Με το τοπ 15 δεν θα ασχοληθούμε προς το παρόν, ξεχωρίζω όμως τον Στεφόν Καστλ στο Νο 4 για τους Σπερς, που μπορεί να εξελιχθεί στον γκαρντ που χρειάζονται δίπλα στον Γουέμπι και να ηρεμήσει λίγο ο Σόχαν. Όπως και τον Ρομπ Ντίλινχαμ στο Νο 8 για τους Τίμπεργουλβς, που θα μαθητεύσει δίπλα στον Κόνλεϊ και θα συντροφεύσει τον Έντουαρντς για πολλά χρόνια. Σήμερα όμως ήρθα να σας παρουσιάσω έξι περιπτώσεις παικτών που επιλέχθηκαν αργότερα και έχουν όλα τα φόντα να μας εκπλήξουν με την απόδοση και την παρουσία στις καινούριες τους ομάδες. Για πάμε.
- Όπως και πέρυσι στην περίπτωση του Χάιμε που επέλεξαν στο Νο 18, έτσι και φέτος οι Χιτ ενδεχομένως να αξιοποίησαν στο έπακρο την επιλογή τους στο Νο 15. Ο λόγος για τον Κελέλ Γουέαρ, εκ Ιντιάνα ερχόμενο, με το Κρυπτονιανό όνομα (Kel’el Ware). Ένας 20χρονος σέντερ ύψους 2.13 και με άνοιγμα χεριών σχεδόν 2.26, έρχεται να δώσει μερικές ανάσες στον Αντεμπάγιο, που παίζει στα κόκκινα εδώ και χρόνια. Ο Γουέαρ δεν είναι τόσο σίγουρο steal όσο ο Χάκεζ, αλλά έχει πολλά χρήσιμα χαρακτηριστικά. Το δυνατό του σημείο είναι η παραγωγικότητα. Σπεσιαλίστας στο χαμηλό ποστ, τελειώνει τις φάσεις συνήθως με fadeaway ή εκμεταλλευόμενος το πολύ καλό του footwork. Έχει γρήγορα κοψίματα μετά από pick, αν και δεν είναι καλός σκρίνερ, αλλά τελειώνει τις φάσεις σχεδόν από κάθε σημείο του ζωγραφιστού. Αξιοπρεπέστατο μακρινό σουτ με πολύ λειτουργικό release, ό,τι πρέπει για pick n pop καταστάσεις, αρκετά καλός πασέρ από την κορυφή ή το short roll, και πολύ καλό τάιμινγκ στα μπλοκ. Τα βασικά του προβλήματα είναι δύο. Πρώτον δεν έχει δύναμη στον κορμό, μέχρι που αδυνατεί να βάλει μέχρι μέσα γκαρντ σε μισματς, κάτι που θα κοστίσει στο ΝΒΑ. Δεύτερον, δείχνει να χάνει συχνά τη συγκέντρωση του την ώρα του αγώνα και δυσκολεύεται να την ανακτήσει. Ευτυχώς για αυτόν εντάσσεται σε έναν οργανισμό με τους πλέον ειδικούς στο πνευματικό κομμάτι.
- Ο Τρίσταν ντα Σίλβα είναι Γερμανός-Βραζιλιάνος φόργουορντ, αδελφός του γνωστού μας από την Ευρωλίγκα Όσκαρ ντα Σίλβα. Επιλέχθηκε στο Νο 18 από τους Ορλάντο Μάτζικ κι έχει σοβαρές πιθανότητες να κολλήσει γάντι στον οργανισμό. Μιλάμε για έναν παίκτη με 40% τρίποντο σε catch n shoot καταστάσεις, κάτι που έλειπε τρομερά από τους Μάτζικ τη χρονιά που μας πέρασε. Νιώθει πολύ άνετα, είτε κινείται μετά από flares και pins, είτε περιμένοντας ακροβολισμένος στις γωνίες. Παίκτης υψηλού IQ, με πολύ καλό διάβασμα των επιθέσεων της ομάδας του, για αυτό μπορεί να κόβει στο κατάλληλο σημείο βρίσκοντας εύκολα καλάθια. Αμυντικά είναι συνεπής στο μαρκάρισμα του και εξαιρετικός στο να δίνει βοήθειες, κάτι που έκαναν με μεγάλη επιτυχία οι Μάτζικ φέτος. Έχει δηλαδή τη δυνατότητα να αγκαλιάσει το ρόλο του 3&D φτερού, που τόσο λείπει από αυτή την ομάδα και να βρει σημαντικά λεπτά στο ροτέισον. Όμως η βασική του αδυναμία έγκειται στην έλλειψη αθλητικότητας. Κακός ριμπάουντερ για το ύψος του κι αργό πρώτο βήμα, κάτι που του κοστίζει στην προσωπική άμυνα και όταν πρέπει να καλύψει τη weakside (αν και το κάνει στο σωστό τάιμινγκ). Ενδέχεται δηλαδή να εκτεθεί στο ένας εναντίον ενός και να γίνεται συχνά στόχος. Να δούμε κατά πόσο θα επηρεάσει την καριέρα του αυτό.
- Οι Ντένβερ Νάγκετς συνεχίζουν να ψάχνουν μια αξιόπιστη λύση πίσω από τον Γιόκιτς και σε αυτό το πνεύμα επέλεξαν στο Νο 22 στον Νταρόν Χολμς ΙΙ. Κοιτάξτε να δείτε τώρα τι γίνεται με τον Χολμς. Έχει ύψος και στάση φόργουορντ, αλλά τα χαρακτηριστικά του είναι καθαρού σέντερ. Είναι αμετακίνητος σκρίνερ με δυναμικά ρολαρίσματα. Τελειώνει αρκετά καλά τις φάσεις κοντά στο καλάθι κι έχει εκτόπισμα. Τα τελευταία δύο χρόνια έχει βελτιώσει πολύ το μακρινό σουτ - πέρυσι σούταρε σχεδόν με 39% από το τρίποντο με 2.5 προσπάθειες ανά αγώνα. Δείχνει και μια άνεση στα handoffs και στο να μοιράσει τη μπάλα από την κορυφή, ταιριάζει στα συστήματα των Νάγκετς. Στη αντίπερα όχθη, αν και υπερασπίζεται το ζωγραφιστό, είναι ευάλωτος κόντρα σε γρήγορους γκαρντ. Αρκετά καλός στα ριμπάουντ και τις τάπες, αλλά δεν ξέρω πώς θα πάει στο ΝΒΑ αυτό. Ο Χολμς, εκει που τον μετρούσαν ως 2.03 λίγο πριν το κολλέγιο, έφτασε σήμερα να στέκεται πάνω από τη Γη σε περισσότερα από 2.08 μέτρα. Ακόμα δηλαδή προσαρμόζεται και μαθαίνει πώς να χρησιμοποιεί το κορμί του. Αν πάντως στα λεπτά που δεν αγωνίζεται ο Γιόκιτς βρίσκει μερικά εύκολα τελειώματα κι ελέγχει ως ένα βαθμό το καλάθι του Ντένβερ, θα μονιμοποιηθεί στο ενεργό ροτέισον του Μαλόουν.
- Αέρα Ευρώπης θα φέρει στη Νέα Υόρκη ο Πακόμ Νταντιέ, που επιλέχθηκε στο Νο 25 από τους Νικς. Είναι από τα πιο ενδιαφέροντα πρότζεκτ αυτής της φουρνιάς, λόγω του συνδυασμού ταλέντου και άκρως νεαρού της ηλικίας (σε λίγες εβδομάδες γίνεται 19). Ο Γάλλος είναι προϊόν της γνωστής μας OrangeAcademy και φέτος αγωνίστηκε με την Ουλμ, τόσο στο εγχώριο πρωτάθλημα, όσο και στο Γιούροκαπ. Ο πιτσιρικάς είναι πολλά υποσχόμενος κι έχει ήδη ένα καλό βασικό πακέτο δεξιοτήτων. Στατικό σουτ ή μετά από ντρίμπλα σε ικανοποιητικό βαθμό, η τεχνική του είναι πολύ γλυκιά. Ασφαλής με τη μπάλα στα χέρια και καλά τελειώματα, παρά την φαινομενικά αδύναμη σωματοδομή του. Για παιδί 19 χρονών έχει τρομερή αντίληψη του παιχνιδιού, είναι λες και παίζει στο ανώτερο επίπεδο χρόνια και πολύ ευχάριστος στο μάτι. Σίγουρα δεν έχει σταματήσει να αναπτύσσεται, το ύψος και το πλάτος του θα αυξηθούν. Τα προβλήματα του είναι αυτά που θα περίμενε κανείς σε αυτή τη φάση. Κακές αποφάσεις με τη μπάλα στα χέρια, η δημιουργία του θέλει βελτίωση, όπως και η συγκέντρωση του στην άμυνα. Το άλμα που κάνει από την Ουλμ στη Νέα Υόρκη είναι τεράστιο και δεν πιστεύω ότι θα φανεί φέτος η αξία του. Οφείλουμε όμως να τον παρακολουθούμε.
- Προχωράμε στο Νο 32 για τον Κάιλ Φιλιπόφσκι που μετακομίζει από το Ντιούκ στους Τζαζ. Ιδιάζουσα η περίπτωση του 20χρονου σέντερ, όχι όμως όσον αφορά τα αγωνιστικά, εκεί είναι δυνατός. Θα έλεγα βασικά ότι είναι ο σέντερ με την πιο άρτια τεχνική σε αυτή τη φουρνιά. Χειρισμός που θυμίζει γκαρντ, αξιοπρεπές σουτ από κάθε σημείο του παρκέ και πλαστικότητα, είτε επιτίθεται από το ποστ, είτε με πρόσωπο στο καλάθι. Ακόμα κι αν δεν είναι αυτός ο εκτελεστής, επηρεάζει την επίθεση με πολύ καλά σκριν, διαρκή κίνηση, επανατοποθετήσεις και πάσες από τον αγκώνα ή handoffs. Είναι αυτό που λέμε glue guy ρε παιδί μου, μπορεί να κάνει πολλά πράγματα πολύ καλά. Πρέπει να χτίσει λίγο το κορμί του βέβαια, για να μπορεί να δέχεται χτυπήματα από τους σέντερ του ΝΒΑ.
Πάμε τώρα στην ίντριγκα που τον περιβάλλει. Ο Φιλιπόφσκι δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να πέσει στο 32, κι οι αναλυτές λένε ότι για αυτό φταίει η πολύ φτωχή απόδοση του στα δοκιμαστικά. Όμως σύμφωνα με την οικογένεια του, όλο αυτό ήταν σχεδιασμένο από την κοπέλα του! Η επιλογή από τους Τζαζ συγκεκριμένα στο 32 φαίνεται πως δεν είναι τυχαία. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του αδελφού και της μητέρας του, αυτή είναι ο λόγος που ο Φιλιπόφσκι έχει αποκοπεί εντελώς από την οικογένεια του, και μάλιστα έχει ενστερνιστεί την κουλτούρα των Μορμόνων. Ο ίδιος διέρρευσε στις υπόλοιπες ομάδες ότι θα αγωνιστεί μόνο για τους Τζαζ, λόγω της πολύ ισχυρής παρουσίας Μορμόνων στην πόλη! Παικταράς φαίνεται, αλλά φέρνει μπόλικα μπερδέματα μαζί του.
- Και θα κλείσουμε με τον Όσο Ιγκοντάρο στο Νο 40 για τους Φοίνιξ Σανς. Σίγουρα δεν είναι ο καλύτερος σέντερ του ντραφτ, αλλά τα καλύτερα στοιχεία του είναι ακριβώς αυτά που λείπουν από τους Σανς. Αρχικά είναι πολύ οικονομικός, δεν απαιτεί τη μπάλα στα χέρια του. Το χει με τα κοψίματα και της λόμπες, όπως και με τα floaters, αν έχει απέναντι του κάποιον πολύ δυνατό ψηλό. Τρέχει στον αιφνιδιασμό, ακόμα και μετά από ριμπάουντ που θα πάρει ο ίδιος. Το βασικότερο όπλο του όμως, είναι η ικανότητα του να πασάρει. Είναι ξεκάθαρα ο καλύτερος ψηλός πασέρ της φουρνιάς και μπορεί να το κάνει σχεδόν σε κάθε συνθήκη. Από το χαμηλό ποστ, από την κορυφή με σκαστές πάσες σε κοψίματα από τη βασική γραμμή, από τον αγκώνα, ακόμη κι από ανεστραμμένο pick n roll για να δημιουργήσει ένα μισματς. Αυτό βέβαια δεν θεωρώ πως θα το δούμε στο ΝΒΑ, γιατί δεν έχει μακρινό σουτ της προκοπής. Στην ομάδα που αγωνίζονται ο Ντουράντ, ο Μπούκερ κι ο Μπιλ, το να προστεθεί ένας ψηλός πασέρ μπορεί να δώσει λίγες παραπάνω ανάσες στους σκόρερ και μερικές κατοχές που δε θα βλέπουμε μόνο iso. Η αδυναμία του στα ριμπάουντ δεν τον καθιστά άμεσα βασικό, αλλά αν με τον καιρό αποκτήσει την εμπειρία και την άνεση να οδηγεί μια επίθεση, μπορεί να εξελιχθεί σε χρήσιμο γρανάζι μιας motion offense. Τώρα θα μου πείτε, στους Σανς;
Εύφημος μνεία: Μπέιλορ Σκίερμαν (Νο30 Σέλτικς), Τζόνι Φέρφι (Νο 35 Πέισερς), Άντεμ Μπόνα (Νο 41, Σίξερς), Πιλ Λάρσον (Νο 44 Χιτ)
