Εν μέσω αμφιλεγόμενων (το λιγότερο) αποφάσεων για ένταξη ομάδων από το Ντουμπάι και το Άμπου Ντάμπι και με τρικυμία στο κρανίο, η Ευρωλίγκα έχει καταφέρει φέτος κάτι μοναδικό. 14 από τις 18 ομάδες, τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος, αγωνίζονται με το κίνητρο στα ύψη, διεκδικώντας είτε το πλεονέκτημα έδρας, είτε την είσοδο στα playoffs, είτε την παρουσία τους στο play in. Μιλάμε για ένα καταπληκτικό, άκρως ανταγωνιστικό σκηνικό, που κάθε εβδομάδα αναδεικνύει διαφορετικούς πρωταγωνιστές.

(Γράφουν οι Giorgos B. και Alex Mitsiou)

Τόσες και τόσες κρύες κοτσάνες έχουμε διαβάσει για τον "Μωυσή" του Ολυμπιακού, ε, λέω να ακολουθήσουμε και αφιερώσουμε τον τίτλο αυτού του "ριμπάουντ" σε εκείνον - εξού και τα νερά. Μέχρι εδώ όμως, καθώς ο Ολυμπιακός επικράτησε ως ομάδα του Παναθηναϊκού και ανέδειξε τον πρωταγωνιστή του μέσα από μελετημένο rotation και μέσα από την αντίληψη των αδυναμιών του αντιπάλου στην κυκλοφορία της μπάλας. Οι ερυθρόλευκοι πέτυχαν φυσικά τη νίκη της αγωνιστικής, ενώ η Εφές πέτυχε την ... ήττα, χάνοντας πολύτιμο έδαφος για τα play in στη Γαλλία.

Η 28η αγωνιστική της Ευρωλίγκα θα μπορούσε να ήταν μια αδιάφορη αγωνιστική, όμως το δεύτερο συνεχόμενο διπλό στη Μαδρίτη, αυτή τη φορά από την Φενέρμπαχτσε, έβαλε φωτιά στη μάχη του πλεονεκτήματος, ενώ ο Μάικ Τζέιμς έσπασε ένα πολύ σημαντικό ρεκόρ. Πολύ σημαντική νίκη και για τον ελλιπή Ολυμπιακό κόντρα στην Μπολόνια, ενώ στη μάχη της δεκάδας η Αρμάνι κέρδισε στο όριο την Παρτιζάν κι η Εφές διέλυσε την Μπάγερν.

 Καλώς σας ξαναβρίσκουμε, μετά τη διακοπή για τα κυπελλάκια, ποια κυπελλάκια μωρέ τώρα - στα τούρκικα "bu kupa önemli değil".

Λοιπόοοον.... Προλαβαίνουν να πάρουν και οι δύο ελληνικές ομάδες πλεονέκτημα έδρας; Κάνω την πρόβλεψη πως ναι! Προλαβαίνουν. Αρκεί να διαβάσετε το σημερινό "ριμπάουντ" και ίσως σχηματίσετε την ίδια άποψη, δεδομένης της εικόνας στο Μπαρτσελόνα-Μονακό. Σήμερα δεν θα σχοληθούμε με τα αδιάφορα Άλμπα-Μακάμπι και Βιλερμπάν-Μιλάνο, όμως τα υπόλοιπα παιχνίδια είχαν αξιόλογα στοιχεία, με τις τρομερές εμφανίσεις των "δικών μας" να κυριαρχούν.

Μια από τις καλύτερες αγωνιστικές της σεζόν μας επιφύλασσε αυτή η εβδομάδα, και τι δεν είδαμε. Ένα πιθανώς αξεπέραστο στατιστικό, ένα μεγάλο σουτ στο Βελιγράδι, τη Μονακό να φορτσάρει για τετράδα, και τους αιωνίους να παίρνουν σημαντικά αποτελέσματα, με το επερχόμενο ματς στο ΣΕΦ να χαρακτηρίζεται ήδη ως ιστορικό.

Για αρχή πάμε στην πεντάδα της αγωνιστικής.

Η προτελευταία διπλή αγωνιστική της χρονιάς έφερε πανικό στο πρώτο μισό της κατάταξης, καθώς οι ισορροπίες στον δρόμο για την τελική ευθεία άλλαξαν και πάλι. Μονακό, Μπαρτσελόνα και Ολυμπιακός ήταν οι μεγάλοι κερδισμένοι, ενώ το 0/2 από Μακάμπι και Παρτιζάν τις έφερε ξαφνικά πολύ μακριά από εκεί που βρίσκονταν πριν από μερικές μόνο εβδομάδες.

Kάπως νερόβραστη η 23η αγωνιστική της Ευρωλίγκα, με λίγα ντέρμπι, σταγονόμετρο στις φάσεις και χωρίς σπουδαίες επιδόσεις από πλευράς παικτών. Η Μονακό πέτυχε πιθανώς την πολυτιμότερη νίκη στην έδρα της Εφές και η Βαλένθια έκοψε τα πόδια της Μπασκόνια στη Βιτόρια. Βασικά, οι Βάσκοι παρουσιάστηκαν κατάκοποι, για να λέμε την αλήθεια.

Τρεις πανομοιότυπες συντριβές πρωτοπόρων για αυτή την εβδομάδα, με τις Ρεάλ, Μπάρσα και Φενέρ να παραχωρούν όλες 98 πόντους σε πιο αδύναμες αντιπάλους και να τρώνε πάνω από 20 πόντους στο κεφάλι όλες. Από τις νικήτριες, πιο πολύ ιντριγκάρει η Εφές, που δείχνει να παίζει επιτέλους το μπάσκετ που αντιστοιχεί στο ρόστερ της. Προλαβαίνει;

Η δεύτερη συνεχόμενη διπλή αγωνιστική της Ευρωλίγκα βρήκε Παναθηναϊκό και Φενέρ να ξεχωρίζουν στη μάχη της τετράδας, την Μπαρτσελόνα να συνεχίζει την ανάκαμψη της και Ολυμπιακό, Βίρτους να χάνουν ξαφνικά έδαφος με αρνητικά αποτελέσματα εκτός έδρας. Στο ίσως πιο σημαντικό παιχνίδι της εβδομάδας πάντως, η ανατροπή της Παρτιζάν απέναντι στη Μακάμπι άλλαξε σημαντικά τις ισορροπίες στον χαμό που γίνεται για την πρόκριση στα πλέι-οφ.

Τα πρωτοχρονιάτικα δώρα του Αϊ Βασίλη προσγειώθηκαν στις αγκαλιές των παικτών του Ερυθρού Αστέρα και του Ολυμπιακού αυτές τις ημέρες, ισχυροποιώντας τη θέση των δύο 'αδελφοποιημένων' (ίου) συλλόγων στην κατάταξη. Ο Αστήρ επιτέλους βλέπει το καλό ρόστερ του να αποδίδει και ο Θρύλος (μας) τις ομαδικές του αρχές να λειτουργούν για δύο συνεχόμενες φορές σε κλειστά παιχνίδια, μετά από απανωτές αποτυχίες σε ανάλογα ματς.