Πριν την έναρξη της σεζόν 20-21, ο Μέικον είχε βρεθεί στο μικροσκόπιο του ιστότοπου, σε κείμενο με Αμερικανούς newcomers που αναμένουμε να δούμε με ενδιαφέρον στα ευρωπαϊκά παρκέ. Ξεκίνησε τη χρονιά στην Γαλατά, υπό τις οδηγίες του κόουτς Ερντογάν. Ο Τούρκος τεχνικός είναι πολύ καλός recruiter κι ο Μέικον ήταν ακόμη μια «ψαγμένη» κι άκρως ενδιαφέρουσα επιλογή (προερχόταν από την G League, ενώ είχε κι ένα σύντομο πέρασμα από τους Miami Heat) εκ μέρους του. Πράγματι, ο νυν γκαρντ της ΑΕΚ είχε μια αρκετά δυναμική θητεία στην γειτονική χώρα (15.7π, 5.5α, 2.5ρ σε 17 αγώνες πρωταθλήματος και 19.5 σε 6 ματς του BCL) κι η απόκτηση του από την ελληνική ομάδα συνιστούσε έκπληξη. Όσοι ήξεραν τον παίκτη, κατάλαβαν γρήγορα πως η ΑΕΚ έκανε μια μεταγραφή από το λεγόμενο πάνω ράφι.
Η εντυπωσιακή παρουσία του στην Ελλάδα
Εκ πρώτης όψεως, αρκούν απλά οι αριθμοί του για να τραβήξουν την προσοχή και να μαρτυρήσουν πως πρόκειται για έναν ιδιαίτερα επιδραστικό γκαρντ: 18.1 πόντοι με 62% δίποντο, 48% τρίποντο και 90% βολές, 3.8 ασίστ, 2 ριμπάουντ, 0.9 κλεψίματα και 19 μονάδες στο ranking ανά 26 λεπτά στο παρκέ, σε 18 αγώνες της Basket League. Ο Μέικον, με ύψος 1.88μ, είναι ένας κατ’ εξοχήν σκόρερ, γρήγορος, εκρηκτικός κι ιδιαίτερα αποτελεσματικός στο να βάζει την μπάλα στο καλάθι, καθώς έχει εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας από το πάτωμα, σε ένα νορμάλ πακέτο περίπου 11 εκτελεσμένων προσπαθειών ανά παιχνίδι. Υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στα δίποντα (97) και τα τρίποντα (94) που εκτελεί στο ελληνικό πρωτάθλημα, με τον παίκτη να νιώθει άνετα, είτε επιτίθεται κάθετα με πρόσωπο στο καλάθι, από έξω προς τα μέσα δηλαδή, είτε από απόσταση ως σουτέρ. Όταν έχει καθαρό μυαλό, είναι πολύ καλός στο shot selection, μπορεί δηλαδή να φιλτράρει σωστά αν πρέπει να πάρει ή όχι πάνω του μια ενέργεια, αλλά όταν τον ζορίζει η αντίπαλη άμυνα, ίσως χάσει κάπως την κατεύθυνση του.
Γενικά έχει ποικιλία στο επιθετικό σκέλος, κάτι που είχε δείξει αρκετά και στην καλή θητεία του στην Γαλατασαράι, κατά τους πρώτους μήνες της φετινής σεζόν. Καλός χειριστής της μπάλας, του αρέσουν οι προσωπικές φάσεις και συχνά στη φετινή ΑΕΚ ήταν αυτός που προσπαθούσε να «ξεκολλήσει» το κάρο, όταν αυτό κολλούσε. Δε φοβόταν να πάρει ευθύνες, έβγαζε χαρακτήρα κι ηγετικό προφίλ, με τον τρόπο παιχνιδιού του να παραπέμπει αρκετά σε μια πιο νεανική εκδοχή του Κιθ Λάνγκφορντ. Ο Μέικον ήταν ουσιαστικά ο... Λάνγκφορντ, όταν ο Λάνγκφορντ δεν ήταν στο παρκέ. Κατάφερε να πιάσει υψηλότερα στάνταρ απόδοσης και να είναι πιο σταθερός συνολικά, σε σχέση με τον προκάτοχο του στο περσινό ρόστερ της ΑΕΚ, Κέντρικ Ρέι. Ο Ρέι είχε φέρει τίτλο στην ομάδα, όντας clutch στον τελικό κυπέλλου με τον Προμηθέα, αλλά η εν γένει παρουσία του Μέικον ήταν ανώτερη, παρότι δεν πέτυχε αντίστοιχα κάποια ομαδική διάκριση. Αν εξαιρέσουμε μια μικρή κοιλιά του γύρω στον Μάρτιο, όλο το υπόλοιπο διάστημα έδειξε συνέπεια.
Επιστρέφοντας στα πεπραγμένα του εντός των τεσσάρων γραμμών, είναι πολύ σημαντικό επίσης το γεγονός πως αξιοποιεί τα φάουλ που κερδίζει και τον στέλνουν στη γραμμή. Πολύ καλός εκτελεστής βολών, με τουλάχιστον δύο ζευγάρια προσωπικών στις εμφανίσεις του με την ΑΕΚ. Ο Αμερικανός βγάζει ενέργεια, αυτοπεποίθηση και σιγουριά στις κινήσεις του, ξέρει πώς να φθείρει με το παιχνίδι του την αντίπαλη άμυνα και σπάνια τον είδαμε με τα κιτρινόμαυρα να μένει χαμηλά στο σκοράρισμα. 16 φορές ήταν διψήφιος και μάλιστα 5 εξ’ αυτών είχε 20+ πόντους. Φυσικά ξεχωρίζει η 42αρα που πέτυχε τις προάλλες κόντρα στον Προμηθέα, σε συνθήκες... showtime, μιας άτυπης κόντρας ανάμεσα σε αυτόν και τον Κλαβέλ. Το εντυπωσιακό είναι πως έφτασε σε τόσο υψηλή συγκομιδή με μόνο 16 σουτ (14 εύστοχα, 9/11 τρίποντα), σε αντίθεση με τον αντίπαλο του που έβαλε μεν 45, αλλά χρειάστηκε 31 προσπάθειες.
Στο παιχνίδι που ακολούθησε στην Πάτρα, δεν «τράβηξε» στο σκορ (6π), όμως έδειξε τις δημιουργικές του αρετές με 7 ασίστ σε 23 λεπτά δράσης. Η παραγωγή φάσεων για τους συμπαίκτες του υφίσταται, αλλά είναι παράλληλα ένας τομέας του παιχνιδιού που σίγουρα μπορεί να βελτιώσει, προκειμένου να θεωρηθεί πληρέστερη μονάδα. Είναι καλός πασέρ, αλλά χρειάζεται λίγη περισσότερη διορατικότητα και να περιορίσει επίσης κάποια επιπόλαια λάθη. Στην παρούσα φάση ευνοείται από την ύπαρξη ενός καθαρού άσου δίπλα του, που θα τον «απελευθερώνει» από κάποιες πιο... χαμάλικες αρμοδιότητες.
Σε γενικές γραμμές, είδαμε έναν ταλαντούχο γκαρντ να βγαίνει μπροστά στα playoff και να καλύπτει την κρίσιμη απουσία του Λάνγκφορντ. Στον πρώτο προημιτελικό, κέρδισε σχεδόν μόνος του τον ΠΑΟΚ. Έκανε εξαιρετική σειρά κόντρα στον Παναθηναϊκό, με την άμυνα των «πράσινων» να τα βρίσκει σκούρα απέναντι του σε αρκετές περιπτώσεις. Ακόμη και τώρα, στους μικρούς τελικούς με τον Προμηθέα, όπου το κίνητρο έχει χαθεί και η ΑΕΚ ταλανίζεται από εξωαγωνιστικά θέματα, τον βλέπουμε να παίζει με ηθικό, θέλοντας να κλείσει με θαυμαστικό αντί τελείας μια πολύ καλή σεζόν για τον ίδιο. Ο Μέικον θα αφήσει καλές αναμνήσεις στους φίλους της ομάδας, όχι μόνο γιατί ήταν παικταράς και μια μεταγραφή που βγήκε και με το παραπάνω, αλλά και διότι μέσα σε μόλις τέσσερις μήνες κατάφερε να αφήσει έντονο στίγμα στο ομαδικό επίπεδο. Δεν έβαλε... φρένο, κάνοντας συντήρηση δυνάμεων με το βλέμμα στο επόμενο συμβόλαιο του. Σε μια περίοδο με πρόωρο ευρωπαϊκό αποκλεισμό, αλλοπρόσαλες ήττες, αλλαγή προπονητή, αρκετά προβλήματα τραυματισμών κι όχι μόνο, ο Μέικον τίμησε μέχρι τέλους την ομάδα του κι έδειξε πως είναι καλός επαγγελματίας.
Μπορεί να σταθεί στην Ευρωλίγκα;
Η προσωπική μου γνώμη είναι πως ο παίκτης σίγουρα θα μπορούσε να βρει χώρο σε κάποιο ρόστερ ομάδας της EuroLeague το φετινό καλοκαίρι. Προφανώς όχι ως αντί-Λάρκιν στην Έφες, αλλά σε πιο... μικρομεσαία μεγέθη. Δεν βλέπω δηλαδή τον λόγο που μια ομάδα, φειδωλή στους στόχους της, θα προτιμούσε ένα... νόστιμο μεν, αλλά ξαναζεσταμένο φαγητό δε (που θα κόστιζε και σοβαρά χρήματα) τύπου Νόρις Κόουλ ή Έρικ ΜακΚόλουμ και δεν θα πήγαινε σε έναν φρέσκο κι οικονομικό παίκτη με αξιόλογο potential.
Ναι, ο παίκτης αμυντικά δεν είναι «βράχος» και δεν χρειάστηκε ως τώρα στην καριέρα του να μάθει έναν τέτοιον ρόλο. Είτε στην Αμερική, είτε στην Ευρώπη, πάντα έδινε όλη του την ενέργεια στην επίθεση. Ωστόσο, η διάθεση να παίξει άμυνα κι η ανάθεση τέτοιων καθηκόντων, είναι πράγματα που μπορεί να προκύψουν στην πορεία. Το ερώτημα «παίζει άμυνα;» πρέπει να πάψει να είναι... καταδικαστικό για τέτοιου στυλ παίκτες, μιας κι είναι κάτι που μπορεί κάλλιστα να χτιστεί, σε ένα κατάλληλο περιβάλλον.
Ο Μέικον είναι ήδη παίκτης ανώτερου επιπέδου, καθώς ξεχώριζε με χαρακτηριστική άνεση στα κατώτερα στρώματα. Είναι σε πολύ καλή ηλικία (26 ετών) και προέρχεται από ιδιαίτερα παραγωγική σεζόν. Μπορεί αυτή να διχοτομήθηκε ουσιαστικά σε δύο μέρη, όμως οι καλές του εμφανίσεις στην Τουρκία (διάστημα Σεπτέμβριος-Γενάρης) δεν διακόπηκαν, αντίθετα συνεχίστηκαν και στην Ελλάδα (Φλεβάρης-Ιούνιος), με τον γκαρντ της ΑΕΚ να μην επηρεάζεται από την αλλαγή περιβάλλοντος. Στην «Ένωση» απέδωσε με το καλημέρα, δίχως να χρειαστεί χρόνο προσαρμογής. Είναι δεδομένα ποιοτικός παίκτης κι έχει ένστικτα σκόρερ υψηλού επιπέδου. Το αν θα έπιανε ή όχι στο τοπ επίπεδο, είναι κάτι που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Μπορεί να μην είναι 100% έτοιμος για αυτή τη δύσκολη μετάβαση (όπως δείχνει να είναι ο Κορντινιέ μετά από 2 σεζόν στο EuroCup, για παράδειγμα) όμως βρίσκεται σίγουρα σε καλό δρόμο και δεν θα μου προκαλούσε εντύπωση αν έβρισκε ένα deal σε ομάδα της EL. Ας μη ξεχνάμε βέβαια πως βίωσε φέτος μόλις την πρώτη του σεζόν εκτός ΗΠΑ (...και τι σεζόν, με COVID κι άδεια γήπεδα) κι αναμφίβολα έχει ακόμη πράγματα να μάθει, να ψηθεί περαιτέρω. Ίσως να ήταν ωφέλιμη για τον ίδιο ακόμη μια σεζόν σε αντίστοιχο επίπεδο στην γηραιά ήπειρο, ώστε να είναι ακόμη πιο έτοιμος το επόμενο καλοκαίρι. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις παικτών, πέρα από το ταλέντο και τα θετικά στοιχεία που βγάζουν στο γήπεδο, σημαντικός παράγοντας είναι κι οι παραστάσεις, η διάρκεια. Άλλο να έχεις 30 (καλά) ματς πίσω σου κι άλλο 60.
Όπως και να ‘χει, ο Μέικον πήρε φέτος μια γερή τζούρα... Ευρώπης όπου έδειξε πράγματα, ίσως χρειαστεί μια μεταβατική σεζόν πριν χτυπήσει την πόρτα της EL, ίσως πάλι και όχι. Σε κάθε περίπτωση, ο απόφοιτος του Αρκάνσας κλείνει την παρθενική σεζόν του στην Ευρώπη με θόρυβο γύρω από το όνομα του - κι όχι άδικα. Με βάση τους... υπολογισμούς μου (sic), η ΑΕΚ αναδεικνύει ένα πρωτοκλασσάτο γκαρντ ανά τριετία. Γουίλμπεκιν 2015, Πάντερ 2018, επομένως μήπως το 2021 γράφει Μέικον; (...με την υποσημείωση πως οι παραπάνω, έκαναν τις «ενδιάμεσες» στάσεις τους, σε Νταρουσάφακα και Βίρτους, αντίστοιχα).
