Από ό,τι φαίνεται ο Μπρίτζες απαίτησε να ανταλλαχθεί και μάλιστα έκανε σαφές μέσω των εκπροσώπων του πως θα πήγαινε μόνο στους Νικς για να βρει τους φίλους του κι αν χρειαζόταν θα έβγαζε φιρμάνι στη λίγκα πως δεν θα παίξει για άλλη ομάδα. Συνήθως μια τέτοια κίνηση δυσκολεύει τον εκάστοτε οργανισμό να μεγιστοποιήσει τα ανταλλάγματα, καθώς η άλλη πλευρά μπορεί να πατήσει πάνω στην επιθυμία του παίκτη ή να περιμένει να πιέσει ο ίδιος τις καταστάσεις. Εκ του αποτελέσματος όμως, είναι σαφές πως οι Νικς κοστολογούν πολύ ψηλά τον Μπρίτζες, τόσο αγωνιστικά, όσο και σαν παρουσία στην ομάδα και κάπως έτσι δε μπήκαν σε καμία διαδικασία μακροχρόνιων διαπραγματεύσεων. Πόσα θέλετε; Ωραία, πάρτε τα κι ευχαριστούμε πολύ.

Ήταν μια μεγάλη βραδιά για τον οργανισμό των Νετς, όχι μόνο γιατί πήραν το μάξιμουμ της αξίας του Μπρίτζες (ίσως και παραπάνω), αλλά και γιατί σε μια πολύ ουσιαστική συμφωνία με τους Ρόκετς πήραν πίσω τα πικς τους για το 2025 και 2026. Εκείνα δηλαδή που είχαν δώσει στα πλαίσια της ανταλλαγής του Χάρντεν! Θυμίζω ότι οι Νετς φέτος δεν έχουν κανένα μα κανένα πικ στην κατοχή τους, ενώ δεν είχαν τον έλεγχο των επιλογών τους για τα δύο επόμενα χρόνια. Επομένως, τώρα πια κρατούν στα χέρια το μέλλον τους -ως ένα βαθμό- και γεμίζουν με πικς από τους Νικς. Δεν αποκλείεται μάλιστα να δούμε περαιτέρω αποχωρήσεις, όπως ας πούμε του Καμ Τζόνσον, που έχει τρία χρόνια ακόμα στο συμβόλαιο του. Πάντως, ανεξαρτήτως της επιθυμίας του παίκτη η κίνηση αυτή έπρεπε να γίνει. Οι Νετς και φέτος δε στόχευαν πουθενά, η off season τους θα ήταν κάτι μεταξύ της υπογραφής του Νικ Κλάξτον και όσων two-way συμβολαιων μπορεί να αποδεικνύονταν χρήσιμα. Πλέον ξεκινούν μία ανοικοδόμηση με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις και μπορούν να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία. Πάμε στο Μεγάλο Μήλο τώρα.

Ουφ! Τι κίνηση. Τι ποντάρισμα και δήλωση πρωταθλητισμού θα έλεγε κανείς. Οι Νικς φέτος είδαν τη σεζόν τους να καταρρέει από τη μάστιγα των τραυματισμών και η κουβέντα για το κατά πόσο φταίει ο Τιμπς ή όχι άνοιξε ξανά. Για αυτό υποθήκευσαν το μέλλον τους ως το 2030, για να προσθέσουν στη φαρέτρα τους τον απόλυτο ironman των 20s, τον άνθρωπο που από το 2018, που έγινε ντραφτ, δεν έχει χάσει ούτε ένα ματς. Εντάξει, προφανώς δεν τον έφεραν μόνο επειδή είναι υγιής, είναι παικταράς και κουμπώνει ιδανικά στο σύνολο που παρουσιάζουν.

Ο Μπρίτζες είναι ένα από τα καλύτερα φτερά του ΝΒΑ, κάνει τόσα πολλά πράγματα στο παρκέ. Σουτάρει, τρέχει στον αιφνιδιασμό, πηγαίνει στο ριμπάουντ, μοιράζει τη μπάλα. Το βασικότερο όμως είναι ότι δε θα κλέψει κατοχές από τον Μπράνσον για να συμμετέχει στο παιχνίδι. Όπως και στους Σανς, θα προσαρμοστεί υπέροχα σαν δεύτερο ή τρίτο βιολί, δίνοντας πάντα αυτό που χρειάζεται η ομάδα. Δε μιλάμε για ένα γκλαμουράτο χαρακτήρα που τραβάει τα φώτα και μπορεί να ανακατέψει τα αποδυτήρια, είναι ο πλέον συγκαταβατικός παίκτης που θα κάνει ακριβώς ό,τι ζητήσει ο Τιμπς. Η ιστορία της επανένωσης των πρωταθλητών με το Βιλανόβα άλλωστε είναι τρομερή κι η ευκαιρία ιστορικής σημασίας. Θα είναι ανεπανάληπτη αφήγηση κι ανάμνηση αν κερδίσουν και το πρωτάθλημα του ΝΒΑ όλοι μαζί κι είναι ένας παραπάνω λόγος να βάλουν όλοι στην άκρη τον ελάχιστο εγωισμό που μπορεί να έχουν.

Πάμε λίγο και στον λογιστικό μπελά που έχουν πλέον οι Νικς. Μπορεί το συμβόλαιο του Μπρίτζες να είναι τρομερά φιλικό για τον οργανισμό (έχει περίπου 48 εκατομμύρια για τα επόμενα δύο χρόνια), αλλά το περιθώριο της ομάδας για περαιτέρω κινήσεις είναι λίγο κάτω από τα 50 εκατομμύρια, προσπαθώντας να γλιτώσει το second apron. Αν και το ντιλ δεν έχει οριστικοποιηθεί, υπό την έννοια πως ίσως οι Νικς στείλουν κάποιο μικρό συμβόλαιο στους Νετς για να ελαφρύνουν λίγο το payroll, τα χρήματα αυτά επιτρέπουν την επιστροφή του Ανουνόμπι με 35 μύρια, όμως κάνουν πολύ δύσκολη εκείνη του (κομβικού φέτος) Χάρτενσταϊν. Το ρόστερ των Νικς, εφόσον υπογράψει ο OG, θα απαρτίζεται από τους: Ραντλ, Μπράνσον, Χαρτ, Μπρίτζες, ΝτιΒιντσέντζο, Ρόμπινσον, Ανουνόμπι και Μακμπράιντ. Πολύ ισχυρή οκτάδα, που αν μείνει υγιής φυσικά και καθιστά τους Νικς υποψήφιους για το πρωτάθλημα. Ταυτόχρονα όμως, αφήνει στον οργανισμό μόνο 12-13 εκατομμύρια να μαζέψει το υπόλοιπο ρόστερ και την taxpayer mid-level exception αξίας σχεδόν 13 εκατομμυρίων (εφόσον μείνει εκτός second apron). Από αυτά τα χρήματα θα πληρωθούν και οι τρεις ρούκι που θα διαλέξει φέτος η ομάδα, επιλογές που τώρα πια αποκτούν μεγάλη αγωνιστική σημασία για τους Νικς.

Εκ των πραγμάτων επομένως, όλοι οι καλοί δεν χωράνε, κάποιος θα πρέπει να ετοιμάσει βαλίτσες. Το πιθανότερο και πιο απλό αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι η αποχώρηση του Χαρτενστάιν ή του Μίτσελ Ρόμπινσον, ώστε εκείνος να πάρει τη θέση του. Έρχομαι όμως να προσθέσω ένα τρίτο σενάριο, που ξέρω ότι έχει σκεφτεί κάθε φίλαθλος των Νικς τα τελευταία δύο χρόνια. Ε ναι ρε παιδιά, ας ανταλλαχθεί ο Τζούλιους Ραντλ. Είναι το μεγαλύτερο συμβόλαιο της ομάδας επί του παρόντος, τα νούμερα του είναι εδώ και καιρό εκνευριστικά από πλευράς εκτελεστικότητας κι έχει καταντήσει κουραστικό το να τραυματίζεται λίγο πριν τα κρίσιμα. Στην τελική, τίθεται και θέμα θέσεων με την έλευση του Μπρίτζες. Γιατί είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο Θιμπς θα προσπαθήσει να παίξει με Χαρτ, Ανουνόμπι και Μπρίτζες στο 2-3-4, σύνθεση που προσφέρει σκορ, μήκος, ταχύτητα, ευελιξία και σκληράδα. Ο Μπρίτζες μάλιστα, είχε μερικά από τα καλύτερα του νούμερα ως 4ρι στους Νετς, κυρίως στην παραγωγή σκορ. Προφανώς ο Ραντλ εδώ θα μπορούσε να παίξει σέντερ, αλλά δεν θεωρώ ότι το κορμί του μπορεί να αντέξει την καταπόνηση της θέσης. Αρα το να μετατραπεί σε δύο glue guys που θα πλαισιώσουν το υπόλοιπο ρόστερ, ενώ ταυτόχρονα περισσεύουν χρήματα για να μείνει ο Χαρτενστάιν, είναι ένα ενδεχόμενο που θα ήθελα πολύ να δω στην πράξη.

Ήταν άλλη μία κίνηση από τους Νικς που δείχνει ότι αντιμετωπίζουν με υπευθυνότητα όσα έχουν στα χέρια τους. Με τους Σέλτικς να διαλύουν σαν σίφουνας κάθε ανταγωνισμό στην Ανατολή φέτος και να ξεφεύγουν σε δυναμικότητα από τους υπόλοιπους, δημιουργήθηκε ένα πολυπληθές tier 2 θα λέγαμε. Νικς, Μπακς, Σίξερς, Χιτ κι εσχάτως οι Πέισερς, που δεν μπορούν και δεν πρέπει να θεωρηθούν θαύμα της μίας σεζόν. Ίσα ίσα που αναμένεται να βελτιωθούν. Αυτό το all-in των Νικς όμως, ήταν μια πολύ σοβαρή δήλωση. Κόστισε φυσικά, αλλά ίσως είναι το τελευταίο ουσιαστικό κομμάτι που χρειαζόταν το παρών πρότζεκτ, που τώρα πια είναι ολοκληρωμένο. Προφανώς δεν είναι στο επίπεδο των Σέλτικς - είναι πολύ δύσκολο να φτάσουν εκεί έτσι κι αλλιώς. Αλλά σίγουρα τώρα πια δεν είναι και στην ίδια κατηγορία με τους υπόλοιπους. Οι “Νόβα Νικς” είναι μόνοι στο tier 1.5, έστειλαν το μήνυμα τους σε πάσα κατεύθυνση και με τον ενθουσιασμό στα ύψη θα ψάξουν άλλη μια υπέρβαση στους προσεχείς μήνες. Απλά μείνετε υγιείς, παρακαλώ πολύ.