Η αλήθεια είναι πως αλλιώς φανταζόμουν το πρώτο φετινό συναπάντημα της ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ. Σίγουρα κάπως ανώτερο ποιοτικά και με φαβορί (όχι γκραν) τους φιλοξενούμενους, εάν οπωσδήποτε έπρεπε να τοποθετήσω τη συγκεκριμένη ταμπέλα κάπου. Όμως η Ένωση με κουτσουρεμένη σύνθεση, ήταν σαν να έβαλε στο μπλέντερ τις κορυφαίες φετινές της εμφανίσεις - με Ρίγα, Προμηθέα και Περιστέρι στο Κύπελλο. Με την διαφορά πως χωρίς Ανγκόλα-Παππά είχε μια απολύτως φυσιολογική απώλεια σε πόντους, αλλά όσον αφορά όλα τα υπόλοιπα, η προσήλωση της στο ματς ήταν καταπληκτική, στην μεγαλύτερη διάρκεια του. Το αντιμετώπισε σαν... να μην υπάρχει αύριο, λες κι έπαιζε την κατηγορία.
Στον αντίποδα, είδαμε έναν προβληματικό ΠΑΟΚ που δεν άξιζε κάτι παραπάνω, με κακές εκτελέσεις κι εμφανώς λιγότερο κίνητρο, κάτι το ανεξήγητο, σε σχέση με τους γηπεδούχους. Αν υπάρχει ένα ελαφρυντικό, είναι πως η ομάδα διανύει ένα μεταβατικό στάδιο, υπό την έννοια πως έχει δύο καινούργιους παίκτες (Ρίβερς, Λι) συν μια επιστροφή (Γκρίφιν). Είναι ένα δεδομένο που πρέπει να πέσει στο τραπέζι, αλλά δεν αιτιολογεί σε καμία περίπτωση την εμφάνιση - η ήττα μπροστά σε αυτή έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Ιδίως η περιφέρεια του ΠΑΟΚ φάνηκε αρκετά αδύναμη για μια σειρά από προφανείς λόγους (παρατεταμένο ντεφορμάρισμα Λοβ, αδυναμία αξιοποίησης του Τολιόπουλου, απραξία Γκρίφιν), με μόνο έναν Μάντζαρη να... κρατάει τα γκέμια στο μέτρο του δυνατού.
Η ΑΕΚ συσπειρώθηκε, η άμυνα της... δάγκωνε
Χωρίς Ανγκόλα και Παππά, το ούτως ή άλλως δύσκολο παιχνίδι με τους Θεσσαλονικείς γινόταν ακόμη πιο απαιτητικό για την Ένωση. Προσθέστε σε αυτές τις απουσίες το γεγονός πως μια δυνητική λύση για την ενίσχυση του σκορ από την περιφέρεια, είναι εντελώς εκτός ρυθμού. Ο λόγος φυσικά για τον Ράουτινς που και πάλι δεν βοήθησε την ΑΕΚ, αλλά δεν μπορείς να του προσάψεις κάτι, διότι προέρχεται από αποχή 1.5+ έτους. Και κάπου εκεί σταματά η λίστα των μη διακριθέντων κιτρινόμαυρων, διότι όλο το υπόλοιπο ρόστερ, στάθηκε στο ύψος του. Ίσως και κάτι παραπάνω απ' αυτό, μιας και παίκτες όπως ο MVP Χάμερ, αλλά κι οι πολύτιμοι Κουζέλογλου, Γκρίφιν στην frontline, καθώς κι οι Κολόμ, Φλιώνης, Πετρόπουλος στο backcourt, τα έδωσαν όλα. Είχαν υψηλό κίνητρο, συσπειρώθηκαν ως ομάδα και δεν λύγισαν ακόμη και σε σημεία όπου το ματς δεν κυλούσε καλά για τους ίδιους. Οι παίκτες του Δέδα έφτασαν σε μια υπερβατική νίκη επί του αντιπάλου, επικρατώντας τόσο αγωνιστικά, όσο στο πνευματικό σκέλος.
Η νίκη της ΑΕΚ, λοιπόν, ήταν απολύτως δίκαιη. Ο Δέδας γνωρίζοντας πως στερείται της παρουσίας των δύο κορυφαίων σκόρερ του ρόστερ, προσέγγισε διαφορετικά το ντέρμπι: άμυνα, σκληράδα, ένταση, δύναμη, πάθος. Χαμηλή ποιότητα μεν, αλλά ιδίως στο β' μέρος η ομάδα του έπιασε υψηλά αμυντικά στάνταρ απόδοσης. Ο ΠΑΟΚ της έβαλε μόλις 26 πόντους κι αν εξαιρέσουμε ένα 4-5λεπτο στην τέταρτη περίοδο όπου οι Θεσσαλονικείς έβγαλαν μια φυσιολογική αντίδραση στην προσπάθεια τους να επιστρέψουν στην διεκδίκηση του ροζ φύλλου, όλο το υπόλοιπο δεύτερο ημίχρονο είχε την αμυντική σφραγίδα των παικτών του Δέδα, παρότι το μπάσκετ που πρεσβεύει η ομάδα του κινείται προς την αντίθεση κατεύθυνση συνήθως. Μια τόσο καλή, σταθερή κι αποτελεσματική ΑΕΚ στα μετόπισθεν είχαμε ουσιαστικά να δούμε από τον Οκτώβριο και τα ματς απέναντι σε Ιωνικό, Άρη και κατά διαστήματα με την Λάρισα. Μόνο που ο ΠΑΟΚ ήταν ένας αντίπαλος με μεγαλύτερο επιθετικό ταλέντο και περισσότερους πόλους στο σκορ, συγκριτικά με τις παραπάνω ομάδες. Η ΑΕΚ, όμως, παρά το τρομερά περιορισμένο ροτέισον, άντεξε.
Σχετικά με την επίθεση, θα ήταν παράλογο να ζητήσει κάποιος κάτι περισσότερο από τη συγκεκριμένη ΑΕΚ. Το περιφερειακό σουτ δεν πήγε καλά (24%), όμως το ακριβώς αντίθετο ισχύει για τις επιθέσεις που εκδηλώθηκαν πλησίον του καλαθιού. Ειδικά εκείνες που είχαν ως εκφραστή τους τον Χάμερ (7/11 δίποντα, 3 επιθ. ριμπάουντ) κατά κύριο λόγω αλλά και τον Κουζέλογλου (4/4 δίποντα, 5 κερδισμένα φάουλ, 6/8 βολές). Ο Κολόμ κινήθηκε λίγο πιο κάτω από τα δημιουργικά του στάνταρ, αλλά σε γενικές γραμμές κουβάλησε την περιφέρεια και προσέφερε ασφάλεια στην πεντάδα του. Η ΑΕΚ ήταν ψύχραιμη και βρήκε 17 εύκολους πόντους από την γραμμή των προσωπικών (19 εκτελεσμένες), με σημαντικότερες βολές τις 2/2 του Γκρίφιν, 29'' πριν το τέλος, οι οποίες τελείωσαν το ματς (από 70-65 έγινε 72-65). Η ουσία είναι πως ακόμη κι αν η ΑΕΚ έχανε με κάποιον τρόπο, η προσπάθεια που κατέβαλε στο 40λεπτο ήταν άξια χειροκροτήματος.
Χώλαινε επιθετικά ο ΠΑΟΚ, εξαφανίστηκε στο γ' δεκάλεπτο!
Συνολικά η εμφάνιση του ΠΑΟΚ στα Άνω Λιόσια ήταν κατώτερη των περιστάσεων. Παρά το +5 του ημιχρόνου και τους 41 πόντους στην επίθεση, στην τρίτη περίοδο οι παίκτες του Λυκογιάννη έμοιαζαν να είναι εκτός κλίματος αγώνα. Πολλά λάθη σε άμυνα κι επίθεση, κακές επιλογές κι έλλειψη συγκέντρωσης και θέλησης σημάδεψαν το δεκάλεπτο, το οποίο αποδείχθηκε καταδικαστικό για τον ΠΑΟΚ. Τζόουνς και Λοβ μπορεί να τελείωσαν το ντέρμπι με 16 και 12 πόντους αντίστοιχα, όμως οι αριθμοί δεν λένε την αλήθεια. Ο σέντερ των ασπρόμαυρων ήταν αναποτελεσματικός κι αν δεν υπήρχε μια έκλαμψη του στο τελευταίο δεκάλεπτο, η παρουσία του δεν θα γινόταν καθόλου αισθητή. Όσο για τον πολύπειρο σούτινγκ γκαρντ του Δικεφάλου του Βορρά, η εμφάνιση του ήταν άχρωμη, χωρίς ουσία, εμπνεύσεις και τέλος πάντων κάτι το πραγματικά αξιοσημείωτο.
Γενικώς ο Λοβ είναι σε κακό φεγγάρι τελευταία. Εξάλλου, ούτε κόντρα στον Κολοσσό είχε προσφέρει επί της ουσίας. Κατά τα λοιπά, ο Λι ήταν τίμιος και προσπάθησε να καλύψει την μετριότατη βραδιά του Τζόουνς, ενώ του Γιάνκοβιτς δεν του βγήκε καθόλου το παιχνίδι επιθετικά με 1/9 εντός πεδιάς. Ο Ρίβερς πέρασε υπερβολικά πολύ χρόνο στο παρκέ αναλογικά με την προσφορά του, τη στιγμή που οι Τολιόπουλος, Χριστοδούλου, Καμπερίδης χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα δίχως να επηρεάσουν κάπως την αναμέτρηση. Τέλος, ο Μάντζαρης ήταν απ' αυτούς που διασώθηκαν, ο ΝτιΛέο φορτώθηκε νωρίς με τρία φάουλ κι έπαιξε λιγότερο του αναμενομένου κι ο Γκρίφιν είναι άδικο να κριθεί με σκάρτα 9 λεπτά συμμετοχής έπειτα από δύο μήνες στα πιτς με σοβαρό τραυματισμό.
Ο Λυκογιάννης μίλησε μετά το ματς για έλλειψη πάθους και τόνισε πως η ΑΕΚ έδειξε να το θέλει περισσότερο - και δεν έχει άδικο. Σίγουρα έχει κι εκείνος ευθύνη για το αρνητικό αποτέλεσμα και την εν γένει εικόνα της ομάδας της Θεσσαλονίκης, αλλά πλέον οφείλει να βρει τον τρόπο να βάλει ξανά το τρένο του στις ράγες. Το ρόστερ του ΠΑΟΚ είναι πιο ποιοτικό απ' ότι μαρτυρούν οι 7 ήττες του σε 11 ματς της Basket League κι αναμφίβολα ο κόουτς των ασπρόμαυρων πρέπει να επιζητήσει, πέρα από την βελτίωση της εικόνας της ομάδας του στο παρκέ, και αποτελέσματα, όσο κυλά η σεζόν. Το ρεζουμέ είναι πως για τον ΠΑΟΚ ήταν ένα ματς με αρνητικότατο πρόσημο, με κακό μπάσκετ και χωρίς θετικά στοιχεία να κρατήσει κάποιος.
Ο ΠΑΟΚ δεν πρέπει αλλά ούτε κι έχει τον χρόνο να σταθεί παραπάνω στο συγκεκριμένο ματς μιας και την Τετάρτη (26/1) παίζει στην έδρα του Ιωνικού. Το γεγονός πως οι Νικαιώτες είναι τελευταίοι δεν λέει απολύτως τίποτα. Το παιχνίδι είναι κρίσιμο βαθμολογικά για τον ΠΑΟΚ που δεν έχει φέτος καμία νίκη μακριά από το Παλατάκι στον ΕΣΑΚΕ. Είναι όμως παράλληλα κι ευκαιρία για να αποφορτιστεί η ομάδα μετά την άσχημη ήττα στην ΑΕΚ αλλά και να βρει ένα βάλσαμο για την αγωνιστική της εικόνα.
