Κυριακή, 25 Ιουνίου 2017 14:57

Aιώνια ταλέντα

Από :

Χαίρετε φίλτατοι αναγνώστες. Πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να αναφέρω πως τούτη την ώρα που γράφεται το παρόν κείμενο, έξω πρέπει να έχει τουλάχιστον 35 βαθμούς κι αυτό είναι κάτι που με εκνευρίζει αφάνταστα, επομένως θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος και περιεκτικός, καθώς δεν θέλω να σας κουράσω. Είμαι σίγουρος πως η μεταγραφολογία των τελευταίων ημερών, παρότι έχει την πλάκα της, είναι ικανή να τρελάνει κόσμο. Ήρθε η ώρα να πέσουν οι τόνοι στο ναδίρ, μέσω ενός fun-to-read κειμένου, από αυτά που κάλλιστα θα μπορούσατε να χαζεύετε ξεκούραστα στην ξαπλώστρα μιας παραλίας. Πάμε να δούμε μια πεντάδα παικτών που παρά την αξιόλογη προοπτική που παρουσίαζαν, δεν έπιασαν το... ταβάνι τους. Α, περιμένω και τις δικές σας ιδέες επί του θέματος στα σχόλια, για να κάνουμε και part 2.

Χαβιέρ Ραμπασέδα (αρχική φωτό)

Ατόφιο προϊόν των τμημάτων υποδομής της Μπαρτσελόνα. Έπαιξε για μια τριετία στους Blaugrana, όπου πραγματοποίησε ορισμένες καλές εμφανίσεις στην Ευρωλίγκα, υπό τις οδηγίες του Πασκουάλ, αλλά σε γενικές γραμμές η παρουσία του ήταν αναιμική. Ο 28χρονος πλέον swingman δεν δικαίωσε τις προσδοκίες που περιτριγύριζαν το όνομα του. Το μεγαλύτερο μέρος εξ' αυτών δημιουργήθηκαν στο EuroBasket U20 το 2009 στην Ρόδο, όπου βοήθησε σημαντικά την ομάδα του να φτάσει στο χάλκινο μετάλλιο και συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης. Τον Αύγουστο του 2013 οι δρόμοι του με την Μπάρτσα χώρισαν, αφού ο Ισπανός φόργουορντ δεν παρουσίασε την επιθυμητή πρόοδο, για να ακολουθήσει ένα διετές πέρασμα από την Εστουδιάντες κι ακόμη ένα από την Γκραν Κανάρια, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα. Ο "Ράμπα" είναι ενεργό μέλος στην ομάδα από τις Κανάριες Νήσους, όμως δεν κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο, μην παίζοντας περισσότερα από 16' στο EuroCup. Παρά το γεγονός πως το 2010 πανηγύρισε την Ευρωλίγκα κι αργότερα έφτασε σε σημείο να "χτυπήσει" την πόρτα της Εθνικής Ισπανίας, σήμερα είναι απλά ένας ρολίστας πολυτελείας στην ACB.

Ρόμπιν Μπέντσινγκ

Ο 28χρονος Γερμανός φόργουορντ είναι εδώ και πολλά χρόνια διεθνής με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του (έχει βρεθεί σε 4 EuroBasket και στο παγκόσμιο κύπελλο του 2010), όμως σε συλλογικό επίπεδο δεν έχει καταφέρει να πετύχει κάτι το αξιοσημείωτο. Παρά το γεγονός πως ξεκίνησε την καριέρα του ως ένας πολλά υποσχόμενος σκόρερ με αρκετά δυνατό κορμί κι άνεση να αγωνίζεται εξίσου καλά στις θέσεις "4" και "3", δεν έφτασε τόσο ψηλά όσο πολλοί θα περίμεναν. Υπήρξε για τέσσερα χρόνια μέλος της Μπάγερν Μονάχου, παίζοντας μάλιστα για δύο σεζόν στην Ευρωλίγκα (με μέτρια ατομική παρουσία) και πανηγυρίζοντας έναν τίτλο στην Bundesliga, το 2014. Τα τελευταία δύο χρόνια έβγαζε το ψωμί του στην Ισπανία ως παίκτης της Σαραγόσα, ενώ τη χρονιά που ολοκληρώθηκε ήταν κομβικός στο να εξασφαλίσει η ομάδα του την παραμονή της στην Liga Endesa. Παρ' όλα αυτά, η αστάθεια που τον χαρακτηρίζει δεν του επιτρέπει να ανεβάσει τον πήχη, μένοντας χαμηλότερα απ' το αναμενόμενο.

Βλάντιμιρ Ντάσιτς

 Αν και φαντάζομαι πως οι περισσότεροι θα τον έχετε ξεχάσει, ενδεχομένως να θυμάστε πως το όνομα του "έπαιζε" πολύ γύρω στην αρχή της δεκαετίας και στο τέλος της προηγούμενης. Ο Μαυροβούνιος φόργουορντ είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ - με 22.8 πόντους κατά μέσο όρο - στο EuroBasket U20 τον Αύγουστο του 2008 στην Ρίγα, ενώ ταυτόχρονα συμπεριλήφθηκε και στην καλύτερη πεντάδα του τουρνουά. Ένα χρόνο αργότερα, η Ρεάλ Μαδρίτης "επένδυσε" στον 21χρονο τότε παίκτη, ο οποίος προερχόταν από σεζόν με εξαιρετικά νούμερα (13π, 5.3ρ, 2.2κλ) ως επί σειρά ετών μέλος της Μπουντούτσνοστ (αξίζει να σημειωθεί πως κατά το παρελθόν είχε ακουστεί και για τον Ολυμπιακό). Με τους Μαδριλένους πρόλαβε να αγωνιστεί σε όλα κι όλα 11 παιχνίδια - τα 4 εξ' αυτών στην Ευρωλίγκα - για να παραχωρηθεί λίγους μήνες αργότερα στην Γκραν Κανάρια με την μορφή δανεισμού. Ύστερα από την ομολογουμένως αποτυχημένη ισπανική εμπειρία, ακολούθησε μια (καλή) διετία στην Ιταλία με την Ρόμα κι από 'κει και πέρα μια... non-stop περιήγηση. Ολίμπια Λιουμπλιάνας, Μπεσίκτας, Βάλιεβο, Αλ Αχλί, επιστροφή στην πατρίδα του κι από τον Γενάρη του 2017 στην Κύπρο με την ΑΕΚ Λάρνακας. Όπως καταλάβατε, ο Ντάσιτς δεν μπόρεσε να "στεριώσει" πουθενά και μοιάζει στα 29 του να έχει πετύχει πολύ λιγότερα από αυτά που μπορούσε. Underachiever με τα όλα του!

Ούρος Τρίπκοβιτς

Ο γκαντέμης της παρέας. Ο Σέρβος γκαρντ αποχώρησε από την ενεργό δράση το 2014, σε ηλικία μόλις 28 ετών. Το πρόωρο τέλος του άλλοτε παίκτη της Φενέρ, της Μάλαγα, αλλά και της Παρτίζαν, οφείλεται στους αλλεπάληλους τραυματισμούς που αντιμετώπισε κατά τα τελευταία χρόνια της καριέρας του, με αποκορύφωμα τις δύο επεμβάσεις στο ίδιο πόδι, οι οποίες τελικά δεν διόρθωσαν τα προβλήματα. Ο Τρίπκοβιτς υπήρξε αξιόλογος σουτέρ με καλή τεχνική και κατά τα εφηβικά του χρόνια θεωρήθηκε ως ένα από τα κορυφαία ταλέντα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Αν και στα πρώτα του βήματα μας συστήθηκε κυρίως ως καθαρό playmaker, στη συνέχεια μονιμοποιήθηκε ως shooting guard. Προτού κρεμάσει τα παπούτσια του, έπαιξε στην Κρεμόνα, ενώ το 2009 κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο με την Εθνική Σερβίας στο EuroBasket της Πολωνίας. Για να είμαστε ειλικρινείς, στάθηκε υπερβολικά άτυχος...

Δημήτρης Κατσίβελης

Το 2010 ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είδε στο πρόσωπο του 19χρονου τότε Κατσίβελη έναν ταλαντούχο γκαρντ, με ύψος κοντά στα 2 μέτρα, που θα μπορούσε να εδραιωθεί στην Ευρωλίγκα και να πετύχει στον Ολυμπιακό. Πέντε χρόνια αργότερα, ο διεθνής άσος αποχώρησε από τον Πειραιά, με τα καλά παιχνίδια του να είναι μετρημένα, κατά τον ούτως ή άλλως περιορισμένο χρόνο συμμετοχής του. Ο Κατσίβελης ουδέποτε κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των προπονητών με τους οποίους συνεργάστηκε (Coach B και Bullet), κατέχοντας όλα τα χρόνια στο ρόστερ τον ρόλο του 13ου παίκτη. Στον Πειραιά μπορεί να πήρε τίτλους και να αποκόμισε σπουδαίες εμπειρίες, αλλά η βελτίωση του σε ατομικό επίπεδο ήταν πολλή μικρή, με αποκορύφωμα τις κακές επιδόσεις του στο μακρινό σουτ. Πέρσι, έπαιξε στην ΑΕΚ, όμως δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει, πραγματοποιώντας χαμηλές πτήσεις, ενώ η σεζόν που ολοκληρώθηκε τον βρήκε στην VTB με την Αστάνα, όπου κατάφερε να ανεβάσει ελαφρώς τις μετοχές του. Σε κάθε περίπτωση, ο διεθνής playmaker δεν εξελίχθηκε ποτέ στον μεγάλο παίκτη που πολλοί περίμεναν και θα ευελπιστούσε να έχει στις τάξεις του το ελληνικό μπάσκετ.

 

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « H ΤΣΣΚΑ στρίβει Κάντε χώρο »

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely