Τετάρτη, 22 Ιανουαρίου 2020 12:16

Το καλύτερο μπασκετικό show στον πλανήτη γίνεται στο Memphis

Από :

Αν και κάποιοι από τους contributors διαφωνούν με το παρακάτω statement, αυτή τη στιγμή οι Memphis Grizzlies είναι το καλύτερο μπασκετικό show στον πλανήτη. Τα παιχνίδια τους είναι γεμάτα από τρίποντα, καρφώματα, τάπες, alley oop, αμυντικούς που πέφτουν από σταυρωτές ντρίμπλες, νικητήρια καλάθια, όλα δηλαδή τα στοιχεία που περιμένει κάποιος να δει όταν στήνεται μπροστά στην τηλεόραση gia έναν αγώνα μπάσκετ. Η ομάδα ξεκίνησε ως ένα από τα φαβορί για να τελειώσει σε μια από τις τελευταίες θέσεις της λίγκας, κίνηση που θα είχε αρκετό νόημα, αφού το pick της για το 2020 το έχει δώσει στους Celtics και ο μόνος τρόπος για να το κρατήσει είναι να κληρωθεί ανάμεσα στα πρώτα έξι1. Όμως, μετά από 42 παιχνίδια, οι Grizzlies βρίσκονται στην όγδοη θέση στη Δύση και έχουν ρεκόρ 20 – 22.

Για να φτάσουμε εδώ, έγιναν μια σειρά από κινήσεις, αλλά πριν δούμε αυτό ας θυμηθούμε λίγο το παρελθόν. Οι Grizzlies, τη δεκαετία που μας πέρασε ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες ομάδες στη Δύση. Χτισμένοι γύρω από το δίδυμο Conley, Gasol και έχοντας για χρόνια γύρω τους άλλους δύο βετεράνους, σημαίες πλέον της ομάδας, τους Tony Allen και Zach Randolph. Με αυτούς τους τέσσερις στη σύνθεσή τους από το 2010-11 ως και σήμερα (σε εννιά σεζόν δηλαδή, αφού η φετινή δεν έχει ολοκληρωθεί) έχουν παίξει εφτά φορές στα play off. Το 2012-13 έφτασαν μάλιστα και στους τελικούς της Δύσης, όταν και αποκλείστηκαν με 4-0 από τους San Antonio Spurs. Άλλες δύο φορές έφτασαν μέχρι το δεύτερο γύρο (2010-11 και 2014-15) και τις υπόλοιπες αποκλείστηκαν από τον πρώτο. Η συνέπεια τους απέναντι στις υπόλοιπες δυτικές ομάδες βασίστηκε στο μότο της ομάδας «Grit and grind2», δηλαδή πιεστική άμυνα, με πρωτεργάτες τους Tony Allen και Shane Batier (τα πρώτα χρόνια), και στην επίθεση χαμηλό pace και έμφαση στο low post παιχνίδι, με τους Randolph και Gasol.  Είναι χαρακτηριστικό ότι και τα εννιά προηγούμενα χρόνια, το pace της ομάδας ήταν κάτω από τον μέσο όρο της λίγκας και η μόνη φορά που παίζουν πιο γρήγορα είναι φέτος.

Τα δύο προηγούμενα χρόνια η ομάδα δεν κατόρθωσε να μπει στα play off ,για αυτό και τον Γενάρη που μας πέρασε αποφάσισαν να αφήσουν τον Gasol να πάει στους Raptors (όπου και κατέκτησε το πρωτάθλημα) και (το καλοκαίρι) αποχαιρέτησαν και τον Conley στους Jazz, δίνοντάς τους την ευκαιρία να είναι στο τέλος της καριέρας τους σε σύνολα που διεκδικούν τους τελικούς στις περιφέρειές τους, αφού το μέλλον της ομάδας φάνταζε δυσοίωνο για το άμεσο μέλλον. Ο στόχος θα ήταν να ξαναχτιστεί μέσα από το draft με αργά και σταθερά βήματα.

Fast forward στο παρόν, οι Grizzlies είναι όγδοοι στη Δύση, έχουν κερδίσει οκτώ από τα τελευταία εννιά παιχνίδια τους και τα εφτά συνεχόμενα ενώ παράλληλα από την αρχή του έτους έχουν το τέταρτο καλύτερο NetRtg (+9,3 πόντοι/100 κατοχές), την τρίτη καλύτερη επίθεση και την ένατη καλύτερη άμυνα σύμφωνα με το Cleaning The Glass.

Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, όπου οι Grizzlies παίζουν θεαματικό μπάσκετ, το οποίο μάλιστα συνδυάζεται κι από θετικά αποτελέσματα, χρειάστηκε να γίνει μια σειρά από πράγματα που θα προσπαθήσουμε να τα συνοψίσουμε παρακάτω.

Καλές επιλογές στο draft

1. JJJ

Στο draft του 2018 σταθήκαν ελαφρώς άτυχοι, αφού αν και είχαν το δεύτερο χειρότερο ρεκόρ του ΝΒΑ, βρέθηκαν μετά την κλήρωση των picks να διαλέγουν τέταρτοι. Αυτή η πτώση τους στοίχισε τη δυνατότητα να επιλέξουν τον Doncic που ήταν ψηλά στις επιλογές τους, κατι που ανάγκασε τους Mavericks να κάνουν το trade με τους Hawks. Με την τέταρτη επιλογή διάλεξαν τον Jaren Jackson, έναν παίκτη για τον οποίο σας έχουμε πρόσφατα μιλήσει στο The Prodigy Report. Ένας σύγχρονος ψηλός που παίζει τρομερή άμυνα, τόσο προστατεύοντας το καλάθι από τις διεισδύσεις των αντιπάλων (1,4 τάπες ανά αγώνα) όσο και με την ικανότητα του να μαρκάρει κοντύτερους παίκτες μετά τις αλλαγές στα screen. Στην επίθεση, εκτελεί με 41% στα τρίποντα σε 6,4 προσπάθειες. Ειδικά τον Γενάρη, σε οκτώ ματς έχει 23/50 τρίποντα (46%), κάτι που ανοίγει τρομερά τις αντίπαλες άμυνες και το αξιοποιεί στο μέγιστο ο παίκτης που επιλέχθηκε ένα χρόνο μετά, στο ντραφτ του προηγούμενου καλοκαιριού..

2. Ja Morant

To 2019, οι περισσότεροι σταθήκαμε στην τύχη που είχαν οι Pelicans και παρότι είχαν το έβδομο χειρότερο ρεκόρ, μετά τη λοταρία βρέθηκαν με την πρώτη επιλογή του draft. Αντίστοιχο άλμα έκαναν και οι Grizzlies, οι οποίοι βρέθηκαν στη δεύτερη επιλογή, όπου και επέλεξαν τον Ja Morant, για τον οποίο σας είχαμε μιλήσει αρκετές φορές στο παρελθόν τόσο πέρυσι όσο και φέτος. Ο Ja είναι ένας εκρηκτικός playmaker, ο οποίος μπορεί και βρίσκει τους συμπαίκτες του με πάσες ακριβείας, ενώ έχει παράλληλα τρομερά αθλητικά προσόντα, που του επιτρέπουν να τελειώνει με θεαματικά καρφώματα τις διεισδύσεις του. Μετά από τρεις μήνες στο ΝΒΑ, είναι ένας από τους λόγους που αξίζει κάποιος να ξενυχτίσει, αφού το παιχνίδι του συνδυάζει το απρόσμενο (όπως όταν πήγε να καρφώσει πάνω από τον Kevin Love) με μπόλικο swag3.

Αν και το δείγμα που έχουμε είναι μόνο 42 παιχνίδια, η ικανότητα που έχει δείξει στο να δημιουργεί φάσεις για τον εαυτό του και τους συμπαίκτες του είναι σε τρομερά υψηλό επίπεδο και είναι το χαρακτηριστικό που τον κάνει τόσο μοναδικό. Οι Grizzlies είναι ήδη η ομάδα του, αφού τρέχουν σε υψηλό ρυθμό που τον βολεύει, ώστε να δημιουργεί πίεση στις αντίπαλες άμυνες. Όσον αφορά το σουτ, που όπως φαινόταν εξαρχής θα ήταν η δεξιότητα που θα ξεκλείδωνε το παιχνίδι του, είναι σε πολύ καλό επίπεδο, αφού φέτος σουτάρει με 40,2% στα τρίποντα. Αν και ο αριθμός των τριπόντων που επιχειρεί είναι σχετικά μικρός (2,3 προσπάθειες ανά αγώνα), το ποσοστό σε συνδυασμό με το εκείνο στις βολές (80,6%), με κάνει αρκετά αισιόδοξο ότι θα δούμε τα επόμενα χρόνια τον Ja Morant να σουτάρει ακόμα περισσότερα τρίποντα, διατηρώντας υψηλά ποσοστά ευστοχίας (ίσως όχι >40%, αλλά πάνω από το 37%).

Αλλά πέρα από τα νούμερα, αυτό που κάνει τον Morant μοναδικό για μένα, είναι ότι κάθε βράδυ που θα πετύχω ένα ματς των Grizzlies στην τηλεόραση, περιμένω να δω τι φάσεις θα κάνει, με τον ίδιο τρόπο που περίμενα να δω τα highlight του Jason Williams από τους Kings στα τέλη των 90s και του Iverson όταν ξεκίνησε το ΝΒΑ. Φαντασία στις πάσες, δυνατά καρφώματα, τρίποντα και ό,τι άλλο μπορεί να εξιτάρει τις αισθήσεις ενός φιλάθλου, ο Morant το έχει και με κάνει να ξανα αισθάνομαι 18 χρονών.

3. Brandon Clarke

Σαν να μην έφτανε η τύχη τους στο να ανέβουν έξι θέσεις τη βραδιά της λοταρίας, τη βραδιά του draft στάθηκαν ακόμα μια φορά τυχεροί, όταν είδαν στο #21 που διάλεγαν να είναι διαθέσιμος ο Brandon Clarke! O αθλητικός forward από το Gonzaga (και κατά πολλούς ο δεύτερος καλύτερος παίκτης του NCAA την προηγούμενη χρονιά πίσω από τον Zion Williamson) έπεσε χαμηλά στο draft, γιατί έχει κάποια «μειονεκτήματα», που έκαναν τους αντίπαλους scouter να τον αγνοήσουν. Δεν ήταν μικρός σε ηλικία (είχε κλείσει τα 23 όταν έπαιξε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος), δεν ήταν καλός σουτέρ, δεν είχε μακριά χέρια. Τα παραπάνω στοιχεία απέτρεψαν πολλούς να τον επιλέξουν για καλή τύχη των Grizzlies, οι οποίοι βρήκαν έναν πολύ καλό αμυντικό, που μπορεί να μαρκάρει τους αντίπαλους forward, σκοράρει 12,3 π με 63,1% εντός παιδιάς και 80,9% στις βολές. Είναι τρομερά αποτελεσματικός κοντά στο καλάθι όπου τελειώνει τις φάσεις είτε με δυνατά καρφώματα, είτε με ένα σωρό διαφορετικά floater και hook shot. Είμαι σίγουρος ότι για τον Clarke και την εξέλιξη του, θα τα ξαναπούμε σύντομα σε κάποιο από τα Prodigy Report, αφού όπως φαίνεται μπορεί να εξελιχθεί σε έναν από τους 10 καλύτερους παίκτες του draft του.

Τέλος, αν και είναι μια παλιότερη επιλογή τους, ο Dillon Brooks που επιλέχτηκε στο δεύτερο γύρο (#45) το 2017, έχει εξελιχτεί σε έναν πολύ καλό σκόρερ. Φέτος έχει 15,7π (39,3% από το τρίποντο σε 5,6 προσπάθειες ανά αγώνα) και είναι ο τρίτος σκόρερ της ομάδας πίσω από τους Morant και Jackson. Ένας παίκτης που παραλίγο να μείνει στην ιστορία για μία ανταλλαγή που ποτέ δεν έγινε λόγω συνωνυμίας, πλέον έχει βρει σταθερό ρόλο ως σκόρερ σε μία από τις πιο fun to watch ομάδες.

Καλές ανταλλαγές

Οι Grizzlies κατόρθωσαν από όλες τις ανταλλαγές που κάνανε τον τελευταίο χρόνο να πάρουν χρήσιμους παίκτες, που τους βοήθησαν να χτίσουν γρήγορα έναν καλό κορμό. Οι πιο σημαντικοί παίκτες κατά τη γνώμη μου είναι τρεις. Ο Jae Crowder, που ήρθε από τους Jazz στην ανταλλαγή που οδήγησε τον Conley στη Γιούτα4, ο Jonas Valanciunas που ήρθε από τους Raptors στην ανταλλαγή του Gasol και ο De’Anthony Melton, τον οποίον χρησιμοποιήσαν οι Suns για να «ξεφορτωθούν» το συμβόλαιο του Josh Jackson.

O Crowder μπορεί να μην κάνει από άποψη στατιστικής μία εντυπωσιακή χρονιά, αλλά είναι ο παίκτης που μαρκάρει αρκετά αποτελεσματικά τα αντίπαλα τριάρια και παράλληλα (παρά το 30,3% που έχει από το τρίποντο) βοηθάει να ανοίξουν οι χώροι στην επίθεση, αφού οι αντίπαλες άμυνες σέβονται (ακόμα) αρκετά το σουτ του.

Ο Jonas Valanciunas, κάνει μία από τις πιο παραγωγικές χρονιές της καριέρας του έχοντας μέσο όρο 15π, 10ρ ενώ παράλληλα έχει 41,7% στα τρίποντα, ακολουθώντας την τάση που θέλει όλους τους ψηλούς να επεκτείνουν το παιχνίδι τους προς τα έξω. Το ταίριασμα με τον Jaren Jackson είναι ιδανικό, αφού ο δεύτερος απειλεί από έξω και αφήνει όλο το χώρο στον μεγαλόσωμο Λιθουανό να ποστάρει κοντά στο καλάθι. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πολλά παιχνίδια απέναντι σε ομάδες που παίζουν με χαμηλά σχήματα ή που δεν έχουν center στο μέγεθός του, ο ίδιος έκανε πάρτυ (31/19 απέναντι στους Warriors, 21/9 απέναντι στους Spurs), δίνοντας τη νίκη στην ομάδα του.

Ο De’Anthony Melton δεν έχει την εμπειρία των δύο προηγούμενων, αλλά πρόκειται για έναν δευτεροετή combo guard, με έφεση στην άμυνα και την ικανότητα στην επίθεση να δημιουργεί το σουτ του, αλλά και για τους συμπαίκτες του μέσα κυρίως από pick and roll. Όπως βλέπουμε στο Basketball reference, είναι ο παίκτης με το καλύτερο on/off από όλη την ομάδα με 17,9 πόντους/100 κατοχές (δεν έλαβα υπόψη τον Watanabe που έχει παίξει μόλις 18 λεπτά). Τα σχήματα με αυτόν στη θέση του SG και στην θέση του PG είτε τον Morant είτε τον Tyus Jones, είναι από τα καλύτερα της ομάδας, αφού ο Melton μαρκάρει τον καλύτερο αντίπαλο guard και βοηθάει ως δεύτερος δημιουργός στην επίθεση. Το ίδιο μοτίβο (μεγάλο NetRtg) ακολουθούν και τα σχήματα με τους Morant, Jackson και Melton ταυτόχρονα στο παρκέ. Σύμφωνα με το Cleaning The Glass έχουν παίξει σε 182 κατοχές μέχρι τώρα και σε αυτό το διάστημα οι Grizzlies σκοράρουν 17,5 πόντους/100 κατοχές περισσότερους από τους αντιπάλους τους!

Προπονητής

Τέλος, σημαντικότατο ρόλο στην αγωνιστική φιλοσοφία και τα αποτελέσματα έχει ο rookie προπονητής, Taylor Jenkins. Προέρχεται από το team του Budenholzer στους Bucks και αυτό φαίνεται αρκετά στον τρόπο που επιτίθεται η ομάδα. Σχεδόν πάντα έχει έναν ψηλό στη γωνία στο τρίποντο (Jackson, Clarke, πιο σπάνια ο Valanciunas) προκειμένου να ανοίγουν οι χώροι και να είναι δύσκολο ο αμυντικός να δώσει βοήθεια. Επίσης όσο ο Morant κάνει τα δικά του, είτε στο ένας με έναν είτε με κάποιο pick and roll, μακριά από την μπάλα γίνονται ένα σωρό πράγματα, προκειμένου να κρατάνε την άμυνα απασχολημένη και να δυσκολεύουν τις βοήθειες. Προσωπικά δεν ήξερα τι να περιμένω από αυτόν όταν ανέλαβε, αλλά τα πρώτα δείγματα μέχρι τώρα δείχνουν έναν προπονητή με μοντέρνες ιδέες και ανυπομονώ να τον δω τα επόμενα χρόνια να συνεχίζει να βελτιώνει το υπάρχον roster.

Αντί επιλόγου

Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι οι Grizzlies θα κατορθώσουν φέτος να μπούνε στα Play Off5, όμως αυτό θεωρώ ότι έχει λίγη σημασία. Το βασικό είναι ότι έχουν βρει ήδη έναν κορμό νεαρών παικτών πάνω στον οποίο μπορούν να χτίσουν και έναν νεαρό προπονητή που δείχνει ότι μπορεί να εξελίξει την ομάδα. Το γεγονός δε, ότι θα κυνηγήσουν μέχρι τέλους την όγδοη θέση, θα δώσει σε όλους σημαντικές εμπειρίες, αφού θα πρέπει να παλέψουν για τις νίκες μέχρι τις 15 Απρίλη, όταν και τα παιχνίδια αρχίζουν να θυμίζουν περισσότερο παιχνίδια Play Off. Ανεξάρτητα από όλα αυτά, μέχρι τότε θα έχουμε καμία 40αρία παιχνίδια ακόμα για να θαυμάσουμε εντυπωσιακές φάσεις και αλέγρο μπάσκετ, όπως στο βίντεο παρακάτω. Φάσεις που μου θυμίζουν τη δεκαετία του 90, όταν η πρόσβαση σε βίντεο από το ΝΒΑ μέσα στη χρονιά ήταν δύσκολη και μέσα από λίγα στιγμιότυπα. Ίσως αυτός να είναι ένας λόγος που μου αρέσει τόσο πολύ να τους βλέπω, το γεγονός ότι πολλά παιχνίδια τους θυμίζουν ενα συνεχόμενο βίντεο με highlight, όπως αυτά που βλέπαμε όταν ήμαστε μικροί, είτε στο NBA Action είτε στις βιντεοκασέτες της AND1.

Σημειώσεις:

  1. Αν δεν το δώσουν φέτος, τότε του χρόνου το παίρνουν οι Celtics ανεξάρτητα με το που θα βρεθεί.
  2. Κατά λέξη σημαίνει «τρίψιμο και άλεση», αλλά χρησιμοποιήθηκε για να δείξει μια ομάδα που λόγω έλλειψης επιθετικού ταλέντου έπρεπε να μοχθήσει πολύ για να πάρει αποτελέσματα μέσα από τη πιεστική της άμυνα. Περισσότερα για το πως ξεκίνησε ο όρος, εδώ.
  3. Σύμφωνα με τους “ειδικούς” στο διάβασμα χειλιών στο reddit, αυτό που φωνάζει ο Morant μετά το καλάθι είναι «Tell that motherfucker about me».
  4. Στο ίδιο trade απέκτησαν τον Grayson Allen που τους έχει δώσει σκοράρισμα σε μερικά παιχνίδια από τον πάγκο και το pick που μετέπειτα έγινε ο Brandon Clarke.
  5. πιστεύω ότι οι Pelicans θα πάρουν την 8η θέση

Πηγές:

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely