Σημαντικό διπλό και για την Βιλερμπάν, η οποία κέρδισε την Εφές στην Κωνσταντινούπολη παρά τον νέο της προπονητή, ενώ η Μακάμπι συνεχίζει την τραγική της πορεία, δεχόμενη μία ήσυχη 30άρα στο Βελιγράδι από την Αρμάνι. Μπολόνια και Μπασκόνια έδωσαν ίσως το πιο τραγελαφικό ματς της σεζόν, με τους Ιταλούς να κερδίζουν, ενώ στο πιο αδιάφορο ματς της εβδομάδας η Φενέρ δεν είχε κανένα πρόβλημα απέναντι στην Άλμπα, η οποία είναι τόσο χάλια φέτος, που είναι μόλις 15η στο γερμανικό πρωτάθλημα. Ας ξεκινήσουμε όμως με τις κατηγορίες μας:

Η πρώτη πεντάδα

1 - Τζέριαν Γκραντ

Στην πιο πληθωρική του εμφάνιση με τα πράσινα, ο Τζέριαν Γκραντ πήρε πάνω του την επίθεση του Παναθηναϊκού στο πρώτο δεκάλεπτο, την άφησε στον Ναν, οταν εκείνος ζεστάθηκε και την ξαναπήρε πάνω του όταν η Παρτιζάν μείωσε τη διαφορά. Με τις απουσίες στα γκαρντ των πρασίνων να είναι σημαντικές, ο αμερικανός τελείωσε το παιχνίδι με 14 πόντους χωρίς να χάσει σουτ (5/5 δίποντα, 4/4 βολές), επτά ριμπάουντ και οκτώ ασίστ, κάνοντας μόλις ένα λάθος, δύο λεπτά πριν το τέλος του παιχνιδιού και με τη διαφορά στους 20 πόντους. Επεκτείνοντας τον συλλογισμό αυτόν, ο Γκραντ έχει φέτος την καλύτερη αναλογία ασίστ-λαθών σε μία σεζόν, δίνοντας περίπου πέντε(!) ασίστ για κάθε λάθος του, το οποίο τον έχει φέρει στην κορυφή της σχετικής κατηγορίας στην ιστορία της διοργάνωσης.

2 - Ντάριο Μπριθουέλα

 Η Μπαρτσελόνα βρισκόταν σε μία δίνη μέτριων έως κακών αποτελεσμάτων, που την είχαν φέρει εκτός δεκάδας όχι μόνο στην Ευρωλίγκα, αλλά και στο ισπανικό πρωτάθλημα. Ο προπονητής της, Χοάν Πενιαρόγια βρίσκεται υπό πίεση και ο Γουίλι Ερνανγκόμεθ του τα έψαλλε μετά την ήττα από την Τζιρόνα, με αποτέλεσμα να φάει πάγκο. Παρόλα αυτά, οι Καταλανοί έχουν ένα από τα πιο βαθιά ρόστερ στη διοργάνωση και με τον Ντάριο Μπριθουέλα να κάνει μία εμφάνιση-homage στον Χουάν Κάρλος Ναβάρο, η Μπαρτσελόνα κέρδισε με άνεση στο Μονακό, διαλύοντας την μέχρι πρότινος καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης. Ο Μπριθουέλα ξέχασε να αστοχεί στο ξεκίνημα του αγώνα και τελείωσε με 27 πόντους και 10/14 σουτ, εκ των οποίων 6/8 τρίποντα, ενώ έδωσε και δύο ασίστ για να μην τον πουν μονοφαγά.

3 - Σαβόν Σιλντς

 Δεύτερο συνεχόμενο διπλό για τη Μιλάνο με τον Σαβόν Σίλντς να βρίσκεται σε καλό φεγγάρι ομολογουμένως. Κόντρα στη Μακάμπι είχε 18 άκοπους πόντους με 6/8 σουτ, 4 ασίστ και 2 κλεψίματα. Η Μιλάνο δείχνει σε πολύ καλύτερη μοίρα από πέρυσι με τον Σιλντς και τον Μίροτιτς να είναι υγιής. Είναι σαφώς καλύτερη από αρκετές μεσαίες ομάδες αλλά απέχει αρκετά από τις άλλες της εξάδας. Κοινώς, μάλλον θα τη δούμε στα πλέι ιν. Ο Σίλντς διανύει το 30ο έτος της ηλικίας του, όταν είναι στα πόδια του παραμένει ένας από τους πιο οικονομικούς κι αξιόπιστους φόργουορντ της λίγκας ειδικά στο εκτελεστικό κομμάτι, κι είναι ενδεχομένως κρίμα το ότι ξόδεψε τα πιο παραγωγικά του χρόνια στην επαρχία του Μιλάνο. Τα επόμενα τρία ματς είναι εντελώς εντός δυνατοτήτων του Σίλντς και των συμπαικτών του, που μπορούν να εδραιωθούν στην δεκάδα ειδικά αν συνεχίσει η ελεύθερη πτώση των Παρί και Ζαλγκίρις

 4 - Σάσα Βεζένκοφ

 Το ξεμπούκωμα που έψαχνε ο αστέρας του Ολυμπιακού από το ξεκίνημα της σεζόν, όσον αφορά το μακρινό του σουτ, ήρθε με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο, κατά τη διάρκεια της παρέλασης των ερυθρόλευκων απέναντι στην απογοητευτική Μπάγερν. Ο Σάσα Βεζένκοφ έβαλε στο καλάθι την μπάλα, σχεδόν κάθε φορά που αυτή περνούσε από τα χέρια του και σιγά-σιγά μπήκε στη ζώνη, εκτοξεύοντας την απόδοσή του στο τέλος του αγώνα και με την ομάδα να παίζει για αυτόν και μόνο στο τέλος έσπασε κάθε ρεκόρ παραγωγικότητας της ομάδας και προστέθηκε σε διάφορες λίστες με μερικές από τις πιο αποχαυνωτικές επιδόσεις της λίγκας. Ο τελικός απολογισμός των 45 πόντων με 18/20 σουτ είναι προφανώς ο πιο επιβλητικός της σεζόν κι έφερε τον Ολυμπιακό μόνο πρώτο στην κορυφή της βαθμολογίας. Περισσότερα σε λίγο για αυτό.

5 - Τζοέλ Μπολομπόι

Η Παρί αιφνιδίασε τον Αστέρα στο ξεκίνημα του αγώνα στο κατάμεστο γήπεδο του Βελιγραδίου και βρέθηκε ξαφνικά να προηγείται με διψήφιες διαφορές πριν καν οι Σέρβοι μπουν στο γήπεδο. Μην έχοντας πολλές εναλλακτικές, με τον Τζον Μπράουν να γυρίζει άπραγος στο γήπεδο και τον Πετρούσεφ να τρώει πίσω ό,τι έβαζε μπροστά, ο Σφαιρόπουλος επέστρεψε στο δίδυμο ψηλών που έστειλε άρον-άρον στον πάγκο μετά το αρνητικό ξεκίνημά τους. Εκεί λοιπόν, η άμυνα του Αστέρα επέστρεψε στο ματς, με τον Τζοέλ Μπολομπόι να είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής της αναμέτρησης, καθώς όχι μόνο έκλεισε τελείως την ρακέτα της ομάδας του, ήταν εκεί και σε close-outs και σε αλλαγές και σε οποιαδήποτε άλλη αμυντική αποστολή. Μπροστά έβαλε μόνο οκτώ πόντους με κάμποσες βολές, αλλά τα 15 ριμπάουντ και οι τρεις τάπες έθεσαν τον πήχη για τον Αστέρα, που ξαφνικά κοιτάζει ακόμη και την είσοδο στην τετράδα.

O Χ-Factor

Το αμυντικό πλάνο της Ζαλγκίρις είχε δουλέψει απέναντι στην Ρεάλ, με τον Ταβάρες να έχει απενεργοποιηθεί πλήρως και να κάνει αλλεπάλληλα φάουλ, κόντρα στον Λόνι Γουόκερ, ο οποίος πήγαινε καρφί πάνω του, θυμούμενος τη νίκη της ομάδας του πριν από περίπου έναν μήνα στη Μαδρίτη. Η Ρεάλ του 2025 όμως δεν είναι η Ρεάλ του 2024 στη φετινή σεζόν, καθώς βρίσκει συνεχώς διαφορετικους πρωταγωνιστές, θυμίζοντας ολοένα και περισσότερο την περσινή κυριαρχική εικόνα της. Αυτή τη φορά ήταν ο Σερζ Ιμπάκα, αυτός που βγήκε μπροστά, έβαλε τρία πολύ σημαντικά καλάθια στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου, έβγαλε την προσωπικότητά του στην άμυνα και επανέφερε το ματς στα ίσια. Στο ξεκίνημα της τέταρτης περιόδου και με τον Μούσα να έχει βάλει μπροστά τη Ρεάλ, ο Ιμπάκα σούταρε για τρεις, το έβαλε, πήρε δύο επιθετικά ριμπάουντ στην επόμενη επίθεση των μαδριλένων, έδωσε την ασίστ στον Φελίζ και ξεκίνησε έτσι την καταιγίδα που χτύπησε το Κάουνας, αφήνοντας σύξυλη την Ζαλγκίρις. Το σερί έγραψε 4-23, η Ρεάλ μπήκε ξανά στην δεκάδα κι έχει τρία σερί ματς στην έδρα της για να σκαρφαλώσει ξανά στις πρώτες θέσεις της κατάταξης. Η δε Ζαλγκίρις μετά το τρομερό ξεκίνημα έχει κερδίσει μόνο την Άλμπα στους έξι τελευταίους αγώνες κι είναι δωδέκατη.

Το avatar

Για ακόμη μία εβδομάδα το ρόστερ των υποψηφίων είναι αρκετά πλούσιο, με εμφανίσεις από την Μακάμπι (Χοάρντ), την Μπασκόνια (Ραιέστε), την Μονακό (Βίτο Μπράουν). Όμως το βραβείο βάσει αναλογικότητας, πάει στον μέχρι πρότινος, πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης, τον Κάρσεν Έντουαρντς, ο οποίος κατέβηκε στο ΣΕΦ, είδε έναν αντίπαλό του να βάζει 45 πόντους κι ο ίδιος έβαλε στρογγυλούς μηδέν με 0/6 σουτ και δύο λάθη, καταφέρνοντας με την απόδοσή του να μείνει 19 ολόκληρα λεπτά στον παρκέ από τον αποσβολωμένο Χέρμπερτ. Η Μπάγερν, όπως και οι περισσότερες εκπλήξεις του πρώτου μισού της σεζόν, νιώθουν πλέον την πίεση της Ευρωλίγκας, με την καθεστηκυία τάξη να επανέρχεται σιγά-σιγά στην κορυφή.

Η τακτική

 Η Εφές ξεκίνησε πολύ δυναμικά το δεύτερο ημίχρονο κόντρα στη Βιλερμπάν κι έφτασε να προηγείται με 57-46, πέρα από το σκορ όμως ήταν η εικόνα του Τεό Μαλεντόν που ήταν σαφές ότι αυτή τη φορά δε μπορούσε να τα κάνει όλα μόνος του. Ο Λάρκιν έκανε τα δικά του, ο Μπάνκι σκεφτόταν ότι μάλλον θα τη βγάλει τη βραδιά.

Έλα που έρχεται ο Πουπέ και λέει “ναι καλησπέρα σας, σε περίπτωση που σας διαφεύγει έχω στον πάγκο τον δεύτερο κορυφαίο σκόρερ στην ιστορία της Ευρωλίγκα”. Τουτέστιν, Νάντο Ντε Κολό. Αρχικά ως χειριστής/εκτελεστής αδιαφορώντας αν τον μαρκάρει ο Λάρκιν ή ο Τόμσον πέτυχε τρία τρίποντα στο τρίτο δεκάλεπτο, έκοψε το βήχα της Εφές και συμμάζεψε τη διαφορά με στρατηγικές αποφάσεις από την κορυφή. Η άμυνα της Εφές άργησε να προσαρμοστεί γιατί ως τότε είχε στηθεί στα μέτρα του πιο φουνταριστού Μαλεντόν και μέχρι να καταλάβουν τι έγινε ο Ντε Κολό τους είχε κεράσει τα απαραίτητα γλυκά.

Αργότερα ο Πουπέ πέρασε σε σχήμα με Μαλεντόν, Χάρισον και Ντε Κολό με τη μπάλα να ξεκινάει από τον πρώτο και τον Ντε Κολό να λειτουργεί ως σκρίνερ μακριά από τη δράση. Και είτε εμφανιζόταν για να χειριστεί το κλείσιμο της κατοχής (4ο τρίποντο) είτε τραβούσε τον αντίπαλο δημιουργώντας ρήγματα για να σκοράρει ο Μαλεντόν κι ο Μπλακ δευτερευόντως. Καλή φασούλα περνάει η Βιλερμπάν, μάλλον θα είναι στην κουβέντα για τα πλέι ιν ως το τέλος της σεζόν. Το αν θα τα καταφέρει είναι άλλη κουβέντα.

Η παρωδία

Δεκαοκτώ λεπτά. Τόσο ακριβώς κράτησε το τελευταίο λεπτό του έσχατου αγώνα της εβδομάδας, ανάμεσα σε Βίρτους Μπολόνια και Μπασκόνια. Μπαίνοντας στο διάστημα αυτό, η Βίρτους είχε προβάδισμα έξι πόντων, μετά από ένα σπουδαίο τρίποντο του Κορντινιέ. Μετά το ταιμάουτ του Λάσο, η Μπασκόνια έχασε την επόμενη επίθεσή της, όμως ο Ντόντα Χολ έκοψε τον Γκραζούλις και στον αιφνιδιασμό ο Σάμανιτς σκόραρε. Ξαφνικά το πλάνο γύρισε στον Χολ, ο οποίος ήταν αιμόφυρτος στο παρκέ και οι διαιτητές πήγαν στην γραμματεία για να δουν τι συνέβη.

Αυτό που είχε γίνει, όπως είδαμε μετά από ένα δεκάλεπτο ριπλέι ήταν μία αγκωνιά στον παίκτη της Μπασκόνια, με τους διαιτητές να δίνουν εμφωλευμένα ένα αντιαθλητικό φάουλ και δύο βολές. Ο Χολ δεν μπορούσε να σουτάρει, οπότε την ευθύνη πήρε ο Φόρεστ, ο οποίος ευστόχησε και στις δύο και μείωσε στο καλάθι. Η επίθεση όμως μετά το αντιαθλητικό φάουλ κρίθηκε πως είχε γίνει, οπότε η μπάλα πήγε στην Μπολόνια, η οποία αστόχησε.

Στην αναμπουμπούλα του ριμπάουντ, ο Φόρεστ πήρε την μπάλα και κατέβηκε το παρκέ, με τον Κορντινιέ να τον ισοπεδώνει και να τον στέλνει στις βολές. Ο Λάσο αγανακτισμένος έκανε τσάλεντζ για πιθανή αναβάθμιση σε αντιαθλητικό. Αυτό, μετά από νέα, διαρκή ανάλυση των διαιτητών δεν έγινε και ο Φόρεστ οδηγήθηκε στη γραμμή για τις δύο βολές που θα έκριναν το παιχνίδι.

Η πρώτη βολή ήταν άστοχη, με τον αμερικανό να καλείται να αστοχήσει, κάτι που όντως έκανε με την μπάλα να βρίσκει φαινομενικά μόνο το ταμπλό, κάτι που σήμαινε ότι η κατοχή έπρεπε να πάει στην Μπολόνια. Μετά από διαβουλεύσεις όμως, δόθηκε τζάμπολ, αφού δεν ήταν απόλυτα βέβαιο ότι η μπάλα δεν βρήκε και τη στεφάνη και δεν υπήρχε η δυνατότητα να γίνει ανάλυση της φάσης στο ριπλέι.

Το τζάμπολ έγινε, η μπάλα με κάποιον μαγικό τρόπο κατέληξε στα χέρια του Ρογκαβόπουλου, ο οποίος σούταρε ελεύθερος για τρεις, αλλά αστόχησε κι έτσι το μεγαλύτερο λεπτό της σεζόν ολοκληρώθηκε με την Βίρτους να κερδίζει και τον Ιβάνοβιτς να παίρνει μία τυπική εκδίκηση απέναντι στην πρώην και βάσει πιθανοτήτων, μελλοντική ομάδα του.

Ο Παναθηναϊκός

Μετά από τέσσερις επιβλητικές εμφανίσεις, ο Παναθηναϊκός ξαναμπήκε στο παρκέ του ΟΑΚΑ απέναντι στην σχετικά φορμαρισμένη Παρτιζάν, έχοντας κυρίως να διαχειριστεί τις απουσίες και κυρίως αυτές της τελευταίας στιγμής, του Σλούκα και του Μπράουν από την περιφέρειά του.

Με τους δύο εναπομείναντες βασικούς περιφερειακούς του όμως, ο Παναθηναϊκός έθεσε απόλυτα τον ρυθμό του αγώνα, με εξαίρεση ένα νευρικό τρίλεπτο στο ξεκίνημα και δεν επέτρεψε σε κανένα σημείο την Παρτιζάν να απειλήσει το προβάδισμά του. Αυτό προήλθε, εκτός από την σταθερά λειτουργική επίθεσή του, στην οποία έχει προστεθεί εσχάτως και ο Γιουρτσεβέν, σε μία εντυπωσιακότατη προσαρμογή στην άμυνα, η οποία καταφέρνει να αφαιρεί τα βασικά όπλα της αντίπαλης ομάδας. Ο Καρλίκ Τζόουνς υπέφερε κι έπαιξε μόλις δώδεκα λεπτά, ο φορμαρισμένος Ντουέιν Ουάσιγκτον έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο κι έβαλε μόλις έναν πόντο, ενώ ο Ταϊρίκ Τζόουνς έπαιρνε τα ριμπάουντ (8) και τα έδινε αμέσως στον αντίπαλο μέσω λαθών (6) και άστοχων σουτ (2/8).

Το σερί πέντε νικών του Παναθηναϊκού, που ίσιωσε το καράβι μετά τις δραματικές αποτυχίες στο Βελιγράδι και την Κωνσταντινούπολη και τον επανέφερε στην κορυφή της βαθμολογίας, είναι πάνω απ’όλα μία απόδειξη της έξτρα προσαρμοστικότητας που φέρνει το φετινό ανοιγμένο ρόστερ, ενώ η πλήρης λειτουργία του είναι ένα γαλόνι του προπονητικού επιτελείου, που βλέπει ακόμη και τους μέχρι πρότινος υστερήσαντες της ομάδας (Οσμάν, Γιουρτσεβέν) να μπαίνουν στους ρόλους των τραυματιών που αντικαθιστούν. Η διπλή ισπανική αγωνιστική, σε δύο έδρες που διαχρονικά ο Παναθηναϊκός υποφέρει (Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια), είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να διαπιστωθεί ξανά αυτή η πρόοδος.

Ο Ολυμπιακός

 Πολύ πολύ ωραία πράγματα από τον Ολυμπιακό εσχάτως που έχει φτάσει τις πέντε συνεχόμενες νίκες και βρίσκεται μόνος πρώτος στην κατάταξη της Ευρωλίγκα μπροστά από Μονακό και Παναθηναϊκό. Ο αγώνας με τη Μπάγερν πριν τρεις εβδομάδες μπορεί να λογιζόταν ως περίεργος βάσει του πώς έπαιζε η ομάδα του Χέρμπερτ και των σκαμπανεβασμάτων του Ολυμπιακού μες τα ματς, αλλά το χθεσινό ήταν κυριολεκτικά παράσταση για ένα ρόλο. Δύο βασικά στοιχεία σας έχω σχετικά με την άνοδο της ομαδάρας σας που φάνηκαν στο έπακρο κόντρα στη Μπάγερν.

Πρώτον και μάλλον φαεινότερον, η επίθεση του Ολυμπιακού λειτουργεί σε άλλα επίπεδα πλέον κι επειδή καλό είναι να μην μιλάμε στον αέρα ας πούμε τα εξής. Σε αυτό το σερί ο Ολυμπιακός σκοράρει 128 πόντους ανά 100 κατοχές (από 120 αλλά και πάλι το νούμερο είναι τρέλα) κι έχει ανεβάσει το eFG του από 56 σε 61%. Η ομάδα έχει τρελή ροή αυτή τη στιγμή, η μπάλα γυρίζει ταχύτατα στην περιφέρεια, οι ντρίμπλες είναι κυριολεκτικά οι απολύτως απαραίτητες και το τάιμινγκ των αποφάσεων είναι εξαιρετικό. Προσπαθήστε να παρατηρήσετε το drive and kick του Ολυμπιακού και με τι συνέπεια γεμίζουν οι γωνίες από τους σουτέρ της ομάδας. Ακόμα και τα split steps των γκαρντ γίνονται εντελώς μηχανικά, σε βαθμό που η αντίπαλη άμυνα μπορεί να καταρρεύσει μέσα απλώς από την κυκλοφορία του Ολυμπιακού. Οι 45 πόντοι του Βεζένκοφ με μόλις τρεις ντρίμπλες είναι η επιτομή όσων περιγράφονται παραπάνω.

Πολύ σταδιακά επίσης έχουν βελτιωθεί οι επιλογές των ερυθρόλευκων στις εκτελέσεις. Κοινώς, ο κόουτς άρχισε να πατά τη μπάλα πολύ πιο σταθερά στους πιο ταλαντούχους παίκτες του. Φουρνιέ, Βεζένκοφ, Πίτερς και Μακίσικ μονοπωλούν τις κορυφές του κόκκινου boxscore τις τελευταίες εβδομάδες, με τον Γουόκαπ να είναι ο σούπερ μαέστρος που θέτει σε κίνηση τις επιθετικές αλληλουχίες της ομάδας. Η δε επικουρική αλλά πολύ ουσιώδης παρουσία των υπόλοιπων του ρόστερ είναι πραγματικά ευτυχία για τον κόουτς, που έχει εμφανώς πολύ λιγότερους πονοκεφάλους.

Ο Μπαρτζώκας εγκατέστηκε και φέτος το μοντέλο δράσης του κι οι νεοεισερχόμενοι φαίνεται να απορροφούνται κι από μονάδες να γίνονται μέλος του συνόλου. Και όχι αγαπητές φίλες και φίλοι, δεν είναι δεδομένο πως κάθε χρονιά θα βλέπουμε να λειτουργεί ένα σύστημα που ως τώρα ήταν επιτυχημένο. Δεδομένο είναι πως ο εκάστοτε προπονητής θα προσπαθήσει να εφαρμόσει τη φιλοσοφία του, αλλά ακόμα κι αν έχει τον σταθερό κορμό του κάθε χρονιά είναι εντελώς διαφορετική κι οι ιδιαιτερότητες πολλές. Ο Ολυμπιακός όμως δείχνει πως δε χρειάζεται παρά μερικές βδομάδες υγείας κι ηρεμίας για να βρει την αγωνιστική του ταυτότητα.

Το δεύτερο στοιχείο ενδεχομένως να έχει περάσει στα ψιλά γράμματα, αλλά η άμυνα του Ολυμπιακού έχει αρχίσει και σφίγγει. Από 115 DefRTG έχουμε πέσει στο 111 στα τελευταία πέντε ματς κάτι που φαίνεται στο παρκέ. Σοβαρή ένδειξη ήταν το δεύτερο ημίχρονο κόντρα στη Ζαλγκίρις, ειδικά το πρώτο πεντάλεπτο της τελευταίας περιόδου που ο Ολυμπιακός άφησε άποντους τους Λιθουανούς. Κι επίσης πολύ σοβαρή δήλωση ήταν το ξεκίνημα κόντρα στη Μπάγερν, όταν η άμυνα του Ολυμπιακού έθεσε πολύ νωρίς τον τόνο και δεν άφησε κανένα περιθώριο στην ομάδα του Χέρμπερτ να πιστέψει ότι θα κάνει κάτι άλλο πέρα από το να κυνηγάει. Κοινό σημείο και στις δύο περιπτώσεις είναι η άμυνα του Ολυμπιακού σε απόσταση μίας πάσας μετά από entry pass. Γκος, Γουόκαπ και Βιλντόσα παίζουν δαιμονισμένο overplay τελευταία με αποτέλεσμα η μπάλα να κολλάει στο χαμηλό ποστ ή στην κορυφή της επίθεσης. Ο Φαλ δεσπόζει πλέον στη ρακέτα γιατί δεν έχει το νου του στα ρήγματα, η πίεση φέρνει λάθη, τα λάθη αιφνιδιασμούς κι εύκολους πόντους. Στα λεπτά των αναπληρωματικών η αλήθεια είναι πως αλλάζει αρκετά το σκηνικό αλλά οκ δε μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας.

Ο αγώνας με τη Μπάγερν ήταν ο τελευταίος σε μια σειρά αγώνων συνολικά πιο βατών για τον Ολυμπιακό πριν ξεκινήσει τον ανήφορο ως τα μέσα Φλεβάρη, με τριπλό ταξίδι στην Ισπανία, Παρίσι, ΟΑΚΑ για το πρωτάθλημα ενώ θα φιλοξενήσει τις δύο Τουρκικές στο ΣΕΦ. Όλα αυτά πριν τα ματς του κυπέλλου που θα κρίνουν τον πρώτο τίτλο της σεζόν. Έχουμε πραγματάκια.