Πέμπτη, 14 Ιανουαρίου 2021 18:11

O Harden στους Nets - Ανάλυση των Παραμέτρων

Από :

Ακόμα και στην σύγχρονη εποχή, που όλο και περισσότεροι All Stars και All NBA players αλλάζουν όλο και τακτικότερα ομάδες, ένα trade για έναν πρώην MVP και τον παίκτη που έχει σκοράρει μιας σεζόν πόντους παραπάνω από τον δεύτερο σκόρερ της τελευταίας δεκαετίας, και δη midseason, δεν παύει να αποτελεί τεράστια είδηση. Ο James Harden είναι παίκτης των Nets από χτες λοιπόν, και παρακάτω αναλύουμε τι σημαίνει αυτό το trade για κάθε ομάδα από τις συμμετέχουσες σε αυτό, μα και για τη Λίγκα συνολικότερα.

Πώς φτάσαμε στο trade

Αν κάτι χαρακτήριζε τους Rockets τα τελευταία χρόνια ήταν το πόσο κακομαθημένοι ήταν. Κάθετα, σε όλα τα επίπεδα του οργανισμού. Αγωνιστικά, ένας superstar, ο James Harden, που του είχε εκχωρηθεί το δικαίωμα να αποφασίζει για τον προπονητή, τους συμπαίκτες και τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας του. Διοικητικά, ένας GM, o Daryl Morey, που είχε μάθει να γρατζουνάει τα όρια του παιχνιδιού, είτε σε επίπεδο συμβολαίων (Asik, Lin και Nene), είτε σε επίπεδο αγωνιστικού στυλ (τρίποντα και βολές μόνο, pocket-Rockets), είτε σε επίπεδο γκρίνιας (dvd με φάσεις που αδικήθηκαν οι Rockets στους Τελικούς Δύσης με τους Warriors το 2018). Σε αυτό το κακομαθημένο δίδυμο ήρθε και προστέθηκε και μάλιστα στην κορυφή του σαν καπέλο, ο νέος ιδιοκτήτης της ομάδας από το 2017, ο Tilman Fertitta, ένας συντηρητικός, τσιγκούνης, απαιτητικός (καραγκιοζάκος), κακός owner. Ήταν απλά θέμα χρόνου το μείγμα των τριών κακομαθημένων να εκραγεί.

Η έκρηξη προκλήθηκε την offseason του 2019, όταν ο κακομαθημένος Harden δεν ήθελε να ακούει τον ανταγωνιστικό Chris Paul να του φωνάζει για το πώς yolάρει όταν δεν έχει την μπάλα. Απαίτησε τον Westbrook στη θέση του. Ο Morey αρνήθηκε να συμφωνήσει στο τίμημα που ζητούσαν οι Thunder, ο owner όμως δέχτηκε με ενθουσιασμό. Αγωνιστικά επήλθε η κάτω βόλτα. Το spacing χάθηκε, ό,τι εναπομείναντα από το trade για τον Westbrook είχαν απομείνει έπρεπε με τη σειρά τους να δοθούν για να αποκτήσει η ομάδα κάποιο νόημα και κάποια αποτελεσματικότητα (trade Capela). Διοικητικά η κάτω βόλτα ήρθε με το tweet του Morey για το Hong-Kong λίγους μήνες αργότερα. Το συγκεκριμένο tweet είχε επίπτωση στην τσέπη του αφεντικού. Ο χρόνος είχε αρχίσει να μετράει αντίστροφα.

Πρώτος που ζήτησε να φύγει ωστόσο ήταν ο προπονητής Mike D’Antoni. Κουρασμένος να ικανοποιεί τις παραξενιές (ως διαστροφές) των Morey και Harden, προτίμησε να πάει βοηθός προπονητή αλλού, παρά να παραμείνει στο Houston (προοικονομία: η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι!). Δεύτερος ήταν “ο κολλητός” Westbrook. Βλέποντας ιδίοις όμασοι όσα και ο Paul, ζήτησε και αυτός να φύγει -για όπου!- αλλού. Μόνη που είχε παραμείνει προς ώρας ήταν η κακομαθημένη τριάδα. Ο Morey επικαλέστηκε οικογενειακούς λόγους και ζήτησε να λυθεί το συμβολαιό του, μόνο και μόνο για να βρεθεί στη Philadelphia μια εβδομάδα αργότερα (Κάτι σαν το “στείλτε ‘6’ και πηγαίνετε εκκλησία” εν μέσω πανδημίας του Πέτσα ένα πράγμα, κοροϊδία.). Κάπως έτσι ο Harden, έχοντας χάσει τον sugar daddy του, απαίτησε και αυτός να απομακρυνθεί. Είχε σημάνει τέλος εποχής.

Η νέα διοίκηση των Rockets έπαιξε ιδανικά το παιχνίδι της υπομονής. Γνωρίζοντας πως στο σύγχρονο NBA ένας superstar έχει ανελαστική τιμή, περίμεναν μέχρι να φτάσει το “και πέντε”. Ανέχτηκαν την μη προσέλευσή του στην preseason, ανέχτηκαν τις φωτογραφίες στα στριπτιτζάδικα χωρίς μάσκα εν μέσω covid, ανέχτηκαν τα παραπανίσια κιλά του, ανέχτηκαν την παροιμιώδη αδιαφορία του στα παιχνίδια. Όταν όμως διαπίστωσαν πως οι νέοι του συμπαίκτες δεν έχουν άλλο λόγο να τα ανέχονται όλα αυτά, πάτησαν το κουμπί. Και δεδομένων της εκβιαστικής κατάστασης που ο κακομαθημένος ιός είχε επιβάλει, τα πήγαν εξαιρετικά, όπως αναλυτικά θα παρουσιάσουμε ακολούθως.

Ο έτερος συμβαλλόμενος του trade, οι Brooklyn Nets, είχαν ακριβώς αντίθετη πορεία από τους Rockets. Προσπαθώντας να μαζέψουν τα ερείπια του trade του Billy King με τους Celtics του Ainge του 2013 φώναξαν τον Sean Marks για το καθάρισμα. Ο Marks, προερχόμενος από τη μεγάλη των Spurs σχολή, έπιασε να καθαρίζει και να βρίσκει αξίες στο παραμικρό, χωρίς να διαθέτει κανένα pick στη διάθεσή του. Μέσα από μία σειρά ανταλλαγών και προσφορών cap space για assets κατάφερε το 2018 να βάλει τους Nets στα playoffs με προπονητή των Atkinson, μία σειρά από πιτσιρίκια στο roster και μια υγιέστατη κουλτούρα εγκατεστημένη στον οργανισμό. Οι Nets είχαν καταφέρει να λάμπουν. Τη λάμψη αυτών, σε συνδυασμό με την ακόμα μεγαλύτερη της πόλης της Νέας Υόρκης είδαν οι Durant και Irving και ζήτησαν να μεταφέρουν σε αυτούς τα ταλέντα τους. Μπορεί να πει κανείς όχι σε τέτοια πρόταση; Ο Marks πάντως δεν μπόρεσε.

Όμως επειδή οι άνθρωποι είναι σαν τα αέρια, ήτοι καταλαμβάνουν όσο χώρο κανείς τους δίνει, οι δύο νέοι superstars της ομάδας ζήτησαν αρχικά τον κολλητό DeAndre Jordan στο ρόστερ. Και όσο δεν τους έβαζε κανείς μέτρο, δεν έβαζαν μόνοι τους: Στη συνέχεια την απομάκρυνση του Atkinson, μετά, μάλλον μόνος του ο KD σε αυτό, την πρόσληψη του newbie προπονητικά Nash στη θέση του head coach, και τέλος, την έλευση του επίσης φίλου του KD, James Harden. Και για να ικανοποιήσουν -και- αυτό το αίτημα, κάθε τι λαμπερό από την ομάδα του 2018 έπρεπε να πάψει να υπάρχει.

Όπως και έγινε. Αν όλο αυτό θα οδηγήσει από απλή λάμψη, στη λάμψη του Larry O’Brien Trophy ή εκ νέου στα ερείπια της μετά King εποχής, το άμεσο μέλλον θα δείξει. Μιας και στην ιστορία της Λίγκας η μόνη ομάδα που έχει ξανασυνταθεί με τόσο εμφατικό το “championship or bust” στο μέτωπό της ήταν η ομάδα που κέρδισε στους τελικούς τους Durant και Harden, το μακρινό πια 2021, οι Heat των LeBron, Wade και Bosh.

Αναλύοντας το trade

Για τους Nets

Για να καταφτάσει ο Harden στους Nets, αυτοί έπρεπε να δώσουν την μεγαλύτερη ποσότητα unprotected picks που ποτέ έχει δοθεί στο NBA. Τρία δικά τους unprotected, του 2022, του 2024 και του 2026, μαζί με άλλα τέσσερα pick swaps (ήτοι οι Rockets επιλέγουν με ποιο εκ των δικό τους ή των Nets θα διαλέξουν στο draft) για τα έτη 2021, 2023, 2025 και 2027. Επίσης άπαντα unprotected! Και σαν να μην έφταναν αυτά τα εφτά, πήραν από τους Cavaliers το pick των Bucks του 2022, επίσης unprotected, και το έδωσαν και αυτό! Σύνολο τέσσερα unprotected picks πρώτου γύρου και τέσσερα unprotected pick swaps.

Είναι εξασφαλισμένο πως αυτά τα picks θα γίνουν all stars; Πιθανότατα όχι. Είναι όμως σημαντική η πιθανότητα τα picks μετά το 2023 να έχουν ιδιαίτερα σημαντική αξία; Αν αναλογιστούμε πως τα συμβόλαια και των τριών, Durant, Irving και Harden έχουν player option για τη σεζόν 2022-23, οπότε υπάρχει το ενδεχόμενο να μην είναι κανείς τους κάτοικος Brooklyn τότε, γίνεται αντιληπτό πως τα picks τους από το 2023 ως το 2027 αποκτούν τεράστια αξία. Ιδίως αν σκεφτούμε πως ακόμα και αν παραμείνουν και οι τρεις στους Nets, το 2025 θα είναι 37, 33 και 36 ετών αντίστοιχα.

Επιπρόσθετα, για να παραμείνουμε στα αρνητικά για τους Nets του συγκεκριμένου trade, αυτοί έδωσαν τόσο υψηλό τίμημα τη μέρα που οι Rockets διώχνουν τον υπέρβαρο Harden από τις προπονήσεις της ομάδας τους. Όταν δηλαδή κάθε συνομιλητής θα ένιωθε πως αποκτά το διαπραγματευτικό πλεονέκτημα. Κάτι που από το αποτέλεσμα του trade δεν φαίνεται πουθενά. Αν κάποιος φαίνεται να κέρδισε την διαπραγμάτευση αυτοί είναι σαφώς οι Rockets. Μάλιστα επιλέγουν να προσθέσουν στο roster τους έναν ακόμα moody τύπο, όταν ήδη διαθέτουν τους δύο πιο moody superstars της Λίγκας! Και δη, την εβδομάδα που ο Kyrie έχει εμφανιστεί μόνο σε ένα zoom call υποψήφιας εισαγγελέος στην περιοχή του Manhattan και ο προπονητής του δεν έχει ιδέα πού είναι. Κοντολογίς, η όποια κουλτούρα είχε στήσει στην ομάδα ο Marks, έχει πάει προ καιρού περίπατο ανεπιστρεπτί - ως φαίνεται. 

Αγωνιστικά, οι τρεις superstars είναι όλοι τους ball dominant και offense only, πράγμα που δημιουργεί τεράστιο θέμα στην αγωνιστική ισορροπία της ομάδας. Είναι χαρακτηριστικό πως μέχρι τώρα στη σεζόν οι Nets έχουν κερδίσει μόνο όσα παιχνίδια έχουν σκοράρει πάνω από 120 πόντους. Φαντάζομαι δηλαδή πως το πλάνο πια, με τους Nash, D’Antoni και Stoudemire στον πάγκο θα είναι ένα ανελέητο run ‘n gun και μια αέναη προσπάθεια να outscore κάθε αντίπαλο που θα βρεθεί στο διάβα τους.

Ωστόσο, ακριβώς επειδή μιλάμε για τρεις από τους πιο ball dominant παίκτες, όχι απλά της Λίγκας, αλλά στο σύνολο της ιστορίας αυτής, μένει να φανεί πως θα καταφέρουν να μοιράσουν τις μπάλες.

Καθώς το trade όμως δεν περιλάμβανε μόνο τα picks, πρέπει να σημειώσουμε πως μαζί με τον σκασμό από αυτά δόθηκαν και τέσσερις παίκτες. Οι LeVert και Kurucs απευθείας στους Rockets και οι Allen και Prince στους Cavaliers, για να πάνε από τους τελευταίους στους Rockets οι Exum και το pick των Βucks του 2022. Κάπως έτσι αποψιλώθηκε αμυντικά εντελώς η ομάδα, μιας και ο Allen ήταν ο μόνος αξιόλογος ψηλός που διέθεταν:

Αμυντικά πλέον διαθέτουν ως αξιόλογους παίκτες αποκλειστικά τους Bruce Brown και Kevin Durant. Έναν Durant δηλαδή που έχει επιστρέψει από τραυματισμό που τον κράτησε 1,5 χρόνο εκτός και τώρα θα πρέπει να παίζει ως ο καλύτερος ψηλός αμυντικός τους. Δεν το βλέπω εφικτό ή σώφρων κάτι τέτοιο… Κάνει δε ιδιαίτερη εντύπωση πως δεν κατάφεραν καν να αποκτήσουν τον Tucker έναντι του τραυματία Dinwiddie, σε ένα trade που έδωσαν τόσα πολλά, και σε μία συγκυρία τόσο κακή για τους Rockets θα ξαναγράψω.

Και για να ολοκληρώσω την καταστροφολογία, πέρα από τον Durant που είναι ήδη 33 έρχεται από σοβαρότατο τραυματισμό, δίπλα του θα έχει τον Kyrie που εμφανώς δεν έχει το μπάσκετ πια ως προτεραιότητά του και έχει αγωνιστεί μόλις στα 27 από τα 88 παιχνίδια των Nets από τη μέρα που τον υπέγραψαν, αλλά και τον Harden, τον μεγαλύτερο choker superstar στα playoffs από καταβολής της Λίγκας.

Περνώντας τώρα στα θετικά των Nets, δεν πρέπει να έχουμε ξαναδει τρεις τόσο elite scorers/ball handlers με τη φανέλα της ίδιας ομάδας εκτός All Star ή Team USA. Και οι τρεις μπορούν να δημιουργήσουν το σουτ τους, διαθέτουν τρίποντο, διείσδυση και φονικό ένστικτο. Καμία άμυνα δεν μπορεί να αφήσει κανέναν τους ελεύθερο για δευτερόλεπτο. Ακόμα και το choking του Harden σε clutch καταστάσεις, μπορεί να καλυφθεί από το clutchness του Durant. Είναι τέτοια η αναβάθμιση από LeVert σε Harden που όσο ωραίοτατος παίκτης και αν είναι ο πρώτος, δεν τίθεται θέμα παραμικρής σύγκρισης, εξ ου και η μη αναφορά, σε αντίθεση με τον Αllen ανωτέρω που πραγματικά θα λείψει (Παραπομπή: Ο οποίος Allen είναι το μόνο δικό τους pick που οι Nets έχουν διαλέξει, από το 2013 ως πλέον το 2027! Και πλέον και αυτός έφυγε!).

 

Όμως, ακόμα και εδώ, δεν μπορώ να δηλώσω θαμπωμένος. Το υπερόπλο του Harden, το stepback του, ήταν κάτι που δεν ήταν απαραίτητο για τους Nets των Durant και Kyrie. Η αναβάθμιση που ο Harden φέρνει επιθετικά στην ομάδα θα πρέπει να αποτιμηθεί σε πραγματικό χρόνο με το αμυντικό αντιστάθμισμα που έχει σαν κόστος.

Τέλος και κύρια, δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί η επιλογή αυτού του χρόνου για πραγματοποιήση του συγκεκριμένου trade, όταν είναι αγνωστη -σε εμάς τουλάχιστον- η κατάσταση με τον Kyrie. Και τούτο επειδή αλλάζει εντελώς η οπτική και η αποτίμηση του trade από το αν ο Kyrie επιστρέψει καλά, αν επιστρέψει μουτρωμένος, δεν επιστρέψει επειδή θα έχει ανταλλαχθεί, δεν επιστρέψει γενικά επειδή απλά “Kyrie”.

Ο όποιος ορθολογισμός μπορεί να έχει απομείνει στους Nets θα επίτασσε να ανταλλαχθει ο Irving για έναν καλό αμυντικό ψηλό και έναν αμυντικό πλάγιο. Oι Durant, Harden και Harris προσφέρουν παραπάνω επίθεση από όση μια ομάδα χρειάζεται από μόνοι τους. Αν ο Kyrie παραμείνει, τότε οι Nets έχουν δύο κενές θέσεις για να βρουν από τους free agents παίκτες να καλύψουν τις εμφανείς πια αμυντικές αδυναμίες τους, καθώς και τα περίπου $5,7 εκατ. για το DPE του Dinwiddie που ακόμα δεν έχουν αιτηθεί.

Κλείνοντας για αυτούς, εμένα προσωπικά τουλάχιστον, δεν με συγκινεί η συγκεκριμένη κίνηση. Οι Warriors των Curry, Klay, KD, Draymond, Iggy είχαν πέρα μια εξαιρετική επίθεση, μια ισορροπημένη άμυνα κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας τους. Καμία ομάδα με defensive rating εκτός top-12 δεν έχει πάρει πρωτάθλημα μετά το 2001 και τους τότε Lakers. Και οι Nets αυτή την στιγμή αποκλείεται να είναι μια top-10 αμυντική ομάδα.

Ωστόσο, η κόντρα αυτής της επιθετικής μηχανής με τους defense first πρωταθλητές Lakers των LeBron και AD, μάλιστα σε ένα περιβάλλον σύγχρονου NBA που οι κανονισμοί σαφώς και ευνοούν την επίθεση έναντι της άμυνας, θα είναι ψέματα να πω πως δεν με ιντριγκάρει στα τέρματα (στο παράδοξο μάλιστα η αμυντική ομάδα να είναι στη Δύση και η επιθετική στην Ανατολή).

Για τους Rockets

Οι Rockets, απλά και όμορφα, έπεσαν από την Ακρόπολη και βρήκαν πορτοφόλι. Έχοντας στεγνώσει από assets μετά την απόκτηση του Westbrook το καλοκαίρι του 2019, ο νέος GM, Rafael Stone, έχει καταφέρει να κάνει εξαιρετική δουλειά στο μάζεμα assets, γυρνώντας σελίδα. Πήρε δύο πρώτα picks για τον Covington, πήρε ένα ακόμα (protected) μαζί με τον Wall για τον Westbrook, πήραν ένα από το Detroit και τώρα άλλα τέσσερα, συν τα τεσσερα swaps. Χρωστώντας ακόμα δύο πρώτα picks τους στους Τhunder, μαζί με τρία ακόμα pick swaps, μάλλον κατάφεραν να γυρίσουν εντυπωσιακά προς το θετικό το σχετικό ισοζύγιο των assets.

Ωστόσο, ακριβώς επειδή τα δικά τους picks δεν βρίσκονται στα χέρια τους, οι Rockets οφείλουν να παραμείνουν ανταγωνιστικοί, ώστε να περιορίσουν την αξία που θα λάβει από αυτούς η Oklahoma. Λαμβάνοντας συνεπώς, πέρα από τα picks και τους Oladipo, Exum, Kurucs, μάλλον κατάφεραν να σχηματίσουν μια αξιοπρεπέστατη πεντάδα για επίπεδα Δύσης, με τους Wall, Oladipo, House, Tucker, Wood σαν βασικούς και τους Exum, Gordon, Tate, Kurucs, Cousins second units. Ο Τucker αναμένεται να αποχωρήσει με τη σειρά του σύντομα, μιας και αυτός από το καλοκαίρι γκρινιάζει και ζητάει αύξηση στο συμβόλαιό του, ωστόσο πλέον υπάρχει εμπιστοσύνη στον Stone πως θετική αξία θα εξάγει και από αυτόν. Όνειρα για μεγαλεία σαφώς πια δεν υπάρχουν, μα η απομάκρυνση Harden σαφώς και δεν συνοδεύτηκε με μια καταβαράθρωση στα τάρταρα της Δύσης όπως πολλοί φοβούνταν το καλοκαίρι.

Έχει ένα ενδιαφέρον γιατί προτίμησαν τον Oladipo και το expiring συμβόλαιό του από το δεμένο τριετές του κατά δύο χρόνια νεότερού του LeVert. Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στους marketing λόγους του “αποκτήσαμε ένα all nba παίκτη” κάτι που ο Oladipo ήταν το 2018 την στιγμή που ο LeVert δεν έχει υπάρξει καν All Star ως τα 27 του. Ίσως για αυτό να έδωσαν και ένα pick δεύτερου γύρου στους Pacers ως φιλοδώρημα για τη διευκόλυνση. Από την άλλη, το ότι βασίζονται πια στα πολυχειρουργημένα πόδια των Wall, Dipo και Cousins και στο όποιο upside του Wood που έχει δείξει δείγματα μεγάλου παίκτη για μετρημένα 40 παιχνίδια, καταλαβαίνουμε άπαντες πως έχει ένα σημαντικό ρίσκο.

Αντιστάθμισμα για αυτόν τον κίνδυνο ωστόσο, αποτελούν τα πλείστα picks των Nets που απέκτησαν και που θα έρθει η ώρα να συλλέξουν όταν οι Big-3 του Brooklyn θα είναι πιο κοντά στα 40 από ό,τι στα 30 ή δεν θα είναι καν στο Brooklyn. Και αυτό φαντάζει σήμερα ως μια ασφαλής και έξυπνη επένδυση.

Συνολικά ωστόσο, στο πως ξεκίνησε το συγκεκριμένο 24ώρο (με τον Harden υπέρβαρο και αδιάφορο, να δίνει την μπάλα στο πουθενά, να μην παίζει άμυνα, να δηλώνει δημόσια πως θέλει να φύγει, να τον κράζουν δημόσια οι Wall και Cousins για έλλειψη σεβασμού προς τους συμπαίκτες του και τοξικότητα και την ομάδα να τον αποπέμπει) και πως κατέληξε (με έναν σκασμό pick, ηρεμία και μια καινούρια ολολευκη σελίδα για να αρχίσει να τη διαμορφώνει όπως θέλει ο coach Silas) μόνο ως πέρα για πέρα κερδισμένους μπορεί κανείς (εγώ τουλάχιστον) να τους αποτιμήσει.

Για τους μεσάζοντες

Αρχικά για την Indiana

Εξαιρετική δουλειά και πάλι! Πως αυτή η ομάδα έχει καταφέρει από την μετά-PG13 εποχή να περνάει διαρκώς κάτω από το ραντάρ της Λίγκας είναι εντυπωσιακό! Με μία σειρά κινήσεων έχει καταφέρει να δέσει ένα από τα εντυπωσιακότερα roster της Λίγκας. Brogdon μέσα από τα χέρια διεκδικητή της περιφέρειάς της για $20 εκατ. τον χρόνο και για άλλα τρία χρόνια. LeVert στα 27 του και στο πιο ώριμο μπάσκετ της καριέρας του σε δεμένο συμβόλαιο κοντά στα $17 εκατ. για άλλα τρία χρόνια, έναντι του expiring του από πέρσι δυσαρεστημένου από την ομάδα και με δημόσια δηλωμένες τις τάσεις φυγής του, Oladipo. Warren έναντι απλά χώρου στο cap από τους Suns στα $12 εκατ. για φέτος και στα σκάρτα $13 εκατ. του χρόνου. Και ένα δίδυμο ψηλών που πετάει φωτιές σε επίθεση (Sabonis) και άμυνα (Turner), πάλι σε team friendly συμβόλαια της τάξης των $19,8 και $18 εκατ., επίσης αμφότερα για τρία χρόνια.

Από τον πάγκο δε, οι δύο Holidays, Aaron και Justin, o Lamp, o ΜcDermott, o ΜcConnell, ο φέρελπις Bitadge, οι Sampson και Summer. Η αλλαγή δε προπονητή, με τον Nate Bjorkgren να διαδέχεται τον ΜcMillan, θυμίζει οριακά Warriors και τη διαδοχή Kerr σε Jackson, όπου ο διάδοχος εκμεταλλεύεται τις σωστές αμυντικές βάσεις του προκατόχου και απελευθερώνει πανέμορφα την επίθεση της ομάδας. Δεν θα πρέπει να κάνει εντύπωση σε κανέναν αν οι Pacers φέτος τελειώσουν top-3 στην Ανατολή και είναι στον δεύτερο γύρο των playoffs. Mπράβο τους!

Για τους Cavaliers

Και εδώ αξίζει ένα μπράβο. Στα συντρίμμια της μετά LeBron εποχή, o GM Koby Altman, έχει καταφέρει να συνθέσει ένα τρομερά ενδιαφέροντα νεανικό κορμό. Συγκεκριμένα, με τους Sexton, Garland, Porter Jr., Windler και Dotson στην περιφέρεια να αποτελούν τον κορμό για το σήμερα και το αύριο του οργανισμού, χρειαζόταν ένας παίκτης στην αντίστοιχη ηλικία για την frontline τους. Mε τους Drummond και McGee και σε άλλη ηλικιακή ομάδα και σε expiring συμβόλαια, το αύριο του οργανισμού ως προς τον βασικό ψηλό της, ανήκει από χθες στον Jarrett Allen. Ο Allen, που είναι restricted free agent το καλοκαίρι, αναμένεται να πληρωθεί σοβαρά και να αποκτήσει την αγωνιστική εκτίμηση και τον χώρο που οι Nets -αδίκως- δεν του έδωσαν. Ο ΜcGee δεν νομίζω πια να βγάλει τον μήνα στο Cleveland, ενώ δεδομένα θα αναζητηθούν μνηστήρες για τον Drummond, ειδικά τώρα που οι μετοχές του είναι στα κάπως ψηλά.

Με τους Nance Jr., Prince και Osman αξιοπρεπέστατους ρολίστες, οι Cavaliers δείχνουν ένα τεσσεροπεντάρι μακριά από έναν σοβαρά καλό κορμό για το σήμερα και το αύριο. Προσωπικά, θα στόχευα τον δυσαρεστημένο στους Hawks John Collins και θα έδινα γη και ύδωρ (και ιδανικά και αγάπη/Love) αν μπορέσω για να τον αποκτήσω. Επίσης σε restricted καθεστώς το καλοκαίρι, η από τώρα απόκτησή του, θα τους έδινε τον τελευταίο λόγο στην διατήρησή του και πέρα της τρέχουσας σεζόν. Ενδεχομένως δύο πρώτα picks να φτάνουν σε αυτή τη φάση και πραγματικά θα ήθελα να τους δω να το αποτολμούν. Μόνα μελανά σημεία στην κατάστασή τους, η αδυναμία ανταλλαγής του Love έναντι οτιδήποτε θετικής αξίας, αλλά και ο μέτριος προπονητής, μόνιμος αυτοφοράκιας, που μπαίνει ως βοηθός και καταλήγει πρώτος. J. B. Bickerstaff. Ωστόσο, η αποτίμηση και για αυτούς τους βρίσκει σε θετική κατάσταση τόσο ως προς το trade, όσο και συνολικά.

Player Empowerment

Κλείνοντας θα πρέπει να γίνει μια αναφορά και στο τι σηματοδοτεί το συγκεκριμένο trade για τη Λίγκα συνολικά. Συγκεκριμένα, από το έχω τους παίκτες δεμένους χειροπόδαρα σε κακά συμβόλαια, όπως συνέβαινε μέχρι τα late-00s, ως το δεν με απασχολεί που έχω συμβόλαιο, δεν προπονούμαι, δεν προσέχω τη διατροφή μου, δεν παίζω, σηκώνομαι και φεύγω, πάω όποτε θέλω στα κωλόμπαρα, η απόσταση είναι τεράστια. Είναι άλλο το “Decision” κάθε LeBron και Durant για το πού θα υπογράψουν ως free agents και άλλο η συμπεριφορά των Harden και Kyrie αυτή την περίοδο.

Τραβώντας την δύναμη που ο (στην αντιστοιχία του λειτούργησε ως Προμηθέας) LeBron έδωσε στους παίκτες, στα όρια της ασυδωσίας που οι -αμφότεροι πλέον- guards των Nets το φτάνουν, υπάρχει η διάπραξη μιας σημαντικής ύβρις, που ακόμα και αν δεν πλήξει άμεσα και σε πρώτο χρόνο τους -κακομαθημένους- superstars της Λίγκας, κινδυνεύουν να πληγούν από τη Νέμεση όλοι οι υπόλοιποι παίκτες των από κάτω τους ραφιών. Η NBPA, η συνομοσπονδία των παικτών, θαρρώ πως δεν πρέπει εν προκειμένω να λειτουργήσει συντεχνιακά και σε λογική “παίκτες είναι, ό,τι και να κάνουν, τους υπερασπίζομαι”, αλλά να δει το συνολικότερο καλό όλων των μελών της και να αποστασιοποιηθεί από τέτοιες εντελώς μη επαγγελματικές συμπεριφορές. Όχι στα πλαίσια του “οι παίκτες αποτελούν κοινωνικά πρότυπα”, κάθε άλλο. Στα πλαίσια του ότι στο δίπολο εργαζόμενος/εργοδότης, αν τα πάρει ο εργοδότης, πάντα ο λιγότερο προνομιούχος εργαζόμενος είναι που θα την φάει πρώτος. Για αυτούς τους μη Kyrie και Harden λοιπόν, θα πρέπει να μεριμνήσει.

Τέλος, θα πρέπει να γίνει κάποια στιγμή σαφές, πως δεν είναι κάθε superstar LeBron για να του εκχωρούνται τα δικαιώματα του LeBron. Ο LeBron μέσα στον χρόνο, και μετά από αρκετές αστοχίες του ίδιου ως προς την ανάμειξή του με τα διοικητικά, ιδίως στην σχετική προσπάθειά του στο Miami, έμαθε πώς να λειτουργεί σαν GM (το γεγονός πως τρέχει μαζί με τον κολλητό του Rich Paul προφανώς και βοηθάει σχετικά) και να μεγιστοποιεί την δική του αγωνιστική αξία, οδηγώντας τις ομάδες του ξανά και ξανά και ξανά στους Τελικούς. Καλώς ή κακώς (κατ’εμέ σαφώς και καλώς), κανένας άλλος παίκτης ή/και προπονητής που προσπάθησε να φορέσει μαζί παράλληλα και το καπέλο του GM δεν τα κατάφερε. Στο ελάχιστο μάλιστα. Ας γίνει επιτέλους αυτό κατανοητό και ας μην εκχωρούν οι owners/governors και οι GMs σχετικά δικαιώματα εκεί που δεν πρέπει.

Κατακλείδα

Oι δεύτεροι ρόλοι, Pacers και Cavaliers, τα πήγαν εξαιρετικά και οι Rockets, παρότι ήταν με την πλάτη στον τοίχο, έφυγαν με -υπερβολικά- γεμάτες τις τσέπες τους. Όμως αυτό το trade ήταν το trade των Nets και του Harden. Ήταν το trade αναβίωσης των Big-3 στην εποχή των NBA Jam-ικών super duos. Ένα trade που συνθέτει μια τριάδα φλογοβόλων, αλλά αφήνει εντελώς εκτεθειμένα τα νώτα τους. Τόσο αμυντικά, όσο και από άποψη βάθους. Οι Nets επέλεξαν σε μια Λιγκα superstars να κάνουν τα χατίρια των δικών τους παιδιών και να κάνουν all in εκεί που αυτοί τους υπέδειξαν. Αν το στοίχημα βγει και πάρουν το πρωτάθλημα, θα είναι οι μεγάλοι νικητές του trade. Αν όχι, τότε φοβάμαι πως η τετραετία 2023-2027 θα αποτελεί ένα βασανιστικό deja vu της τετραετίας 2013-2017.

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely