Με εξαίρεση την τραγική Βίρτους και την Μακάμπι, οι υπόλοιπες ομάδες κέρδισαν τουλάχιστον έναν αγώνα σε αυτήν την εβδομάδα, ενώ οι τρεις (Παρί, Παρτιζάν και Αρμάνι) που κέρδισαν και τους δύο, πέρσι δεν ήταν στα πλέι-οφ. Η Ευρωλίγκα συνεχίζει τις ανατροπές και φέτος, με καμία 15αριά ομάδες να έχουν ελπίδες πρόκρισης.

Ας δούμε όμως τις κατηγορίες:

1 - Καρλίκ Τζόουνς 

Ο Νοτιοσουδανός γκαρντ συνεχίζει να εξελίσσεται στον μεγάλο ηγέτη της Παρτιζάν, έχοντας βρει πλέον τα κουμπιά της διοργάνωσης και των αντιπάλων του. Η διπλή αγωνιστική ήταν μια μοναδική αμυντική παράσταση της ομάδας του Ομπράντοβιτς, με τον Τζόουνς να είναι ο κυρίαρχος, τελειώνοντας τους δύο αγώνες με 19+18 πόντους και 10+4 ασίστ. Ειδικά απέναντι στην Ζαλγκίρις, που το ματς τράβηξε μέχρι τέλους, ο Τζόουνς εμφάνισε περισσότερο την ηγετική του φύση, διαλύοντας τον Φρανσίσκο στην άμυνα και παίρνοντας κάθε σωστή απόφαση στη δική του επίθεση.

2 - Τι Τζέι Σορτς

Έχω την αίσθηση ότι θα βαρεθούμε να τον βάζουμε σε αυτήν την κατηγορία, όμως ο βραχύσωμος αστέρας της Παρί, συνεχίζει να κουβαλάει στις πλάτες του την ομάδα και η ομάδα συνεχίζει να παίζει για αυτόν. 22 πόντοι με 8 ασίστ απέναντι στην Μακάμπι, 21 πόντοι με 8 ασίστ απέναντι στον Ολυμπιακό, με τους Παριζιάνους να κερδίζουν σε κάποιο σημείο με 20+ και στους δύο εκτός έδρας αγώνες. Ο χαμός που έγινε στο φινάλε του ματς στο Σεφ, ίσα ίσα που μάλλον τόνωσε περισσότερο την ψυχολογία των παικτών του Σπλίτερ, ο οποίος μάλλον κάνει παρέλαση (Παρί-λαση;) για το βραβείο του προπονητή της χρονιάς.

3 - Νάιτζελ Χέις-Ντέιβις

Διαμετρικά αντίθετες εμφανίσεις από τον νο.1 παίκτη της Φενέρ σε αυτήν την εβδομάδα, με την τουρκική ομάδα να ακολουθεί την απόδοση του ηγέτη της και να χάνει με κάτω τα χέρια από την Μπασκόνια για να κερδίσει δύο μέρες μετά την Ρεάλ στη Μαδρίτη. Εκεί ο Χέιζ-Ντέιβις ήταν απολαυστικός, τελειώνοντας τον αγώνα με 33 πόντους, απίθανη ευστοχία και την προφανή επιθυμία να διαλύσει το νευρικό σύστημα των παικτών της Ρεάλ, κάτι που φέτος μοιάζει πολύ πιο εύκολο. ½ για τη δεύτερη Φενέρ, η οποία μπορεί να μην παίζει καλά, αλλά συνήθως κερδίζει.

4 - Τζαμπάρι Πάρκερ

Παρά την ήττα από τον Παναθηναϊκό, ο Τζαμπάρι Πάρκερ είναι σταθερά πλέον ένας από τους πιο ποιοτικούς φόργουορντ της Ευρωλίγκας, συνδυάζοντας ένα γεμάτο επιθετικό παιχνίδι με πολύ σπουδαίες αμυντικές εμφανίσεις. Με την Μακάμπι να ξεφεύγει με 15 στο μέσο της τρίτης περιόδου, ο Πάρκερ έβαλε την Μπαρτσελόνα στις πλάτες του, μείωσε τη διαφορά, έφτιαξε το παιχνίδι της και την οδήγησε μαζί με τον Ερνανγκόμεζ και τον Σατοράνσκι στην ανατροπή, δίνοντας και τις τελευταίες χαριστικές βολές, όταν η Μακάμπι τόλμησε να παραμείνει στο ματς. 18 πόντοι μαζί με εννέα ριμπάουντ και τέσσερις ασίστ για τον παίκτη, ο οποίος έκανε σπουδαία πράγματα και στο ΟΑΚΑ, παρά την αστοχία του από μακριά.

5 - Ζακ Λεντέι

Η συνεχιζόμενη πολύ δυνατή πορεία της Αρμάνι, συνεχίστηκε με δύο πολύ καλές εμφανίσεις και νίκες απέναντι σε τουλάχιστον ισοδύναμές της ομάδες, όπως είναι αυτή τη στιγμή ο Αστέρας και η Βιλερμπάν. Είχε αναφερθεί στο παρελθόν της στήλης ότι ο παίκτης-κλειδί για την αναρρίχηση της ομάδας του Μεσίνα στην κατάταξη, είναι ο Ζακ Λεντέι και ο αμερικανός σέντερ (πια) έκανε μία σούπερ εβδομάδα, πρώτα διαλύοντας τους ψηλούς των Σέρβων, έχοντας 14 πόντους και 4 κλεψίματα και μετά κερδίζοντας τις μάχες της ρακέτας απέναντι στην αθλητική φροντλάιν των Γάλλων με 17 πόντους και κάμποσα ριμπάουντ. Η παρουσία του Λεντέι είναι ευεργετική για μία σειρά μονάδων, δίπλα στον φορμαρισμένο Μίροτιτς, με τον Μεσίνα να βρίσκει τον Μάνιον, ο οποίος κάνει τρομερές εμφανίσεις και να βγάζει από τη ναφθαλίνη τον Κοζέρ για να τρομοκρατήσει τα αντίπαλα γκαρντ. Θέλει προσοχή η Αρμάνι γενικώς, παίζει πολύ καλά.

Oι x-Factor

 Μέσα στην αχανή Μπεογκράτκα Αρίνα, ή όπως λέγεται τελευταία, η Παρτιζάν ψάχνει σε κάθε αναμέτρησή της, μία ευκαιρία να ξεσηκώσει τον κόσμο της. Την Τρίτη είδε τον Ντουέιν Γουάσιγκτον να σπάει την ισοπαλία με επτά σερί πόντους στο ξεκίνημα της τελευταίας περιόδου απέναντι στη Ζαλγκίρις και δύο μέρες αργότερα τον Βάνια Μαρίνκοβιτς να βρίσκει τρία απανωτά τρίποντα στο τέλος του ημιχρόνου, τα οποία έστειλαν τη διαφορά στους (και πάλι) επτά πόντους. Τα ντεσιμπέλ ανέβηκαν, η άμυνα σκλήρυνε και η Παρτιζάν πλέον έχει τέσσερις σερί νίκες κι ένα ρόστερ που μπορεί να αναδεικνύει διαφορετικούς x-factors σε κάθε αγώνα της.

Η φάση

 H φετινή Ρεάλ ακόμη αναζητά την πρώτη εκτός Ισπανίας νίκη της στην Ευρωλίγκα και η αλήθεια είναι ότι το ματς στο Λυόν απέναντι στην Βιλερμπάν μύριζε διπλό. Ένα ξέσπασμα του Ντεκ στην τρίτη περίοδο έδωσε διαφορά στους Μαδριλένους, οι οποίοι γενικά έβαζαν ό,τι πιο παλαβό σουτ μπορούσαν, χάνοντας παράλληλα μερικά γελοιωδώς εύκολα σουτ που θα έκλειναν το ματς. Ο Μαλεντόν βρήκε την ευκαιρία κι έκανε ξανά τα δικά του, για να μειώσει πρώτα και να ισοφαρίσει στη συνέχεια, με την Ρεάλ να έχει μία επίθεση και 10 δευτερόλεπτα στη διάθεσή της.

Ο Καμπάτσο πήρε τον διάδρομο, έκανε ένα υπόγειο λέιαπ, αλλά δέχθηκε τάπα. Οι διαιτητές αρχικά μέτρησαν το καλάθι θεωρώντας ότι το σουτ του Αργεντίνου είχε πρώτα βρει στο ταμπλό, όμως απαιτήθηκε η χρήση ριπλέι. Αυτή έδειξε ότι ο Ρόμπερσον είχε διώξει καθαρά την μπάλα και ξαφνικά, η Βιλερμπάν είχε την κατοχή με 1,8 δευτερόλεπτο να απομένει κι επαναφορά, μπροστά από την ρακέτα του αντιπάλου, μετά το απαραίτητο timeout. Ο Πάρις Λι έβαλε ένα τρομερό φλόουτερ στο τέλος για να δώσει τη νίκη στη Βιλερμπάν με μπάζερ μπίτερ. Τρομερά πράγματα, ας τα δούμε περιληπτικά:

Tα σουτ

Ο Αστέρας έκανε ένα σωρό βλακείες στη διπλή εβδομάδα, αλλά κόντρα στην, άνευ προπονητή, Βίρτους, είχε τουλάχιστον την ευκαιρία να κερδίσει. Το ματς ήταν ισόπαλο, οι δύο ομάδες έκαναν διαγωνισμό ηλίθιων φάουλ και χαζής άμυνας, αλλά στο τέλος το ματς κρίθηκε από ένα παλαβό τρίποντο του Κάλινιτς από τα εννέα μέτρα πάνω σε άμυνα, που έσπασε την ισοπαλία.

Μία μέρα νωρίτερα, η Μπαρτσελόνα ήταν ισόπαλη με την Μακάμπι, όταν ο Σατοράνσκι έκανε λάθος στην πάσα του να βρει τον Πάρκερ στη γωνία. Ο χαμός που ακολούθησε βρήκε την μπάλα ξανά στα χέρια του Πάρκερ, ο οποίος απλά την έδωσε στον ελεύθερο Αμπρίνες, με το εύστοχο τρίποντο του να δίνει το τελευταίο προβάδισμα του αγώνα στην καταλανική ομάδα.

Δείτε τα αμφότερα:

To Avatar

Δύο ήττες για την προβληματική Βίρτους Μπολόνια, αμφότερες εντός έδρας από την Άλμπα και τον Αστέρα, αλλαγή προπονητή, καθώς στη θέση του Μπάνκι θα πάει ο Ιβάνοβιτς και τελευταία θέση στη βαθμολογία. Ο κλήρος αυτήν την εβδομάδα πάει στον Μάρκο Μπελινέλι, ο οποίος για κάποιο λόγο πέρασε τριάντα λεπτά στο παρκέ, ενώ στο πρώτο ματς απέναντι στην Άλμπα σούταρε και 14 ολόκληρες φορές. Πολύ κακή εμφάνιση για τον Ιταλό, ο οποίος αποτελεί και την εικόνα μίας γηρασμένης ομάδας που παλεύει, αλλά στο τέλος δεν έχει άλλη επιλογή από το να χάσει.

Ο Παναθηναϊκός

 Δύσκολοι καιροί για τον πρωταθλητή Ευρώπης, καθώς παρά τις όποιες σημαντικές εκτός έδρας νίκες στην αρχή της σεζόν, πλέον έχει τρεις ήττες στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια του στην Ευρωλίγκα και γενικώς δεν παίζει καλά. Η φανερή αδυναμία είναι στην άμυνα, όπου ο Παναθηναϊκός είναι μία από τις χειρότερες ομάδες της λίγκας, ειδικά στο τρανζίσιον, ενώ εσχάτως, όπως στους αγώνες με την Μονακό και την Παρτιζάν, διακρίνεται και μία αδυναμία στην προσαρμογή των αμυντικών τοποθετήσεων των αντιπάλων.

Ειδικότερα, απέναντι σε σκληρές άμυνες, η επίθεση δεν μπορεί να πει κάποιος ότι χωλαίνει, τα νούμερα δείχνουν το ακριβώς αντίθετο, όμως η διατήρηση του αντιπάλου στον αγώνα και κυριότερα η μη επιβολή του ρυθμού του σε μεγάλα κομμάτια των αναμετρήσεων, είναι κάτι που κρατάει τους πράσινους ένα σκαλοπάτι κάτω από τους αντιπάλους τους, τόσο βαθμολογικά, όσο και αγωνιστικά. Γενικότερα, όλα όσα γίνονται εσχάτως στον Παναθηναϊκό είναι αποτέλεσμα της προσέγγισης που δείχνει να έχει η ομάδα στους αγώνες της. Στο Κάουνας πήγε χωρίς τον προπονητή της, απέναντι στην Μονακό αντιμετώπισε θέματα συμπεριφοράς των παικτών, ενώ κόντρα στην Παρτίζαν δεν βρέθηκε ποτέ σε θέση να διαχειριστεί τα συναισθήματα του, καθώς το σερί της σερβικής ομάδας, τελείωσε πρόωρα τον αγώνα.

Φυσικά, το πρόγραμμα είναι πια αρκετά ευνοϊκό, με πολλά εντός έδρας παιχνίδια και η αλήθεια είναι ότι περίπου σε αυτό το χρονικό διάστημα και την περσινή σεζόν, άρχισε η βελτίωση της ομάδας, που την οδήγησε τελικά στην επιστροφή στα ψηλά στρώματα της λίγκας. Το βασικό είναι ότι θα πρέπει να αρχίσει πια να παίρνει σταθερά περισσότερα από τις μεταγραφές της, περιμένοντας ταυτόχρονα και τις μονάδες που ακόμη δεν έχουν καταφέρει είτε να μείνουν στο παρκέ (Γκριγκόνις), είτε να βρουν επιδόσεις αντίστοιχες με τις περσινές (Μήτογλου, Παπαπέτρου).

Ο Ολυμπιακός

 Πετυχαίνοντας ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από τον αιώνιο αντίπαλό του, ο Ολυμπιακός δείχνει να ταλαιπωρείται περισσότερο από τους τραυματισμούς που εμφανίζονται, ειδικά στους ψηλούς το, παρά από τα επιμέρους αποτελέσματα των αγώνων του. H επικράτηση στο Μόντε Κάρλο είναι ένα σπουδαίο αποτέλεσμα, ενώ παρά την ήττα από την Παρί, η ανατροπή του σκηνικού από την απόλυτη κυριαρχία των Παριζιάνων γαι 32 λεπτά, μέχρι τα όσα έγιναν στο φινάλε, θυμίζουν ότι οι ερυθρόλευκοι έχουν την ποιότητα και την ποσότητα παικτών να βρίσκουν τρόπους να παραμένουν στη διεκδίκηση των αγώνων, όσο στραβά κι αν πηγαίνουν αυτοί και όσο σημαντικές μπορεί να είναι οι όποιες απουσίες ή το ντεφορμάρισμα κάποιων παικτών.

To βασικό πρόβλημα που ίσως διατρανώθηκε κόντρα στην Παρί, ειδικά στο σημείο που ο Ολυμπιακός έκανε την ανατροπή του, είναι ότι κάποιες φορές χρειάζεται μία περισσότερη τρέλα στους αγώνες και κυρίως στο κλείσιμό τους. Όχι για πρώτη φορά, το σφίξιμο της άμυνας έφερε απανωτούς πόντους, όμως αμέσως μετά το νέο προσπέρασμα της Παρί, το σύνολο συνέχισε να ψάχνει ελαφρώς εμμονικά μία καλή συνθήκη παιχνιδιού, την οποία δεν βρήκε ποτέ. Από το προσπέρασμα του 82-80, μέχρι το 87-91 και τις βάσεις νίκης που έθεσε ξανά η ομάδα της γαλλικής πρωτεύουσας, ο Ολυμπιακός έβαλε μόνο ένα καλάθι και σε καμία περίπτωση δεν ήταν εξίσου επιθετικός, όσο στο διάστημα του χάους που έφερε το ολοκληρωτικό comeback.

Το ρεκόρ σαφώς θα μπορούσε να είναι καλύτερο από το τωρινό 9-5, όμως η σεζόν είναι διαρυθμισμένη με τέτοιο τρόπο στην τωρινή εκδοχή της Ευρωλίγκας, που είναι αβέβαιο ακόμη ποιοι αγώνες ήταν οι πιο σημαντικοί στο παρελθόν και ποιοι θα είναι οι πιο κρίσιμοι στο μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι κοιτώντας πίσω του, εάν η εβδομάδα που πέρασε αποδειχθεί τελικά σημαντική, μάλλον η σεζόν του Ολυμπιακού θα έχει θετικό πρόσημο.