Οι ομάδες που συμμετέχουν στις δύο κατηγορίες είναι οι εξής.

• Στην Α1: ΑΣ ΠΑΣΚΑ, ΑΣΚΑ Μαρούσι, ΑΣ Άτλας, ΓΣ Δωδεκάνησος (Ρόδος), ΑΣΑΘ Αρης και ΑΣ Μέγας Αλέξανδρος, οι δυο τελευταίες από την Θεσσαλονίκη
• Στην Α2: Νότιος όμιλος: AEK, Παναθηναϊκός, AΣ Ήφαιστος (Πάτρα), ΠΑΣΚΑΠ Αετοί Κρήτης, ΑΣΚΑ Ηράκλειο (Κρήτη).  Bόρειος όμιλος: ΓΕ Τρικάλων Αστέρας, ΑΣ Ηροδικός (Κομοτηνή), ΑΟ Καβάλας, ΜΤΣ Πανσερραϊκός, ΑΣ Αργοναύτες Βόλου.

Οι αγώνες αναμένεται να είναι συναρπαστικοί για όσους λίγους (και λίγες) θα ενδιαφερθούν να τους παρακολουθήσουν, καθότι περιλαμβάνουν πολύ δυνατές μονομαχίες, μεγάλη ένταση μεταξύ των αγωνιζομένων και μία  ποικιλία από τακτικές, οι οποίες για να εφαρμοστούν χρειάζεται η εκμετάλλευση όλου του πλάτους και όλου του μήκους του γηπέδου. Η τακτική διαφέρει από το μπάσκετ αρτιμελών σε λίγα, αλλά σημαντικά σημεία, τα οποία φανερώνουν και τον ξεχωριστό χαρακτήρα του μπάσκετ με καρότσι. Στο ρεπερτόριο υπάρχουν φυσικά θεαματικές πτώσεις με τα καρότσια, μεγάλη ταχύτητα, σκληρά φάουλ, διαμαρτυρίες προς τους διαιτητές και κάμποσο "ξύλο", ανεξάρτητα αν στο παρκέ ανταγωνίζονται μόνο άντρες ή άντρες και γυναίκες μαζί. Δεν έχει και τόση σημασία.

Στο πανελλήνιο πρωτάθλημα οι ομάδες αποτελούνται από άντρες και γυναίκες. Το δικαίωμα αυτό παρέχεται από την διεθνή ομοσπονδία, εφόσον δεν υπάρχει ικανός αριθμός αθλητών και αθλητριών για την διεξαγωγή ξεχωριστών πρωταθλημάτων. Η συμμετοχή γυναικών σε ένα σύνολο μετράει ανάποδα στον συνολικό συντελεστή κινητικής αναπηρίας, που οφείλει να μην υπερβαίνει η πεντάδα που αγωνίζεται κάθε στιγμή στο παρκέ. Αυτός ο συντελεστής είναι ο αριθμός 14,5, με τους αθλητές ή τις αθλήτριες που είναι πλήρως αρτιμελείς να έχουν ατομικό συντελεστή 4,5. Έτσι εάν ο προπονητής επιλέξει να έχει στο σχήμα του μία ή περισσότερες γυναίκες, του δίνεται ταυτόχρονα η δυνατότητα να χρησιμοποιήσει επίσης άτομα με μικρότερη κινητική αναπηρία ή χωρίς κινητική αναπηρία. Κάθε σύνολο μπορεί να συμπεριλάβει στην σύνθεση του μέχρι και δύο αρτιμελείς αθλητές ή αθλήτριες.

Όπως γίνεται αντιληπτό, το άθλημα απευθύνεται σε όλες και όλους. Όχι μόνο σε άντρες, όχι μόνο σε γυναίκες, όχι μόνο σε αρτιμελείς, όχι μόνο σε άτομα με κινητική αναπηρία. Μάλιστα, το κάνει με έναν τρόπο που να μην εξισώνονται οι μεταξύ τους διαφορές. Δεν είναι όλοι απλώς Α_ _ _ _ _ _ Ι, όπως μάταια και ηλίθια προσπαθούσε να πείσει η καμπάνια που βγήκε στο φως στην παγκόσμια ημέρα αναπηρίας, είναι αθλητές και αθλήτριες του μπάσκετ με αμαξίδιο, για τους οποίους και τις οποίες έχει θεσπιστεί το σύστημα των συντελεστών, ώστε να αγωνίζονται μαζί, χωρίς παράλληλα να συμπεριλαμβάνονται κάτω από ένα σημείο του λόγου.

Φυσικά, τα κριτήρια της θέσπισης αυτής θα μπορούσαν να αμφισβητηθούν με διάφορους τρόπους (π.χ. καταδεικνύουν μία "ιατρικοποίηση της αναπηρίας"), ωστόσο δεν παύουν να φανερώνουν μία - έστω ατελή - προσπάθεια να χωρέσουν στο κάδρο οι ιδιαιτερότητες μπασκετμπολιστών και μπασκετμπολιστριών. Αν μέχρι σήμερα έχω βρει ένα πεδίο στο μπάσκετ, όπου συνυπάρχουν άτομα με εμφανείς διαφορές πάσης φύσεως, είναι αυτό. Και όχι μόνο συνυπάρχουν, αλλά ανταγωνίζονται με ένταση, συγκρούσεις, ιδρώτα και με στόχο την καθολική επικράτηση έναντι των αντιπάλων. Δεν ξέρω αν η χαρά του παιχνιδιού είναι για τις αλάνες και τα ανοιχτά γήπεδα 3 on 3, πάντως σίγουρα δεν την συναντά κανείς στα παρκέ του μπάσκετ με αμαξίδιο. Εκεί γίνεται της πουτάνας.

Το γεγονός ότι αυτή η πλευρά του αθλήματος παραμένει, τρόπον τινά, στο σκοτάδι, ίσως είναι υπεύθυνο για την μικρή δημοφιλία του. Οι θεατές έχουν εκπαιδευτεί εδώ και πολλά χρόνια επάνω στην αντιμετώπιση του μπάσκετ με καρότσι ως ένα πεδίο ουδετερότητας, όπου οι αγωνιζόμενοι/αγωνιζόμενες θεωρούνται νικητές και νικήτριες, ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα. Το ότι την ίδια στιγμή στα αποδυτήρια των ηττημένων μπορεί να υπάρχει πανικός, δεν απασχολεί και ιδιαίτερα ένα σεβαστό μέρος της κοινής γνώμης, το οποίο επιζητά την ένταση στις αναπαραστάσεις των ομοιωμάτων του. Το μπάσκετ με αμαξίδιο υποφέρει τόσο από αυτή την οπτική, όσο και από την παντελή απουσία του οπαδικού κινήματος από τις κερκίδες του - με την φωτεινή εξαίρεση του γηπέδου της Ρόδου, όπου οι υποστηρικτές της Δωδεκάνησου γεμίζουν την εξέδρα με αποκλειστικό σκοπό να δουν την ομάδα τους να κερδίζει. Η διαφορά είναι πως αν χάσει, δεν θα κάνουν τις εγκαταστάσεις λαμπόγυαλο, σαν μερικούς μερικούς. Δεν είναι χούλιγκανς.

Φυσικά, ανασταλτικό παράγοντα στη διάδοση αποτελεί η απουσία της τηλεοπτικής κάλυψης. Και πάλι όμως, ακόμη και αν εκείνη γινόταν συχνότερη, πιθανώς να μην ήταν αρκετή. Ο λόγος είναι πως ο τρόπος κάλυψης  πρέπει να διαφοροποιηθεί κατά πολύ σε σχέση με το μπάσκετ αρτιμελών. Καθώς οι αθλητές και οι αθλήτριες περνούν την γραμμή του μισού γηπέδου, οι αποστάσεις στην σετ επίθεση μικραίνουν επικίνδυνα. Τα τρίποντα από θέση καθίσματος δεν είναι εύκολα και έτσι συχνά τα αμαξίδια στριμώχνονται σε 2-3 τετραγωνικά μέτρα. Η τακτική είναι φυσικά συνεχής, όμως η αποτύπωση της συναρπαστικής λεπτομέρειας των σκριν, των μπλοκ και των εντάσεων, απαιτεί εξοπλισμό που να μπορεί να αιχμαλωτίσει σώματα και καρότσια από τη μικρότερη δυνατή απόσταση και από ένα σωρό γωνίες λήψης. Γίνεται, όμως για τον σκοπό απαιτούνται έξοδα, πολλά έξοδα κι έτσι προς το παρόν τα μονοκάμερα της ΕΡΤ πετούν τις φουσκωμένες αρτηρίες των προσώπων στη χωματερή της θεσμικής ποιότητας. Ένα ακόμη ντοκιμαντέρ με αντιλόπες.

Τα δικά μου μάτια άνοιξαν μόλις πέρυσι το καλοκαίρι, όταν για τον σκοπό μιας σειράς θεμάτων στο Basketball Guru, γνωρίστηκα με τους συντελεστές της ομάδας ΑΣΚΑ Μαρούσι (τα θέματα θα τα βρείτε εδώ από κάτω). Με βοήθησαν πολύ στην κατανόηση, όπως και στην δημιουργία τριών άρθρων, μέσω της συχνής παρακολούθησης των προπονήσεων. Τώρα που τα άρθρα δημοσιεύτηκαν και το κλίμα στο "υψηλό" επίπεδο της Basket League γίνεται ολοένα και πιο μίζερο, είμαι πλέον οπαδός τους. Πάντα χρειάζεται μια κάποιου είδους τυχαία συγκυρία, υποθέτω.

Σήμερα αγωνίζονται στη Θεσσαλονίκη απέναντι στον Άρη και εύχομαι να του αλλάξουν τα φώτα, ώστε να κάνουν το πρώτο βήμα για την πρόκριση στο Final Four. Στο πρώτο εντός στο κλειστό του αγίου Θωμα, στις 16 Μαρτιου και ώρα 21.30 θα είμαι φυσικά μέσα. Αν θέλετε να δούμε τη Μαρουσάρα να κερδίζει, ελάτε και εσείς.

Ιδού το πρόγραμμα της Α1, όπως μου είχε αποσταλεί, με την επιφύλαξη ότι μπορεί να υπάρχουν κάποιες αλλαγές. Επίσης αυτό είναι το λινκ για την ομοσπονδία του αθλήματος. https://www.oseka.gr/