Τρίτη, 26 Ιουνίου 2018 09:49

To νέο Top Gun του Nτάλας

Από :

Μετά το κείμενο των Γιάννη και Δημήτρη για τους λόγους που δυσκολεύονται οι Αμερικάνοι να επιλέξουν σε υψηλό νούμερο έναν ευρωπαίο μπασκετμπολίστα, ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε – ξανά - με το «παιδί θαύμα» Λούκα Ντόντσιτς και την επιλογή του από τους Ντάλας Μάβερικς στο νούμερο τρία ( ή πέντε αν θέλετε ) του ντραφτ της περασμένης εβδομάδας. Ένα plot twist που είχαμε αναφέρει και στο προηγούμενο κείμενο για τον συγκεκριμένο παίχτη, δηλαδή να επιλεχτεί στην πρώτη τριάδα, αλλά από μια διαφορετική ομάδα. Μεταξύ μας, αφού γλύτωσε από την Ατλάντα, θα πρέπει να αισθάνεται ευτυχισμένος που θα αγωνιστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα. Στο κείμενο που ακολουθεί θα προσπαθήσουμε να δούμε κατά πόσο ταιριάζει στην ομάδα του… εκκεντρικού Μαρκ Κούμπαν, όπου θα τεθεί υπό τις οδηγίες ενός εκ των κορυφαίων προπονητών του ΝΒΑ, του Ρικ Καρλάιλ.

Για αρχή θα δούμε κάποια επί μέρους στατιστικά στοιχεία για την ομάδα των Ντάλας Μάβερικς. Η χρονιά που τελείωσε ήταν χρονιά tanking, που πιθανόν να είναι και η τελευταία, μιας και στην ανταλλαγή που πραγματοποίησαν με τους Ατλάντα Χοκς, προσέφεραν και την επιλογή πρώτου γύρου για την επόμενη χρονιά, δείγμα του πόσο πιστεύουν το Σλοβένο ρούκι.

Offensive Rating

104,1 (23η θέση)

Assists %

59,4% (10η θέση)

Assists/Turnovers

1,85 (2η θέση )

Αssist Ratio

17,6 (11η θέση )

Pace

97,54 (27η θέση)

 

O Λούκα Ντόντσιτς θεωρείται το ιδανικό συμπλήρωμα για την περιφερειακή γραμμή των Μάβερικς και δη, του Ντένις Σμιθ. Δύο γκαρντ που επιλέχτηκαν στα δύο τελευταία ντραφτ και είναι αυτοί που θα αποτελέσουν το backcourt του μέλλοντος για τους Τεξανούς. Ο «εκρηκτικός» Σμιθ θα λειτουργεί αρκετές φορές ως penetrator και η αθλητικότητα του θα αντισταθμίζει την έλλειψη αυτής για τον Σλοβένο γκαρντ, ενώ ταυτόχρονα μπορούν να εναλλάσσονται στο ρόλο στου κύριου δημιουργού και αυτού του off ball γκαρντ. Ο Ρικ Καρλάιλ άλλωστε, αρέσκεται στο να χρησιμοποιεί σχήματα με δύο ή παραπάνω δημιουργούς, είτε αυτοί είναι γκαρντ, είτε φόργουορντ.

Χαρακτηριστικό το συγκεκριμένο στιγμιότυπο με τον Μπαρνς να στήνει το δικό του πικ εν ρολ και να σταματάει να σουτάρει με pull up, κάτι που έκανε κατά κόρον και ο Ντόντσιτς στη Ρεάλ.

Κάτι ακόμη που φαίνεται και από τα σχήματα που χρησιμοποιούσε την περασμένη χρονιά ο προπονητής των Μαβς: Δεν είναι τυχαίο ότι η πεντάδα με το δεύτερο χρόνο συμμετοχής περιλάμβανε επί της ουσίας τρεις γκαρντ και αυτοί ήταν οι Μπαρέα, Φέρελ και Χάρις. Το εκπληκτικό με αυτό το σχήμα ήταν πως το 70,2% των καλαθιών που σημείωνε προερχόταν από ασίστ, κάτι που το κατατάσσει στην πρώτη δεκάδα όσον αφορά τη συγκεκριμένο δείκτη ( assist% ).

 Ρόλο σε σχήματα με "διπλανό" γκαρντ ο Ντόντσιτς είχε και στη Ρεάλ Μαδρίτης, όταν αγωνιζόταν στο πλευρό του Φακούντο Καμπάτσο, ενώ κάτι τέτοιο είδαμε φέτος στο ΝΒΑ, με το δίδυμο των Χάρντεν-Πολ στο Χιούστον. Ο Ντόντσιτς μπορεί εύκολα να κινείται πίσω από τα σκριν , να βγαίνει και να σουτάρει ή να ξεκινήσει μια «δευτερεύουσα» επίθεση ο ίδιος. Πόσο δε μάλλον αν ο κύριος ball-handler της επίθεσης είναι ο ίδιος και ο Σμιθ έχει off-ball ρόλο. Σε επιθέσεις με cuts (6,3% των κατοχών), οι Mαβς ήταν η δεύτερη πιο αποτελεσματική στο ΝΒΑ με 1,36 πόντους ανά κατοχή.

Όσον αφορά το καθαρό πικ εν ρολ παιχνίδι των Μάβερικς, παρότι πέρυσι έλειπε η τεχνική από τους ψηλούς της ομάδας (Μεχρί, Πάουελ, Νοέλ, με το σάλαρι καπ της ομάδας να δημιουργεί προσδοκίες για απόκτηση ενός καλύτερου ψηλού από τους ήδη υπάρχοντες ), η παρουσία ικανών δημιουργών όπως οι Μπαρέα και Σμιθ , σε συνδυασμό με καλούς πλάγιους σουτέρ όπως οι Μάθιους και Μπάρνς , έφερε 1,15 πόντους ανά κατοχή σε αυτά τα plays, ποσοστό που ήταν το πέμπτο καλύτερο στο ΝΒΑ ( για τον ψηλό που ρόλαρε και όχι για τον γκαρντ). Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της πικ εν ρολ επίθεσης ( spread pick and roll με διαφορα εισαγωγικα σκριν ) των Μαβς ακολουθεί.

 

 

Bλέπουμε την προσπάθεια να ανοίξουν τους χώρους του γηπέδου με αυτά τα plays, με τους τρεις παίχτες που δεν συμμετέχουν στο πικ να βρίσκονται σε ιδανικές θέσεις. Ο Ντόντσιτς διαπρέπει έτσι, καθώς η ικανότητά του στο να πασάρει στους παίχτες που είναι ακροβολισμένοι στις γωνίες, είναι εξαιρετική. Το έκανε και στη Ρεάλ, είτε είχε συμπαίχτες τον Τέιλορ και τον Τόμπκινς , μπορεί να το κάνει και στους Μαβς με τους Μπαρνς και Μάθιους. Συγκεκριμένα, το Ντάλας σούταρε με 39,2% και 45,6% από τις γωνίες στο τρίποντο, ενώ το 33,8% των προσπαθειών της ομάδας ήταν catch and shoot (5οι σε πόντους στο ΝΒΑ με το συγκεκριμένο τρόπο).

Φυσικά, μπορεί η αθλητικότητα του Ντόντσιτς να μην πλησιάζει ακόμα στα πρότυπα του ΝΒΑ, δεν παύει όμως να είναι ένας πλέι μέικερ σε σώμα φόργουορντ, κάτι που σίγουρα θα οδηγήσει τον προπονητή του να τον δοκιμάζει σε ορισμένα σχήματα στη θέση ‘’3’’. Η επιλογή άλλωστε στο ντραφτ του Τζέιλεν Μπράνσον, του βασικού πόιντ γκαρντ/δημιουργού του πανεπιστημίου του Βιλανόβα - το οποίο κατέκτησε το κολεγιακό πρωτάθλημα - δείχνει την προδιάθεση του οργανισμού και του προπονητή κατ’ επέκταση, για σχήματα με αρκετούς δημιουργούς. Ο Ντόντσιτς μπορεί σε αυτά να προσφέρει και με το ποστ παιχνίδι του, είτε με σκοράρισμα είτε με δημιουργία από μέσα προς τα έξω. Στο ΝΒΑ που πολλές φορές οι ομάδες επιλέγουν άμυνα με αλλαγές, και με τους Μαβς να παίρνουν 0,95 πόντους ανά κατοχή με post up παιχνίδι ( τρίτη επίδοση στο ΝΒΑ ), ο Καρλάιλ θα επιδιώξει να ποστάρει το Σλοβένο απέναντι σε κοντύτερο παίχτη.

 

Ένα κομμάτι που χρήζει βελτίωσης για το Ντάλας είναι το τρανζίσιον παιχνίδι. Είναι από τις χειρότερες ομάδες στο ΝΒΑ -τρίτη χειρότερη για την ακρίβεια. Η παρουσία του Ντόντσιτς κοντά στο καλάθι (πιθανή επιλογή να είναι ο παίχτης της αδύνατης πλευράς στην άμυνα - θέση που επιλέγουν να πάει συνήθως ο «κακός» αμυντικός της ομάδας) και η ικανότητα του να πάρει το ριμπάουντ και να τρέξει στο γήπεδο, ίσως βοηθήσει τους Μαβερικς να βελτιώσουν την επίδοσή τους σε αυτόν τον τομέα.

Ντιρκ και Λούκα

Ο Ντιρκ Νοβίτσκι βαδίζει σιγά σιγά προς τη δύση της μπασκετικής του καριέρας. Ποιος θα ήταν καλύτερος μέντορας για το νεαρό «θαύμα» του ευρωπαϊκού μπάσκετ από τον κορυφαίο ίσως παίχτη που βγήκε από τη «γηραιά ήπειρο»; Ό ίδιος άλλωστε φρόντισε να δείξει την επιδοκιμασία τους για την επιλογή του Ντόντσιτς και στο λογαριασμό του στο τουίτερ.

Η μετακόμιση ενός νεαρού παίχτη στο ΝΒΑ, που ειναι τόσο απαιτητικό από πλευράς αθλητικής όσο και πνευματικής ικανότητας, είναι δύσκολη. Η προσαρμογή, οι νέες συνήθειες, ο νέος τρόπος ζωής, η απομάκρυνση από την οικογένεια, είναι παράγοντες που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. Η παρουσία του Γερμανού GOAT, ο οποίος μετακόμισε και αυτός σε μικρή ηλικία στις Η.Π.Α. θα αποδειχτεί ωφέλιμη για τον Ντόντσιτς. Τόσο εξωαγωνιστικά όσο και αγωνιστικά. Ποιος άλλωστε δε θα ήθελε να δει τους δυο τους να συνεργάζονται σε κάποιο πικ εν ποπ;

Το ταξίδι για το νεαρό σταρ μόλις ξεκίνησε. Ο οργανισμός στον οποίο επιλέχτηκε μοιάζει αυτή τη στιγμή ο ιδανικός για αυτόν. Βρίσκεται σε ένα περιβάλλον όπου ο προπονητής δείχνει να ξέρει τι ζητάει και τι να περιμένει από αυτόν, Φαίνεται ότι τον πίστευε καιρό τώρα και αναμένεται να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες του,  με έναν παίκτη - θρύλο έτοιμο να τον βοηθήσει στα πρώτα του βήματα. Με την απόφαση των Μαβερικς να μη συμμετάσχει στο summer league, αναγκαζόμαστε και εμείς να περιμένουμε λίγο καιρό έως ότου τον δούμε να αγωνίζεται με τη νέα του ομάδα. Αρκετοί από εμάς μετά το πέρας του ντραφτ γίναμε και λίγο φανζ της ομάδας από το Τέξας. Και όπως λέει και το σάουντρακ της ταινίας… highway to the danger zone.

* Τα στατιστικά είναι από το επισημο σάιτ του ΝΒΑ, ΝΒΑ.com

 

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely