτά συμμετοχής του. Έχει ήδη κοντά στις 90 συμμετοχές στην διοργάνωση και η τέταρτη σεζόν του στην κορυφαία ευρωπαϊκή λίγκα είναι αυτή που κρύβει τα περισσότερα "πρέπει" για τον ίδιο, σε ατομικό επίπεδο. Η ώρα του έχει φτάσει, κάτι που του "φώναξε" κι ο Obradovic με την επιλογή του να μην αποκτήσει άλλον παίκτη για το κενό που άφησε ο Nunnally.

Πρόβλεψη

Αν δεν γυρίσει ο κόσμος τούμπα, η Fenerbahce θα παραμείνει συνεπής στο ραντεβού της με το Final Four, το οποίο δίνει για τέσσερα συναπτά χρόνια. Έχει το υλικό, τον προπονητή και την δυναμική για να είναι ξανά παρούσα. Οι στόχοι της είναι πάντα υψηλοί τα τελευταία χρόνια και είναι δεδομένο πως θα κυνηγήσει και πάλι αυτό που κατάφερε το 2017. Ξεκινά τη σεζόν, όπως είναι φυσικό, ως ένα από τα φαβορί για το πλεονέκτημα έδρας. Όσον αφορά το μπάσκετ που θα παίξει, δεν περιμένουμε κάτι το ιδιαίτερα καινοτόμο ή διαφορετικό από τα γνωστά ως προς το τι θα παρουσιάσει ως σύνολο, παρά μόνο κάποιες μικρές αλλαγές-πινελιές που θα δώσουν οι νέες προσθήκες.

Και μια σημείωση

Μια νέα Fenerbahce που δε θα έχει, λέει, καμία σχέση με την παλιά, γιατί θα πέσει χοντρό ψαλίδι στο μπάτζετ, θα φύγουν οι παίκτες, θα φύγει κι ο Obradovic. Η κρίση στην Τουρκία, τα χρέη του συλλόγου, η αποχώρηση της Doğuş. Αυτά ακούγαμε πέρσι, αυτές ήταν οι "πληροφορίες" κι αυτά τα "συμπεράσματα" για φέτος. Δείτε τη σήμερα και βγάλτε άκρη.

To ρόστερ